ഗാർഡൻ ടൂറിസം
പൂന്തോട്ട ചരിത്രത്തിൽ പ്രാധാന്യമുള്ള സ്ഥലങ്ങളിലേക്കോ, ബൊട്ടാണിക്കൽ ഗാർഡനുകളിലേക്കോ ഉള്ള യാത്രകൾ ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരുതരം വിനോദസഞ്ചാരമാണ് ഗാർഡൻ ടൂറിസം. 2000 ൽ അൽഹമ്റയും താജ്മഹലും രണ്ട് ദശലക്ഷത്തിലധികം ആളുകൾ സന്ദർശിച്ചു. 2018-19 കാലയളവിൽ 6.9 മില്യൺ ആളുകളാണ് താജ് മഹൽ സന്ദർശിച്ചത്.[1]
ഗാർഡൻ ടൂറിസത്തിന് പേരുകെട്ട സ്ഥലങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]അന്താരാഷ്ട്രം
[തിരുത്തുക]- ഇംഗ്ലണ്ടിലെ സിസിംഗ്ഹർസ്റ്റ് കാസിൽ ഗാർഡനും സ്റ്റോർഹെഡും
- ഫ്രാൻസിലെ വെഴ്സായ്, ഗിവെർണി, വില്ലാണ്ട്രി, റിവൌ എന്നിവ
- നെതർലാൻഡിലെ ക്യൂകെൻഹോഫ്
- ഇറ്റലിയിലെ വില്ല ഡി എസ്റ്റെ, വില്ല ലാൻടെ എന്നിവ
- സ്പെയിനിലെ അൽഹബ്ര
- യുഎസിലെ ലോംഗ്വുഡ് ഗാർഡൻസും ഫിലോലിയും
- ജപ്പാനിലെ റിയാൻ-ജി
ഇന്ത്യ
[തിരുത്തുക]- താജ് മഹൽ, ആഗ്ര
- അക്ബറിന്റെ ശവകുടീരം, ആഗ്ര
- ലോധി ഉദ്യാനം, ന്യൂ ഡൽഹി
- ബോട്ടാണിക്കൽ ഗാർഡൻ, ഊട്ടി, തമിഴ്നാട്
- വൃന്ദാവൻ ഗാർഡൻസ്, മൈസൂർ
- ചണ്ഡീഗഢ് റോക്ക് ഗാർഡൻ
- എൻ ടി ആർ ഗാർഡൻ, ഹൈദരാബാദ്
കേരളം
[തിരുത്തുക]ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം
[തിരുത്തുക]തുടക്കത്തിൽ, ഇംഗ്ലണ്ടിലെയും വെയിൽസിലെയും ഉദ്യാന പര്യടനത്തിൽ ദേശീയ ഉദ്യാന പദ്ധതി പ്രകാരം സന്ദർശകരെ സ്വീകരിക്കാത്ത സ്വകാര്യ ഉദ്യാനങ്ങളും പൂന്തോട്ടങ്ങളും ആണ് ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നത്. ഗാർഡൻസ് ഓഫ് ഇംഗ്ലണ്ട് ആൻ്റ് വെയിൽസും ഓപ്പൺ ഫോർ ചാരിറ്റിയും ('യെല്ലോ ബുക്ക്') ഇംഗ്ലണ്ടിലെയും വെയിൽസിലെയും പൂന്തോട്ടങ്ങൾ സന്ദർശിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർക്കായി ഒരു ഗൈഡ് പുസ്തകമായി പ്രവർത്തിച്ചു.[2] 1931 ൽ "കൺട്രി ലൈഫ്" എന്ന ബ്രിട്ടീഷ് മാസികയുടെ അനുബന്ധമായി യെല്ലോ ബുക്കിന്റെ ആദ്യ ലക്കം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. എൽസി വാദ് ചാരിറ്റിയും ഗാർഡൻ ടൂറും ഒരുമിപ്പിച്ച് നാഷണൽ ഗാർഡൻ സ്കീം എന്ന ആശയം അവതരിപ്പിച്ചതിൽ പിന്നെ യുകെയിൽ ഗാർഡൻ ടൂറുകൾ പ്രചാരത്തിലായി.[3]
ഗാർഡൻ ടൂറുകളും സാഹിത്യവും
[തിരുത്തുക]പൂന്തോട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ മതിപ്പ് രേഖപ്പെടുത്തിയ ആദ്യകാല ഗാർഡൻ ടൂറിസ്റ്റുകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു മൈക്കൽ ഡി മോണ്ടെയ്ൻ (c1580).[i] ഫൈനസ് മോറിസൺ ചെയ്തതുപോലെ ജോൺ എവ്ലിനും ഫ്രാൻസിലെയും ഇറ്റലിയിലെയും ഉദ്യാനങ്ങൾ സന്ദർശിച്ചതായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[ii] മാഗി കാമ്പ്ബെൽ-കൽവർ, ജോൺ എവ്ലീൻ സന്ദർശിച്ചിരുന്ന ഉദ്യാനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളള വിവരങ്ങൾ കൂടി അടിസ്ഥാനമാക്കി അവരുടെ ഒരു ജീവചരിത്രം എഴുതി.[7]
ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ഉദ്യാന പര്യടനങ്ങളുടെ 100 വർഷത്തിലധികം ചരിത്രമുള്ള ബ്രിട്ടനിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഉദ്യാനങ്ങൾ വിനോദസഞ്ചാര സന്ദർശനങ്ങൾക്കായി പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നിട്ടുണ്ട്. 2013 ൽ 3,700 ഉദ്യാനങ്ങൾ ഗാർഡൻസ് ഓഫ് ഇംഗ്ലണ്ട് ആൻ്റ് വെയിൽസ് ഓപ്പൺ ചാരിറ്റിയിൽ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[3]
ഇതും കാണുക
[തിരുത്തുക]കുറിപ്പുകൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ The journal of Michel de Montaigne was discovered after his death, and published in 1774 as "Journal de voyage de Michel de Montaigne en Italie, par la Suisse et l'Allemagne en 1580 et 1581". Similar publication followed for example as with the editorship of Alessandro D'Ancona (1835-1914).[4] The 1774 edition is available in Pdf format; LIV-416 p with portrait of the author.[5]
- ↑ Fynes Moryson (or Morison) who visited in 1590s European and Mediterranean regions to publish first three volumes of his journal that he aspired to complete a set of 4 or 5 volumes.[6]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "Tourists up at Taj Mahal and Red Fort but Qutub Minar loses its No.2 Spot".
- ↑ "The National Gardens Scheme". The National Gardens Scheme (NGS). Archived from the original on 2016-03-10. Retrieved 2016-03-11.
- ↑ 3.0 3.1 The National Gardens Scheme (NGS) (2016-03-03). Gardens To Visit 2016 (The Yellow Book) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. 2016. Constable. ISBN 978-1-4721-2423-4. Archived from the original on 2016-03-15. Retrieved 2016-03-11.
- ↑ Michel Eyquem de Montaigne (1889). Alessandro D'Ancona (ed.). "Journal de voyage de Michel de Montaigne en Italie, par la Suisse et l'Allemagne en 1580 et 1581". Città di Castello : S. Lapi. Retrieved 2016-03-11.
- ↑ Michel de Montaigne; Charles-Augustin Sainte-Beuve (1862-03-24). "Journal%20du%20voyage%20de%20Michel%20de%20Montaigne%20en%20Italie%2C%20par%20la%20Suisse%20et%20l%27%20Allemagne%20en%201580%20et%201581%2C%20avec%20des%20notes%20par%20M.%20de%20Querlon"%29 "Journal du voyage de Michel de Montaigne en Italie, par la Suisse et l' Allemagne en 1580 et 1581, avec des notes par M. de Querlon (pdf)" (in ഫ്രഞ്ച്). Anne-Gabriel Meusnier de Querlon (Annotation). Rome: Le Jay. Retrieved 2016-03-05.
- ↑ Moryson, Fynes (1907). An Itinerary: Containing His Ten Years Travel Through the Twelve Dominions of Germany, Bohemia, Switzerland, Netherland, Denmark, Poland, Italy, Turkey, France, England, Scotland and Ireland. Vol. 2. Glasgow: James Maclehose and Sons. ISBN 9785882916557. Retrieved 2016-03-15.
- ↑ Maggie Campbell-Culver (2006). A Passion for Trees: The Legacy of John Evelyn. Eden Project Books. ISBN 978-1-9039-1947-7. Retrieved 2016-03-15.