സിറോ-മലബാർ സഭ
 സിറോ-മലബാർ സഭ | |
|---|---|
| സുറിയാനി: ܥܸܕܬܵܐ ܕܡܲܠܲܒܵܪ ܣܘܼܪܝܵܝܵܐ മലയാളം: മലബാറിലെ സുറിയാനി കത്തോലിക്കാ സഭ | |
 മാർത്തോമാ സ്ലീവ | |
| ചുരുക്കെഴുത്ത് | SMC |
| വർഗം | പൗരസ്ത്യ കത്തോലിക്കാ സഭകൾ |
| വിഭാഗം | പൗരസ്ത്യ ക്രിസ്തീയത |
| കാഴ്ചപ്പാട് | സുറിയാനി ക്രിസ്തീയത |
| മതഗ്രന്ഥം |
|
| ദൈവശാസ്ത്രം | കത്തോലിക്കാ ദൈവശാസ്ത്രം, വിശേഷിച്ച് പൗരസ്ത്യ സുറിയാനി ദൈവശാസ്ത്രം[2] |
| സഭാ സംവിധാനം | എപ്പിസ്കോപ്പൽ |
| സഭാഭരണം | സിറോ-മലബാർ സഭയുടെ പരിശുദ്ധ സൂനഹദോസ് |
| മാർപ്പാപ്പ | ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ |
| ശ്രേഷ്ഠ മെത്രാപ്പോലീത്ത | ജോർജ് ആലഞ്ചേരി |
| കാര്യനിർവ്വഹണം | മേജർ ആർക്കേപിസ്ക്കോപ്പൽ ക്യൂരിയ[3] |
| ഇടവകകൾ | 3,224 |
| സഭാ സംസർഗ്ഗം | കത്തോലിക്കാ സഭ |
| പ്രദേശം | ഇന്ത്യ, അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ, ഓഷ്യാനിയ, യൂറോപ്പ്യൻ യൂണിയൻ, യു. കെ, കാനഡ, പേർഷ്യൻ ഗൾഫ് തുടങ്ങിയ പ്രവാസീ മേഖലകളും |
| ഭാഷ | സുറിയാനി, മലയാളം, ഇംഗ്ലീഷ്, തമിഴ്, ഹിന്ദി |
| ആരാധനാക്രമം | കൽദായ സഭാപാരമ്പര്യം - മാർ അദ്ദായിയുടെയും മാർ മാറിയുടെയും ആരാധനാക്രമം.[4] |
| മുഖ്യകാര്യാലയം | മൗണ്ട് സെന്റ് തോമസ് കൊച്ചി, ഇന്ത്യ |
| ഭരണമേഖല | ഇന്ത്യ മുഴുവൻ |
| അധികാരമേഖല | ഇന്ത്യയും പ്രവാസീ നസ്രാണി മലയാളി സമൂഹവും[5] |
| സ്ഥാപകൻ | മാർത്തോമാശ്ലീഹാ (പാരമ്പര്യം അനുസരിച്ച്) |
| ഉത്ഭവം | ക്രി. വ. 52 (പാരമ്പര്യം അനുസരിച്ച്) 1552 മലബാർ തീരം |
| അംഗീകാരം | 1923 |
| മാതൃസഭ | കിഴക്കിന്റെ സഭയുടെ ഇന്ത്യാ മെത്രാസനം[6] |
| ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് | മാർ തോമാ ക്രിസ്ത്യാനികളിൽ നിന്ന്[7][8][9][10] |
| പിളർപ്പുകൾ | പുത്തങ്കൂറ്റുകാർ (മലങ്കര യാക്കോബായ സുറിയാനി ഓർത്തഡോക്സ് സഭ: 1663-1665), തൃശൂർ അസ്സീറിയൻ സഭ (കൽദായ സുറിയാനി സഭ -1881) |
| ലയിച്ചു ചേർന്നത് | കത്തോലിക്കാ സഭയിലേക്ക് |
| അംഗങ്ങൾ | 46.2 ലക്ഷം[11] |
| വൈദികസമൂഹം |
|
| മറ്റ് പേരുകൾ | സുറിയാനി കത്തോലിക്കർ, മലങ്കര കൽദായ സുറിയാനിക്കാർ, റോമൻ സുറിയാനികൾ/റോമോ-സുറിയാനിക്കാർ, പഴയകൂറ്റുകാർ |
| വെബ്സൈറ്റ് | syromalabarchurch.in |
കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ കൂട്ടായ്മയിലെ ഒരു പൗരസ്ത്യ സഭയാണ് സിറോ മലബാർ സഭ അഥവാ മലബാർ സുറിയാനി കത്തോലിക്കാ സഭ. കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ 23 പൗരസ്ത്യ സഭകളിൽ ഏറ്റവും വലിയ രണ്ടാമത്തെ വ്യക്തി സഭയാണ്. ക്രിസ്ത്വബ്ദം 50-ൽ ഭാരതത്തിൽ വന്നു [12] എന്ന് വിശ്വസിയ്ക്കപ്പെടുന്ന തോമാശ്ലീഹായിൽ നിന്ന് വിശ്വാസപൈതൃകം സ്വീകരിച്ച മാർ തോമാ നസ്രാണികളുടെ പിൻ‌തലമുറയിൽ പെടുന്ന ഒന്നാണ് ഈ സഭ.[13]
ചരിത്രം
യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ ശിഷ്യനായ തോമാശ്ലീഹാ സ്ഥാപിച്ചതാണ് കേരളത്തിലെ ആദ്യകാല ക്രൈസ്തവ സഭ എന്ന പാരമ്പര്യ വിശ്വാസത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി കേരളത്തിലെ പരമ്പരാഗത ക്രിസ്ത്യാനികളെ മാർത്തോമാ നസ്രാണികൾ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.[14] നാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തോടെ കേരളത്തിലെ മാർത്തോമാ നസ്രാണികളുടെ സഭ പേർഷ്യയിലെ സഭയുമായി ബന്ധത്തിലെത്തി എന്ന് കരുതുന്നു. കേരളത്തിലെ സഭ തങ്ങളുടെ ആദ്ധ്യാത്മിക കാര്യങ്ങൾക്കായി പേർഷ്യയിലെ കിഴക്കിന്റെ സഭയുടെ കാതോലിക്കാ-പാത്രിയർക്കീസ് നിയോഗിച്ചിരുന്ന മെത്രാന്മാരെ ആശ്രയിച്ചു വന്നിരുന്നു.[15] അങ്ങനെ മധ്യ-പൗരസ്ത്യ ദേശത്തു നിന്നുള്ള മെത്രാന്മാർ സഭാപരമായ കാര്യങ്ങളിൽ ആത്മീയാധികാരികളായിരുന്നപ്പോഴും കേരള സഭയുടെ പൊതുഭരണം നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നത് അർക്കദ്യാക്കോൻ അഥവാ ആർച്ച്ഡീക്കൻ എന്ന സ്ഥാനപ്പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന തദ്ദേശീയ പുരോഹിതനായിരുന്നു.[16] അദ്ദേഹത്തിനായിരുന്നു മാർ തോമാ നസ്രാണികളുടെ സാമുദായിക നേതൃത്വം.[17]ഒന്നിലേറെ വിദേശ മെത്രാന്മാർ നിലവിലിരുന്ന കാലഘട്ടങ്ങളിൽ പോലും അർക്കദ്യാക്കോൻ അഥവാ ആർച്ച്ഡീക്കൻ പദവിയിൽ ഒരാൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.[18]
പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ കേരളത്തിലെ സഭ കിഴക്കിന്റെ സഭയുമായി തുടർച്ചയായി ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നു വേണം അനുമാനിക്കാൻ. മലബാറിലെ ചിങ്ങള (കൊടുങ്ങലൂർ ) പട്ടണത്തിൽ വച്ച് എഴുതിയ എം. എസ്. വത്തിക്കാൻ 22 എന്ന കൈയ്യെഴുത്തുപ്രതി പ്രകാരം മാർ യാകോബ് എന്നൊരു മെത്രാൻ അന്ന് മലബാറിലെ നസ്രാണികളുടെ മെത്രാൻ ആയിരുന്നു എന്ന് കാണാം.[19] അതെ രേഖയിൽ അന്നത്തെ കാതോലിക്കാ പാത്രിയാർക്കീസ് ആയിരുന്നു മാർ യാഹാബല്ല മൂന്നാമനെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. 1490-ൽ കേരളത്തിലെ സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനികൾ വീണ്ടും ഒരു മെത്രാന് വേണ്ടി വീണ്ടും പാത്രിയാർക്കീസിനെ സമീപിച്ചു. സുപ്രസിദ്ധനായ യോഹന്നാൻ കത്തനാർ ഈ സംഘത്തിൽ അംഗമായിരുന്നു. ഈ സംഘത്തിന്റെ അപേക്ഷ പ്രകാരം പാത്രിയാർക്കീസ് മാർ യുഹനോൻ, മാർ തോമ എന്നീ മെത്രാന്മാരെ കേരളത്തിലേക്ക് അയച്ചു. അതിനു ശേഷം 1503-ആം ആണ്ടിൽ മാർ യാക്കോബ് എന്നൊരു മെത്രാൻ കേരളത്തിലെത്തി.
1552-ൽ കിഴക്കിന്റെ സഭയിൽ പിളർപ്പുണ്ടായി. മാർ യോഹന്നാൻ സുലാഖയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഒരു വിഭാഗം കൽദായ കത്തോലിക്ക സഭ എന്ന പേരിൽ റോമിനോട് വിധേയത്വം പ്രഖ്യാപിച്ചു. അങ്ങനെ "നെസ്തോറിയൻ" ആയ കിഴക്കിന്റെ കാതോലിക്കാ-പാത്രിയർക്കീസ് സ്ഥാനത്തിനു സമാന്തരമായി റോമുമായി കൂട്ടായ്മയിലുള്ള "കൽദായ" പാത്രിയർക്കാ സ്ഥാനവും നിലവിൽ വന്നു. ഈ പിളർപ്പിനെ തുടർന്ന് ഇരു വിഭാഗവും അവരവരുടെ മെത്രാന്മാരെ കേരളത്തിലേക്ക് അയച്ചു തുടങ്ങി. അവരിൽ ആദ്യം കേരളത്തിലെത്തിയ പേർഷ്യൻ മെത്രാൻ മാർ അബ്രാഹം ആയിരുന്നു. ഇദ്ദേഹത്തെ കേരളത്തിലേക്ക് അയച്ചത് നെസ്തോറിയൻ കാതോലിക്കാ-പാത്രിയർക്കീസ് ആയിരുന്നു. ഏകദേശം ഇതേ കാലയളവിൽ കൽദായ കത്തോലിക്കാ പാത്രിയർക്കീസായിരുന്ന മാർ അബ്ദീശോ ആദ്യത്തെ കൽദായ കത്തോലിക്കാ പാത്രിയാർക്കീസിന്റെ സഹോദരനായ മാർ ജോസഫ് സുലാഖയ്ക്ക് മെത്രാൻ സ്ഥാനം നൽകി കേരളത്തിലേക്ക് നിയോഗിച്ചു. അങ്ങനെ പേർഷ്യൻ സഭയിലെ എതിർ വിഭാഗങ്ങളിൽ രണ്ടു മെത്രാന്മാരും കേരളത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയും ഭിന്നതകൾ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്തു. മാർ ജോസഫ് പോർട്ടുഗീസുകാരുടെ സഹായം തേടി.
പോർട്ടുഗീസുകാർ മാർ അബ്രാഹമിനെ പിടികൂടി കടൽ വഴിയായി യൂറോപ്പിലേക്കു കൊണ്ടുപോയെങ്കിലും വഴി മദ്ധ്യേ അദ്ദേഹം തടവുചാടി. പോർട്ടുഗീസ് മേൽക്കോയ്മയിലിയിരുന്ന കേരളത്തിൽ മാർപ്പാപ്പയുടെ അംഗീകാരമില്ലാതെ നിലനിൽക്കാനാവില്ലെന്ന ബോധ്യമായ മാർ അബ്രാഹം ഉത്തര ഇറാക്കിലെ മൊസൂലിലെത്തി, മാർപ്പാപ്പയോടു വിധേയത്വം പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്ന കൽദായ പാത്രിയർക്കീസ് മാർ അബ്ദീശോയെ സമീപിച്ചു.[20] മാർ അബ്ദീശോയുടെ നിർദ്ദേശം പ്രകാരം അദ്ദേഹം റോമിലെത്തി പയസ് നാലാമൻ മാർപാപ്പയെ സന്ദർശിച്ചു. റോമിൽ വെച്ച് വീണ്ടും മെത്രാനായി വാഴിക്കപ്പെട്ട[21] മാർ അബ്രാഹമിന് മാർപാപ്പ അങ്കമാലിയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തയെന്ന അധികാരപദവി നൽകുകയും[22] കേരളത്തിലെ മാർത്തോമ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഭരണചുമതല മാർ അബ്രാഹമിനും മാർ ജോസഫിനുമായി വീതിച്ചു നൽകുവാൻ അബ്ദീശോ പാത്രിയർക്കീസിനോട് നിർദ്ദേശിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ 1569-ൽ മാർ ജോസഫ് അന്തരിച്ചതിനാൽ ഈ ഭരണവിഭജനം നടപ്പാക്കേണ്ടി വന്നില്ല.[23] 1570-ൽ വീണ്ടും കേരളത്തിലെത്തിയ മാർ അബ്രാഹം അങ്കമാലി ആസ്ഥാനമാക്കി മാർത്തോമ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി ഭരണം നടത്തി.
1597-ൽ മാർ അബ്രാഹം അന്തരിച്ചു. ഇതിനെ തുടർന്ന് ഗോവയിലെ ആർച്ചു ബിഷപ്പായിരുന്ന അലെക്സൊ ഡെ മെനസിസ് അങ്കമാലി അതിരൂപതയെ ഗോവാ അതിരൂപതയുടെ സഫ്രഗൻ രൂപതയായി തരം താഴ്ത്തുകയും പിന്നീട് 1599 ജൂണിൽ ഉദയം‌പേരൂരിൽ വെച്ചു കൂടിയ സൂനഹദോസിലൂടെ കേരളത്തിലെ സഭയെ പൂർണ്ണമായും ലത്തീൻ സഭയുടെ അധികാരത്തിൻ കീഴിൽ കൊണ്ടു വരികയും ചെയ്തു. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടുവരെയുള്ള ഈ സഭയുടെ ചരിത്രത്തെപറ്റി രണ്ട് അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. ചില സഭാ ചരിത്രകാരന്മാർ വാദിക്കുന്നത് പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിന് മുൻപു തന്നെ ഈ സഭ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ കൂട്ടായ്മയിലായിരുന്നു എന്നാണ്. എന്നാൽ റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിനു വെളിയിലായിരുന്നതിനാൽ ഈ സഭയ്ക്ക് റോമുമായി ശക്തമായ ബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നു വേണം കരുതാൻ. മാത്രമല്ല, പേർഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിലെ കിഴക്കിന്റെ സഭയുമായി ശക്തമായ ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നതായി കരുതപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ പല പാശ്ചാത്യ ചരിത്രകാരന്മാരുടെയും അഭിപ്രായത്തിൽ 1599-ലെ ഉദയം‌പേരൂർ സൂനഹദോസാണ് സിറോ മലബാർ സഭയെ കത്തോലിക്കാ സഭയുമായി ഐക്യപ്പെടുത്തിയത്.
ഉദയം‌പേരൂർ സൂനഹദോസോടു കൂടി കേരളത്തിലെ മാർത്തോമാ നസ്രാണികൾ പദ്രുവാദോ ഭരണത്തിൻ കീഴിലായി. അവരുടെ സഭാഭരണത്തിലും പരമ്പരാഗത പൗരസ്ത്യ സുറിയാനി ആരാധനാക്രമത്തിലും ലത്തീൻവൽക്കരണങ്ങൾ നടപ്പിലായി. 1653-ലെ കൂനൻകുരിശ് സത്യത്തെ തുടർന്ന് മാർത്തോമാ നസ്രാണികൾ രണ്ടു വിഭാഗങ്ങളായി പിരിഞ്ഞു. റോമിനോടുള്ള ബന്ധത്തിൽ തുടർന്ന സുറിയാനി കത്തോലിക്കർ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടോടു കൂടി സിറോ-മലബാർ സഭ എന്ന പേരു സ്വീകരിച്ചു.[24] [൧] തോമാ അർക്കദ്യാക്കോന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ലത്തീൻ അധികാരത്തെ എതിർത്തവർ പൗരസ്ത്യ പാരമ്പര്യം നിലനിർത്തുന്ന സ്വതന്ത്ര മലങ്കര സഭയായി മാറി.[25] ഇവർ പിന്നീട് അന്ത്യോഖ്യൻ സുറിയാനി ഓർത്തഡോക്സ് സഭയുമായി ബന്ധത്തിലെത്തുകയും പാശ്ചാത്യ സുറിയാനി ആരാധനക്രമം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തതോടെ യാക്കോബായ സുറിയാനികൾ എന്ന് കൂടി അറിയപ്പെട്ടു.[8] പിൽക്കാലത്ത് ഇവർ വിവിധ സ്വതന്ത്ര സഭകളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.
നാഴികക്കല്ലുകൾ
- ക്രി.വ. 50: മാർ തോമാശ്ലീഹായുടെ ആഗമനം.
- ക്രി.വ. 72: മൈലാപ്പൂരിൽ വച്ച് മാർ തോമാശ്ലീഹായുടെ രക്തസാക്ഷിത്വം.
- 250-325: മെത്രാന്മാർ മാർ ഡേവിഡും മാർ യോഹന്നാനും (“ഇന്ത്യയുടെ മെത്രാസനം”[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]).
- 340-360: താഴേക്കാട് ശാസനം പ്രകാരം നസ്രാണികൾക്ക് പ്രത്യേക അനുവാദവും ആനുകൂല്യങ്ങളും ലഭിയ്ക്കുന്നു.
- 345: കൊടുങ്ങല്ലൂർ ക്നായി തോമായുടെ ആഗമനം.
- ഒൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പൗരസ്ത്യ സുറിയാനി പാത്രിയാർക്കീസായ തിമോത്തിയോസ് ഒന്നാമൻ, മാർ സാപ്പോറിനെയും (കൊല്ലം) മാർ പ്രോത്തിനെയും (കൊടുങ്ങല്ലൂർ) അയയ്ക്കുന്നു.
- മെയ് 20, 1498: വാസ്കോ ഡ ഗാമയുടെ ആഗമനം.
- 1504: മാർ യാക്കോബ് മെത്രാൻ (കൊടുങ്ങല്ലൂർ).
- ജൂൺ 6, 1542: വി. ഫ്രാൻസിസ് സേവ്യർ പ്രവർത്തനമാരംഭിയ്ക്കുന്നു.
- 1555: മാർ ജോസഫ് മെത്രാൻ അധികാരമേൽക്കുന്നു.
- 1564: മാർ അബ്രഹാമിനെ അങ്കമാലിയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി നിയമിയ്ക്കുന്നു (പയസ് നാലാമൻ മാർപാപ്പാ).
- ഫെബ്രുവരി 23,1565: അങ്കമാലി അതിരൂപതയെ മെത്രാസനമായി പ്രഖ്യാപിയ്ക്കുന്നു.
- 1597: അവസാന സുറിയാനി മെത്രാനായ മാർ അബ്രഹാം കാലം ചെയ്യുന്നു.
- ജൂൺ 20, 1599: ഉദയം‌പേരൂർ സൂനഹദോസ്.
- ഡിസംബർ 7,1603: അങ്കമാലി സൂനഹദോസ്.
- ഡിസംബർ 3,1609: കൊടുങ്ങല്ലൂർ അതിരൂപത സ്ഥാപിയ്ക്കപ്പെടുന്നു.
- ഡിസംബർ 22,1610: ഗോവയിലെ മെനസിസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത മാർത്തോമാ നസ്രാണികളുടെ സഭയ്ക്ക് മലബാറിന്റെ വടക്കുമുതൽ തെക്കുവരെ മാത്രമായി അധികാരപരിധി പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു.
- ജനുവരി 3, 1653: കൂനൻ കുരിശു സത്യം
- ഡിസംബർ, 1647: ആർച്ചുഡീക്കനു പകരമായി, ഗാർസിയ മെത്രാപ്പോലീത്ത വൈദികനായ ജെറോം ഫുർടാഡോയെ വികാരി ജനറാളായി നിയമിയ്ക്കുന്നു.
- 1657: മെത്രാൻ സെബാസ്റ്റിയാനി ഒ.സി.ഡി. സ്ഥാനമേൽക്കുന്നു.
- ജനുവരി 31, 1663: വൈദികനായ അലക്സാണ്ടർ പള്ളിവീട്ടിൽ (പറമ്പിൽ) മലബാറിന്റെ ആദ്യ സുറിയാനി വികാരി അപ്പോസ്തോലിക്ക് ആയി നിയമിതനാകുന്നു.
- ജൂൺ 29, 1704: ജോൺ റിബെയ്‌റോ എസ്.ജെ. കൊടുങ്ങല്ലൂർ (പദ്രുവാദോ) മെത്രാപ്പോലീത്തയായി നിയമിതനാകുന്നു.
- ഡിസംബർ 16,1782: മാർ ജോസഫ് കരിയാറ്റിൽ കൊടുങ്ങല്ലൂർ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി നിയമിതനാകുന്നു.
- സെപ്റ്റംബർ 10, 1786: മാർ കരിയാറ്റിൽ കാലം ചെയ്യുന്നു. പാറേമ്മാക്കൽ തോമാക്കത്തനാർ, നിരവധി എതിർപ്പുകൾ ഏറ്റുവാങ്ങിക്കൊണ്ട് കൊടുങ്ങല്ലൂർ അതിരൂപതയുടെ ഗോവർണദോർ ആയി സ്ഥാനമേൽക്കുന്നു.
- ഫെബ്രുവരി 1, 1787: അങ്കമാലി പടിയോല.
- ഡിസംബർ 30, 1822: മാർ പൗലോസ് ഒ.പി. കൊടുങ്ങല്ലൂർ മെത്രാപ്പോലീത്ത.
- ഡിസംബർ 20, 1823: മാർ പൗലോസ് കൊല്ലത്തുള്ള ഒള്ളിക്കരിയിൽ വച്ച് കാലം ചെയ്യുന്നു.
- ഡിസംബർ 22, 1823: മാർ പൗലോസ് ചങ്ങനാശ്ശേരിയിലെ അതിരൂപത ദേവാലയത്തിൽ അടക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.
- ജൂൺ 8, 1861: വൈദികനായ ചാവറ കുര്യാക്കോസ് ഏലിയാസ് സുറിയാനിക്കാരുടെ വികാരി ജനറാളായി നിയമിതനാകുന്നു.
- 1865: മാർത്തോമാ നസ്രാണികളുടെ മേലുള്ള പൗരസ്ത്യ സുറിയാനി പാത്രിയാർക്കീസിന്റെ അധികാരം അസ്തമിയ്ക്കുന്നു.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
നേതൃത്വം / ആസ്ഥാനം
കർദ്ദിനാൾ മാർ ജോർജ് ആലഞ്ചേരി ശ്രേഷ്ഠ മെത്രാപ്പോലീത്തയാണ് നിലവിലെ സഭയുടെ തലവനും പിതാവും.[26] എറണാകുളത്ത് കാക്കനാടിനടുത്ത് മൗണ്ട് സെൻറ് തോമസിലാണ് സിറോ മലബാർ സഭയുടെ ആസ്ഥാനം. സിറോ മലബാർ ആർക്കി എപ്പിസ്കോപ്പൽ കൂരിയ എന്നാണ് ഈ കേന്ദ്രം അറിയപ്പെടുന്നത്. റോമിൽ 4–ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നിർമ്മിച്ച സാന്താ അനസ്താസ്യ ബസിലിക്കയാണ് സഭയുടെ റോമിലെ പള്ളി.[27]
അതിരൂപതകളും രൂപതകളും
ഇന്ത്യയാകമാനവും അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ, കാനഡ, ബ്രിട്ടൻ, ഓഷ്യാനിയ എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിലും സിറോ-മലബാർ രൂപതകൾ ഉണ്ട്.[28] ഓസ്ട്രേലിയയിലെ രൂപത മെൽബണിൽ നിലകൊള്ളുന്നു.
അതിരൂപതകൾ
രൂപതകളുടെ പട്ടിക
| രൂപതയുടെ പേര് | വിവരണം |
|---|---|
| ആദിലാബാദ് രൂപത | ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ അഡിലാബാദ് ജില്ലയിൽ മാങ്കേറിയലിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ ജോസഫ് കുന്നത്താണ് ഇപ്പോൾ രൂപതയുടെ മെത്രാൻ. |
| ഇടുക്കി രൂപത | ഇടുക്കി ജില്ലയിലെ കരിമ്പനിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ മാത്യൂ ആനിക്കാട്ടിൽ അയിരുന്നു പ്രഥമ മെത്രാൻ.ഇപ്പോൾ മാർ ജോൺ നെല്ലിക്കുന്നെൽ ആണ് രൂപതാ മെത്രാൻ. കോതമംഗലം രൂപതയുടെ ഭാഗമായിരുന്ന ഇടുക്കി ജില്ലയിലെ ചില സ്ഥലങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തി 2003 മാർച്ച് 2-നാണ് രൂപത ഔദ്യോഗികമായി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യപ്പെട്ടത്. ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ മാർപ്പാപ്പ 2002 ഡിസംബർ 19 - ന് തയ്യാറാക്കിയ രൂപകല്പനാ ഉത്തരവിന് 2003 ജനുവരി 15 -ന് അനുമതി നൽകി. |
| ഇരിങ്ങാലക്കുട രൂപത |
|
| ഉജ്ജയിൻ രൂപത | മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ ഉജ്ജയിനിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. പാലാ വിളക്കുമാടം സ്വദേശി മാർ സെബാസ്റ്റ്യൻ വടക്കേലാണ് ഇപ്പോൾ രൂപതാ മെതാൻ. |
| കല്ല്യാൺ രൂപത | മുംബൈയിലെ പോവൈലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. ആ പ്രദേശത്തുള്ള വിവിധ ലത്തീൻ രൂപതകളുമായി ഇടകലർന്നാണ് രൂപതയുടെ പ്രവർത്തനം. |
| കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി രൂപത | കോട്ടയം ജില്ലയിലെ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ മാത്യൂ അറയ്ക്കലാണ് ഇപ്പോൾ രൂപതയുടെ മെത്രാൻ. 1977 - ൽ ചങ്ങനാശ്ശേരി അതിരൂപതയിൽ നിന്നും അണക്കര, കട്ടപ്പന, മുണ്ടക്കയം, എരുമേലി, ഉപ്പുതറ എന്നീ ഫൊറോനാകൾ വേർപെടുത്തിയാണ് കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി രൂപത സ്ഥാപിതമായത്. പോൾ ആറാമൻ മാർപ്പാപ്പയാണ് രൂപതാ രൂപീകരണത്തിന് അനുമതി നൽകിയത്. |
| കോതമംഗലം രൂപത |
|
| ഗോരഖ്‌പൂർ രൂപത | ഉത്തർപ്രദേശിൽ ഗോരഖ്‌പൂരിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. 1984 ജൂൺ 19 - നാണ് ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെ അനുമതിപ്രകാരം രൂപത സ്ഥാപിതമായത്. |
| ഛാന്ദ രൂപത | മഹാരാഷ്ട്രയിൽ ചന്ദ്രാപ്പൂർ ജില്ലയിലെ ബല്ലാപ്പൂരിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ എഫ്രേം നരികുളം ആണ് ഇപ്പോൾ രൂപതാ അധിപൻ. |
| ചിക്കാഗോ രൂപത | അമേരിക്കയിൽ ചിക്കാഗോയിൽ എംഹഴ്സ്റ്റിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ ജേക്കബ് അങ്ങാടിയത്താണ് രൂപതയുടെ പ്രഥമ മെത്രാൻ. സഭയുടെ കീഴിലായി 2001 ജൂലൈ 1 നാണ് ഈ രൂപത സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നത്. 2001 മാർച്ച് 13 - നാണ് മാർ ജേക്കബ് അങ്ങാടിയത്തിനെ രൂപതയുടെ അധിപനായി ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ മാർപ്പാപ്പ സ്ഥാനമേൽപ്പിച്ചത്. ഇപ്പോൾ മാർ ജോയ് ആലപ്പാട്ട് ആണ് രൂപതാധിപൻ |
| ജഗ്‌ദൽപൂർ രൂപത | മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ ജഗ്‌ദൽപൂറിൽ ലാൽ-ബാഗിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ ജോസഫ് കൊല്ലമ്പറമ്പിൽ ആണ് രൂപതാധിപൻ. |
| തക്കല രൂപത | തമിഴ്നാട്ടിൽ കന്യാകുമാരി ജില്ലയിലെ തക്കലയാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ ജോർജ് രാജേന്ദ്രൻ ആണ് രൂപതാധിപൻ. |
| താമരശ്ശേരി രൂപത | കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ താമരശേരിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| പാലാ രൂപത | രൂപതയുടെ കീഴിലായി 13 ഫൊറോനകളും 168 ഇടവകകളും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. മാർ ജോസഫ് കല്ലറങ്ങാട്ടാണ് ഇപ്പോൾ രൂപതയുടെ അധിപൻ. കൂടാതെ രൂപതയുടെ കീഴിലായി ധാരാളം വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങളും മതപഠനകേന്ദ്രങ്ങളും പ്രവർത്തിക്കുന്നു. |
| പാലക്കാട് രൂപത | പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ നൂറണിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| പ്രസ്റ്റൺ രൂപത | ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടണിലെ സിറോ-മലബാർ സഭാംഗങ്ങൾക്കായുള്ള രൂപത |
| ഫാരിദാബാദ് രൂപത | 2012 മാർച്ച് 6-നാണ് ഇതു സംബന്ധിച്ച പ്രഖ്യാപനം ഉണ്ടായത്. ഡൽഹിയിലും പരിസരപ്രദേശങ്ങളും ഉൾപ്പെടുത്തിയാണ് രൂപത നിലവിൽ വന്നത്[29]. കുര്യാക്കോസ് ഭരണികുളങ്ങരയാണ് ആദ്യ മെത്രാൻ. ഹരിയാനയിലെ ഫരീദാബാദിലാണ് പുതിയ രൂപതയുടെ കേന്ദ്രം. ഫരീദാബാദിലെ ക്രിസ്തുരാജാ ദേവാലയമാണ് രൂപതയുടെ കത്തീഡ്രൽ. ഡൽഹി, ഹരിയാന, പഞ്ചാബ്, ഹിമാചൽപ്രദേശ്, ജമ്മു കശ്മീർ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളും ഉത്തർപ്രദേശിലെ ഗൗതംബുദ്ധ നഗർ, ഗാസിയാബാദ് എന്നീ ജില്ലകളും ഈ രൂപതയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഇവിടെ ആകെയുള്ള ഇരുപത്തിമൂന്ന് ഇടവകകളിലായി 44 വൈദികരും ഇരുനൂറിലധികം സന്യസ്തരും അജപാലനദൗത്യം നിർവഹിക്കുന്നു. |
| ബിജ്‌നോർ രൂപത | ഉത്തരാഖണ്ഡിലെ പൗരി-ഘാർവൈ ജില്ലയിലെ കോട്ട്‌വാറിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| ബെൽത്തങ്ങാടി രൂപത | കർണ്ണാടകയിലെ ബെൽത്തങ്ങാടിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| ഭദ്രാവതി രൂപത | കർണ്ണാടകയിലെ ഷിമോഗയിൽ സാഗർ റോഡിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| മാണ്ഡ്യ രൂപത | കർണ്ണാടകയിൽ നൂറാനിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| മാനന്തവാടി രൂപത | വയനാട് ജില്ലയിലെ മാനന്തവാടിയിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| രാജ്‌കോട് രൂപത | ഗുജറാത്തിലെ രാജ്‌കോട്ടിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| രാമനാഥപുരം രൂപത | തമിഴ്നാട്ടിലെ ട്രിച്ചി റോഡിൽ രാമനാഥപുരത്താണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. മാർ പോൾ ആലപ്പാട്ടാണ് രൂപതാ മെത്രാൻ. |
| സാഗർ രൂപത | മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ സാഗർ കന്റോൺമെന്റിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| സാത്‌ന രൂപത | മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ സാറ്റ്നായിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| മെൽബൺ രൂപത | ഓസ്ട്രേലിയയിലെ മെൽബണിലാണ് രൂപതാ ആസ്ഥാനം. |
| മിസ്സിസാഗാ രൂപത | കാനഡയിലെ സിറോ-മലബാർ സഭാംഗങ്ങൾക്കായുള്ള രൂപത |
| ഷംഷാബാദ് രൂപത | തെലുങ്കാനയിലെ ഷംഷാബാദ് ആസ്ഥാനമായ രൂപതയാണിത് 2017 ലാണ് ഈ രൂപത സ്ഥാപിതമായത് മാർ.റാഫേൽ തട്ടിൽ ആണ് രൂപതയുടെ പ്രഥമ അദ്ധ്യക്ഷൻ. |
സിറോ മലബാർ സഭയുടെ ആരാധാനാവത്സരമനുസരിച്ചുള്ള തിരുനാളുകൾ
ദൈവത്തിന്റെ രക്ഷാചരിത്രത്തിലെ ദിവ്യരഹസ്യങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് ആരാധനാവത്സരത്തിന് രൂപം കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്.[30] ഈശോയുടെ ജനനം (മംഗലവാർത്ത), മാമ്മോദീസാ (ദനഹാ), പീഡാനുഭവവും മരണവും (നോമ്പ്), ഉയിർപ്പ്-സ്വർഗ്ഗാരോഹണം (ഉയിർപ്പ്), പന്തക്കുസ്താ-പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ പ്രവർത്തനം (ശ്ലീഹാ), സഭയുടെ വളർച്ച (കൈത്ത), സ്ലീവായുടെ പുകഴ്ച (ഏലിയാ-സ്ലീവാ), മിശിഹായുടെ പുനരാഗമനം - അന്ത്യവിധി (മൂശ), സ്വർഗ്ഗീയജീവിതം (പള്ളിക്കൂദാശ) എന്നിങ്ങനെ ഒൻപത് കാലങ്ങളാണ് ഒരു ആരാധനാവത്സരത്തിലുള്ളത്.[31]
പൊതുവായ ഓർമ്മദിവസങ്ങൾ
- ഞായറാഴ്ചകൾ - ഈശോയുടെ ഉത്ഥാനം
- ബുധനാഴ്ചകൾ - മാർത്ത് മറിയം
- വെള്ളിയാഴ്ചകൾ - സഹദാകൾ
കാലത്തിനനുസരിച്ച് മാറി വരുന്ന തിരുന്നാളുകൾ
- അവസാനവെള്ളി മാതാവിനെ അനുമോദിക്കുന്ന തിരുനാൾ (ദൈവപുത്രനു ജന്മം നൽകിയ മാർത്ത് മറിയം)
- II ദനഹാക്കാലം
- ഒന്നാം വെള്ളി - മാർ യോഹന്നാൻ മാംദാന
- രണ്ടാം വെള്ളി - മാർ പത്രോസ് - മാർ പൗലോസ് ശ്ലീഹന്മാർ
- മൂന്നാം വെള്ളി - സുവിശേഷകന്മാർ
- നാലാം വെള്ളി - മാർ എസ്തപ്പാനോസ് സഹദാ
- അഞ്ചാം വെള്ളി - ഗ്രീക്ക് സഭാപിതാക്കന്മാർ
- ആറാം വെള്ളി - സുറിയാനി സഭാപിതാക്കന്മാർ
- ഏഴാം വെള്ളി - ദൈവാലയ മധ്യസ്ഥൻ
- എട്ടാം വെള്ളി - സകല മരിച്ചവരുടെയും ഓർമ്മ (ദനഹാക്കാലത്തിലെ അവസാന വെള്ളിയാഴ്ച ഈ തിരുന്നാൾ ആചരിക്കണം)
വലിയ നോമ്പ് തുടങ്ങുന്നതിനു മുമ്പുള്ള മൂന്നാം ആഴ്ചയിൽ തിങ്കൾ, ചൊവ്വാ, ബുധൻ ദിവസങ്ങളിൽ മൂന്നു നോമ്പ് ആചരിക്കുന്നു.
- III നോമ്പുകാലം
- ഒന്നാം ഞായർ - പേത്ത്രത്താ
- ഒന്നാം തിങ്കൾ - അമ്പതു നോമ്പാരംഭം
- ഏഴാം ഞായർ - ഓശാന ഞായർ
- ഏഴാം വ്യാഴം - പെസഹാ വ്യാഴം
- ഏഴാം വെള്ളി - പീഡാനുഭവ വെള്ളി
- ഏഴാം ശനി - വലിയ ശനി
- IV ഉയിർപ്പുകാലം
- ഒന്നാം ഞായർ - ഉയിർപ്പുതിരുന്നാൾ
- ഒന്നാം വെള്ളി - സകല വിശുദ്ധർ
- രണ്ടാം ഞായർ - മാർ തോമ്മാശ്ലീഹായുടെ വിശ്വാസപ്രഖ്യാപനം
- അഞ്ചാം ഞായർ - മാർ അദ്ദായി
- ആറാം വ്യാഴം - മിശിഹായുടെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണം
- ഒന്നാം ഞായർ - പന്തക്കുസ്താ
- ഒന്നാം വെള്ളി - സ്വർണ്ണവെള്ളി (അപ്പ 3:6)
- രണ്ടാം വ്യാഴം - പരിശുദ്ധ കുർബാനയുടെ തിരുനാൾ
- മൂന്നാം വെള്ളി - ഈശോയുടെ തിരുഹ്രുദയം
- ഏഴാം വെള്ളി - ഈശോയുടെ 70 ശിഷ്യന്മാർ
- VI കൈത്താക്കാലം
- ഒന്നാം ഞായർ - ഈശോയുടെ 12 ശ്ലീഹന്മാർ
- ഒന്നാം വെള്ളി - നിസിബസിലെ മാർ യാക്കോബ്
- അഞ്ചാം വെള്ളി - മാർത്ത് ശ്മോനിയും ഏഴു പുത്രന്മാരും
- ആറാം വെള്ളി - മാർ ശെമയോൻ ബർസബായും കൂട്ടരും
- ഏഴാം വെള്ളി - മാർ ക്വർദാഗ് സഹദാ
- ഒന്നാം ഞായർ - സഭാസമർപ്പണത്തിരുന്നാൾ
മാറ്റമില്ലാത്ത (തിയതിയനുസരിച്ചുള്ള) തിരുന്നാളുകൾ
- ജനുവരി
- 03 - മാർ ചാവറ കുരിയാക്കോസ് ഏലിയാസ്
- 06 - ദനഹാത്തിരുന്നാൾ
- 25 - മാർ പൗലോസ് ശ്ലീഹായുടെ മാനസാന്തരം
- 26 - മാർ പൊലിക്കാർപ്പ്
- ഫെബ്രുവരി
- 01 - അന്തോക്യായിലെ മാർ ഇഗ്നേഷ്യസ്
- 24 - മാർ മത്തിയാസ് ശ്ലീഹാ
- മാർച്ച്
- 09 - സെബസ്ത്യായിലെ 40 സഹദാകൾ
- 18 - ജറുസലത്തെ മാർ സിറിൾ
- 19 - മാർ യൗസേഫ് പിതാവ്
- 25 - മംഗളവാർത്ത
- ഏപ്രിൽ
- 24 - മാർ ഗീവർഗീസ് സഹദാ
- 25 - മാർ മർക്കോസ് സുവിശേഷകൻ
- മെയ്
- 01 - തൊഴിലാളികളുടെ മധ്യസ്ഥനായ മാർ യൗസേഫ് പിതാവ്
- 11 - മാർ പീലിപ്പോസ്, മാർ യാക്കോബ് ശ്ലീഹന്മാർ
- 16 - മാർ സൈമൺ സ്റ്റോക്ക്
- 14 - കതിരുകളുടെ നാഥയായ മാർത്ത് മറിയം
- ജൂൺ
- 08 - വാഴ്ത്തപ്പെട്ട മാർത്ത് മറിയം ത്രേസ്യാമ്മ
- 09 - മാർ അപ്രേം മല്പാൻ
- 17 - വി. ഗർവ്വാസീസും വി. പ്രോത്താസീസും
- 28 - വി. ഇരണേവൂസ്
- ജൂലൈ
- 03 - ദുക്‌റാന
- 15 - മാർ കുര്യാക്കോസും ജൂലിറ്റായും
- 25 - മാർ യാക്കോബ് ശ്ലീഹാ
- 26 - മാർ യോവാക്കിമും അന്നായും
- 28 - മാർത്ത് അല്ഫോൻസാമ്മ
- ആഗസ്റ്റ്
- 06 - ഈശോയുടെ രൂപാന്തരീകരണം
- 15 - മാർത്ത് മറിയത്തിന്റെ സ്വർഗ്ഗാരോഹണം
- 24 - മാർ ബർത്തുൽമൈ ശ്ലീഹാ
- 29 - മാർത്ത് എവുപ്രാസ്യാമ്മ
- സെപ്റ്റമ്പർ
- 01 - എട്ടുനോമ്പാരംഭം
- 08 - മാർത്ത് മറിയത്തിന്റെ പിറവിത്തിരുന്നാൾ
- 14 - മാർ സ്ലീവാ കണ്ടെത്തിയതിന്റെ അനുസ്മരണം
- 21 - മാർ മത്തായി ശ്ലീഹാ
- ഒക്ടോബർ
- 05 - ദൈവദാസൻ മാർ വർഗീസ് പയ്യപ്പിള്ളി പാലയ്ക്കാപ്പിള്ളി
- 16 - വാഴ്ത്തപ്പെട്ട തേവർപറമ്പിൽ കുഞ്ഞച്ചൻ
- 18 - മാർ ലൂക്കാ സുവിശേഷകൻ
- 28 - മാർ ശെമയോൻ, മാർ യൂദാ ശ്ലീഹന്മാർ
- നവംബർ
- 21 - മാർ തോമാ ശ്ലീഹായുടെ ഭാരതപ്രവേശം
- 27 - വേദസാക്ഷിയായ മാർ യാക്കോബ്
- 28 - മാർ അന്ത്രയോസ് ശ്ലീഹാ
- ഡിസംബർ
- 01 - ഇരുപത്തഞ്ചു നോമ്പാരംഭം
- 04 - വി. ജോൺ ദമഷീൻ
- 05 - വി. സാബാ
- 08 - മാർത്ത് മറിയത്തിന്റെ അമലോത്ഭവം
- 18 - മാർ തോമാ സ്ളീവായുടെ തിരുന്നാൾ
- 25 - ഈശോമിശിഹായുടെ പിറവി
- 27 - മാർ യോഹന്നാൻ ശ്ലീഹാ
- 28.- കുഞ്ഞിപ്പൈതങ്ങൾ
കുറിപ്പുകൾ
൧ ^ ആദ്യകാലങ്ങളിൽ സുറിയാനി കത്തോലിക്കരും മലങ്കര എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ച് കാണുന്നുണ്ട്. 1790-ൽ രചിക്കപ്പെട്ട വർത്തമാനപ്പുസ്തകത്തിൽ, ഗ്രന്ഥകാരനായ പാറേമ്മാക്കൽ തോമ്മാക്കത്തനാർ അന്നത്തെ സുറിയാനി കത്തോലിക്കാ സമുദായത്തെ പരാമർശിക്കുവാൻ മലങ്കര പള്ളിക്കാർ , മലങ്കര ഇടവക, മലങ്കര സഭ തുടങ്ങിയ പദങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്.[32] എന്നാൽ ആധുനികകാല സഭാഭാഷാശൈലിയിൽ മലങ്കര എന്നത് പുത്തങ്കൂർ വിഭാഗങ്ങളായ മലങ്കര ഓർത്തഡോക്സ്, മലങ്കര യാക്കോബായ, മലങ്കര മാർത്തോമാ, സിറോ മലങ്കര തുടങ്ങിയ പാശ്ചാത്യ സുറിയാനി സഭകളുടെ ആരാധനാക്രമത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന പദമാണ്. "മലബാർ" എന്നത് സിറോ മലബാർ സഭയുടെ പൗരസ്ത്യ സുറിയാനി ആരാധനാക്രമത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[33]
ഇതും കാണുക
- സീറോ മലങ്കര കത്തോലിക്കാ സഭ
- ലത്തീൻ കത്തോലിക്കാ സഭ
- ഇന്ത്യൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭ
- കൽദായ കത്തോലിക്കാ സഭ
- കൽദായ സുറിയാനി സഭ
- സീറോമലബാർ സഭയുടെ ആരാധാനാവത്സരമനുസരിച്ചുള്ള തിരുനാളുകൾ
അവലംബം
- ↑ "Peshitta | Syriac Bible". Encyclopedia Britannica.
- ↑ "East Syriac theology : an introduction". Satna, M.P., India : Ephrem's Publications. 3 September 2007 – via Internet Archive.
- ↑ "Major Archbishop's Curia::Syro Malabar Church". www.syromalabarchurch.in.
- ↑ http://www.syromalabarchurch.in/news_details.php?news=2512
- ↑ "Eparchial Sees in the Syro-Malabar Church".
- ↑ Encyclopaedia of sects & religious doctrines, Volume 4 By Charles George Herbermann page 1180,1181
- ↑ ഫ്രൈക്കൻബർഗ്, റോബർട്ട് എറിക് (2008). Christianity in India From Beginnings to the Present (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്. പുറം. 369. ISBN 978-0-19-826377-7.
Once Mar Thoma I had been consecrated and joined to the Patriarchate of Antioch, Mar Gregorios himself stayed on in Malabar as joint ruler over the newly formed Jacoba Malankara Church. This joint rule, lasting twenty years (when they both died), made permanent the ‘vertical’ split between Malabar Christians linked to Rome and Malankara Christians linked to Antioch (in Mardin). Those of the ‘new allegiance’, known as Puthankuttukar, were led by metrans who looked to the Jacoba Patriarch of Antioch in Mardin. Those of the ‘old allegiance’, known as Pazhayakuttukar, looked to Rome.
- ↑ 8.0 8.1 The Quarterly Journal of the Mythic Society. Vol.3 (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). മിത്തിക്ക് സൊസൈറ്റി. 1911. പുറം. 141.
This incident marks an epoch in the history of the Syrian Church, and led to a separation of the community into parties, namely the Pazhayakuru (the Romo - Syrians) who adhered to the Church of Rome according to the Synod at Diamper ; and the Puttankuru , the Jacobite Syrians , who after the oath of the Coonan Cross got Mar Gregory from Antioch, acknowledged the spiritual supremacy thereof. The former owed its foundation to the Archbishop Menezes and the Synod at Diamper in 1599 and its reconciliation after the revolt to the Carmelite Bishop Father Joseph of St.Mary whom the Pope appointed in 1659.
- ↑ Fernando, Leonard; Gispert-Sauch, G. (2004). Christianity in India: Two Thousand Years of Faith. പുറം. 79. ISBN 9780670057696.
The community of the St Thomas Christians was now divided into two: one group known as the 'old party' joined in communion with the Western Church and in obedience to the Pope whose authority they recognized in the archbishop of Goa. The 'new party' (Puttankuttukar) stayed with Mar Thoma and eventually came under the influence of and entered into communion with the West Syrian Church of Antioch
- ↑ ഹില്ലെർബ്രാന്ഡ്, ഹാൻസ് ജെ. (2004). Encyclopedia of Protestantism: 4-volume Set. Routledge. ISBN 9781135960285.
- ↑ Roberson, Ronald G. "The Eastern Catholic Churches 2016" (PDF). Eastern Catholic Churches Statistics. Catholic Near East Welfare Association. മൂലതാളിൽ (PDF) നിന്നും 20 October 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 29 November 2016.
- ↑ കേരള സംസ്കാര ദർശനം. പ്രൊഫ. കിളിമാനൂർ വിശ്വംഭരൻ. ജുലൈ 1990. ഏടുകൾ 31. കാഞ്ചനഗിരി ബുക്സ്‌ കിളിമാനൂർ, കേരള
- ↑ http://www.syromalabarchurch.in/news_details.php?news=9302
- ↑ മനോരമ ഇയർ ബുക്ക്‌ 2006 പേജു 403. മനോരമ പ്രസ്സ് കോട്ടയം
- ↑ "Thomas Christians". britannica.com. എൻസൈക്ലോപീഡിയ ബ്രിട്ടാണിക്ക. ശേഖരിച്ചത് 25 ഡിസംബർ 2021.
India’s ancient Christians looked to the Assyrian Church of the East (often disparaged as “Nestorian” by Western or Roman Catholic Christians, who associated it with the anathematized bishop Nestorius) and its catholicos (or patriarch) for ecclesiastical authority
- ↑ "Thomas Christians". e-GEDSH:Gorgias Encyclopedic Dictionary of the Syriac Heritage.
Although India was supplied with bishops from the Middle East, the effective control lay in the hands of the indigenous Archdeacon.
- ↑ ജോസഫ്, ക്ലാര. എ.ബി (2019). Christianity in India: The Anti-Colonial Turn (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). Taylor & Francis. ISBN 9781351123846.
Documents address him as the Jathikku Karthavyan [the head of the caste], that is, the head of the Thomas Christians.
- ↑ ജോസഫ്, ക്ലാര. എ.ബി (2019). Christianity in India: The Anti-Colonial Turn (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). Taylor & Francis. ISBN 9781351123846.
even when there were more than one foreign bishop, there was only one Archdeacon for entire St.Thomas Community..
- ↑ ജൊഹാനസ് പി. എം. വാൻ ഡെർ പ്ലോഗ്, The syriac manuscripts of Saint Thomas Christians
- ↑ Herbermann, Charles George (2005). Encyclopaedia of sects & religious doctrines, Volume 4 (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). കോസ്മോ പബ്ലിക്കേഷൻസ്. പുറം. 1181. ISBN 9788177559385.
Later the Portuguese captured him and sent him to Portugal, but en route he escaped at Mozambique, found his way back to Mesopotamia, and went straight to Mar Abed Jesu the Chaldean Patriarch, having realized from the Indian experience that unless he secured a nomination from him it would be difficult to establish himself in Malabar.
- ↑ നീൽ, സ്റ്റീഫൻ (2004). A History of Christianity in India: The Beginnings to AD 1707 (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലാ പ്രസ്സ്. പുറം. 204.
- ↑ Herbermann, Charles George (2005). Encyclopaedia of sects & religious doctrines, Volume 4 (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). കോസ്മോ പബ്ലിക്കേഷൻസ്. പുറം. 1181. ISBN 9788177559385.
....and Abraham succeeded also in obtaining his nomination and creation as Archbishop Angamale from the pope, with letters to the Archbishop of Goa, and to the Bishop Cochin dated 27 Feb 1565.
- ↑ Frykenberg, Robert Eric (2008). Christianity in India From Beginnings to the Present (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). Cambridge University Press. പുറം. 133. ISBN 9780191544194.
Both the Patriarch and the Pope, having joined together in sending Mar Abraham to India, gave him authority to divide the sphere of Thomas Christians—the foothills and uplands of the Eastern Ghats known as the Serra—between himself and Mar Joseph. But Mar Joseph, having already again been arrested and exiled for a third time, died in Rome (1569).
- ↑ "The Syro Malabar Church: An Overview". syromalabarchurch.in. ശേഖരിച്ചത് 4 ജൂൺ 2022.
The group that remained faithful to Rome came to be known as Syro-Malabar Church, a name which became a common epithet only in the nineteenth century. It literally means Syrian Christians of the Malabar Coast (Kerala).
- ↑ നീൽ, സ്റ്റീഫൻ (1970). The Story of the Christian Church in India and Pakistan (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ക്രിസ്ത്യൻ ലിറ്ററേച്ചർ സൊസൈറ്റി. പുറം. 36.
At the end of a period of twenty years , it was found that about two - thirds of the people had remained within the Roman allegiance ; one - third stood by the archdeacon and had organized themselves as the independent Malankara Church, faithful to the old Eastern traditions and hostile to all the Roman claims.
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". മൂലതാളിൽ നിന്നും 2011-06-03-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2011-05-30.
- ↑ Kerala's Syro Malabar Church gets Santa Anastasia Basilica church in Rome
- ↑ http://www.stthomasdiocese.org/articles/history-st-thomas-syro-malabar-diocese-chicago
- ↑ സിറോ മലബാർ സഭയ്ക്ക് ഫരീദാബാദ് രൂപതയും / മാതൃഭൂമി [പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- ↑ Ordo Celebrationis Quddasa, Iuxta Usum, Ecclesiae Syro-Malabarensis, Romae: Tipografia Pio X, 1959
- ↑ സിറോമലബാർ ആരാധനക്രമ പഞ്ചാംഗം
- ↑ തോമ്മാക്കത്തനാർ, പാറേമ്മാക്കൽ (2014). വർത്തമാനപ്പുസ്തകം (ജോൺ മാളിയേക്കലിന്റെ ഭാഷാന്തരം). Oriental Institute of Religious Studies India Publications, Vadavathoor. ISBN 978-93-82762-15-7.
- ↑ "". nasrani.net. മൂലതാളിൽ നിന്നും 4 ഏപ്രിൽ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 23 ഓഗസ്റ്റ് 2010.
The Author mostly uses the term ‘Malankara’ in Varthamanappusthakam to represent Catholics of those times. It has been rendered in translation as “Malabar”. Both “ Malankara” and “Malabar” stands for the same region. In today’s ecclesiastic language “ Malankara” denote the West Syriac rite of the “Malankra Orthodox”, “Malankara Jacobite”, “Malankara Mar Thoma” and “Syro Malankra”. The “ Malabar” denote the East Syriac rite of the “ Syro Malabar Church”.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
`