Jump to content

ഓസ്ട്രേലിയയിലെ സസ്യജാലം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
വിക്ടോറിയയിലെ യൂക്കാലിപ്റ്റ് വനങ്ങൾ. ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ വൃക്ഷസസ്യജാലങ്ങളിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തുന്നത് മിർട്ടേസി സസ്യകുടുംബത്തിലെ ഒറ്റ ജനുസ്സായ യൂക്കാലിപ്റ്റസ് ആണ്. [1]

ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ സസ്യജാലങ്ങളിൽ 20,000 -ലധികം വാസ്കുലർ, 14,000 വാസ്കുലർ ഇതര സസ്യങ്ങൾ, 250,000 ഇനം ഫംഗസുകൾ, മൂവായിരത്തിലധികം ലൈക്കണുകൾ എന്നിവയുണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഓസ്ട്രേലിയയിലെ സസ്യലതാദികൾക്ക് ഗോണ്ഡ്വാന സസ്യങ്ങളുമായി ശക്തമായ ബന്ധമാണ് ഉള്ളത്, കൂടാതെ കുടുംബതലത്തിന് താഴെയായി വളരെയധികം പ്രാദേശികമായ സപുഷ്പിസസ്യജാലങ്ങളുണ്ട്, ക്രിറ്റേഷ്യസ് മുതൽ കോണ്ടിനെന്റൽ ഡ്രിഫ്റ്റിന്റെയും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെയും ഫലമായി സസ്യവൈവിധ്യം രൂപപ്പെട്ടു. ഓസ്ട്രേലിയൻ സസ്യജാലങ്ങളുടെ പ്രധാന സവിശേഷതകൾ വരണ്ടതും തീയുമായുള്ള പൊരുത്തപ്പെടുത്തലുകളാണ്, അതിൽ സ്ക്ലെറോമോർഫി, സെറോടിനി എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. വലിയതും അറിയപ്പെടുന്നതുമായ കുടുംബങ്ങളായ പ്രോട്ടീസിയ (ബാങ്സിയ), മൈർട്ടേസി (യൂക്കാലിപ്റ്റസ് - ഗം ട്രീ), ഫാബേസി (അക്കേഷ്യ - വാറ്റിൽ) എന്നിവയിൽ നിന്നുള്ള ഇനങ്ങളിൽ ഈ പൊരുത്തപ്പെടുത്തലുകൾ സാധാരണമാണ്.

50,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് മനുഷ്യരുടെ വരവും[2][3] 1788 മുതൽ യൂറോപ്യന്മാരുടെ കടന്നുവരവും സസ്യജാലങ്ങളെ സാരമായി ബാധിച്ചു. ആദിവാസികളുടെ അഗ്നി-സ്റ്റിക്ക് കൃഷിയുടെ ഉപയോഗം കാലക്രമേണ സസ്യജാലങ്ങളുടെ വിതരണത്തിൽ ഗണ്യമായ മാറ്റങ്ങൾക്ക് കാരണമായി, 1788 മുതൽ കാർഷിക മേഖലയ്ക്കും നഗരവികസനത്തിനുമായി സസ്യങ്ങളുടെ വലിയ തോതിലുള്ള പരിഷ്ക്കരണമോ നാശമോ മിക്ക ഭൂപ്രദേശ പരിസ്ഥിതി വ്യവസ്ഥകളുടെയും ഘടനയിൽ മാറ്റം വരുത്തി. 61 സസ്യജാതികളുടെ വംശനാശത്തിനും 1000 ത്തിലധികം വംശനാശഭീഷണികൾക്കും ഇതുകാരണമായി.

ബന്ധപ്പെട്ട വെബ്‌സൈറ്റുകൾ

[തിരുത്തുക]

മറ്റ് ഓൺലൈൻ സസ്യസംബന്ധ ഡാറ്റാബേസുകൾ

[തിരുത്തുക]
  • ഇലക്ട്രോണിക് ഫ്ലോറകളുടെ പട്ടിക കാണുക.

ഉത്ഭവവും ചരിത്രവും

[തിരുത്തുക]
ടാസ്മാനിയൻ മഴക്കാടുകളെ ഗോണ്ട്വാനൻ അവശിഷ്ടമായി കണക്കാക്കുന്നു.

തെക്കേ അമേരിക്ക, ആഫ്രിക്ക, ഇന്ത്യ, അന്റാർട്ടിക്ക എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുന്ന തെക്കൻ സൂപ്പർ ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ഗോണ്ട്വാനയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു ഓസ്ട്രേലിയ. ഓസ്ട്രേലിയ ഉപ ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകളിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ക്രിറ്റേഷ്യസ് കാലഘട്ടത്തിൽ ആധുനിക ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സസ്യജാലങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഗോണ്ട്വാനയിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്. ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പന്നൽച്ചെടികളും അപുഷ്പികളും അവരുടെ ഗോണ്ട്വാനൻ പൂർവ്വികരുമായി ശക്തമായ സാമ്യം പുലർത്തുന്നുണ്ട്,[4] ആദ്യകാല ഗോണ്ട്വാനൻ സപുഷ്പിസസ്യജാലങ്ങളിലെ പ്രമുഖ അംഗങ്ങളായ നോഥോഫാഗസ്, മൈർട്ടേസി, പ്രോട്ടീസിയ എന്നിവയും ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.[5]

ബുഷ്ഫയറിനെത്തുടർന്ന് സാന്തോർ‌റോയയുമൊത്തുള്ള സ്‌ക്രബ്‌ലാൻഡ്.

140 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് (MYA) ഗോണ്ട്വാന വേർപെടാൻ തുടങ്ങി; 50 MYA ഈയോസീൻ കാലത്ത് ഓസ്‌ട്രേലിയ അന്റാർട്ടിക്കയിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു, മയോസീൻ കാലഘട്ടത്തിൽ 5.3 MYA ഏഷ്യയുമായി ഇന്തോ-ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പ്ലേറ്റ് കൂട്ടിമുട്ടുന്നതുവരെ ഓസ്ട്രേലിയ താരതമ്യേന ഒറ്റപ്പെട്ട അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു. ഓസ്ട്രേലിയ നീങ്ങിയപ്പോൾ, പ്രാദേശികവും ആഗോളവുമായ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം ഗണ്യമായതും ശാശ്വതവുമായ മാറ്റങ്ങളുണ്ടാക്കി: ഒരു ധ്രുവപ്രദേശങ്ങളെച്ചുറ്റി സമുദ്രപ്രവാഹം വികസിച്ചുവന്നു, ഓസ്‌ട്രേലിയ അന്റാർട്ടിക്കയിൽ നിന്ന് മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് അന്തരീക്ഷചംക്രമണം വർദ്ധിച്ചു, മഴ കുറഞ്ഞു, ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ മന്ദഗതിയിലുള്ള ചൂടും വരണ്ട സാഹചര്യങ്ങളും വർദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.[6] ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെയും വരളച്ചയുടെയും ഈ അവസ്ഥകൾ കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ സസ്യജാലങ്ങളുടെ വികാസത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. 25-10 MYA ഉള്ള പൂമ്പൊടികളുടെ റിക്കാർഡുകൾ യൂക്കാലിപ്റ്റസ്, കാസുവാരിന, അലോകാസുവാരിന, ബാങ്സിയ, പയർവർഗ്ഗങ്ങൾ എന്നിവയുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള പരിണാമവും തുറന്ന വനത്തിന്റെ വികസനവും ഉണ്ടായെന്നാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്; ഈയോസീൻ കാലത്ത് പുൽമേടുകളും വികസിക്കാൻ തുടങ്ങി. യുറേഷ്യൻ പ്ലേറ്റുമായുള്ള കൂട്ടിയിടി തെക്ക്-കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ, കോസ്മോപൊളിറ്റൻ ഇനങ്ങളായ ലെപിഡിയം, ചെനോപൊഡിയോയിഡി എന്നിവ സസ്യജാലങ്ങളിൽ ഉണ്ടാവാൻ കാരണമായി.[7]

സിഡ്നിയിലെ പ്രോസ്പെക്റ്റ് ക്രീക്കിനടുത്തുള്ള യൂക്കാലിപ്റ്റസ് ആധിപത്യമുള്ള വനം.

പുരാതനവും പോഷകങ്ങൾ തീരെയില്ലാത്തതുമായ വരണ്ടമണ്ണിൽ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഭൂഖണ്ഡത്തിലെ സസ്യജാലങ്ങളിൽ ചില സവിശേഷമായ പൊരുത്തപ്പെടുത്തലുകൾക്കും അക്കേഷ്യ, യൂക്കാലിപ്റ്റസ് പോലുള്ള ജനിതകങ്ങളുടെ പരിണാമ വികിരണത്തിനും കാരണമായി. കട്ടിയുള്ള പുറം പാളി ഉള്ള കട്ടിയുള്ള ഇലകൾ, സ്ക്ലിറോമോർഫി എന്നറിയപ്പെടുന്ന അവസ്ഥ, പ്രകാശസംശ്ലേഷണ സമയത്ത് ജലനഷ്ടം കുറയ്ക്കുന്ന C4, CAM കാർബൺ ഫിക്സേഷൻ എന്നിവ യഥാക്രമം ഓസ്ട്രേലിയൻ വരണ്ട-അഡാപ്റ്റഡ് ഡികോട്ട്, മോണോകോട്ട് സ്പീഷീസുകളിലെ രണ്ട് സാധാരണ അഡാപ്റ്റേഷനുകളാണ്.

വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന വരൾച്ച ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ തീപിടിത്തത്തിന്റെ ആവൃത്തിയും വർദ്ധിപ്പിച്ചു. പ്ലീസ്റ്റോസീനിന്റെ അവസാനകാലത്ത് അഗ്നി-പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ജീവിവർഗങ്ങളുടെ വികാസത്തിലും വിതരണത്തിലും തീയ്ക്ക് പങ്കുണ്ടെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. ഏകദേശം 38,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ള സെഡിമെന്റുകളിലെ കരിയിലുണ്ടായ വർദ്ധനവ് തദ്ദേശീയ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാർ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ വസിച്ചിരുന്ന തീയതികളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു, കൂടാതെ സ്ക്ലിറോഫിൽ വനങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിലും പരിപാലിക്കുന്നതിലും മനുഷ്യനിർമിത തീ, അഗ്നി-സ്റ്റിക്ക് കൃഷി പോലുള്ളവ കൃഷിരീതികളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ കിഴക്കൻ തീരത്ത് ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[8] തീയിമായുള്ള പൊരുത്തപ്പെടുത്തലുകളിൽ യൂക്കാലിപ്റ്റസ്, ബാങ്ക്സിയ സ്പീഷീസുകളിലെ ലിഗ്നോട്യൂബറുകളും എപികോർമിക് മുകുളങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. ചില ജനുസുകൾ ചൂടിനും/അല്ലെങ്കിൽ പുകയ്ക്കും പ്രതികരണമായി മാത്രം വിത്തുകൾ പുറത്തുവിടുന്നരീതിയായ സെറോടിനി പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. സാന്തോറോഹിയ പുല്ല് മരങ്ങളും ചില ഇനം ഓർക്കിഡുകളും തീപിടുത്തത്തിനുശേഷം മാത്രമേ പൂവിടുകയുള്ളൂ.[9]

ബയോജോഗ്രഫി

[തിരുത്തുക]

ബയോജോഗ്രഫിയും സൂ-ജോഗ്രഫിയും പരിഗണിക്കുമ്പോൽ ഓസ്ട്രേലിയയെ ഒറ്റയ്ക്ക് ചിലപ്പോൾ (ഓസ്ട്രേലിയൻ മണ്ഡലമെന്ന) ഒരു പ്രത്യേക ഭാഗമായിത്തന്നെ കണക്കാക്കുന്നു. ചില ഗവേഷകർ മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളെയും ഓസ്ട്രേലിയൻ മണ്ഡലത്തിന്റെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കുന്നു.

ഫൈറ്റോജ്യോഗ്രഫിയിൽ, ഈ പ്രദേശത്തെ ഒരു ഫ്ലോറിസ്റ്റിക് സാമ്രാജ്യമായി (ഓസ്ട്രേലിയൻ രാജ്യം) കരുതുന്നു. താഴെ പറയുന്ന സസ്യകുടുംബങ്ങൾ തദ്ദേശീയമാണ്. Platyzomataceae (ഇപ്പോൾ Pteridaceae യിൽ), Austrobaileyaceae, Idiospermaceae, Gyrostemonaceae, Baueraceae, Davidsoniaceae, Cephalotaceae, Eremosynaceae, Stylobasiaceae, Emblingiaceae, Akaniaceae, Tremandraceae, Tetracarpaeaceae, Brunoniaceae, Blandfordiaceae, Doryanthaceae, Dasypogonaceae, Xanthorrhoeaceae. കൂടാതെ ഇത് Eupomatiaceae, Pittosporaceae, Epacridaceae, Stackhousiaceae, Myoporaceae, Goodeniaceae എന്നീ കുടുംബങ്ങളുടെ ഉൽഭവസ്ഥാനം കൂടിയാണ്. വളരെയധികം കാണപ്പെടുന്ന മറ്റു സസ്യകുടുംബങ്ങളിൽ പൊവേസി, ഫാബേസി, അസ്റ്റേറേസി, ഓർക്കിഡേസി, യൂഫോർബിയേസി, സൈപെറേസി, റുട്ടേസി, മർട്ടേസി (പ്രത്യേകിച്ചും ലെപ്റ്റോസ്പെർമോയിഡി), പ്രോട്ടീയേസീ എന്നിവയും കാണുന്നു.[10][11]

സസ്യജാലങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
2009 ലെ അറ്റ്ലസ് ഓഫ് ഓസ്ട്രേലിയൻ റിസോഴ്സസ് പ്രകാരമുള്ള ഓസ്ട്രേലിയയിലെ പ്രധാന സസ്യസംഘങ്ങൾ
ഹമ്മോക്ക് പുൽമേടുകൾ, പച്ച ഹമ്മോക്കുകൾ ട്രയോഡിയ പഞ്ചെൻസും നീല-ചാരനിറത്തിലുള്ള ഹമ്മോക്കുകൾ ട്രയോഡിയ ബേസ്ഡോവിയുമാണ് .

ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ഭൗമസസ്യങ്ങളെ സവിശേഷസ്വഭാവമുള്ള സസ്യഗ്രൂപ്പുകളായി വേർതിരിക്കാം. ഇവയെ നിർണ്ണയിക്കുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം മഴയാണ്, പിന്നീട് ജലലഭ്യതയെ ബാധിക്കുന്ന താപനിലയും.[12] നാച്ചുറൽ ഹെറിറ്റേജ് ട്രസ്റ്റ് വികസിപ്പിച്ച ഏറ്റവും പുതിയ പദ്ധതി പ്രകാരം ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഭൗമസസ്യങ്ങളെ 30 പ്രധാന സസ്യഗ്രൂപ്പുകളായി വിഭജിക്കുന്നതുകൂടാതെ 67 പ്രധാന സസ്യഉപഗ്രൂപ്പുകളായി വിവിധ സങ്കീർണ്ണതകളുള്ള നിരവധി സ്കീമുകൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു.[13]

ഈ പദ്ധതി അനുസരിച്ച് ഏറ്റവും സാധാരണമായ സസ്യജാലങ്ങൾ വരണ്ട സാഹചര്യങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നവയാണ്, കൃഷിക്ക് ഭൂമി ക്ലിയറിംഗ് പോലുള്ള മനുഷ്യ പ്രവർത്തനങ്ങളാൽ ഈ പ്രദേശം ഗണ്യമായി കുറയുന്നില്ല. വരണ്ട പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയ, സൗത്ത് ഓസ്‌ട്രേലിയ, വടക്കൻ പ്രദേശം എന്നിവിടങ്ങളിൽ വ്യാപകമായി കാണപ്പെടുന്ന ഹമ്മോക്ക് പുൽമേടുകളാണ് ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ പ്രധാന സസ്യജാലങ്ങൾ. നേറ്റീവ് സസ്യജാലങ്ങളിൽ 23% വരും ഇത്, ഇതിൽ പ്രധാനം ട്രയോഡിയ ജനുസ്സിൽ നിന്നാണ്. സിംസൺ മരുഭൂമി പോലുള്ള ഉൾനാടൻ മണൽ പ്രദേശങ്ങളിലും സൈഗോക്ലോവ സംഭവിക്കുന്നു.

39 ശതമാനം നേറ്റീവ് സസ്യജാലങ്ങളും ഇവയുടെ സംയോജനമാണ്:

  • ഹമ്മോക്ക് പുൽമേടുകളും ഉയർന്ന മഴയുള്ള പ്രദേശങ്ങളും തമ്മിലുള്ള പരിവർത്തനത്തിൽ കണ്ടെത്തിയ യൂക്കാലിപ്റ്റ് വനപ്രദേശങ്ങൾ ഇപ്പോഴും മരങ്ങളുടെ വളർച്ചയെ പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു; വനഭൂമിയിൽ ഒരു പുല്ലോ അടിക്കാടുകളോ ഉണ്ടായിരിക്കാം. ഇത്തരത്തിലുള്ള ഏറ്റവും വലിയ പ്രദേശം ക്വീൻസ്‌ലാന്റിലാണ്.
  • വൃക്ഷവളർച്ച മുരടിക്കുന്ന അർദ്ധ വരണ്ട പ്രദേശങ്ങളിൽ ഉണ്ടാകുന്ന അക്കേഷ്യ വനങ്ങളും വനപ്രദേശങ്ങളും.[14] പ്രബലമായ അക്കേഷ്യ സ്പീഷിസുകൾ സ്ഥലത്തിനനുസരിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു, ഒപ്പം ലാൻസ്‌വുഡ്, ബെൻ‌ഡി, മുൽ‌ഗ, ഗിഡ്‌ജി, ബ്രിഗ്ലോ എന്നിവയും ഉൾ‌പ്പെടാം. ഏറ്റവും വലിയ പ്രദേശം പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലാണ്.[15]
  • പാതിവരണ്ടതും വരണ്ടതുമായ പ്രദേശങ്ങളിലെ അക്കേഷ്യ കുറ്റിച്ചെടികൾ. ഏറ്റവും സാധാരണമായത് മുൽഗ കുറ്റിച്ചെടികളാണ്; ഏറ്റവും വലിയ പ്രദേശം പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലാണ്.
  • അർദ്ധ വരണ്ടതും മിതശീതോഷ്ണവുമായ ടസ്സോക്ക് പുൽമേടുകൾ  ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ; പത്തിലധികം ഇനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വൈവിധ്യമാർന്ന പുല്ലുകൾ അവർ ഹോസ്റ്റുചെയ്യുന്നു. ഏറ്റവും വലിയ പ്രദേശം ക്വീൻസ്‌ലാന്റിലാണ്.
  • എസ്റ്റ്യുറിൻ, വരണ്ട, അർദ്ധ വരണ്ട പ്രദേശങ്ങളിൽ വ്യാപകമായി കാണപ്പെടുന്ന ചെനോപോഡ് / സാംഫയർ കുറ്റിച്ചെടികളും ഫോർബ്ലാൻഡുകളും. ചെനോപോഡ് കൂട്ടങ്ങൾ വരൾച്ചയെയും ഉപ്പിനേയും സഹിക്കാനാവുന്ന ഇവ Sclerolaena, Atriplex, Maireana, Chenopodium, Rhagodia എന്നീ ജനുസുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു: സംഫൈർ പ്രതിനിധികളിൽ Tecticornia, Salicornia, Sclerostegia, Sarcocornia ആണ് ഉള്ളത്. തെക്ക്, പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഈ സസ്യജാലങ്ങളുള്ള വലിയ പ്രദേശങ്ങളുണ്ട്.

70,000 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്ററിൽ താഴെയുള്ള നിയന്ത്രിത പ്രദേശങ്ങളുള്ള മറ്റ് ഗ്രൂപ്പുകളിൽ ഉഷ്ണമേഖലാ അല്ലെങ്കിൽ മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകളും വള്ളികളും, ഉയരമുള്ളതോ തുറന്നതോ ആയ യൂക്കാലിപ്റ്റ് വനങ്ങൾ, കാലിട്രിസ്, കാസുവാരിന വനങ്ങൾ, വനപ്രദേശങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

വാസ്കുലർ സസ്യങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

ആൻജിയോസ്‌പെർമുകൾ, വിത്ത് വഹിക്കുന്ന ആൻജിയോസ്‌പെർമുകൾ (കോണിഫറുകളും സൈകാഡുകളും പോലുള്ളവ), ബീജസങ്കലനം നടത്തുന്ന പന്നൽച്ചെടികളും അത്ന്റെ കൂട്ടാളികളും അടക്കം ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ 30,000 ത്തിലധികം വാസ്കുലർ സസ്യങ്ങളുണ്ട്.[16] ഇതിൽ 11% ഇവിടെയെത്തി സ്വദേശിയായ ഇനങ്ങളാണ്; ബാക്കിയുള്ളവ നേറ്റീവ് അല്ലെങ്കിൽ പ്രാദേശികമാണ്.[17] വാസ്കുലർ പ്ലാന്റ് സസ്യജാലങ്ങളെ വിപുലമായി പട്ടികപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, ഇത് നിലവിലുള്ള ഫ്ലോറ ഓഫ് ഓസ്‌ട്രേലിയ സീരീസിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു. ക്രോൺക്വിസ്റ്റ് സംവിധാനം ഉപയോഗിച്ച് ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന വാസ്കുലർ പ്ലാന്റ് കുടുംബങ്ങളുടെ പട്ടികയും ലഭ്യമാണ്.[18]

ഉയർന്ന ടാക്സോണമിക് തലങ്ങളിൽ ഓസ്ട്രേലിയൻ സസ്യജാലങ്ങൾ ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളുടേതിന് സമാനമാണ്; കള്ളിച്ചെടി, ബിർച്ച് എന്നിവയും മറ്റ് ചിലതും ഒഴികെ മിക്ക വാസ്കുലർ സസ്യകുടുംബങ്ങളെയും തദ്ദേശീയമായ സസ്യജാലങ്ങളിൽ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, 9 കുടുംബങ്ങൾ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ മാത്രം ഉള്ളവയാണ്.[19][20] ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ വാസ്കുലർ സസ്യജാലങ്ങൾ 85% പ്രാദേശികമാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു; [21] ഈ ഉയർന്ന അളവിലുള്ള വാസ്കുലർ പ്ലാന്റ് എൻഡെമിസമാണ് പ്രധാനമായും പ്രോട്ടീയേസീ, മൈർട്ടേസീ, ഫാബേസീ തുടങ്ങിയ ചില കുടുംബങ്ങളുടെ ധാരാളിത്തങ്ങൾക്ക് കാരണം.

സപുഷ്പികൾ

[തിരുത്തുക]
ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആൻജിയോസ്‌പെർം കുടുംബങ്ങൾ
കുടുംബം മൊത്തം സസ്യജാലങ്ങളുടെ 1% ശ്രദ്ധേയമായ വംശങ്ങൾ
ഫാബേസി 12.0 അക്കേഷ്യ, പുൾട്ടീനിയ, ഡേവിസിയ, ബോസിയ
മിർട്ടേസി 9.3 കാലിസ്റ്റെമോൺ, യൂക്കാലിപ്റ്റസ്, മെലാലൂക്ക, ലെപ്റ്റോസ്പെർമം
അസ്റ്റേറേസി 8.0 ബ്രാച്ചിസ്കോം, ഒലിയാരിയ
പൊയേസി 6.5 ട്രിയോഡിയ
പ്രോട്ടീസിയേ 5.6 ബാങ്‌സിയ, ഹകിയ, ഗ്രെവില്ല
സൈപ്രേസി 3.3 സൈപ്രസ്
ഓർക്കിഡേസി 3.0 കാലഡെനിയ, സ്റ്റെറോസ്റ്റൈലിസ്
എറിക്കേസി 2.1 ല്യൂക്കോപോഗൻ, എപാക്രിസ്
യൂഫോർബിയേസി 2.0 റിക്കിനോകാർപോസ്
റുട്ടേസി 1.8 ബോറോണിയ, കൊറിയ, സിട്രസ്
1 മൊത്തം ഇനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ



</br>

ഓർച്ചാർഡിൽ നിന്നുള്ള ഡാറ്റ AGPII ക്ലാസിഫിക്കേഷനുകളിലേക്ക് പരിഷ്‌ക്കരിച്ചു. [16]

ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സസ്യജാലങ്ങളിൽ ധാരാളം മോണോകോട്ടിലെഡോണുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഉഷ്ണമേഖലാ മുളയായ ബംബുസ ആർനെമിക്ക മുതൽ ട്രിയോഡിയ, പ്ലെക്ട്രാക്നെ എന്നീ ജനുസ്സുകളിൽ നിന്ന് വരണ്ട ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്ന സർവ്വവ്യാപിയായ സ്പിനിഫെക്‌സ് വരെ വൈവിധ്യമാർന്ന ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന പോവേസീയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇനം ഉള്ള കുടുംബം. ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ 800 ൽ അധികം ഓർക്കിഡ് ഇനങ്ങളുണ്ട്.[22] ഇവയിൽ നാലിലൊന്ന് എപ്പിഫൈറ്റുകളാണ്. ഓസ്ട്രേലിയയിലെ മിക്ക ഭാഗങ്ങളിലും ഭൗമ ഓർക്കിഡുകൾ കാണപ്പെടുന്നു, ഇവയിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഇലപൊഴിയുന്നവയാണ്. അവയുടെ മണ്ണിനുമുകളിലുള്ള ഭാഗങ്ങൾ വരണ്ട കാലഘട്ടത്തിൽ ഉണങ്ങിപ്പോവുകയും മഴവരുമ്പോൾ കിഴങ്ങിൽ നിന്ന് വീണ്ടും മുളപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

അറിയപ്പെടുന്ന പ്രതിനിധികളുള്ള മറ്റ് കുടുംബങ്ങളിൽ സൈപെറേസിയിൽ നിന്ന് ടസ്സോക്ക് പോലുള്ള മുഴകൾ രൂപപ്പെടുന്ന ആൽപൈൻ ടാസ്മാനിയൻ ബട്ടൺ പുല്ലും ഇറിഡേസിയിൽ നിന്നുള്ള മിതശീതോഷ്ണ ഐറിസ് പോലുള്ള ഫോർബുകളുടെ പാറ്റേഴ്സോണിയ ജനുസ്സ്; കൂടാതെ, ഹീമോഡൊറേസി കുടുംബത്തിൽ നിന്നുള്ള കംഗാരു കൈകൾ എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുന്നു. സാന്തോറോഹിയ പുല്ല് മരങ്ങൾ, പാണ്ഡനേസീയിലെ സ്ക്രൂ പനകൾ, ഈന്തപ്പനകൾ എന്നിവ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ വലിയ മോണോകോട്ടുകളാണ്. ഏകദേശം 57 നേറ്റീവ് പനകളുണ്ട്; ഇതിൽ 79% ഓസ്ട്രേലിയയിൽ മാത്രമാണ് കാണുന്നത്. [23]

അപുഷ്പികൾ

[തിരുത്തുക]

പന്നലും സഹ-സസ്യങ്ങളും

[തിരുത്തുക]

വാസ്കുലാർ ഇതര സസ്യങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

ഫംഗസുകൾ

[തിരുത്തുക]

ലൈക്കനുകൾ

[തിരുത്തുക]

മനുഷ്യർക്കുള്ള ഉപയോഗം

[തിരുത്തുക]

യൂറോപ്യൻ കോളനിവൽക്കരണത്തിനുശേഷം

[തിരുത്തുക]

വ്യാവസായിക ഉപയോഗങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

സംരക്ഷണം

[തിരുത്തുക]
പ്രധാന ലേഖനം: Conservation in Australia

തദ്ദേശീയരായ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാരും പിന്നീടു കുടിയേറിയ യൂറോപ്യരും ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പരിതസ്ഥിതിയിൽ വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങൾ സസ്യജാലങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയെയും വിതരണത്തെയും ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഭീഷണികൾ

[തിരുത്തുക]

1788 മുതലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ വേഗമേറിയതും പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നതുമാണ്: തദ്ദേശീയരായ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാരുടെ സ്ഥാനചലനം ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി നിലനിന്നിരുന്ന അഗ്നിശമന സംവിധാനങ്ങളെ തടസ്സപ്പെടുത്തി; വനസംരക്ഷണ രീതികൾ തദ്ദേശീയ വനങ്ങളുടെ ഘടനയിൽ മാറ്റം വരുത്തി; തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ നികത്തി; വിളകൾ, മേച്ചിൽ, നഗരവികസനം എന്നിവയ്ക്കായുള്ള വിശാലമായ ഭൂമി വൃത്തിയാക്കൽ, നാടൻ സസ്യജാലങ്ങളുടെ ആവരണം കുറയ്ക്കുകയും ലാൻഡ്സ്കേപ്പ് ലവണീകരണം, വർദ്ധിച്ച അവശിഷ്ടം, പോഷകങ്ങൾ, നദികളിലും അരുവികളിലും ഉപ്പ് ലോഡുകൾ, ആവാസവ്യവസ്ഥ നഷ്ടപ്പെടൽ, ജൈവവൈവിധ്യത്തിൽ കുറവുണ്ടാകൽ എന്നിവ സംഭവിക്കാൻ കാരണമാവുകയും ചെയ്തു..[24] സൂക്ഷ്മമായ ആവാസവ്യവസ്ഥകളിലേക്ക് അധിനിവേശ സസ്യങ്ങളുടെയും ജന്തുജാലങ്ങളുടെയും മനഃപൂർവവും അല്ലാതെയും വിടുന്നത് പുഷ്പ ജൈവവൈവിധ്യത്തിന് വലിയ ഭീഷണിയാണ്; പുറത്തുനിന്നും എത്തിയ 20 ഇനങ്ങളെ ദേശീയ പ്രാധാന്യമുള്ള കളകളായി പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.[25]

സസ്യ ജൈവവൈവിധ്യത്തിന് ഭീഷണി

[തിരുത്തുക]

ഓസ്ട്രേലിയയിലെ യൂറോപ്യൻ വരവ് മുതൽ 61 സസ്യജാതികൾക്ക് വംശനാശം സംഭവിച്ചതായി അറിയപ്പെടുന്നു; കൂടുതൽ 1,239 ഇനങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഭീഷണി നേരിടുന്നതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[26]

സംരക്ഷിത പ്രദേശങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

രാജ്യത്തിന്റെ സവിശേഷമായ ആവാസവ്യവസ്ഥകളെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുമായി എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പ്രദേശങ്ങളിലും സംരക്ഷിത പ്രദേശങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ സംരക്ഷിത പ്രദേശങ്ങളിൽ ദേശീയ ഉദ്യാനങ്ങളും മറ്റ് കരുതൽ ശേഖരങ്ങളും റാംസർ കൺവെൻഷനും 16 ലോക പൈതൃക സൈറ്റുകളും രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത 64 തണ്ണീർത്തടങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. 2002 ലെ കണക്കനുസരിച്ച്, ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ മൊത്തം ഭൂവിസ്തൃതിയുടെ 10.8% (774,619.51 km²) സംരക്ഷിത പ്രദേശങ്ങളിലാണ്.[27] സമുദ്ര ജൈവവൈവിധ്യം സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായി പല പ്രദേശങ്ങളിലും സംരക്ഷിത സമുദ്ര മേഖലകൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്; 2002 ലെ കണക്കനുസരിച്ച്, ഈ പ്രദേശങ്ങൾ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ സമുദ്ര അധികാരപരിധിയുടെ 7% (646,000 km²) ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.[28]

ജൈവവൈവിധ്യ ഹോട്ട്‌സ്‌പോട്ടുകൾ

[തിരുത്തുക]

ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഗവൺമെന്റിന്റെ ഭീഷണി നേരിടുന്ന ജീവജാലങ്ങളുടെ സയന്റിഫിക് കമ്മിറ്റി ഓസ്‌ട്രേലിയയ്‌ക്കായുള്ള ഇടക്കാല ബയോജിയോഗ്രാഫിക് റീജിയണലൈസേഷൻ, ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ 15 ജൈവവൈവിധ്യ ഹോട്ട്‌സ്‌പോട്ടുകളും 85 സ്വഭാവസവിശേഷതകളായ ആവാസവ്യവസ്ഥകളും കണ്ടെത്തി, ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ ജൈവവൈവിധ്യ പ്രവർത്തന പദ്ധതിയിൽ ഓരോന്നും ഒരു സംരക്ഷിത പ്രദേശത്തിനുള്ളിൽ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താൻ ചില ശ്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നു.[29][30]

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
Wikidata has the properties:


അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ Crisp, Michael D.; Burrows, Geoffrey E.; Cook, Lyn G.; Thornhill, Andrew H.; Bowman, David M. J. S. (February 2011). "Flammable biomes dominated by eucalypts originated at the Cretaceous–Palaeogene boundary". Nature Communications. 2: 193. doi:10.1038/ncomms1191. PMID 21326225.
  2. ↑ Rasmussen, M; et al. (2011). "An Aboriginal Australian genome reveals separate human dispersals into Asia". Science. 334 (6052): 94–98. doi:10.1126/science.1211177. PMC 3991479. PMID 21940856.
  3. ↑ Josephine Flood (2004) Archaeology of the Dreamtime, J.B Publishing, Marleston p. 283 ISBN 1-876622-50-4
  4. ↑ Page, C. N. and Clifford, H. T. 1981. Ecological biogeography of Australian conifers and ferns. In A. Keast Ecological Biogeography of Australia. W. Junk
  5. ↑ Dettmann, M. E.; Jarzen, D. M. (1990). "The Antarctic/Australian rift valley: Late Cretaceous cradle of Northeastern Australasian relicts?". Review of Palaeobotany and Palynology. 65 (1–4): 131–144. doi:10.1016/0034-6667(90)90064-p.
  6. ↑ Bowler, J. M. 1982. Age, origin and landform expression of aridity in Australia. In W. R. Barker, P. J. M. Greensdale. Evolution of the Flora and Fauna of Australia. Australian Systematic Botany Society ISBN 0-909209-62-6
  7. ↑ Crisp, M.; et al. (2004). "Radiation of the Australian flora: what can comparisons of molecular phylogenies across multiple taxa tell us about the evolution of diversity in present-day communities?". Philosophical Transactions of the Royal Society of London B: Biological Sciences. 359 (1450): 1551–1571. doi:10.1098/rstb.2004.1528. PMC 1693438. PMID 15519972.
  8. ↑ Singh, G. et al. 1981. Quaternary vegetation and fire history in Australia. In A. M. Gill, R. A. Groves and I. R. Nobel. Fire and the Australian Biota. Australian Academy of Science, 23-54
  9. ↑ Gill, A. M. 1981. Adaptive responses of Australian vascular plant species to fire. In A. M. Gill, R. H. Groves, and I. R. Noble. eds. Fire and the Australian Biota. Australian Academy of Science
  10. ↑ Тахтаджян А. Л. Флористические области Земли / Академия наук СССР. Ботанический институт им. В. Л. Комарова. — Л.: Наука, Ленинградское отделение, 1978. — 247 с. — 4000 экз. DjVu, Google Books.
  11. ↑ Takhtajan, A. (1986). Floristic Regions of the World. (translated by T.J. Crovello & A. Cronquist). University of California Press, Berkeley, PDF, DjVu.
  12. ↑ Groves, R. H. 1999. Present vegetation types. In A. E. Orchard, ed. Flora of Australia - Volume 1, 2nd edition pp 369-401. ABRS/CSIRO
  13. ↑ Natural Heritage Trust. 2001. Australia's native vegetation : a summary of the National Land and Water Resources Audit's Australian vegetation assessment 2001 Archived 2004-07-02 at the Wayback Machine.. National Land and Water Resources Audit ISBN 0-642-37128-8. The 2001 version has been updated Archived 2006-09-28 at the Wayback Machine. as of 2006.
  14. ↑ Australian National Botanic Gardens (2012). "Acacia Forests and Woodlands". Retrieved 20 January 2018.
  15. ↑ Australian Government. Department of the Environment and Energy (2017). "NVIS Fact sheet. MVG 6 – Acacia forests and woodlands" (PDF). p. 4. Retrieved 20 January 2018.
  16. ↑ 16.0 16.1 Orchard, A. E. 1999. Introduction. In A. E. Orchard, ed. Flora of Australia - Volume 1, 2nd edition pp 1-9. ABRS/CSIRO
  17. ↑ Hnatiuk, R.J. 1990. Census of Australian Vascular Plants. AGPS ISBN 0-644-11606-4
  18. ↑ Australian Biological Resources Study. Flora of Australia Online - What's published and online, contributors and dates of publication Archived 2006-12-14 at the Wayback Machine.
  19. ↑ Crisp, M. D., West, J. G., and Linder, H.P. 1999. Biogeography of the Australian flora. In A. E. Orchard, ed. Flora of Australia - Volume 1, 2nd edition pp 321-367. ABRS/CSIRO
  20. ↑ Department of the Environment and Heritage. Australia's Biodiversity: an overview of selected significant components Archived 2006-09-06 at the Wayback Machine., Biodiversity Series, Paper No. 2
  21. ↑ ESD Working Group on Biological Diversity. 1991. The Conservation of Biological Diversity as it Relates to Ecologically Sustainable Development, Report of Working Party to the Ecologically Sustainable Development Secretariat, Canberra.
  22. ↑ Nesbitt, L. 1997. Australia's Native Orchids. Association of Societies for Growing Australian Plants
  23. ↑ Jones, D. 1984. Palms in Australia. Reed Books ISBN 0-7301-0007-3
  24. ↑ Williams J. 2000, Managing the Bush: Recent research findings from the EA/LWRRDC National Remnant Vegetation R&D Program, National Research and Development Program on Rehabilitation, Management and Conservation of Remnant Vegetation, Research Report 4/00.
  25. ↑ Thorp, J.R. and Lynch, R. 2000. Weeds of National Significance Archived 2008-07-22 at the Wayback Machine.. Commonwealth of Australia & National Weeds Strategy Executive Committee ISBN 1-876977-20-5
  26. ↑ Department of the Environment and Heritage. EPBC Act List of Threatened Fauna Archived 2006-05-03 at the Wayback Machine.
  27. ↑ Department of the Environment and Heritage. 2002. Summary of Terrestrial Protected Areas in Australia by Type Archived 2006-09-13 at the Wayback Machine.
  28. ↑ Department of the Environment and Heritage. 2002. About the National Representative System of Marine Protected Areas (NRSMPA) Archived 2005-07-18 at the Wayback Machine.
  29. ↑ Department of the Environment and Heritage. National Biodiversity Hotspots Archived 2006-08-20 at the Wayback Machine.
  30. ↑ Department of the Environment and Heritage IBRA Version 6.1 Archived September 8, 2006, at the Wayback Machine.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഓസ്ട്രേലിയയിലെ_സസ്യജാലം&oldid=3796022" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്