മലപ്പണ്ടാരം
കേരളത്തിന്റെ കിഴക്കൻ മലയോര മേഖലകളായ കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട കേരളത്തിലെ കിഴക്കൻ മലയോര മേഖലകളിൽ അധിവസിക്കുന്ന ഒരു ആദിവാസി സമൂഹമാണ് മലപണ്ടാരം (Malapandaram) അഥവാ മലൈ പണ്ടാരം. പ്രാഥമികമായി കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട ജില്ലകളിലാണ് ഇവരെ കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നതെങ്കിലും, കോട്ടയം, ഇടുക്കി ജില്ലകളിലും ഇവരുടെ സാന്നിധ്യമുണ്ട്. കേരളത്തിലെ പ്രത്യേകമായി ദുർബലരായ ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളിൽ (Particularly Vulnerable Tribal Group - PVTG) ഒന്നായാണ് മലപണ്ടാരങ്ങളെ കണക്കാക്കുന്നത്.[1]
ഇവരുടെ ഭാഷ തമിഴിൽ നിന്നും മലയാളത്തിൽ നിന്നുമുള്ള ശൈലികൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സവിശേഷമായ ഒരു ഭാഷയാണ്. തമിഴ്, മലയാളം ശൈലികൾ കലർന്ന ഒരു സ്വതന്ത്ര ഭാഷതന്നെയാണിത്. സംസ്ഥാന പട്ടികവർഗ പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ഈ വിഭാഗം തമിഴ്നാട്ടിലേക്കും വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവരുടെ ആകെ ജനസംഖ്യ ഏകദേശം 1600–1700 വരെയാണെന്നാണ് സർക്കാർ കണക്ക്.[2]
ഭാഷയും സംസ്കാരവും
[തിരുത്തുക]മലൈപണ്ടാരങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്ന ഭാഷ മലയാളം, തമിഴ് ഭാഷകളുമായി ബന്ധമുള്ള, എന്നാൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞതും മാത്രം നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു ദ്രാവിഡൻ ഉപഭാഷയാണ്. ഇത് മൗഖിക പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ മാത്രം നിലനിർത്തപ്പെടുന്നു. എഴുത്തുപ്രതിഷ്ഠ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഈ ഭാഷ വംശപരമ്പരാഗതമായ രീതിയിൽ മാത്രമേ നിലനിൽക്കുന്നുള്ളൂ.
സാമൂഹിക-സാമ്പത്തിക ഘടന
[തിരുത്തുക]മലപണ്ടാരങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായി നാടോടി വനവാസികളാണ് (nomadic forest dwellers). ഇവർ കാടുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിഭവങ്ങളെ ആശ്രയിച്ച് ജീവിക്കുന്നു. കുറച്ചുകാലം ഒരു സ്ഥലത്ത് തങ്ങിയ ശേഷം, വനേതര ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ (Non-Timber Forest Products - NTFP) ശേഖരിക്കുന്നതിനായി മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറുന്നതാണ് ഇവരുടെ രീതി. ചരിത്രപരമായി, തിരുവിതാംകൂർ കാലഘട്ടത്തിൽ വനേതര ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നതിൽ മലപണ്ടാരങ്ങൾ പ്രഗത്ഭരായിരുന്നു. ഉപജീവനത്തിനും വ്യാപാരത്തിനും ഇവർ ഇത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ആവശ്യവസ്തുക്കൾക്കായി വ്യാപാരികളുമായി വനവിഭവങ്ങൾ കൈമാറുന്ന പതിവും ഇവർക്കുണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോഴും ഉപജീവനത്തിനായി ഇവർ വനവിഭവങ്ങളെയാണ് പ്രധാനമായും ആശ്രയിക്കുന്നത്.
ഇത്തരത്തിൽ പ്രദേശങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഇവരുടെ കൂട്ടായ്മകളെ 'കൂട്ടം' എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. ഓരോ കൂട്ടത്തിനും ഒരു തലവനുണ്ടാകും, ഇദ്ദേഹത്തെ 'മുട്ടുകാണി' എന്ന് വിളിക്കുന്നു. മുട്ടുകാണിക്ക് സാമൂഹികവും ആചാരപരവുമായ കാര്യങ്ങളിൽ പ്രധാന പങ്കുണ്ട്. ഇദ്ദേഹം സാമൂഹിക-പരമ്പരാഗത പ്രശ്നങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുകയും ആചാരങ്ങൾ നിർവഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ ആധിപത്യ വ്യവസ്ഥയല്ല; ആത്മനിർണ്ണയം, വ്യക്തിഗത സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നിവയെ അടിസ്ഥമാക്കിയ ജീവിതശൈലിയാണ്. വിവാഹം, കുടുംബം എന്നീ സ്ഥാപനങ്ങൾ കൂടുതൽ സാവകാശവുമായിട്ടാണ് ഇവിടെയുണ്ട്. ബന്ധങ്ങൾ ലളിതവും തങ്ങൾക്കിഷ്ടാനുസൃതവുമായിരിക്കും. ചരിത്രപരമായി, ഇവർ തടിയിതര വനഉൽപ്പന്നങ്ങൾ (തേൻ, കറിയുണ്ണി, വേരുകൾ, ഔഷധ സസ്യങ്ങൾ) ശേഖരിച്ച് അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വ്യാപാരികളുമായി കൈമാറ്റം നടത്തിയിരുന്നു. ഇന്നും ഇവർ വനവിഭവങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചാണ് ജീവിക്കുന്നത്.
ആചാരങ്ങൾ, വിശ്വാസങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]മലൈപണ്ടാരങ്ങൾക്ക് സ്വന്തം ആചാരങ്ങളും ആരാധനാ രീതികളുമുണ്ട്. വനത്തെ ആശ്രയിച്ചുള്ള ജീവിതം മൂലം, ഇവർക്ക് പരിസ്ഥിതി വിജ്ഞാനത്തിന്റെ വലിയ നിക്ഷേപമുണ്ട്. എന്നാൽ, ഇവരുടെ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്താൻ വ്യവസ്ഥാപിതമായ പ്രയത്നങ്ങൾ കുറവാണ്. മലയ്ക്കു ചേർന്നുള്ള ആത്മാവുകൾ, വനദേവതകൾ, പൂർവ്വികന്മാരുടെ ആത്മാവുകൾ എന്നിവയെ ആരാധിക്കുന്നത് മൂലമാകുന്ന ആനിമിസ്റ്റിക് വിശ്വാസമാണ് മൈലൈപണ്ടാരങ്ങളുടെ പ്രധാന മതവിശ്വാസം. ചില വൈദ്യപരിപാടികൾ, ആചാരങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് തുള്ളൽ, താലവെട്ടം തുടങ്ങിയ അവസ്ഥകളും ഉൾപ്പെടും.
വിദ്യാഭ്യാസവും വികസനവും
[തിരുത്തുക]സാക്ഷരതാ നിരക്ക് വളരെ താഴ്ന്ന നിലയിലാണ്. സമൂഹത്തിന് സ്വന്തമായി വിദ്യാഭ്യാസ സൗകര്യങ്ങൾ ഇല്ലാത്തതിനാൽ, ഒരു സാക്ഷര തലമുറ രൂപപ്പെടുത്താൻ സർക്കാർ സംഘടനകളുടെ ഇടപെടൽ ആവശ്യമാണ്. മലയാളം ഭാഷാപരമായി പിന്നോക്കത്വം, കൈമാറാവുന്ന പഠനരീതിയുടെ അഭാവം, കുടിവെള്ളത്തിന്റെയും ശുചിത്വത്തിന്റെയും അഭാവം, ജനിതക രോഗങ്ങൾ, കുട്ടികൾക്കുള്ള പോഷണക്കുറവ് എന്നിവ പ്രധാന വെല്ലുവിളികളാണ്. ഭൂരിഭാഗം കുട്ടികൾ സ്കൂളിൽ പോകാറില്ല. പല സ്ഥലങ്ങളിലും ഇവരെ നിർബന്ധിതമായി കുടിയേറ്റിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഉപജീവന മാർഗങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വനനശീകരണം മൂലം ജീവിതവിഭവങ്ങൾ കുറയുന്നു. ആധുനിക വികസന പദ്ധതികളിൽ നിന്ന് പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്നു. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടാത്ത സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം. ഇവയൊക്കെ കൊണ്ട് ഇന്നും ഏറെ പിന്നിലാണ് മലപ്പണ്ടാരം എന്ന ആദിവാസി ജനത.
ജനസംഖ്യാപരമായ വിവരങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]നിലവിലെ കണക്കുകൾ പ്രകാരം മലപണ്ടാരം സമുദായത്തിൽ 514 കുടുംബങ്ങളിലായി മൊത്തം 1662 പേരാണുള്ളത്. ഇവരുടെ ശരാശരി കുടുംബ വലുപ്പം 3.23 ആണ്, ഇത് സംസ്ഥാന ശരാശരിയെക്കാൾ വളരെ കുറവാണ്. ജനസംഖ്യയിൽ 821 പുരുഷന്മാരും 841 സ്ത്രീകളും ഉൾപ്പെടുന്നു, ഇത് ലിംഗാനുപാതം 1000 പുരുഷന്മാർക്ക് 1024 സ്ത്രീകൾ എന്ന നിലയിൽ സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം കൂടുതലാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [3]
ഏകദേശം 97% മലപണ്ടാരം കുടുംബങ്ങളും കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട ജില്ലകളിലാണ് താമസിക്കുന്നത്. ബാക്കിയുള്ളവർ കോട്ടയം, ഇടുക്കി ജില്ലകളിലായി വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു. ഇവരുടെ ജനസംഖ്യ 16 ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലും ഒരു മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിലുമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. കൊല്ലം ജില്ലയിലെ പിറവന്തൂർ, ആര്യങ്കാവ്, പത്തനംതിട്ട ജില്ലയിലെ റാന്നി, പെരുനാട്, സീതത്തോട്, അരുവാപ്പുലം എന്നീ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലാണ് മലപണ്ടാരങ്ങൾ കൂടുതലായി വസിക്കുന്നത്.
നിലവിലെ അവസ്ഥ
[തിരുത്തുക]സാക്ഷരതയുടെ കാര്യത്തിൽ മലപണ്ടാരം സമുദായം ഇപ്പോഴും പിന്നിലാണ്. നടപ്പിലാക്കിയ വികസന പദ്ധതികൾക്ക് ഇവരിൽ ഒരു സാക്ഷര തലമുറയെ വാർത്തെടുക്കാൻ വേണ്ടത്ര സഹായകമായിട്ടില്ല. വനവിഭവങ്ങളെ അമിതമായി ആശ്രയിക്കുന്നത് കാലക്രമേണ വെല്ലുവിളിയാകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഇവരുടെ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനും സാമൂഹികമായി ഉന്നതിയിലെത്തിക്കുന്നതിനും പ്രത്യേകമായ, സമൂഹം കേന്ദ്രീകൃതമായ പദ്ധതികൾ ആവശ്യമാണ്. വിദ്യാഭ്യാസപരമായ മുന്നേറ്റങ്ങളും ആധുനിക സാമൂഹിക ധാരകളുമായുള്ള സംയോജനവും ഈ സമുദായത്തിന്റെ ഭാവിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
അന്താരാഷ്ട്ര ഗവേഷണങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]ആൻഥ്രോപോളജിസ്റ്റുകൾ ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയൽ കാലം മുതൽ മലൈപണ്ടാരത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബ്രിട്ടീഷ് എഥ്നോഗ്രാഫർ എഡ്ഗർ തർസ്റ്റൺ (1912), ആൻഥ്രോപോളജിസ്റ്റ് ബ്രയാൻ മോറിസ് (1980-കൾ) തുടങ്ങിയവർ ഇവരുടെ സാമൂഹിക ഘടന, ഭാഷ, ജീവിതരീതികൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- കേരള സർക്കാർ ST വിഭാഗം റിപ്പോർട്സ് (Kerala ST Development Dept),
- എഥ്നോഗ്രാഫിക് സർവേ (Anthropological Survey of India),
- ആൻഥ്രോപോളജിക്കൽ സ്റ്റഡീസ്
- Peaceful Societies Database
| കേരളത്തിലെ ആദിവാസികൾ |
|---|
|
• അടിയർ • അരണാടർ • ആളാർ • എരവള്ളർ • ഇരുളർ • കാടർ • കനലാടി • കാണിക്കാർ • കരവഴി • കരിംപാലൻ • കാട്ടുനായ്ക്കർ • കൊച്ചുവേലൻ • കൊറഗർ • കുണ്ടുവടിയർ • കുറിച്യർ • കുറുമർ • ചിങ്ങത്താൻ • ചെറവർ • മലയരയൻ • മലക്കാരൻ • മലകുറവൻ • മലമലസർ • മലപ്പണ്ടാരം • മലപണിക്കർ • മലപ്പുലയർ • മലസർ • മലവേടർ • മലവേട്ടുവർ • മലയടിയർ • മലയാളർ • മലയർ • മണ്ണാൻ • മറാട്ടി • മാവിലർ • മുഡുഗർ • മുള്ളക്കുറുമർ • മുള്ളുവക്കുറുമൻ • മുതുവാൻ • നായാടി • പളിയർ • പണിയർ • പതിയർ • ഉരിഡവർ • ഊരാളിക്കുറുമർ • ഉള്ളാടർ • തച്ചനാടൻ മൂപ്പൻ • വിഴവർ • ചോലനായ്ക്കർ |