ഫ
മലയാള അക്ഷരമാലയിലെ ഇരുപത്തിരണ്ടാമത്തെ വ്യഞ്ജനാക്ഷരമാണ് ഫ.
| മലയാള അക്ഷരം | |
|---|---|
ഫ
| |
| വിഭാഗം | {{{വിഭാഗം}}} |
| ഉച്ചാരണമൂല്യം | {{{ഉച്ചാരണമൂല്യം}}} |
| തരം | ദീർഘസ്വരം |
| ക്രമാവലി | {{{ക്രമാവലി}}} |
| ഉച്ചാരണസ്ഥാനം | |
| ഉച്ചാരണരീതി | തീവ്രയത്നം |
| സമാനാക്ഷരം | പ |
| സന്ധ്യാക്ഷരം | {{{സന്ധ്യാക്ഷരം}}} |
| സർവ്വാക്ഷരസംഹിത | {{{സർവ്വാക്ഷരസംഹിത}}} |
| ഉപയോഗതോത് | {{{ഉപയോഗതോത്}}} |
| ഓതനവാക്യം | {{{ഓതനവാക്യം}}} |
| പേരിൽ | ഫ |
{{{}}}←
{{{}}}
→{{{}}}
| |
മലയാളവ്യാകരണമനുസരിച്ച് വ്യഞ്ജനങ്ങളെ വർഗീകരിക്കുന്നതിൽ, 'പ'വർഗത്തിലെ അതിഖരമാണ് ഫ. ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ സ്പർശിച്ച് ഉച്ഛാസവായുവിനെ തടഞ്ഞുനിർത്തിക്കൊണ്ട് ഉച്ചരിക്കപ്പെടുന്ന വ്യഞ്ജനമായതിനാൽ സ്വനവിജ്ഞാനപ്രകാരം ഇതൊരു ഓഷ്ഠ്യസ്പർശവ്യഞ്ജനമാണ്.
ലിപിപ്രയോഗങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
ആധുനിക മലയാളത്തിൽ, 'ഫ' എന്ന ലിപി ഓഷ്ഠ്യവ്യഞ്ജനമായ 'ഫ'യെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന് പുറമേ, ഇംഗ്ലീഷിലെ ' f ' എന്ന സ്വനത്തെ കുറിക്കാനും ഉപയോഗിക്കുന്നു.
- ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ഫിഡിൽ, ഫിസിക്സ്, ഫൊണറ്റിക്സ്, ഫാൻ
സിദ്ധാർഥങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
മലയാളത്തിൽ[തിരുത്തുക]
സംസ്കൃതത്തിൽ[തിരുത്തുക]
'ഫ' എന്ന അക്ഷരത്തിന് സംസ്കൃതത്തിൽ പാഴ്വാക്ക്, വർധന, വികാസം, കോട്ടുവായിടൽ എന്നീ അർഥങ്ങളുണ്ട് .