ജാദുഗോപാൽ മുഖർജി
Jadugopal Mukherjee | |
|---|---|
| ജനനം | 18 സെപ്റ്റംബർ 1886 |
| മരണം | 30 ഓഗസ്റ്റ് 1976 (പ്രായം 89) |
| ദേശീയത | Indian |
| തൊഴിൽ | Freedom fighter |
| സംഘടന(കൾ) | Hindustan Republican Association |
| പ്രസ്ഥാനം | Indian Independence Movement |
ജാദുഗോപാൽ മുഖർജി (18 സെപ്റ്റംബർ 1886 - ഓഗസ്റ്റ് 30, 1976) ബംഗാളിലെ ഇന്ത്യൻ വിപ്ലവകാരിയായിരുന്നു. ജിതേന്ദ്രനാഥ് മുഖർജി അല്ലെങ്കിൽ ബാഘ ജതിന്റെയോ പിൻഗാമിയായി ഗാന്ധിയുടെ പ്രസ്ഥാനത്തെ സ്വന്തം അഭിലാഷത്തിന്റെ പരിപൂർണ്ണതയിൽ അംഗീകരിക്കാനും സ്വീകരിക്കാനും യുഗാന്തർ അംഗങ്ങളെ നയിച്ചു.
ആദ്യകാലം[തിരുത്തുക]
പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ രുപ് നാരായൺ നദിയുടെ തീരത്തുള്ള മേദിനിപൂരിലെ തമ്ലൂക്കിൽ ജാദുഗോപാൽ അഥവാ ജാദു ജനിച്ചു. അച്ഛൻ കിഷോരിലാൽ നിയമം അഭ്യസിക്കുകയും, ഖയാൽ ഗായകനെന്ന നിലയിൽ സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കുടുംബം വടക്കൻ കൊൽക്കത്തയിലെ ബെനിയറ്റോളയിൽ നിന്നുള്ളതായിരുന്നു. ജാദുവിന്റെ അമ്മ ഭുവൻമോഹിനി ഒരു വൈഷ്ണവ കുടുംബത്തിൽ അഭിജാതയായിരുന്നു. ജാദുവിന്റെ ഇളയ സഹോദരൻ അമേരിക്കയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കുകയും ചെയ്ത ദൻ ഗോപാൽ മുഖർജി പടിഞ്ഞാറ് എഴുത്തുകാരനും സാംസ്കാരിക പണ്ഡിതനുമായി പ്രശസ്തനാകുകയും ചെയ്തു. കൊൽക്കത്തയിലെ ഡഫ് സ്കൂളിലെ ഉയർന്ന ക്ലാസ് വിദ്യാർത്ഥിയെന്ന നിലയിൽ, ജാദു തന്റെ അദ്ധ്യാപകരിലൊരാളിൽ നിന്ന് ദേശസ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചു. 1905-ൽ കൊൽക്കത്ത അനുശീലൻ പാർട്ടിയിൽ അംഗമായി. അന്ന് വിഭജനത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥയിൽ, ഭൗതിക സംസ്കാരത്താൽ ആകർഷിക്കപ്പെട്ടു. റോയൽ ബംഗാൾ കടുവയുമായുള്ള ബാഘ ജതിൻ ഒറ്റയ്ക്കു നടത്തിയ യുദ്ധം 1906-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കളെയും പുളകം കൊള്ളിച്ചിരുന്നു എന്ന് അദ്ദേഹം തന്റെ ആത്മകഥയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. 1908-ൽ എഫ്.എ. പരീക്ഷയ്ക്ക് ശേഷം ജാദു കൊൽക്കത്ത മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പ്രവേശിച്ചു. വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ദേശസ്‌നേഹത്തിന്റെ വേലിയേറ്റവും അവയെ അടിച്ചമർത്താനുള്ള സർക്കാർ നടപടികളും നിരീക്ഷിക്കുന്നതിലും വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിലും ജാദു മാറിനിൽക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. രണ്ട് ഉറ്റസുഹൃത്തുക്കളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങി.. [1]
ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം[തിരുത്തുക]
1913 ലെ ദാമോദർ വെള്ളപ്പൊക്കത്തിനിടയിലെ ദുരിതാശ്വാസ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ജാദുവിനെ ബാഘ ജതിനോടും അടുത്ത അനുയായികളോടും അടുപ്പിച്ചു. വരാനിരിക്കുന്ന യുദ്ധസമയത്ത് സായുധ കലാപം സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രാദേശിക യൂണിറ്റുകളെ ദൃഢീകരിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ് ജതിൻ റാഷ് ബിഹാരി ബോസിനെ അപ്പർ ഇന്ത്യയുടെ ചുമതലക്കാരനായി നിയമിച്ചത്. ജതിനുമായുള്ള നരേൻ ഭട്ടാചാര്യയുടെ സാമീപ്യത്തെക്കുറിച്ച് അസൂയയുണ്ടെങ്കിലും പ്രധാനമായും കാലിഫോർണിയയിലെ താരക്നാഥ് ദാസ്, ജർമ്മനിയിലെ വീരേന്ദ്രനാഥ് ചട്ടോപാധ്യായ എന്നിവരുമായി ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ വികസിപ്പിച്ചെടുക്കാനുള്ള ചുമതല ജാദുവിനു ലഭിച്ചു. ഇന്തോ-ജർമ്മൻ പദ്ധതിയുടെ പരാജയവും 1915-ൽ ബാഘ ജതിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള മരണവും മൂലം, ജതിന്റെ നിയമാനുസൃത വലംകൈയായ അതുൽകൃഷ്ണ ഘോഷ് ഒരു നിമിഷനേരത്തെ നിരാശയിൽ അകപ്പെട്ടു. ജാദു അദ്ദേഹത്തെ മാറ്റി വിപ്ലവകാരികളോട് പിരിഞ്ഞുപോകാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ജാദുവിന്റെ അഭാവത്തിൽ ഭൂപേന്ദ്ര കുമാർ ദത്ത 1917-ൽ അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നതുവരെ നേതൃത്വം നിലനിർത്തി.
ഒളിച്ചോടിയ നേതാവ് വീട്ടിൽ വരുന്നു[തിരുത്തുക]
അസം-ബർമ, ടിബറ്റോ-ഭൂട്ടാൻ അതിർത്തികളിലെ മലയോര വനങ്ങളിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന ജാദുവിനെ വിപ്ലവകാരികളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ സാമ്രാജ്യത്വത്തിൽ ചെലുത്തിയ സ്വാധീനത്തെക്കുറിച്ചും ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ റൗലറ്റ് നിയമത്തിലൂടെ ഭരണഘടനാ പരിഷ്കാരങ്ങൾക്ക് ഇളവ് നൽകുന്നതിനെക്കുറിച്ചും അറിയിച്ചു. 1921 ൽ നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിയ ജാദു മെഡിക്കൽ ഡിഗ്രി പരീക്ഷയ്ക്ക് ഹാജരാകാൻ പ്രത്യേക അനുമതി നേടി 1922-ൽ റെക്കോർഡ് ഫലങ്ങളുമായി വിജയിച്ചു. ഗാന്ധിയുടെ ആദ്യ പരാജയത്തിന് ശേഷം, അവരുടെ പ്രാരംഭ കരാർ അനുസരിച്ച്, ജുഗന്തർ അംഗങ്ങൾ ദേശബന്ധു ചിത്രരഞ്ജൻ ദാസ്, സത്യേന്ദ്ര ചന്ദ്ര മിത്ര എന്നിവരുടെ കീഴിൽ ബദൽ സ്വരാജ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് രൂപം നൽകി. 1923 സെപ്റ്റംബർ 9 ന് ബംഗാൾ മുതൽ പഞ്ചാബ് വരെ ബാഘ ജാതിന്റെ സ്വയം ദാനത്തിന്റെ എട്ടാം വാർഷികം ആഘോഷിച്ചുകൊണ്ട് അവർ തങ്ങളുടെ പുതിയ പരിപാടി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
ലാല ഹർ ദയാലിൽ നിന്ന് ഒരു സന്ദേശം ലഭിച്ച ശേഷം പണ്ഡിറ്റ് റാം പ്രസാദ് ബിസ്മിൽ അലഹബാദിലേക്ക് പോയി. 1923-ലെ ശൈത്യകാലത്ത് ഹിന്ദുസ്ഥാൻ റിപ്പബ്ലിക്കൻ അസോസിയേഷന്റെ ഭരണഘടന ഡോ. ജാദുഗോപാൽ മുഖർജി, സച്ചിന്ദ്ര നാഥ് സന്യാൽ എന്നിവരുടെ സഹായത്തോടെ അദ്ദേഹം തയ്യാറാക്കി. ഈ രണ്ട് വിപ്ലവകാരികളും ബംഗാളിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്.[2]സംഘടനയുടെ അടിസ്ഥാന പേരും ലക്ഷ്യങ്ങളും അലഹബാദിലെ ഒരു യെല്ലോ പേപ്പറിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്തു.
ഇതുകേട്ട ബ്രിട്ടീഷ് അധികാരികൾ ഉടൻ തന്നെ തീവ്രവാദികളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു. ആദ്യമായി അറസ്റ്റിലായ ജാദുവിനെ സംസ്ഥാന തടവുകാരുടെ നിയന്ത്രണത്തിൽ നാല് വർഷത്തേക്ക് തടഞ്ഞുവച്ചു. 1927 ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ അദ്ദേഹം ബംഗാളിൽ നിന്ന് പുറത്തായി. റാഞ്ചിയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ അദ്ദേഹം ടിബി ചികിത്സയിൽ മികച്ച പ്രശസ്തി നേടി. 1934-ൽ അമിയറാണി ചൗധരിയെ വിവാഹം കഴിച്ച അദ്ദേഹത്തിന് രണ്ട് ആൺമക്കളുണ്ടായിരുന്നു. ഈ അവസരത്തിൽ, ജുഗന്തറിനെയും അനുശിലൻ തീവ്രവാദികളെയും ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുവരുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വിജയിച്ചു. ഹ്രസ്വകാല ഫെഡറേറ്റഡ് കർമി-സംഘയെ സൃഷ്ടിച്ചു. സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസും ജുഗന്തർ നേതാക്കളും അവരുടെ കാര്യക്ഷമതയെക്കുറിച്ച് നിസ്സംഗരാണെന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് അനുശീലൻ അംഗങ്ങൾ ഈ സംയോജനം അവസാനിപ്പിച്ചു.
1938-ൽ ജാദു മുൻകൈയെടുത്തു, കോൺഗ്രസിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു പാർട്ടിയായി ജുഗന്തർ നിലച്ചതായി പ്രഖ്യാപിച്ചു, ഗാന്ധിക്ക് പൂർണ്ണ പിന്തുണ നൽകി. ക്വിറ്റ് ഇന്ത്യ പ്രസ്ഥാനം സംഘടിപ്പിക്കാൻ ഗാന്ധിയെ സഹായിച്ചതിന് 1942-ൽ വീണ്ടും അറസ്റ്റിലായി. അദ്ദേഹത്തെ രണ്ടു വർഷത്തിനുശേഷം മോചിപ്പിച്ചു. സമ്പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യം, ഇന്ത്യ വിഭജനം തുടങ്ങിയ സുപ്രധാന വിഷയങ്ങളിൽ കോൺഗ്രസ് വിട്ടുവീഴ്ചയോട് അദ്ദേഹം വിയോജിച്ചു, 1947-ൽ അദ്ദേഹം രാജിവച്ചു. 1976-ൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.[3]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ biplabi jiban'er smriti, by Jadugopal Mukherjee, Calcutta, 1982 (2nd edition)
- ↑ Dr. Mehrotra N.C. Swatantrata Andolan Mein Shahjahanpur Ka Yogdan 1995 Shaheed-E-Azam Pt. Ram Prasad Bismil Trust Shahjahanpur Page 109 & 146
- ↑ Sadhak-biplabi jatindranath by Prithwindra Mukherjee, West Bengal State Book Board, Calcutta