വേദാന്തം
ഹൈന്ദവദർശനം |
![]() |
ബ്രഹ്മം · ഓം |
ദർശനധാരകൾ
സാംഖ്യം · യോഗം |
ദാർശനികർ
പ്രാചീന കാലഘട്ടം രാമകൃഷ്ണ പരമഹംസർ · സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ രമണ മഹർഷി · ശ്രീനാരായണഗുരു ചട്ടമ്പിസ്വാമികൾ · ശുഭാനന്ദഗുരു അരബിന്ദോ · തപോവനസ്വാമി സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദ |
വേദത്തിലെ ജ്ഞാനകാണ്ഡത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ട ഭാരതത്തിന്റെ തനതായ തത്വചിന്തയാണ് വേദാന്തം. ഇതിന് ഉത്തര മീമാംസ എന്നും പേർ ഉണ്ട്. ഉപനിഷത്തുക്കൾ, ബ്രഹ്മസൂത്രം, ഭഗവദ്ഗീത എന്നിവയാണ് അടിസ്ഥാന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ. ഇവയെ പ്രസ്ഥാന ത്രയം എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട്. ഒരോ ആചാര്യന്മാര് ഈ ഗ്രന്ഥങ്ങളെ വ്യാഖ്യാനിച്ചതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ പല വിഭാഗങ്ങൾ വേദാന്തത്തിൽ തന്നെ പല വിഭാഗങ്ങൾ ഉടലെടുത്തു. അദ്വൈതം, ദ്വൈതം,വിശിഷ്ടാദ്വൈതം എന്നിവയാണ് അവയിൽ പ്രധാനം
പേരിനു പിന്നിൽ[തിരുത്തുക]
വേദത്തിന്റെ അന്തം (അവസാനം) എന്നാണ് വേദാന്തം എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം.
പത്ത് വേദാന്തവിഭാഗങ്ങളും ഉപജ്ഞാതാക്കളും[തിരുത്തുക]
- അദ്വൈതം - ശങ്കരാചാര്യർ
- ഭേദാഭേദം - ഭാസ്കരാചാര്യർ
- വിശിഷ്ടാദ്വൈതം - രാമാനുജാചാര്യർ
- ദ്വൈതം -മാധ്വാചാര്യർ
- സ്വാഭാവികഭേദാഭേദം -നിംബാർക്കാചാര്യർ
- ശൈവവിശിഷ്ടാദ്വൈതം -ശ്രീകണ്ഠാചാര്യർ
- ഭേദാഭേദവിശിഷ്ടാദ്വൈതം -ശ്രീപത്യാചാര്യർ
- ശുദ്ധാദ്വൈതം -വല്ലഭാചാര്യർ
- അവിഭാഗദ്വൈതം -വിജ്ഞാനഭിക്ഷു
- അചിന്ത്യഭേദാഭേദം -ബലദേവാചാര്യർ
വിഭാഗത്തിനു പിന്നിൽ[തിരുത്തുക]
ശങ്കരൻ, ഭാസ്കരൻ, രാമാനുജൻ, മാധ്വൻ, നിംബാർക്കൻ, ശ്രീകണ്ഠൻ, ശ്രീപതി, വല്ലഭൻ, വിജ്ഞാനഭിക്ഷു, ബലദേവൻ എന്നിവർ ബ്രഹ്മസൂത്രത്തിന് അവരവരുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെഴുതിയപ്പോഴാണ് വിവിധ വിഭാഗങ്ങളുണ്ടായത്.ഇതിന് രണ്ട് വിഭാഗങ്ങൾ ഉണ്ട്.