തീയർ
![]() ബ്രിട്ടീഷ് മലബാറിൽ ഗ്രാമങ്ങളുടെ അധികാരം ഉള്ള അംശം അധികാരി ,രാവൂ ബഹദൂർ ,മേനോൻ എന്നീ സ്ഥാനങ്ങൾ വഹിച്ചിരുന്ന ഒരു തിയ്യർ യുവാവ് | |
Regions with significant populations | |
---|---|
കേരളം, കർണാടക, തമിഴ്നാട്, മഹാരാഷ്ട്ര, ദേശീയ തലസ്ഥാന നഗരി | |
Languages | |
മലയാളം (മാതൃഭാഷ), തുളു, കന്നഡ | |
Religion | |
![]() | |
Related ethnic groups | |
കൊടകർ, കളരി പണിക്കർ |
വടക്കൻ കേരളത്തിൽ കാണുന്ന ഒരു സമുദായമാണു തീയ്യർ. വടക്ക് ഗോകർണ്ണം മുതൽ കോലത്തുനാട്, കുടക്, നീലഗിരി തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളുമാണ് തീയ്യരുടെ പ്രധാന സങ്കേതങ്ങൾ, കേരളത്തിന്റെ മലബാർ മേഖലയിൽ ആണ് കൂടുതൽ തിയരുടെ വാസസ്ഥലങ്ങൾ. ഉത്തരമലബാറിലെ തീയരെ ജാതിവ്യവസ്ഥയിൽ മെച്ചപ്പെട്ട സ്ഥാനത്തായിരുന്നു കണക്കാക്കിയിരുന്നത്,[1][2]ഇവർ വളരെ അഭിജാത്യത്തിലും കുലമഹിമയിലും തറവാട്ട് മഹിമയിലും ഏറെ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.
ആദ്യകാലങ്ങളിൽ തീയർ സമുദായത്തിൽപെട്ട ചിലർ മലബാറിൽ ചേകവർ എന്ന നാമത്തിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നാണ് ചരിത്രകാരന്മാർ പറയുന്നത്.[3]സ്വന്തമായി ആയുധം കൊണ്ട് നടക്കാൻ അധികാരം ഉണ്ടായിരുന്ന ഹിന്ദുവിഭാഗത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ ജാതി ആണ് ഇവർ.[4]തീയരുടെ ഉത്ഭവത്തെ കുറിച്ച് വ്യക്തമായ രേഖകൾ പ്രധിപതിക്കുന്നത് ഇവർ മദ്ധ്യേഷ്യയിലെ കിർഗിസ്ഥാനിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന തിയാൻഷാ വാലി എന്ന സ്ഥലത്തു നിന്ന് കുടിയേറിയവർ എന്നാണ്. മദ്ധ്യേഷ്യവഴി ഇവർ ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ എത്തിപ്പെട്ട കുടിയേറ്റക്കാർ ആണ്. ഇവരെ നൂറ് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് അവിടെ ദിവ്യർ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നത്രെ , അവിടെ നിന്ന് വന്ന നിവാസികളെ സംസാരഭാഷയിൽ തീയർ ആയതാണ് എന്നാണ് ചരിത്ര നിരീക്ഷകർ വാദിക്കുന്നത്. ഇവർ ദേവ ആര്യൻ വംശത്തിൽ നിന്നുള്ള വിഭാഗക്കാർ ആണ്, ഇന്ത്യയിൽ എത്തിപ്പെട്ടത്തിന് ശേഷം ഇവിടെ ഉള്ള ദ്രാവിഡ ഗോത്രവുമായി മിശ്രമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. [5] ഉത്തരകേരളത്തിൽ തെയ്യാരാധകരിൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന സമൂഹമാണു തീയർ. ബൈദ്യ, ബില്ലവാദി എന്നീ പേരുകളിലാണ് ഇവർ തെക്കൻ കർണാടകത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്നത് ഇവരെ തുളുതീയർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, തുളു നാടൻ സംസ്ക്കാരം ഉള്ളവർ ആണ് അവിടെ ഇവർ, കർണാടകത്തിലെ കോടവർ എന്നൊരു വിഭാഗക്കാരും മറ്റൊരു സമാന വിഭാഗം ആണ്. ഇവർക്ക് വടക്കൻ കേരളത്തിൽ തീയർക്ക് പൊതുവെ മന്നനാർ, എംബ്രോൻ, പടക്കുറുപ്പ്, തണ്ടാർ/തണ്ടയാൻ, ഗുരുക്കൾ, ചേകോൻ, ചേകവർ, പണിക്കർ, മൂപ്പൻ, കാരണവർ തുടങ്ങിയ സ്ഥാന പേരുകളും പണ്ട് നിലനിന്നിരുന്നു, പേരിന്റെ കൂടെ ഈ സ്ഥാനങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. വടക്കൻ പാട്ടിലെ ചേകവന്മാരും ഉണ്ണിയാർച്ചയും എല്ലാം തീയ്യർ ആണ്. തെക്കൻ കേരളത്തിലെ ഈഴവർ തീയരിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തരാണ്.[6]കാസർഗോഡ്, കണ്ണൂർ ജില്ലകളിലായി പരന്നു കിടക്കുന്ന നാലു പ്രധാന കഴകങ്ങൾക്കു കീഴിൽ സുസജ്ജമായ ഭരണവ്യവസ്ഥയോടെ കോഴിക്കോട് മലപ്പുറം വയനാട് പാലക്കാട് ത്രീശൂർ വരെയും പോകുന്ന സമുദായമാണിത്.[7]
കൊളോണിയൽ കാലഘട്ടം
ബ്രിട്ടീഷ് ആർമിക്ക് തലശ്ശേരിയിലും ഫ്രഞ്ച് ആർമിക്ക് മാഹിയിലും തിയ്യർ റെജിമെന്റും തിയ്യർ പട്ടാളവും ഉണ്ടായിരുന്നു.[8][9]
ചരിത്രം
നിരവധി തെയ്യക്കാവുകൾ ഈ സമുദായത്തിനുണ്ട്. [10] അശോകകാലഘട്ടത്തിൽ (ബി. സി. 273 - 232) തീയസമുദായത്തെ പറ്റിയുള്ള പരാമർശവും അളകാർമല ശിലാരേഖയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. തീയ്യൻചന്ദൻ എന്നാണു ലിഖിതത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. മികച്ച കർഷകരും, വിദേശ വ്യാപാരികളും വണിക്ക് ശ്രേഷ്ഠന്മാരും ആയിരുന്നു ഇവരെന്നു പറയുന്നു. [11][12]
‘തീയ്യനൊരുത്തന്റെ സാന്നിദ്ധ്യമില്ലാതെ ഒരിടത്തും തെയ്യാട്ടമുണ്ടാവുകയില്ല‘, ‘തീയൻ മൂത്താൽ തെയ്യം‘ തുടങ്ങിയ വാമൊഴികൾ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നത് തീയന്റെ തെയ്യവുമായുള്ള ആത്മബന്ധത്തിൽ നിന്നാണ്[13]. പഴയ പുസ്തകങ്ങളിൽ ശിവനിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിച്ചവരാണിവർ എന്ന് ശൗണ്ഡികപുരാണം ഉദ്ധരിച്ച് വിവരിച്ചു കാണുന്നു.[6] അത്യുതര മലബാറിൽ അച്ഛന്റെയോ അമ്മയുടേയോ അച്ഛനെ തൊണ്ടച്ഛൻ എന്നും അവരുടെ അമ്മയെ തൊണ്ടിയമ്മ (തൊണ്ട്യമ്മ) എന്നും വിളിച്ചു വരുന്നു. ആ പിതാമഹന്റെ പേരു തന്നെയായ തൊണ്ടച്ഛനെന്നാണ് കുലദൈവമായ വയനാട്ടുകുലവനേയും വിളിക്കാനുപയോഗിക്കുന്നത്.
പരമ്പരാഗത രീതികൾ
മരണമോ മറ്റോ നടന്നാൽ ആചാരപ്രകാരം തീയരുടെ അലക്കുവേലകൾ ചെയ്യുന്നത് വണ്ണാൻ സമുദായത്തിലെ സ്ത്രീകളാണ്. കുളി കഴിഞ്ഞ് വണ്ണാത്തി കൊടുക്കുന്ന തുണികൾക്ക് വണ്ണാത്തിമാറ്റ് എന്നാണു പറഞ്ഞു വരുന്നത്. ഒരു തീയസമുദായാഗം മരിച്ചാൽ മാറ്റുകൊടുക്കൽ ചടങ്ങ് നടന്നുവരുന്നു. അതോടൊപ്പം തന്നെ തീയരുടെ ക്ഷുരകക്രീയകൾ, മറ്റു മരണാന്തര കർമ്മകങ്ങൾ എന്നിവ ചെയ്യുന്നത് കാവുതിയ്യർ (ഇത് ഉപജാതി സമുദായമാണ്).[14]
വേഷവിധാനങ്ങൾ
പുരുഷന്മാരുടെ വസ്ത്രം
1856 ന് ശേഷം മാത്രമാണ് സമുദായത്തിലെ പുരുഷന്മാരുടെ വസ്ത്രധാരണാ രീതികൾ കുറച്ച് പുരോഗമിച്ചത് എന്നാണ് ചരിത്ര നിരീക്ഷകർ വിലയിരുത്തുന്നത്, അതിന് മുന്നേ മറ്റു സമുദായങ്ങളെ പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു. പുരുഷന്മാർ ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ഒരു നീളമുള്ള മുണ്ട് അരക്ക് താഴെ ഒഴിച്ചു മുകളിൽ ഒന്നും ധരിച്ചിരുന്നില്ല, മിക്കപ്പളും സാധാരണ തിയർ പുരുഷന്മാർ അരക്കെട്ടിന് ചുറ്റും നാല് മുഴം നീളവും രണ്ട് മുഴവും പകുതി മുതൽ മൂന്ന് മുഴം വരെ വീതിയും ധരിക്കുന്നു.[15] വടക്കേ മലബാറിലെ ചില സമ്പന്ന തീയർ തലപ്പാവ് ധരിച്ചിരുന്നതും സാധാരണയായിരുന്നു, ബ്രിട്ടീഷ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ യൂറോപ്യൻ സാമ്യമുള്ള വസ്ത്രങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു കണ്ടിരുന്നത്. പുരുഷന്മാർ തലയിലെ മുടി പരമ്പരാഗത രീതിയിൽ കെട്ടി വെക്കും, മാത്രവുമല്ല പുരുഷന്മാർ കാതുകളിൽ വളയങ്ങളും മോതിരങ്ങളും ധരിക്കുന്നു.[15]
സ്ത്രീകളുടെ വസ്ത്രം
തീയര് സ്ത്രീകൾ മൂന്ന് വയസോട് കൂടി ആണ് വസ്ത്രം ധരിച്ചു തുടങ്ങുന്നത്. അതിനെ 'ചിറ്റാട' എന്ന ചെറിയ മുണ്ടാണ് പെണ്കുട്ടികളെ ആദ്യമായി ധരിപ്പിക്കുന്നത്, ചിറ്റ്- ആട ആണ് ചിറ്റാടയായത്. ചെറിയ വസ്ത്രം എന്നർത്ഥം. ആറു വയസോട് കൂടി ചിറ്റാട മാറ്റി 'ദേവരി' എന്ന വസ്ത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നു, ചിറ്റാടയേക്കാൾ വലുതും പുടവയെക്കാൾ ചെറുതും ആണ് ദേവരി. പ്രായപൂർത്തി ആയ സ്ത്രീകളുടെത് ഉടുക്കുമ്പോൾ പിൻഭാഗത്ത് കരയുള്ളതും ആണ് പിന്നീട് ഉള്ള പുടവ എന്ന വസ്ത്രം പുടവ കൊടുത്താണ് കല്യാണങ്ങൾ നടക്കുക, സ്ത്രീകളുടെ മാറുമറക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഒരു പ്രതേകരീതിയിൽ ഒരു രണ്ടാം മുണ്ട് മാടി പുതക്കുന്ന രീതി നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനെ 'മാടിപുത്തക്കൽ' എന്നാണ് പറയുക.[16] സമ്പന്ന ക്ലാസ്സുകളിലെ സ്ത്രീകൾ അരയിൽ ഒരു വെളുത്ത മുണ്ട് മൂന്ന് മുഴം നീളത്തോട് കൂടി ഒരു മുറ്റവും നാലിനൊന്ന് വീഥിയിൽ ധരിക്കുന്നു, ഒറ്റ മുണ്ട് അഥവാ വെളുത്ത മേൽമുണ്ട് കൊണ്ട് മാറുമറച്ചിരുന്നു.[15] ചില പ്രമാണി വിഭാഗങ്ങളിലെ സ്ത്രീകൾ റാവുക ഉപയോഗിക്കുന്നു, സാധാരണ ക്ലാസ്സിൽ പെടുന്ന തീയർ സ്ത്രീകൾ മാറുമറക്കാൻ രണ്ടു തവണ മടക്കി ഉള്ള കച്ച ആണ് സാധാരണ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്.[17] [15]

തിയ്യരിൽ സാധാരണക്കാരും സമ്പന്നരും ഒരു വെള്ള നിറത്തോട് കൂടിയ വസ്ത്രം ആയിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്. ചില സമ്പന്നർ സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ മാലയും കാതിലും ഇട്ടിരുന്നു [18]. [19]
മുടികെട്ടും ആഭരണങ്ങളും
തലമുടി കുടുമ വെക്കുന്ന സമ്പ്രദായം തീയർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. തലമുടി വട്ടം മുറിച്ചു ഇടത്തോട്ട് ചെവിക്ക് മുകളിൽ കെട്ടി വെക്കുന്നതാണ് കുടുമ. സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ഒരേ പോലെ ഇത് കെട്ടിവെക്കുന്നു. മുടി കുറഞ്ഞ സ്ത്രികൾ കൃത്രിമ മുടി വെക്കുന്ന പതിവും നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. കർമ്മികൾ ആയ ആചാരകാരിൽ വെളിച്ചപ്പാടന്മാരും, അന്തിതിരിയന്മാരും തല മണ്ഡലം ചെയ്യുന്നു.[20] അഭരണത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ തിയരുടെ ആഭരണങ്ങൾ രണ്ടായി തരം തിരിക്കുന്നു. സാധാരണ ദിവസങ്ങളിലെ അഭരണങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ വിശേഷ ദിവസങ്ങളിലെ ആഭരണങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തരം തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്.[21]
സാധാരണ ആഭരണങ്ങൾ
കാതു കുത്തുന്നതോട് കൂടി ആണ് തീയര് ആഭരണങ്ങൾ ആണിഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നത്. വെള്ളി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ചുറ്റാണ് കുട്ടികൾ ധരിച്ചു തുടങ്ങുന്നത്, ആണ്കുട്ടികളും പെണ്കുട്ടികളും വെള്ളി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ചുറ്റ് ധരിക്കുന്നു. കുട്ടികൾ വവേറെ കർണ്ണാഭാരണ്ങ്ൾ ധരിക്കുന്നത് മൂന്ന് വയസ്സിന് ശേഷമാണ്, പെണ്കുട്ടികള് ചെമ്പ്മുള്ളിനും, വെള്ളിച്ചുറ്റിനും പകരം സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ ചെറിയ 'പുവിടും' ആണ്കുട്ടികള് സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ മൊട്ടാണ് ഉപയോഗിക്കുക ശരാശരി സാമ്പത്തികം ഉള്ള കുടുംബങ്ങൾ മാത്രമേ ഇങ്ങനെ ഇട്ടിരുന്നുള്ളൂ അല്ലാത്തവർ ചെമ്പ് ആണ് ഇടുന്നത്. സാമ്പത്തികം ഉള്ള പെണ്കുട്ടികള് കാലുകളിൽ വെള്ളിയുടെയോ ഓടിന്റെയോ കാൽവള ഇടുന്ന ഏർപ്പാട് ഉണ്ട്. പന്തല് മങ്കളത്തോട് കൂടി കാശ് മാല ധരിക്കുന്നു. തക്കയും തോടേയും പ്രായപൂർത്തി ആയ സ്ത്രീകൾ ധരിക്കുന്ന കർണ്ണാഭരണ്ങ്ങൾ ആണ്. സ്വർണ്ണവും ആരക്കും കൊണ്ട് ആണ് തക്കയും തോടയും ഉണ്ടാക്കുന്നത്, പവൻ ചരടിലോ സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ ആണ് തിയർ സ്ത്രീകൾ മാല അണിയുന്നത്. പതതാക്കയും വലിയാ പതതാക്കയും ചുറ്റും ചെറിയ ചെർത്തുണ്ടാക്കുന്ന പതതാക്കകൊയും കഴുത്തിൽ അണിയറുണ്ട് സ്ത്രി വളകളിൽ തെക്കൻ വള, പെരു വള, ഉലക്കകച്ചു വള, തുടങ്ങിയ വെള്ളി വളകൾ ധരിക്കുന്നു.[22]
വിശേഷ ദിവസങ്ങളിലെ അഭരണങ്ങൾ
സാധാരണ ഒഴിച്ചു ചില പ്രതേക ദിവസങ്ങളിൽ അണിയുന്ന അഭരണങ്ങൾ നിലവിൽ ഇവർക്ക് ഇടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പ്രധാനമായും പന്തലുമങ്കളത്തിൽ പ്രായപൂർത്തി ആയ സ്ത്രീ ആദ്യമായി മാല ധരിച്ചു വേണം വരാൻ അതായത്, സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ കാശു മാലയാണ് ധരിക്കേണ്ടത് വിവാഹ ദിവസം സ്വാർണ്ണത്തിന്റെ മറ്റോ കോർത്ത് ഇട്ട് കച്ചു വള, തെക്കൻ വള, ചെമ്പ് വള, തുടങ്ങിയ വളകളും കാതിൽ തക്ക , തോടയോ ധരിച്ചു സർവ്വാഭരണ വിഭൂഷിതയായിട്ടാണ് സ്ത്രീ വിവാഹത്തിന് എത്തുക.[23]
ചരിത്ര നിരീക്ഷകരുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ
വിവിത വിലയിരുത്തലുകൾ
- കേരള ചരിത്ര നിരൂപണം എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ കെ.ടി. അനന്തൻ മാസ്റ്റർ വിവരിക്കുന്നത് തിയരുടെ മഹത്വത്തിലും പദവിയിലും അദ്ദേഹം നേരിട്ട് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നാണ് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത്. വടക്കൻ കേരളത്തിലെ തീയർ മറ്റേത് ജാതിയേക്കാളും മികച്ച പദവിയും സാമൂഹിക സ്ഥാനവും അലങ്കരിച്ചിരുന്നു എന്നാണ് അദ്ദേഹം വിലയിരുതിന്നത്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ തീയർ ഉത്തരേന്ത്യയിൽ നിന്ന് എത്തിപ്പെട്ടവർ ആണ് എന്ന് പറയുന്നു.[24]
- എം.എം.ആനന്ദ് റാം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത് ഗ്രിസിന് തെക്ക് ഒരു ദ്വീപിൽ അഗ്നിപർവത സ്പോടനത്തെ തുടർന്ന് ദ്വീപ് നിവാസികൾ കുടിയേറി ഇന്ത്യയിലെ തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ എത്തിപ്പെട്ടു എന്നാണ്. ഇവർക് 'തിയ്യ' എന്ന വാക് 'തിറയർ' എന്ന വാക്കിൽ നിന്നും ഉണ്ടായതാണ് എന്നാണ് പറയുന്നത്. ഇവർ കേരളത്തിൽ തെയ്യം അഥവാ തിറയാട്ടത്തിൽ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് ഈ പേര് ലഭിച്ചതാവാം എന്നും അഭിപ്രായം ഉണ്ട്. [25]
- ലങ്കാപർവം എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ തിയർ കിർഗിസ്ഥാനിൽ തിയാൻഷാ വാലി മലനിരകളിൽ നിന്ന് വന്നവർ ആണ് എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. തീയർ എന്ന പേര് ഇങ്ങനെ ലഭിച്ചതാണ് എന്നാണ് ഇവിടെ പ്രസ്താവിക്കുന്നത്. ദിവ്യർ എന്ന വാക്ക് സംസാരഭാഷയിൽ തീയർ അയതാണ് എന്ന് വിലയിരുത്തുന്നു.[26]
പേരിനു പിന്നിൽ
ദിവ്യൻ എന്ന വാക്കു രൂപാന്തരം പ്രാപിച്ചാണു തീയൻ ആയി മാറിയത്. നിരവധി തോറ്റം പാട്ടുകളിൽ ഇക്കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. തീയരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രമുഖ തെയ്യമായ കതിവനൂർ വീരന്റെ തോറ്റംപാട്ടിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്,
അറുതിവരുവത്തിന് മറുതലകളൊടുപൊരുവതിനു
ചെന്നു രണ്ടാമതും പോർവ്വിളിച്ചീടിനാൻ...
അരികളുടെ പടനടുവിലൊരുവനധിധീരനായ്
മുന്നം മങ്ങാട്ടൊരേടത്തൊരു നഗരിയതിൽ
ദിവ്യവംശത്തിൽ ജാതനായ്...
കതിവനൂർ വീരൻ ദിവ്യവംശത്തിൽ ജാതനായി എന്നാണിവിടെ വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഇതേ തോറ്റംപാട്ടിൽ കതിവനൂർ വീരന്റെ പിതാവായ കുമരച്ചൻ ഒരു ദിവ്യവംശാധിപൻ എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. തീയരുടെ ഉത്പത്തിയെ കുറിക്കുന്ന ശൗണ്ഡികോൽപത്തിയിലും തീയ്യരെ ദിവ്യരെന്ന് സംബോധന ചെയ്യുന്നു. വിഷ്ണുമൂർത്തി തെയ്യത്തിന്റെ തോറ്റംപാട്ടിലും ദിവ്യനെന്നു വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതിപ്രകാരമാണ്,
ദിവ്യനതാം പാലന്തായി കണ്ണന്റെ കരത്താൽ
പൂജ കലശം കയ്യേറ്റു വസിച്ചരുളിന പരദേവതേ കൈതൊഴുന്നേൻ...
ചീറുംബ ഭഗവതി അടക്കം മറ്റു ചില തോറ്റം പാട്ടുകളിലും കുലമഹിമയെ പറ്റിപറയുന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ ദിവ്യകുലജാതരാണിവരെന്നു വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
മന്നനാർ രാജവംശം
കോലത്തിരിയുടെ പ്രധാന സാമന്ത രാജാവ് ആയി എരിവേശി എന്ന പ്രദേശത്ത് കൊരപ്പുഴ മുതൽ ചന്ദ്രഗിരിപുഴ വരെ ഉള്ള പ്രദേശം ഭരിച്ചിരുന്ന മന്നനാർ തീയർ സമുദായത്തിൽ പെട്ട രാജവംശം ആയിരുന്നു. 'അഞ്ചുകൂർ വാഴ്ച്ച' ഉള്ള അരമനക്കൽ വാഴുന്നോർക്ക് യാത്ര വേളയിൽ ഇടവിക്കുലത്തിൽ പെട്ട ഇരുന്നൂറ് നായന്മാർ വരെ അകമ്പടി സേവിച്ചിരുന്ന ഒരു പ്രധാന രാജവംശം ആയിരുന്നു.[27][28][29][30]
ചേകവർ
രാജഭരണം നില നിന്നിരുന്ന കാലത്ത് കുലത്തൊഴിലായ കളരി അഭ്യസിച്ചു നാട്ടു പ്രമാണികൾക്കും ഭൂപ്രഭുക്കന്മാർക്കും വേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യാനും അങ്കയുദ്ധത്തിനു പോകുന്ന തിയ്യയുവാക്കളാണ് ചേകവർ എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത് [31][32].ഈ തിയ്യയുവാക്കൾ പേരിനൊപ്പം ചേകവർ എന്നു വെക്കുമായിരുന്നു. രാജാവിന് വേണ്ടി അങ്കം വെട്ടാനും കുടിപ്പക തീർക്കാനും മരിക്കാൻ പോലും തയ്യാറയി അങ്കം എന്ന പോരിന് പോകും, പ്രതിഫലമായി ഭൂസ്വത്തും പൊൻപണങ്ങളും എഴുതി കൊടുത്തിരുന്നു. കളരി പഠിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുവിനെ ഗുരുക്കൾ എന്നും പണിക്കർ എന്നുമായിരുന്നു അറിയപെട്ടിരുന്നത്, വടക്കൻ വീരഗാഥയിൽ പ്രതിപാതിക്കുന്ന അന്നത്തെ പുത്തൂരം വീട് ആ കാലത്തെ പ്രശസ്ത തിയ്യത്തറവാട് ആണ്.[33][34]സാധാരണ ആയി പണ്ട് കാലങ്ങളിൽ അങ്കം ജയിച്ചാൽ യോദ്ധാക്കളുടെ അരയിലൽ പൂക്കച്ച കെട്ടുന്ന ചടങ്ങുണ്ട്, ഈ ചടങ്ങു കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രമാണ് യോദ്ധാക്കൾ ചേകവർ ആവുകയുള്ളൂ. ചേകവരിൽ തന്നെ രാജാക്കന്മാർക്കു വേണ്ടി സേവനം ചെയ്യുന്ന ചേകവന്മാരിലെ നേതാക്കൾ പടകുറുപ്പ് എന്നും ആണ് പറയപ്പെടുന്നത്.[35] ഒരു കാലത്ത് ശക്തൻ തമ്പുരാന്റെ പടതലവാൻ കോട്ടേകാട്ട് എന്ന പ്രശസ്ത തിയ്യത്തറവാട്ടുക്കാർ ആയിരുന്നു.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യകാലത്ത് അമ്പലപ്പുഴ തലസ്ഥാനം ആക്കി ഭരണം നടത്തിയിരുന്ന പുറക്കാട്ട് രാജാവിന്റെ പടയാളികളിൽ വളരെ കുറച്ചു നായന്മാർ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു മൊത്തം ഭടന്മാരും അതിന്റെ നേതൃതവും ചേകവന്മാർ ആയിരുന്നു വഹിച്ചിരുന്നത്. അമ്പലപ്പുഴ ക്ഷേത്രത്തിന് മുൻവശം വടക്കുമുറി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന അമ്പനാട്ട് വീട്ടിലെ പണിക്കന്മാർ ആയിരുന്നു ചേകവന്മാരുടെ പടതലവൻ.[36]
ആചാരനുഷ്ടാനങ്ങൾ
മലബാറിൽ തന്നെ വിവിത സ്ഥലങ്ങളിൽ വ്യത്യസ്ത ആചാരങ്ങൾ തീയർക് ഇടയിൽ അധ്യകാലങ്ങളി നില നിന്നിരുന്നു. തീയർക് താലികെട്ടും വിവാഹവുമുണ്ട്, കല്യാണത്തിന്റെ ദിവസം നിശ്ചയിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ സ്ത്രിയുടെ ഭാഗത്തെ തിയർ-തണ്ടാൻ ഇങ്ങനെ പറയണം'രണ്ടു ഭാഗത്തെയും തറയും ചങ്ങാതിയും' അറിക്ക ജാതകവും പൊരുത്തവും നോക്കി കണിയാൻ മുഹൂർത്തം നിശ്ചയിക്കും. തറ, ഇല്ലം, സംബന്ധികൾ ഇല്ലം കോലം"അച്ഛൻ അമ്മാമൻ ആങ്ങളമാർ ഇവരുടെയും എട്ടും നാലും ഇല്ലത്തിന്റെയും ആറുംനാലും കിരിയത്തിന്റെയും സമ്മതം കിട്ടികഴിഞ്ഞാൽ "ഇന്ന ആളുടെ മകൻ ഇന്ന ആളുടെ മകളുമായി മംഗളം ഉറപ്പിക്കുന്നു" എന്ന് പറയുന്നു. ഒരേ ഇല്ലക്കാർ തമ്മിൽ സംബന്ധം പാടില്ല വേറെ വേറെ ഇല്ലാക്കാർ ആവണം. തണ്ടാന്റെ ഭാര്യയും വീട്ടിൽ മൂത്ത സ്ത്രീയും മണവാളന്റെ പെങ്ങന്മാരും മണവാളന്റെ ചങ്ങാതിമാരുടേയും തലയിൽ അരി ഇടണം പെണ്ണിന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ അവിടുത്തെ കാരണവത്തിയും ആ ദേശത്തെ തണ്ടാത്തിയും വേറെ വേറെ ഒരു സ്ത്രീയും താലം, വിളക്ക്, കിണ്ടി, ഇതൊട് കൂടി എതിരേൽക്കണം. അവരും തലയിൽ അരി ഇടും, പെണ്ണിനെ കല്യാണ പന്തലിൽ ഇരുത്തേണ്ടത് പെങ്ങൾ ആണ്. ഇവൾ പെണ്ണിന്റെ അമ്മക്ക് കാണപ്പണവും രണ്ട് എണപ്പുടവയും കൊടുക്കണം. ഇവർ പട്ടുകൊണ്ട് പൂണൂൽ പോലെ ഉണ്ടാക്കി ഏറാപ്പ് കെട്ടി മണവാളന്റെ പിന്നിലായിട്ട് നിൽക്കണം, കല്യാണതലേന്ന് മൂന്നിടങ്ങഴി അരി, പത്തുപന്ത്രണ്ട് പപ്പടം, പഴം നാളികേരം ഇതെല്ലാം അകമ്പടി നായന്മാർക് കൊടുക്കണം. താലിക്കെട്ട് മുഹൂർത്ത സമയത്തു കെട്ടി കഴിഞ്ഞാൽ മങ്കലം കഴിഞ്ഞു പുറപ്പെടുന്ന് സമയത്തു പെണ്ണിന്റെ മച്ചനർ(അച്ഛന്റെ പെങ്ങളുടെ മകൻ) രണ്ടു പണം ചോദിക്കും പെണ്ണിനെ കൊണ്ട് പോകുന്നതിന്. താലി കെട്ടൽ മുഴുവനായും കെട്ടുന്ന പതിവുണ്ട് ചിലപ്പോൾ അമ്മായി ആവുന്ന സ്ത്രീ ആകാം, അമ്മായിക്ക് പകരം മുഴുവനായും ഭർത്താവ് താലി കെട്ടിയാൽ വിവാഹവിമോചനം പാടില്ല. ഭർത്താവ് മരിച്ചു പോയാൽ ഭാര്യക്ക് പിന്നെ വിവാഹവും പാടില്ല. എന്നാൽ ചാവക്കാട് ഭാഗത്തു ചില വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ട് ഭർത്താവ് താലി കിട്ടുന്നതാണ് പതിവ്.[37]
കെട്ടുകല്യാണം
വടക്കേ മലബാറിലെ ചില കുടുംബങ്ങൾ കുട്ടികളെ മറ്റു തറവാട്ടിലെ കുട്ടികളമായി നടത്തുന്ന ചടങ്ങാണ്, കുട്ടിയുടെ അമ്മാവന്റെ മകനോ മറ്റു കുടുംബത്തിലെ കുട്ടിയെ കൊണ്ട് താലി കെട്ടുന്ന ചടങ്ങ്. കല്യാണദിവസം തിരണ്ട പോലെ തന്നെ ആണ് മത്സ്യമാംസം പാടില്ല ഉപ്പും കഴിക്കയില്ല, ആകാശം കാക്ക പൂച്ച ഇത് കണ്ടുകൂട. ചാലിയാൻ മന്ത്രകോടി കൊടുക്കണം പന്തലിൽ പായയിൽ മണ വച്ചിണ്ടുണ്ടാകണം, അമ്മാവൻ കുട്ടിയെ എടുത്ത് പന്തൽ മൂന്ന് പ്രദക്ഷിണം വക്കും എന്നിട്ട് അമ്മായിയുടെ മടിയിൽ കൊടുക്കും . അവളാണ് താലിക്കെട്ടാൻ കൊടുക്കുന്നത്.[38]
പുലാചരണം
സമുദായത്തിലെ ആരെങ്കിലും മരിച്ചാൽ ദഹിപ്പിക്കലും, മറവ് ചെയ്യലും ഉണ്ട്. ശവം തല തെക്കോട്ട് ആക്കി കിടത്തും, കയ്യകാലുകളുടെ പെരുവിരൽകൾ കൂട്ടികെട്ടും. വീടിന്റെ മുന്നിൽ കുളിപ്പിച്ചു പടിഞ്ഞാറ്റൽ കൊണ്ട് പോയി കിടത്തി സാമ്പന്ധികളും മറ്റും തുണി ഇടിയിച്ച ശ്മശാനത്തിലേക് എടുക്കും. ഇതെല്ലാം കാവ്തിയ്യർ എന്നൊരു ജാതിക്കാർ ആണ് ചെയ്യുന്നത്. മൂത്ത മകനോ അവകാശിയോ ശവം മൂടിയ വസ്ത്രത്തിൽ നിന്ന് ശേഷം മുറിച്ചു ദേഹത്തു കെട്ടണം. ശവത്തിന് പൊൻ നീര് കൊടുക്കണം, ശേഷക്കാർ എല്ലാം ശവത്തിന്റെ ചുറ്റും പ്രദക്ഷിണം വച്ചു കൊണ്ട് കലം നിലത്ത് ഇട്ട് ഉടക്കണം. പുല പതിനൊന്നും പതിമൂന്നുമുണ്ട് പതിനൊന്നാം ദിവസം ചൊവ്വയോ വെള്ളിയോ വന്നാൽ പുല പതിമൂന്ന് ആവും. തീരുവോളം ശേഷക്കാർ ബലി ഇടും. അന്യന്മാർ വീട്ടിൽ വന്നാൽ കുളിക്കണം, അസ്ഥികൾ പുഴയിലോ കടലിലോ ഒഴുക്കും. പ്രമണിയോ കര്ണാവരോ ആണ് മരിച്ചതെങ്കിൽ വെള്ളികൊണ്ട് പ്രതിമ ഉണ്ടാക്കി അമ്പലത്തിൽ വക്കുക പതിവാണ്. [39]ഇത് പോലെ തന്നെ പ്രസവിച്ച സ്ത്രിക് പുല ഉണ്ട് രണ്ടാമത്തെ തളി കഴിഞ്ഞാലും പതിനഞ്ചു ദിവസം കഴിയാതെ അവിടുത്തെ സ്ത്രീക്ക് ചട്ടി കലം തൊട്ടുകൂടാ.[39]
തിരണ്ടുകല്യാണം
തീയർ സമുദായത്തിലെയും ചില ഹിന്ദു വിഭാഗക്കാരും ആചരിച്ചിരുന്ന ഒന്നാണ് തിരണ്ടുകല്യാണം. ആർത്തവാരഭത്തിന് ശേഷമുള്ള അഞ്ചു ദിവസങ്ങൾ കുട്ടിയെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ ഏതെങ്കിലും മുറിക്കുള്ളിൽ കഴിയുക എന്നതാണ് ആചരിച്ചിരുന്നത്. മറ്റുള്ളവരോ അവരുപയോഗിക്കുന്ന വീട്ടുപകരണങ്ങൾ, പത്രങ്ങൾ സ്ഥപർഷിക്കാൻ പാടില്ല. വീടിന്റെ മുറി ഒഴികെ വീട്ട് പരിസരത്തു നടക്കാൻ ഇത് പ്രകാരം വിലക്കുണ്ട് ഇതിനെ ആണ് തിരണ്ടുകല്യാണം എന്ന് പറയുന്നത്.
അവാന്തര വിഭാഗങ്ങൾ
ഇന്ന് നിലവിൽ ഇല്ലെങ്കിലും തിയർക്ക് ഇടയിലും പണ്ട് അവാന്തര വിഭാഗങ്ങളും സ്ഥാനക്കാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. കുലത്തൊഴിൽ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇവരെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം, കൃഷിയും, കളരി, വൈദ്യം ആയിരുന്നു പ്രധാനമായി മുഖ്യ കുലത്തൊഴിലുകൾ ഇവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്ഥാനക്കാർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
എംബ്രോൻ തീയർ
പൂജാ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന തീയ്യർക്ക് നല്കിയിരുന്ന സ്ഥാനപ്പേരായിരുന്നു എംബ്രോൻ .[40]
തണ്ടിൽസ്ഥാന വിഭാഗക്കാർ
തണ്ടിൽസ്ഥാന വിഭാഗത്തിൽ പെടുന്ന തീയർ സ്ഥാനി അഥവാ മുഖ്യൻ ആണ്. ഇവർ തിയരിലെ വിവാഹ ചടങ്ങുകൾ കലശം എന്നിവ നടത്തുന്ന ഉപവിഭാഗം ആണ്. ഇവർ പേരിന്റെ കൂടെ അച്ഛൻ, തണ്ടയാർ എന്നി സ്ഥാനപ്പേർ ഉപയോഗിക്കും.[40] [41]
തുളു തീയർ
തുളു നാട്ടിൽ നിന്നും കുടിയേറി വന്ന തിയർ ആണ് തുളു തീയർ, തുളു ഭാഷ സംസാരിച്ചിരുന്നവരും, തുളു സംസ്കാരം ഉള്ളവരും ആയിരുന്നു ഇവർ. പ്രധാനമായും കൃഷി മുഖ്യ ഉപജീവന മാർഗ്ഗം ആയി സ്വികരിച്ചവർ ആണ്.
കോടവ തീയർ
കൊടുകിൽ നിന്നും വന്നവർ ആണത്രേ കോടവതിയർ എന്നറിയപ്പെട്ടത്. കോടവാൾ കൊണ്ട് നടന്നിരുന്നവർ പിന്നീട് കോടവർ അയതാണ് എന്നും വാദം ഉണ്ട്, എന്തായാലും കൃഷി ചെയ്തിരുന്ന വര്ഗ്ഗമാണ് ഇവർ.[42]
മലബാറിലെ തീയർക്ക് പണ്ട് ഉപവിഭാഗങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നങ്കിലും ഇന്ന് എല്ലാം തീയരിൽ ലയിച്ചിട്ടുണ്ട്, തീയർ സ്ത്രീയിൽ ബ്രാഹ്മണ പുരുഷന്മാർക്കു ഉണ്ടാകുന്ന കുട്ടികൾ ആണ് കണിശൻ പണിക്കർ സമുദായം തീയരിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായ മറ്റൊരു ജാതി ആണ് എന്ന് പറയപ്പെടുന്നുണ്ട്.[43] വടക്കൻ മലബാറിൽ സ്വാന്തമായി അലക്ക് വേല ചെയ്യുന്നവരും ഷുരകക്രിയ ചെയ്യുവാൻ ആയി കാവുതിയ്യർ എന്നൊരു ജാതിക്കാർ ഉണ്ട് പരമ്പരാഗതമായി തിയരുടെ ഷുരകക്രിയ ചെയ്തിരുന്നവർ ആയിരുന്നു. കാവുതിയരുടെ സ്ഥാനം ജാതി ശ്രേണിയിൽ തിയരുടെ കീഴിൽ ആണ്, ഇവരുമായി തീയർക്ക് കല്യാണബന്ധങ്ങൾ ഇല്ല. തിയർ ഇവരെ തങ്ങളെകാൾ താഴ്ന്നവരായാണ് കാവുതിയ്യ ജാതിയെ കണക്കാക്കുന്നത്.[44]
എട്ടില്ലക്കാർ
എട്ട് ഇല്ലങ്ങളിലായാണ് തീയസമുദായം നിലനിൽക്കുന്നത്. ഐതിഹ്യ പ്രകാരം ശൗണ്ഡികാനദി തീരത്ത് ശിവന്റെ ഏഴ് ദിവ്യപുത്രന്മാരും ശിവൻ തന്റെ തൃത്തുടമ്മേൽ തല്ലിയുണ്ടായ ദിവ്യപുത്രനോടും (ഇതാണു വയനാട്ടു കുലവൻ തെയ്യം) കൂടിയാണ് എട്ടില്ലം ഉണ്ടായതെന്ന് ഐതിഹ്യം.[45] കരുമന എട്ടില്ലം ദിവ്യർ എന്ന പേരിലും അറിയപ്പെടുന്നു[46]. അമ്മ വഴിയാണ് ഒരു തലമുറയുടെ ഇല്ലം അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് പകരുന്നത്. ഒരേ ഇല്ലത്തിൽ പെട്ടവർ പരസ്പരം വിവാഹബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ പാടില്ല. സഹോദരീ-സഹോദരബന്ധമാണ് ഒരേ ഇല്ലക്കാർക്കുള്ളത്. അമ്മയുടെ ഇല്ലം തന്നെയാണ് മക്കൾക്കെല്ലാവർക്കും കിട്ടുക. ഇതുവഴി കേന്ദ്രീകൃതമാവുന്ന വലിയ ഒരു ആൾക്കൂട്ടം ഒരേ തറവാട്ടിൽ പെടുന്നു. എട്ടില്ലങ്ങളുടെ പേരുകൾ താഴെ കൊടുക്കുന്നു[46].
- തലക്കോടൻ തീയർ
- നെല്ലിക്ക തീയർ
- പരക്ക തീയർ
- പാലത്തീയർ
- ഒളോടതീയർ
- പുതിയോടൻ തീയർ
- കാരാടൻ തീയർ
- വാവുത്തീയർ
എട്ടില്ലങ്ങളുടേയും കുലദൈവം ഐതിഹ്യപ്രകാരം ശിവന്റെ തൃത്തുടമേലിൽ നിന്നുണ്ടായ തൊണ്ടച്ചൻ എന്ന വയനാട്ടുകുലവൻ തെയ്യമാണ്[47]. തൊണ്ടച്ചൻ എന്നാൽ ഏറ്റവും മുതിർന്ന ആളെന്നാണർത്ഥം. [48] തീയ്യരുടെ കുടുംബപരമായ ബന്ധത്തിൽ വളരെ വേണ്ടപ്പെട്ട രണ്ടുപേരാണ് മുത്തപ്പനും തൊണ്ടച്ഛനും. മുത്തപ്പൻ എന്നു വിളിക്കുന്നത് അച്ഛന്റെയോ അമ്മയുടേയോ ജ്യേഷ്ഠനെയാണ്. തൊണ്ടച്ഛൻ എന്നു വിളിക്കുന്നത് അച്ഛന്റെയോ അമ്മയുടേയോ അച്ഛനെയാണ്. ഈ രണ്ടുപേരിലും തീയരുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട ആരാധനാമൂർത്തികളായ മുത്തപ്പൻ തെയ്യവും തൊണ്ടച്ഛൻ തെയ്യവും ഉണ്ട്. [48] തെയ്യ കോലങ്ങൾ കെട്ടിയാടുന്ന ഇവരുടെ സങ്കേതങ്ങളാണ് താനം. തറ, പള്ളിയറ, കോട്ടം, മുണ്ട്യ, കാവുകൾ എന്നിങ്ങനെ അറിയപ്പെടുന്നത്. സമുദായത്തിന്റെ ആരാധനാലയങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുന്ന ഭരണകൂടവും ആരാധനാലയങ്ങളുമാണ് കഴകങ്ങൾ. ഓരോ കഴകങ്ങൾക്കും കീഴിൽ ധാരാളം ദേവാലയങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയും. [49]
കഴകങ്ങൾ
പരമ്പരാഗതമായൊരു ഭരണവ്യവസ്ഥയാണു കഴകം എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. വിവിധ സമുദായങ്ങൾക്ക് കഴകങ്ങൾ ഉണ്ട്. യാദവർ (മണിയാണി) ( നാലു കഴകങ്ങൾ), വാണിയർ (14 കഴകങ്ങൾ), ശാലിയർ (14 കഴകങ്ങൾ), ആശാരിമാർ (7 കഴകങ്ങൾ), മൂശാരിമാർ (2 കഴകങ്ങൾ), തട്ടാന്മാർ (4 കഴകങ്ങൾ), മൂവാരിമാർ (4 കഴകങ്ങൾ), കുശവന്മാർ (4 കഴകങ്ങൾ), മുക്കുവർ (4 കഴകങ്ങൾ) എന്നിങ്ങനെയാണു കഴക വ്യവസ്ഥിത് വിവിധ സമുദായങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉള്ളത്. ശക്തമായ് രീതിയിൽ ഇന്നും കഴകങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നത് തീയരിലാണ്. നാലു കഴകങ്ങൾ കൂടാതെ രണ്ട് ഉപകഴകങ്ങൾ കൂടെ തീയർക്കുണ്ട്.[50] തീയ്യസമുദായത്തിന്റെ ആരാധനാ-ഭരണകേന്ദ്രങ്ങളായ താനം, തറ, പള്ളിയറ, കാവുകൾ, മുണ്ട്യ , നാൽപാടി തുടങ്ങിയ കേന്ദ്രങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുന്ന ഭരണസിരാകേന്ദ്രവും ആരാധനാലയവുമാണ് കഴകം. വിവാഹം, മരണം, അടിയന്തരം, കുടുംബവഴക്ക്, സ്വത്ത് തർക്കം തുടങ്ങി സമുദായാംഗങ്ങൾക്കിടയിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും കഴകത്തിന്റെ ശക്തമായ ഇടപെടലിലൂടെ പരിഹരിച്ചു വരുന്ന സമ്പ്രദായമാണിത്. സമുദായങ്ങളുടെ ക്ഷേമത്തിനും കെട്ടുറപ്പിനും വേണ്ടിയുള്ള കൂട്ടയ്മയാണു കഴകം. ഇതൊരു പ്രശ്നപരിഹാരവേദി കൂടിയാണ്. ഏതൊരു വഴക്കും കഴകത്തിലാണു തീർപ്പുകൽപ്പിക്കുക. കഴകത്തിലും തീരാത്ത പ്രശ്നമാണെങ്കിൽ അതു തൃക്കൂട്ടത്തിലോ മഹാക്ഷേത്രങ്ങളിലോ വെച്ച് തീർപ്പുകല്പിക്കും. നാലു കഴകങ്ങൾ ചേരുന്നതാണ് ഒരു തൃക്കൂട്ടം.
- പ്രധാന കഴകങ്ങൾ
- നെല്ലിക്കാത്തുരുത്തി കഴകം (ചെറുവത്തൂരിനു പടിഞ്ഞാറ്)
- രാമവില്യം കഴകം (തൃക്കരിപ്പൂർ)
- പാലക്കുന്ന് കഴകം (ഉദുമ, കോട്ടിക്കുളം ഭാഗം)
- കുറുവന്തട്ട കഴകം (രാമന്തളി)
- ഉപകഴകങ്ങൾ
- കനകത്ത് കഴകം
- കുട്ടമംഗലം കഴകം
നീതി നിർവ്വഹണത്തിനായിട്ട് സമുദായത്തിലെ മുതിർന്നവരെ ഏർപ്പാടാക്കുന്ന ഒരു ഭരണയന്ത്രമാണു കഴകം. ഭരണസഭ, ആരാധനാകേന്ദ്രം, ആയോധനാഭ്യാസ കേന്ദ്രം, കവികളുടെ സഭ, വിദ്യാകേന്ദ്രം, പൂരക്കളി, മറത്തുകളി തുടങ്ങിയവയുടെ കേന്ദ്രസ്ഥാനങ്ങളായി കഴകങ്ങൾ ഇന്നും നിലകൊള്ളുന്നു. കഴക സഭ കൂട്ട അവായ് എനാണറിയപ്പെടുന്നത്. പരിഷ്കൃതരായി വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായുരുന്ന സുസജ്ജമായഭരണവ്യവസ്ഥിതിയായി നമുക്കിതിനെ കാണാം.
- കഴകത്തിലെ പ്രധാന സ്ഥാനീയർ
- അന്തിത്തിരിയൻ
- തണ്ടയാൻ/ തണ്ടാൻ
- കൈക്ലോൻ
- കാർന്നോൻമാർ - കാരണവൻമാർ
- വെളിച്ചപ്പാടൻമാർ
- കൂട്ടായ്ക്കാർ
- കൊടക്കാരൻ
- കലേയ്ക്കാരൻ
ഇവരൊക്കെ കഴകത്തിലേയും ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളായ തിറ, തെയ്യം മുതലായവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുവരുന്ന മേൽ സ്ഥാനീയരാണ്.[51] [52]
തറവാട്
അത്യുത്തര മലബാർ
വടക്കേ മലബാറിൽ മരുമക്കത്തയമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. തീയർ സമുദായത്തിലെ സ്ത്രീകൾ അവരുടെ ഭർത്താക്കന്മാരെ 'തിയ്യശ്ശ്ൻ' എന്നായിരുന്നു വിളിച്ചു പൊന്നിരുന്നത്. ഇവരുടെ വീട് തീയ്യത്ത് എന്നും അറിയപ്പെടും. മറ്റു താഴ്ന്ന ജാതികൾ ഇവരെ ബഹുമാനഃപൂർവം ചേന്നാർ, ചേർന്നൊർ, തംബ്രാ, കുഞ്ഞമ്മ, പണിക്കത്തമ്മ, തിയ്യത്തമ്മ എന്നിങ്ങനെ വിവിത പ്രദേശത്തിന് അനുസരിച്ച് വീട്ടുകാരുടെ വലുപ്പ ചെറുപ്പം അനുസരിച്ചു വിളിച്ചിരുന്നു.[better source needed] ഇവരിൽ ഇല്ലം സമ്പ്രദായം ഉണ്ട്, ഇല്ലം എന്ന പരമ്പര വരുന്നത് അമ്മ വഴിയാണ്. ഇങ്ങനെ ആൾക്കൂട്ടം കൂടിവന്ന് പല രീതിയിലും പല മേഖലയിലും എത്തിച്ചേരുന്നവർ ഒന്നിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് തറവാട്. തറവാടുകളുടെ എണ്ണം നിരവധിയാണ്. ഒരേ ഇല്ലക്കാർക്ക് തന്നെ നിരവധി തറവാടുകളും ഉണ്ട്. അതിലുണ്ടായ അംഗങ്ങളെല്ലാം ഒരേ ഇല്ലക്കാരായിരിക്കും. ഇല്ലക്കാർ തമ്മിലുള്ള വേർതിരിവൊന്നും തറവാടുകളിൽ ഇല്ലെങ്കിലും അനുഷ്ഠാന/ആചാര വിശേഷ പ്രകാരം സ്ഥാനീയർ ആവുന്നത് അതത് ഇല്ലത്തിലെ മുതിർന്നവർ ആയിരിക്കും. കേവലരൂപമാർന്ന ഒരു വീട്ടിൽ തന്നെ ഭാര്യയും ഭർത്താവും രണ്ടില്ലക്കാരായിരിക്കുമല്ലോ, അവർ രണ്ടു തറവാട്ടുകാരും ആവുന്നു എന്നുണ്ട്. മക്കൾക്കെല്ലാം അമ്മയുടെ ഇല്ലമായതിനാൽ അമ്മയുടെ തറവാടായിരിക്കും മക്കളുടെ തറവാടും. തറവാടുകളോട് ചേർന്ന് വയനാട്ടു കുലവൻ കുടിയിരിക്കുന്ന താനവും (പള്ളിയറ) ഉണ്ടായിരിക്കും. തറവാടുകളിൽ വർഷാവർഷം പുതിയോടുക്കൽ (കൈത് ) എന്ന ചടങ്ങു നടന്നു വരുന്നു. പുത്തരി കൊടുക്കൽ ചടങ്ങാണ് ഈ പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. പത്തു വർഷത്തെ ഇടവേളകളിലായിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ വയനാട്ടു കുലവൻ തെയ്യംകെട്ട് നടന്നു വന്നിരുന്നത്. സമീപകാലത്ത് കാലഗണനയിൽ അല്പസ്വല്പ മാറ്റങ്ങൾ കണ്ടുവരുന്നുണ്ട്.[53]
മലബാർ
ഹിന്ദു വിഭാഗത്തിൽ തന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന വിഭാഗം ആണ്. ഇവർ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണ കാലത്ത് തന്നെ ഏറെ പുരോഗമിച്ച സമുദായമായിരുന്നു. അവരിൽ വലിയൊരു വിഭാഗം സർക്കാർ സേവനത്തിലെ ഉയർന്ന തസ്തികകളിലേക്ക് ഉയർന്നു വന്നു.[54] മദ്രാസ് സർക്കാരിന് കീഴിൽ അന്നത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് ആർമിയിൽ തീയർ റെജിമെന്റ് നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു [55]. കോഴിക്കോടും മലപ്പുറത്തും തൃശൂരും പാലക്കാടും തീയ്യർ അച്ഛന്റെ പേരിൽ തറവാട് പിന്തുടരുന്ന മക്കത്തായദായകർ ആണ്. ഇവർ ഒരുകാലത്തു ഇല്ലം സംബ്രതായം പിന്തുടരുന്നവർ ആയിരുന്നവർ ആയിരുന്നു എങ്കിലും ഇന്ന് അത് കാണാൻ സാധിക്കില്ല. തറവാടിന്റെ കീഴിൽ എന്തെങ്കിലും കാവോ അല്ലെങ്കിൽ ആരാധനാ തറയോ ഉണ്ടാവും. ഇവിടെ ശാക്തേയ പൂജകൾ തറവാട് മുത്തപ്പൻ എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന കാരണവർ നിർവഹിക്കുന്നു. കടത്തനാട് കുറുബ്രനാട് ഭാഗത്തെ മിക്ക തീയ്യർ തറവാടുകളിലും കളരി ഉണ്ടായിരിക്കും. തറവാടുകളിൽ കോൽ കളി സംഘടിപ്പിക്കുന്ന പതിവും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇവർക്കിടയിലെ വൈദ്യന്മാർ ആയ തിയ്യരെ വൈശ്യ തിയ്യർ (വൈദ്യ) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു കടത്തനാട് ഭാഗങ്ങളിൽ . കോഴിക്കോട് സാമൂതിരിയുടെയും കടത്തനാട് രാജാവിന്റെയും കൊട്ടാരം വൈദ്യർമാർ തിയ്യർ ആയിരുന്നു.[56]
തറ
സമുദായത്തിലെ ഭരണവ്യവസ്ഥ കയ്യാളുന്ന ഏറ്റവും ചെറിയ ഘടകമാണു തറ. പ്രധാനപ്പെട്ട നാലു തീയ കാരണവന്മാരാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്ന വ്യ്വസ്ഥയാണിത്. തീയന്മാർ പരസ്പരവും, മറ്റുള്ളവരുമായി കൂടിക്കലർന്നു വരുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നത് തറയിൽനിന്നുമാണ്. നാലു പ്രമാണിമാരിൽ ഒരാൾ കൈക്ലോൻ എന്ന പേരിലാണറിയപ്പെടുക. നാലു തറകൾ ചേരുമ്പോൾ ഒരു നാല്പാട് ഉണ്ടാവുന്നു. നാലു നാല്പാടു ചേരുന്നതാണ് ഒരു കഴകം. നാമു കഴകങ്ങൾ ചേരുമ്പോൾ തൃക്കൂട്ടം (അഥവാ പെരും കഴകം) ഉണ്ടാവുന്നു. കൊട്ടിൽ എന്ന സ്ഥലത്തു വെച്ചാണ് തൃക്കൂട്ടത്തിന്റെ യോഗങ്ങൾ നടക്കുക. കൊട്ടിൽ ഒരു ക്ഷേത്രം തന്നെയായിരിക്കും.[57] സമുദായാംഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾക്കു തീർപ്പ് കല്പിക്കാൻ തറയ്ക്കോ കഴകത്തിനോ സാധിക്കാതെ വരുമ്പോഴും എല്ലാ കഴകങ്ങളും ചേർന്നുള്ള അവലോകനങ്ങൾ നടത്താനും പദ്ധതികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്യാനും മതുമായാണ് പ്രധാനപ്പെട്ട നാലുകഴകങ്ങൾ ചേർന്നു തൃക്കൂട്ടം നടത്തുക.
സമുദായത്തിന്റെ പ്രധാന തെയ്യങ്ങൾ
തീയസമുദായവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഏതാനും തെയ്യങ്ങളെ പറ്റിയും അവയ്ക്കു പുറകിലുള്ള ഐതിഹ്യവും താഴെ വിശദീകരിക്കുന്നു. പ്രധാന ലേഖനത്തിലേക്ക് പോയാൽ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ലഭ്യമാണ്.[58]
- വയനാട്ടു കുലവനും കണ്ടനാർ കേളനും
എട്ടില്ലക്കാരായ തീയരുടെ പ്രധാന തെയ്യം വയനാട്ടു കുലവനാണ്. കുലദൈവമായി തീയർ ആചരിക്കുന്നത് ഈ തെയ്യത്തെയാണ്.[59] കുലപൂർവ്വികൻ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തൊണ്ടച്ചൻ എന്ന് ബഹുമാനപുരസരം ഈ തെയ്യത്തെ വിളിക്കുന്നു. തീയ്യകുടുംബത്തിൽ അമ്മയുടേയോ അച്ഛന്റേയോ പിതാവാണു തൊണ്ടച്ഛൻ. കള്ളും റാക്കും ഇറച്ചിയും തീയ്യിൽ ചുട്ടെടുത്ത അടയും ഒക്കെയാണു തൊണ്ടച്ഛനു നൈവേദ്യം. ആദിതീയ്യനായ തൊണ്ടച്ഛൻ ശിവപുത്രനായി ജനിച്ചു എന്നു പുരാവൃത്തങ്ങൾ പറയുന്നു. ആര്യാധിനിവേശമുണ്ടായപ്പോൾ ഇങ്ങനെ തിരുത്തൽ ചെയ്യപ്പെട്ട കഥയായി തോറ്റമ്പാട്ടുകളിലൂടെ വിശദീകരണം തേടിയാൽ മനസ്സിലാവുന്നതാണ്. വയനാട്ടു കുലവനോടൊപ്പം കെട്ടിയാടപ്പെടുന്ന കണ്ടനാർ കേളനും പ്രധാനതെയ്യം തന്നെയാണ്. കാസർഗോഡ് ജില്ലയിൽ ഈ രണ്ടു തെയ്യങ്ങളേയും ഒന്നിച്ചാണു കെട്ടിയാടുക. ഗംഭീരമായൊരു നായാട്ടും ഈ തെയ്യം കെട്ടിനോടൊപ്പം ഉണ്ട്.[60] ബപ്പിടൽ ചടങ്ങ് ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്. സമീപകാലത്ത് നായാട്ട് നിരോധിച്ച ശേഷം തെയ്യം കെട്ടിൽ നിന്നും നായാട്ട് ഒഴിവാക്കിയാണ് മിക്ക തറവാടുകളിലും അരങ്ങേറുന്നത്. നിറ, കുലകൊത്തൽ, പുത്തരി, കൈവീത്, മറ, കൂവം അളക്കൽ, കലവറ നിറയ്ക്കൽ, ബപ്പിടൽ, ചൂട്ടൊപ്പിക്കൽ, ബോനം കൊടുക്കൽ, മറപിളർക്കൽ ഇങ്ങനെ നിരവധി അനുഷ്ഠാനവിധികളോടെ സമൃദ്ധമാണ് വയനാട്ടു കുലവൻ തെയ്യം കെട്ട്.
- ഐതിഹ്യം[61]
നിത്യേന മദ്യം കഴിച്ചെത്തുന്ന ശിവനെ കണ്ട് മനഃക്ലേശം വന്ന പാർവ്വതീദേവി കാരണം തിരക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് കരിന്തെങ്ങിൽ നിന്നും മുരട്ട് മധു ഒഴുകുന്നതായിരുന്നു. ഇതു കണ്ടു ക്ഷിഭിതയായ ദേവി മധുവിനെ കൈകൊണ്ടു തടവി തെങ്ങിന്റെ മുകളിലേക്കു മാറ്റി. മദ്യപാനത്തിനായി എന്നുമെന്ന പോലെ എത്തിച്ചേർന്ന പരമേശ്വരൻ മധു കാണാതെ കോപം പൂണ്ട് തിരുജട പറിച്ചെടുത്ത് തൃത്തുടയിൽ അടിച്ചപ്പോൾ ഒരു ദിവ്യൻ പിറന്നു വീണു. തെങ്ങിൽ കയറി മധു ശേഖരിച്ചു വരാൻ ഭഗവാൻ അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ നിത്യേന ദിവ്യൻ കുടം നിറയെ മധുവുമായി ഭഗവാന്റെ അടുത്തുവരാൻ തുടങ്ങി. ആ ദിവ്യനാണത്രേ ആദിതീയൻ. സ്വപിതാവായ പരമേശ്വരന്റെ വിലക്കു മറന്ന് കദളീവനത്തിൽ കയറി കള്ളെടുത്തു കുടിച്ചപ്പോൾ തീയന്റെ റ്റണ്ടു കണ്ണുകളും പൊട്ടിപ്പോയി. കണ്ണു നഷ്ടപ്പെട്ട തീയന്റെ വിലാപം കേട്ട് മനസ്സലിഞ്ഞ പിതാവ് പൊയ്ക്കണ്ണും മുളവില്ലും മുള്ളനമ്പും മുളഞ്ചൂട്ടും നൽകി ഭീമിയിലേക്ക് അയച്ചു. വയനാട്ടിൽ എത്തിയ ദൈവത്തിരുമകൻ അവിടെ വയനാട്ടു കുലവൻ എന്നറിയപ്പെട്ടു.
പുനംകൃഷിക്കിടയിൽ കാട്ടുതീയിൽ പെട്ട് വെന്തു വെള്ളീരായിപ്പോയ കേളനെ വില്ലുതൊട്ടു വിളിച്ച് ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിച്ച് വയനാട്ടുകുലവൻ കൂടെ കൂട്ടി. ദൈവക്കരുവായ കണ്ടനാർ കേളൻ തെയ്യം മൃതിയടഞ്ഞ കേളൻ തന്നെയാണ്. കാസർഗോഡ് ജില്ലയിൽ രണ്ടു തെയ്യങ്ങളും ഒരുമിച്ചാണ് കെട്ടിയാടുക; നായാട്ട് കണ്ടനാർ കേളന്റെ പ്രധാന ഭാഗമായി നടക്കുന്നു.
- പൂമാല
കെട്ടിക്കോലമില്ലെങ്കിലും പൂമാല ഭഗവതി തീയർക്ക് പരദേവതയാവുന്നു. പാട്ടുത്സവവും പൂരക്കളിയും ദേവിയുടെ സംപ്രീതിക്കായി പൂമാലകാവുകളിൽ ആചരിച്ചു വരുന്നു. ആര്യരാജാവിന്റെ മകളായ പൂമാല മരക്കലമേറി (കപ്പൽ) നൂറ്റേഴ് ആഴി കടന്ന് മലനാട്ടിൽ എത്തിയതെന്ന് ഐതിഹ്യം. ചങ്ങാതിയായി ആരിയ പൂമാരുതനും ഒന്നിച്ചു വന്നുവെന്നു പറയുന്നു. നല്ലൊരു ഭൂമാതാവായി പൂമാലഭഗവതിയെ കരുതിവരുന്നു.[59]
- പുതിയഭഗവതിയും ഐവർ പുലിദൈവങ്ങളും കരിന്തിരി നായരും
അച്ഛനായ ശിവനും മകളായ ചീർമ്പയ്ക്കും ദേവലോകത്തുള്ള പത്തില്ലം പട്ടേരിമാർക്കും വസൂരി രോഗം പിടിപെട്ടപ്പോൾ അതിന്റെ പരിഹാരത്തിനായി അഗ്നികുണ്ഡത്തിൽ നിന്നും ഉയർന്നു വന്ന ദേവതയാണു പുതിയ ഭഗവതി. പിന്നീട് രോഗനിവാശണത്തിനായി പരമേശ്വരൻ തന്നെയാണത്രേ പുതിയഭഗവതിയെ ഭൂമിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്. ശിവപാർവ്വതിമാർ പുലിവേഷം ധരിച്ച് കാട്ടിലൂടെ നടന്നപ്പോൾ ഐവർ പുലിദൈവങ്ങൾ. പുലികണ്ടൻ എന്നായിരുന്നു അന്നേരം പിതാവായ പരമശിവന്റെ പേര്. പാർവ്വതിയുടെ പേര് പുള്ളിക്കരിങ്കാളി എന്നുമായിരുന്നു. കണ്ടപ്പുലി, മാരപ്പുലി, കാളപ്പുലി, പുലിയൂർ കണ്ണൻ, പുലിമാരുതൻ എന്നിവരായിരുന്നു അവർക്കുണ്ടായ ഐവർ പുലിദൈവങ്ങൾ.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
ഒരിക്കൽ പുലിദൈവങ്ങൾക്ക് വിശപ്പ് സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ വന്നപ്പോൾ കുറുമ്പ്രാതിരിവാണോരുടെ കരക്ക (തൊഴുത്ത്) തകർത്ത് പൈക്കളെ കൊന്നു തിന്നുവെന്നും, തുടർന്ന് വാഴുന്നോരുടെ നായാട്ടുവീരനായ കരിന്തിരി നായർ പുലികളെ തിരഞ്ഞ് കാട്ടിലെത്തിയെന്നും ഐതിഹ്യം. ഇതിൽ ദേഷ്യരൂപിയായ പരമശിവനായ പുലികണ്ടൻ നായരെ കൊന്നുതള്ളി, അതോടെ കരിന്തിരി നായരും തെയ്യക്കരുവായി ഐവർക്കൊപ്പം ചേർക്കപ്പെട്ടു.[59]
- വിഷ്ണുമൂർത്തി
നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കുമുമ്പ് നിലേശ്വരത്തിനടുത്തുള്ള കൊയമ്പുറം ഗ്രാമത്തിലെ കാലിച്ചെറുക്കനായ തീയന്റെ കഥയാണു വിഷ്ണുമൂർത്തി തെയ്യത്തിന്റേത്. പരദേവത എന്നാണീ തെയ്യം അറിയപ്പെടുന്നത്. കുറുവാട്ട് കുറുപ്പെന്ന ജന്മിപ്രഭുവിന്റെ കാലികളെ മേയ്ക്കുന്ന പണിയായിരുന്നു കണ്ണൻ എന്ന തീയച്ചേരുക്കന്. കണ്ണനിൽ കുറുപ്പിന്റെ അനന്തരവൾ പ്രണയാസക്തയായത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ണനെ വധിക്കാൻ പാഞ്ഞെത്തിയ കയ്യന്മാരിൽ നിന്നും കണ്ണൻ ഓടിരക്ഷപ്പെടുന്നു. തുടർന്ന് വടക്ക് മംഗലാപുരത്ത് കോയിൽപ്പാടി എന്ന തീയ്യത്തറവാടിൽ അഭയം പ്രാപിച്ച കണ്ണനെ മുത്തശ്ശി സ്വന്തം മകനെ പോലെ സംരക്ഷിച്ചു. തുടർന്ന് തറവാട്ടിലെ നരസിംഹമൂർത്തിയുടെ ആരാധകനായി അഞ്ചോളം വർഷം മംഗലാപുരത്ത് കഴിച്ചുകൂട്ടി. നാടുവിട്ടവൻ നിലേശ്വരത്ത് തിരിച്ചെത്തിയെന്നും മറ്റുമുള്ള വാർത്ത കുറുവാട്ടുകുറുപ്പറിഞ്ഞു. കുറുപ്പു വന്നപ്പോൾ കദളിക്കുളത്തിൽ കണ്ണൻ കുളിക്കുകയായിരുന്നു. കണ്ണനെ അവിടെവെച്ച് കുറുപ്പ് കഴുത്തറുത്ത് കൊല്ലുന്നു.[62] [63] [64] തുടർന്ന് നാടാകെ ദുർനിമിത്തങ്ങൾ കണ്ടുതുടങ്ങി. പതിയെ കുറുപ്പു കീഴടങ്ങി, കോട്ടപ്പുറത്ത് നരംസിഹമൂർത്തിക്ക് (വിഷ്ണുമൂർത്തി) കുറുപ്പ് കാവൊരുക്കി. ഈ കാവിൽ പാലന്തായി കണ്ണന്റെ തെയ്യകോലം കെട്ടിയാടിച്ചു. ഇതാണു പരദേവത അല്ലെങ്കിൽ വിഷ്ണുമൂർത്തി എന്നറിയപ്പെടുന്ന തെയ്യം. തീയർ മാത്രമല്ല എല്ലാ സമുദായങ്ങൾക്കും പ്രധാനിയാണിന്നു പരദേവത.[59]
- കതിവനൂർ വീരൻ
നല്ലൊരു ഉത്സവാന്തരീക്ഷത്തിൽ തീയസമൂദായം കൊണ്ടാടുന്ന തെയ്യമാണ് കതിവനൂർ വീരൻ. മാങ്ങാടു നിന്നും കതിവനൂരെത്തെ വീരചരമം പ്രാപിച്ച മന്ദപ്പൻ എന്ന പടയാളിവിരനാണു കതിവനൂർ വീരൻ. അച്ഛന്റെ ശകാരത്തിൽ പിണങ്ങി കുടകിലേക്ക് പിണങ്ങിപ്പോയ ചെറുപ്പകാരനാണു മന്ദപ്പൻ. പണ്ടെന്നോ അവിടേക്ക് എത്തിയ അമ്മാവന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പണിയെടുത്ത് മന്ദപ്പൻ ജീവിതം തുടർന്നു. അവിടെനിന്നും കണ്ടെത്തിയ ചെമ്മരത്തിയെ വിവാഹവും കഴിച്ചു. കുടകുപടയോട് മല്ലിട്ട് ജയിച്ച മന്ദപ്പന്റെ കഥയാണു കതിവനൂർ വീരൻ പറയുന്നത്.[59]
- കുരിക്കൾ തെയ്യം
കതിവനൂർ വീരനോടൊപ്പം കെട്ടിയാടുന്ന തെയ്യമാണ് കുരിക്കൾ തെയ്യം. കൂടാളി നാട്ടിലെ കുഞ്ഞിരാമനെന്ന യോഗിയാണ് കുരിക്കൾ തെയ്യമായി മാറിയത്. നാറ്റേഴും നടന്ന് മന്ത്രവാദവും വൈദ്യവും എഴുത്തും യോഗവും പഠിച്ച് കേളികേട്ട കുരിക്കളുടെ (ഗുരുക്കൾ) സഹായം നാടുവാഴിത്തമ്പ്രാനു ലഭിക്കാനിടയായി. കൈനിറയെ സമ്മാനങ്ങളും സ്ഥാനമാനങ്ങളും ലഭിച്ച് കുരിക്കളെ അസൂയാലുക്കൾ മറഞ്ഞിരിന്ന് ജീവനപഹരിച്ചു. ആ സമയത്തെ വിലാപം കേട്ട കതിവനൂർ വീരൻ കുരിക്കളെ തെയ്യമാക്കി മാറ്റി കൂടെ കൂട്ടുകയായിരുന്നു.[59]
- മുത്തപ്പൻ
പറശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ നടക്കുന്ന തെയ്യാട്ടം തീയ സമുദായവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകിടക്കുന്നു [48]. മുത്തപ്പൻ മടപ്പുരകളിലെയൊക്കെ മടയൻ എന്ന സ്ഥാനീയൻ തീയസമുദായക്കാരനായിരിക്കും. തെയ്യം കെട്ടുന്നത് വണ്ണാൻ സമുദായക്കാരാണ്. കുടുംബത്തിലെ അമ്മയുടേയോ അച്ഛന്റെയോ ജ്യേഷ്ഠനെ വിളിക്കുന്ന പേരാണു മുത്തപ്പൻ. തെയ്യവും ആ പേരിൽ തന്നെയാണറിയപ്പെടുന്നത്. കാരണവർ സ്ഥാനത്തിരിക്കുന്ന മുത്തപ്പുനുള്ള പ്രധാന നൈവേദ്യം കള്ളും, റാക്കും, മത്സ്യവും ചെറുപയറും ഒക്കെയാണ്. എല്ലാ ജാതി മതസ്ഥർക്കും പ്രവേശനമനുവദിക്കുകയും ഭക്ഷണം കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഈ ക്ഷേത്ര സമുച്ചയം ബുദ്ധമത ക്ഷേത്രങ്ങളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കും വിധമുള്ളതാണ്. സമൂഹത്തിലെ ഉച്ചനീചത്വങ്ങളിൽ പുകയുന്നവരുടേയും സാധാരണക്കാരുടേയും പാവപ്പെട്ടവരുടേയും ആശ്രിതവത്സലനായാണ് മുത്തപ്പന്റെ വിളയാട്ടം. പ്രാട്ടറസ്വരൂപത്തിലും കോലത്തു നാട്ടിലും കുടകിലും നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ജനകീയദൈവമായ മുത്തപ്പൻ അന്യദേശക്കാർക്ക് അത്ര സുപരിചിതനല്ല. മദ്യവും മത്സ്യവും നിവേദ്യമായി നേദിക്കുന്ന ക്ഷേത്രത്തിൽ ബ്രാഹ്മണരുടെ പൂജകളും നടത്താറുണ്ട്.
- മറ്റു തെയ്യങ്ങൾ
തീയരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന തെയ്യങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റാണിത്. ചിലതൊക്കെ വിട്ടുപോയിട്ടുണ്ട്. മിക്കതെയ്യങ്ങൾക്കും ലേഖങ്ങളും ഉണ്ട്.
തീയരുടെ മറ്റു പ്രധാന തെയ്യങ്ങൾ | |||
---|---|---|---|
രക്തചാമുണ്ഡി | ധൂമാഭഗവതി | ഗുളികൻ | ദൈവച്ചേകവൻ |
കണ്ടനാർകേളൻ | അണീക്കര ഭഗവതി | കുണ്ടോർചാമുണ്ഡി | ഉച്ചിട്ട |
പൊട്ടൻ തെയ്യം | ദണ്ഡ്യങ്ങാനത്ത് ഭഗവതി | പ്രമാഞ്ചേരി ഭഗവതി | പിതൃവാടിച്ചേകവർ |
ആര്യപൂമാല ഭഗവതി | ഉച്ചൂളിക്കടവത്ത് ഭഗവതി | വേട്ടക്കൊരുമകൻ | തണ്ടാർശ്ശൻ |
ആര്യപൂമാരുതൻ ദൈവം | പയ്യമ്പള്ളി ചന്തു | തായ്പരദേവത | കോരച്ചൻ |
പടക്കത്തി ഭഗവതി | പാടിക്കുറ്റിയമ്മ | പോർക്കലി ഭഗവതി | വെട്ടുചേകവൻ |
നിലമംഗലത്ത് ഭഗവതി | ചുഴലിഭഗവതി | കാരൻ ദൈവം | തുളുവീരൻ |
പറമ്പത്ത് ഭഗവതി | കളരിവാതുക്കൽ ഭഗവതി | ആര്യപ്പൂങ്കന്നി | കുടിവീരൻ |
കാലിച്ചേകവൻ | നാഗകന്നി | ആര്യക്കര ഭഗവതി | പുതുച്ചേകവൻ |
പാലോട്ട് ദൈവത്താർ | കൂടൻ ഗുരുക്കന്മാർ | ആലി തെയ്യം | ശൂലകുഠാരിയമ്മ (മരക്കലത്തമ്മ) |
അണ്ടലൂർ ദൈവത്താർ | കാലിച്ചാൻ തെയ്യം | കരക്കക്കാവ് ഭഗവതി | ആയിറ്റി ഭഗവതി |
ചീറുംബ നാൽവർ | തൂവക്കാളി | കുട്ടിച്ചാത്തൻ | പുലിച്ചേകവൻ |
ഇളംകരുമകൻ | അതിരാളം | വിഷകണ്ഠൻ | വീരഭദ്രൻ |
പാടാർകുളങ്ങര ഐവർ | ബപ്പൂരൻ | തെക്കൻ കരിയാത്തൻ | ആദിമൂലിയാടൻ ദൈവം |
പടിഞ്ഞാറെ ചാമുണ്ഡി | അങ്കക്കാരൻ | തോട്ടുംകര ഭഗവതി | അകത്തൂട്ടിച്ചേകവൻ |
മടയിൽ ചാമുണ്ഡി | പാടാർക്കുളങ്ങര വീരൻ | പാലന്തായി കണ്ണൻ | പാടി പടിഞ്ഞാർപ്പുറത്തമ്മ |
കുറത്തിയമ്മ | പൂക്കുട്ടിച്ചാത്തൻ | എടലാപുരത്ത് ചാമുണ്ഡി | നാർക്കുളം ചാമുണ്ഡി |
പൂതാടി | പുല്ലോളിത്തണ്ടയാൻ |
ചിത്രങ്ങൾ
അവലംബം
- ↑ Matrilineal Kinship - Google Books Kinship
- ↑ North Africa To North Malabar: AN ANCESTRAL JOURNEY - N.C.SHYAMALAN M.D. - Google Books Africa To North Malabar :AN ANCESTRAL JOURNEY - N.C SHYAMALAN M.D.-Google Books
- ↑ North Africa To North Malabar: AN ANCESTRAL JOURNEY - N.C.SHYAMALAN M.D. - Google Books North Africa To North Malabar: AN ANCESTRAL JOURNEY -N.C SHYAMALAN M.D-Google Books
- ↑ Kalarippayat - Dick Luijendijk - Google Books payat -Dick Luijendijk -Google Books
- ↑ North Africa To North Malabar The North Africa to North Malabar
- ↑ 6.0 6.1 ഡോ: ആർ. സി. കരിപ്പത്തിന്റെ തെയ്യപ്രപഞ്ചം, പേജ് നമ്പർ 181 മുതൽ
- ↑ Book: CODES of REALITY!: WHAT is LANGUAGE?
- ↑ https://books.google.co.in/books?id=My8DEAAAQBAJ&pg=PT42&lpg=PT42&dq=thiyya+french+mahe&source=bl&ots=9wi3P5HBTB&sig=ACfU3U3t7yJKBVDr1ls8EDuq-67i7_DLeA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjkpsfu26ntAhXyzzgGHTZLA9I4FBDoATAJegQICRAC#v=onepage&q&f=false
- ↑ https://books.google.co.in/books?id=wYWVBQAAQBAJ&pg=PT159&lpg=PT159&dq=thiyya+regiment&source=bl&ots=Aqhrz5eEEU&sig=ACfU3U3A-KD7QmoHZVzUkX_M9Wu6x0225A&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjBm47c36ntAhVZzDgGHW9dB-g4FBDoATAFegQICxAC#v=onepage&q=thiyya%20regiment&f=false
- ↑ ദ് ഹിന്ദു
- ↑ കെ.ജി. നാരായണൻ - ഈഴവ തീയ്യ ചരിത്ര പഠനം (പ്രസിദ്ധീകരണം: 1986), പേജ് നമ്പർ 4, 5
- ↑ കാസർഗോഡ് ചരിത്രവും സമൂഹവും - (പേജ് 299 മുതൽ 312 വരെ) കാസർഗോഡ് ജില്ലാ പഞ്ചായത്ത് പ്രസിദ്ധീകരണം - ഡോ: സി ബാലൻ
- ↑ തെയ്യപ്രപഞ്ചം - ഡോ. ആർ. സി. കരിപ്പത്ത് - പേജ് നമ്പർ 242, 11-ആം തലക്കെട്ട്
- ↑ കെ.ജി. നാരായണൻ - ഈഴവ തീയ്യ ചരിത പഠനം, “നാമധേയത്തിന്റെ ഉത്ഭവം“ പേജ് നമ്പർ 22, 23
- ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 Cochin Tribes And Castes Vol. 1 : Iyer, L. K. Anantha Krishna : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive Cochin Tribes And Castes Vil.1 : Iyer, L.K. Anantha Krishna : Internet Archive
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/136063
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/15849
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/15849
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/136063
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/136063
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/136063
- ↑ https://shodhganga.inflibnet.ac.in/handle/10603/136063
- ↑ കേരള ചരിത്രനിരൂപണം. കെ. ടി.അനന്ദൻ മാസ്റ്റർ
- ↑ infux-crete to kerala,M.M.Anand Ram,1999
- ↑ Lanaka Paravam.T.Damu.2004
- ↑ ഒരേയൊരു തീയ്യ രാജാവ്? - Social Issues - Features [1]
- ↑ Castes and Tribes of Southern India - Edgar Thurston, K. Rangachari - Google Books and Tribes of Southern India - Edgar Thurston,K. Rangachari - Google Books
- ↑ Izhathu Mannanars | Project Gutenberg Self-Publishing - eBooks | Read eBooks online Mannan at | Project Gutenberg Self-Publishing - eBooks|Read eBooks Online
- ↑ Nambutiris: Notes on Some of the People of Malabar - F. Fawcett - Google Books Notes on Some of the Poeple of Malabar - F.Fawcett - Google Books
- ↑ Meet Padma Shri Meenakshi Gurukkal, the grand old dame of Kalaripayattu | The News Minute Padma Shri Meenakshi Gurukkal, the ground old Dame of kalari poyathu|The News Minute
- ↑ History of the Tellicherry Factory, 1683-1794 - K. K. N. Kurup - Google Books of the Tellicherry Factory, 1683-1794- K.K.K Kurup- Google Books
- ↑ Jumbos and Jumping Devils: A Social History of Indian Circus - Nisha P.R. - Google Books and Jumping Devils: A Social History of Indian Circus- Nisha P.R Google books
- ↑ Literacy in Traditional Societies - Google Books in Traditional Societies -Google Books
- ↑ Menon,K p Padmanabha.Kochi Rajya Charithram.p.84.
- ↑ Castes And Tribes Of Southern India Vol. 2 : Rangachari, K. : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive no 393.Cast and Tribes of Southern India Vil.2 :Borrow, and Streaming:Internet Archive
- ↑ https://archive.org/details/castestribesofso07thuriala/page/44/mode/2up
- ↑ https://archive.org/details/castestribesofso07thuriala/page/44/mode/2up
- ↑ 39.0 39.1 Castes and tribes of southern India : Thurston, Edgar, 1855-1935 : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive and tribes of southern india
- ↑ 40.0 40.1 Madras District Gazetteers: Malabar and Anjengo : F.B. Bevans : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive Madras District Gazetteers:Malabar and Anengil
- ↑ https://archive.org/details/castestribesofso07thuriala/page/44/mode/2up
- ↑ Kodavas (Coorgs), Their Customs and Culture - B. D. Ganapathy - Google Books kodavas (coorgs)
- ↑ https://archive.org/details/dli.csl.3363/page/n141/mode/2up?q=Meron+tiyans
- ↑ https://archive.org/details/dli.csl.3363/page/n141/mode/2up?q=Meron+tiyans
- ↑ വയനാട്ടുകുലവൻ തൊണ്ടച്ഛൻ - ഡോ. ആർ. സി. കരിപ്പത്ത്
- ↑ 46.0 46.1 കെ. ജി. നാരായണൻ - ഈഴവ തീയ്യ ചരിത പഠനം, “ചരിത്രകാരന്മാരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ“ പേജ് നമ്പർ 40, 41
- ↑ വയനാട്ടു കുലവൻ
- ↑ 48.0 48.1 48.2 വയനാട്ടുകുലവൻ - പരിസ്ഥിതി - നാടോടി വിജ്ഞാനീയ പുസ്തകം പേജു നമ്പർ 36 - അംബികാസുതൻ മാങ്ങാട്
- ↑ കാസർഗോഡ് ചരിത്രവും സമൂഹവും - പേജ് 299, 300 - കാസർഗോഡ് ജില്ലാ പഞ്ചായത്ത് പ്രസിദ്ധീകരണം
- ↑ തെയ്യപ്രപഞ്ചം - പത്താം പടലം - ചരിതം; ഡോ: ആർ. സി. കരിപ്പത്ത് പേജ് നമ്പർ 205
- ↑ ഒരു വംശീയ സ്വത്വബോധത്തിന്റെ പ്രതീകം - ഡോ. എം. വി. വിഷ്ണു നമ്പൂതിരി - പേജ് 39
- ↑ അനുഷ്ഠാനവും മാറുന്ന കാലവും - ഡോ. എ. കെ. നമ്പ്യാർ
- ↑ നമ്മുടെ തൊണ്ടച്ഛൻ - ഡോ. വൈ. വി. കണ്ണൻ
- ↑ https://archive.org/details/dli.csl.3363/page/n137/mode/2up?q=Meron+tiyans.Malabar Thiyyar]
- ↑ North Africa To North Malabar: AN ANCESTRAL JOURNEY - N.C.SHYAMALAN M.D. - Google Books Africa To North Malabar:An Ancestral journey-N.C Shyamala M.D Google Books
- ↑ http://www.gutenberg.org/ebooks/42991
- ↑ തീയരുടെ തൊണ്ടച്ഛൻ - പീലിക്കോട് മാധവപ്പണിക്കർ
- ↑ ഹിന്ദു പത്രം
- ↑ 59.0 59.1 59.2 59.3 59.4 59.5 ഡോ. ആർ. സി. കരിപ്പത്തിന്റെ തെയ്യപ്രപഞ്ചം
- ↑ നായാട്ട്
- ↑ തെയ്യപ്രപഞ്ചം, പേജ് നമ്പർ 181, 182 - ഡോ. ആർ. സി. കരിപ്പത്ത്
- ↑ പാലന്തായി കണ്ണൻ
- ↑ പാലന്തായി കണ്ണൻ തെയ്യം
- ↑ വൈകുണ്ഠക്ഷേത്രം കോട്ടപ്പുറം
- കാസർഗോഡ് ചരിത്രവും സമൂഹവും - കാസർഗോഡ് ജില്ലാ പഞ്ചായത്ത്