എർവിംഗ് ഗോഫ്മാൻ
കനേഡിയൻ വംശജനായ സോഷ്യോളജിസ്റ്റ്, സോഷ്യൽ സൈക്കോളജിസ്റ്റ്, എഴുത്തുകാരൻ എന്നിവയായിരുന്നു എർവിംഗ് ഗോഫ്മാൻ. (11 ജൂൺ 1922 - 19 നവംബർ 1982) "ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും സ്വാധീനമുള്ള അമേരിക്കൻ സോഷ്യോളജിസ്റ്റ്" ആയി പരിഗണിക്കുന്നു.[1]2007-ൽ ടൈംസ് ഹയർ എഡ്യൂക്കേഷൻ ഗൈഡ് അദ്ദേഹത്തെ ഹ്യൂമാനിറ്റീസ്, സോഷ്യൽ സയൻസസ് എന്നിവയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ പരാമർശിച്ച ആറാമത്തെ എഴുത്തുകാരനായി പട്ടികപ്പെടുത്തി. ആന്റണി ഗിഡ്ഡൻസ്, പിയറി ബോർഡ്യൂ, മിഷേൽ ഫൂക്കോ എന്നിവർക്ക് പിന്നിലും, ജർഗൻ ഹേബർമാസിന് മുന്നിലും ആയിരുന്നു.[2]
അമേരിക്കൻ സോഷ്യോളജിക്കൽ അസോസിയേഷന്റെ 73-ാമത്തെ പ്രസിഡന്റായിരുന്നു ഗോഫ്മാൻ. സിമ്പോളിക് ഇന്ററാക്ഷനിസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനമാണ് സാമൂഹിക സിദ്ധാന്തത്തിന് അദ്ദേഹം നൽകിയ ഏറ്റവും മികച്ച സംഭാവന. നാടകശാസ്ത്ര വിശകലനം 1956-ൽ എഴുതിയ ദി പ്രസന്റേഷൻ ഓഫ് സെൽഫ് ഇൻ എവേരിഡേ ലൈഫ് പുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ചു. അസൈലം (1961), സ്റ്റിഗ്മ (1963), ഇന്ററാക്ഷൻ റിച്യൽസ് (1967), ഫ്രെയിം അനാലിസിസ് (1974), ഫോംസ് ഓഫ് ടോക്ക് (1981) എന്നിവയാണ് ഗോഫ്മാന്റെ മറ്റ് പ്രധാന കൃതികൾ. ദൈനംദിന ജീവിതത്തിന്റെ സാമൂഹ്യശാസ്ത്രം, സാമൂഹിക ഇടപെടൽ, സ്വയം സാമൂഹിക നിർമ്മാണം, സാമൂഹിക അനുഭവ രൂപീകരണം (ഫ്രെയിമിംഗ്), സാമൂഹിക ജീവിതത്തിലെ പ്രത്യേക ഘടകങ്ങൾ, സമഗ്രമായ സുസ്ഥാപിതനിയമം, സാമൂഹിക ദുഷ്‌കീർത്തി എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന പഠന മേഖലകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
ജീവിതം[തിരുത്തുക]
മാക്സ് ഗോഫ്മാൻ, ആൻ ഗോഫ്മാൻ, (née അവെർബാക്ക്) എന്നിവർക്ക് കാനഡയിലെ ആൽബർട്ടയിലെ മാൻ‌വില്ലിൽ 1922 ജൂൺ 11 ന് ഗോഫ്മാൻ ജനിച്ചു. [3][4] നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ കാനഡയിലേക്ക് കുടിയേറിയ ഉക്രേനിയൻ ജൂതന്മാരുടെ കുടുംബത്തിൽ നിന്നുള്ളയാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. [3] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു മൂത്ത സഹോദരി ഫ്രാൻസെസ് ബേ ഒരു നടിയായി. [4][5] കുടുംബം മാനിറ്റോബയിലെ ഡൗഫിനിലേക്ക് താമസം മാറ്റി. അവിടെ പിതാവ് വിജയകരമായ ടൈലറിംഗ് ബിസിനസ്സ് നടത്തി.[4][6]
സ്വാധീനവും പൈതൃകവും[തിരുത്തുക]
ഹെർബർട്ട് ബ്ലൂമർ, എമിലി ദുർക്കെയിം, സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയിഡ്, എവററ്റ് ഹ്യൂസ്, ആൽഫ്രഡ് റാഡ്‌ക്ലിഫ്-ബ്രൗൺ, ടാൽകോട്ട് പാർസൺസ്, ആൽഫ്രഡ് ഷോട്ട്‌സ്, ജോർജ്ജ് സിമ്മൽ, ഡബ്ല്യു. ലോയ്ഡ് വാർണർ എന്നിവരാണ് ഗോഫ്മാനെ സ്വാധീനിച്ചത്. ടോം ബേൺസിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഹ്യൂസ് "തന്റെ അദ്ധ്യാപകരെ ഏറ്റവും സ്വാധീനിച്ചയാളാണ്". [1][3][7]ഗാരി അലൻ ഫൈനും ഫിലിപ്പ് മാനിംഗും പറയുന്നത്, ഗോഫ്മാൻ ഒരിക്കലും മറ്റ് സൈദ്ധാന്തികരുമായി ഗൗരവമായ സംഭാഷണത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നില്ല എന്നാണ്. [1] എന്നിരുന്നാലും, ആന്തണി ഗിഡ്ഡൻസ്, ജർഗൻ ഹേബർമാസ്, പിയറി ബോർഡ്യൂ എന്നിവരുൾപ്പെടെ നിരവധി സമകാലിക സാമൂഹ്യശാസ്ത്രജ്ഞർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളെ സ്വാധീനിക്കുകയും ചർച്ച ചെയ്യുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.[8]
സോഷ്യോളജിക്കൽ ചിന്തയുടെ പ്രതീകാത്മക ഇടപെടൽ സ്കൂളുമായി ഗോഫ്മാൻ പലപ്പോഴും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെങ്കിലും, അദ്ദേഹം അതിന്റെ പ്രതിനിധിയായി സ്വയം കണ്ടില്ല, അതിനാൽ "ഒരു പ്രത്യേക സാമൂഹ്യശാസ്ത്ര ചിന്താഗതിയിൽ അദ്ദേഹം എളുപ്പത്തിൽ പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല" എന്ന് ഫൈൻ ആന്റ് മാനിംഗ് നിഗമനം ചെയ്യുന്നു. [1] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആശയങ്ങൾ "നിരവധി പ്രധാന തീമുകളിലേക്ക് ചുരുക്കാൻ പ്രയാസമാണ്" "മനുഷ്യന്റെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് സാമാന്യവൽക്കരണം നടത്താൻ ലക്ഷ്യമിട്ടുള്ള താരതമ്യവും ഗുണപരവുമായ ഒരു സാമൂഹ്യശാസ്ത്രം" വികസിപ്പിച്ചതായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതിയെ വിശാലമായി വിശേഷിപ്പിക്കാം. [8][9]
മുഖാമുഖ ഇടപെടലിനെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ ഗോഫ്മാൻ ഗണ്യമായ മുന്നേറ്റം നടത്തി, മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടലിനോടുള്ള "നാടകശാസ്ത്രപരമായ സമീപനം" വിശദീകരിച്ചു, മാത്രമല്ല വളരെയധികം സ്വാധീനം ചെലുത്തിയ നിരവധി ആശയങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു, പ്രത്യേകിച്ചും ദൈനംദിന ജീവിതത്തിലെ മൈക്രോ സോഷ്യോളജി മേഖലയിൽ. [8][10]അദ്ദേഹത്തിന്റെ പല കൃതികളും ദൈനംദിന പെരുമാറ്റത്തിന്റെ രൂപീകരണത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം "ഇന്ററാക്ഷൻ ഓർഡർ" എന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിച്ചു. [8][11][12] ഫ്രെയിമിംഗ് (ഫ്രെയിം അനാലിസിസ്), [13] ഗെയിം തിയറി (സ്ട്രാറ്റജിക് ഇന്ററാക്ഷൻ എന്ന ആശയം), ആശയവിനിമയങ്ങളുടെയും ഭാഷാശാസ്ത്രത്തിന്റെയും പഠനം എന്നിവയ്ക്ക് അദ്ദേഹം സംഭാവന നൽകി. [8] രണ്ടാമത്തേതിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ആശയാവിഷ്‌കാരം നടത്തുന്ന പ്രവർത്തനം ഭാഷാപരമായ ഒരു നിർമിതിയെക്കാൾ ഒരു സാമൂഹികമായി കാണണമെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു. [14] ഒരു രീതിശാസ്ത്രപരമായ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന്, ഗോഫ്മാൻ പലപ്പോഴും ഗുണപരമായ സമീപനങ്ങൾ പ്രത്യേകിച്ചും എത്‌നോഗ്രാഫി, മാനസികരോഗത്തിന്റെ സാമൂഹിക വശങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും മൊത്തം സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു. [8] മൊത്തത്തിൽ, സാമൂഹ്യ നിർമ്മാണവാദം, പ്രതീകാത്മക ഇടപെടൽ, സംഭാഷണ വിശകലനം, എത്‌നോഗ്രാഫിക് പഠനങ്ങൾ, വ്യക്തിഗത ഇടപെടലുകളുടെ പഠനവും പ്രാധാന്യവും എന്നിവ ജനപ്രിയമാക്കുന്നതിന് ഏജൻസി-ഘടന വിഭജനത്തെ തടയുന്ന ഒരു സിദ്ധാന്തം സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള ശ്രമമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവനകളെ വിലമതിക്കുന്നു. [15][16] അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വാധീനം സാമൂഹ്യശാസ്ത്രത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് വ്യാപിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതി ഭാഷയിലെ നിലവിലെ ഗവേഷണങ്ങളുടെയും ആശയവിനിമയ മേഖലയിലെ സാമൂഹിക ഇടപെടലിന്റെയും അനുമാനങ്ങൾ നൽകി.[17]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
കുറിപ്പുകൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Fine and Manning (2003), p. 34.
- ↑ "The most cited authors of books in the humanities". Times Higher Education. 26 March 2009. ശേഖരിച്ചത് 16 November 2009.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Fine and Manning (2003), p. 35.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Greg Smith (1 November 2002). Goffman and Social Organization: Studies of a Sociological Legacy. Taylor & Francis. പുറം. 22. ISBN 978-0-203-01900-9. ശേഖരിച്ചത് 29 May 2013.
- ↑ S. Leonard Syme (27 July 2011). Memoir of A Useless Boy. Xlibris Corporation. പുറങ്ങൾ. 27–28. ISBN 978-1-4653-3958-4. ശേഖരിച്ചത് 29 May 2013.
- ↑ Burns (2002), p.9.
- ↑ Burns (2002), p.11.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 8.5 Fine and Manning (2003), p. 43.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 42.
- ↑ Ben Highmore (2002). The Everyday Life Reader. Routledge. പുറം. 50. ISBN 978-0-415-23024-7. ശേഖരിച്ചത് 4 June 2013.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 51.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 52.
- ↑ Leeds-Hurwitz, Wendy (28 October 2018). "Who remembers Goffman?". OUP Blog. Oxford University Press. ശേഖരിച്ചത് 29 October 2018.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 55.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 56.
- ↑ Fine and Manning (2003), p. 57.
- ↑ Leeds-Hurwitz, W. (2008). Goffman, Erving. In W. Donsbach (Ed.), The international encyclopedia of communication (vol. 5, pp. 2001−2003). Oxford: Wiley-Blackwell.
ഗ്രന്ഥസൂചിക[തിരുത്തുക]
- Burns, Tom (1992). Erving Goffman. London;New York: Routledge. ISBN 978-0-415-06492-7.
- Burns, Tom (2002). Erving Goffman. Routledge. ISBN 978-0-203-20550-1.
- Elliot, Anthony; Ray, Larry J. (2003). Key Contemporary Social Theorists. Blackwell Publishers Ltd. ISBN 978-0-631-21972-9.
- Fine, Gary A.; Manning, Philip (2003), "Erving Goffman", എന്നതിൽ Ritzer, George (സംശോധാവ്.), The Blackwell companion to major contemporary social theorists, Malden, Massachusetts Oxford: Blackwell, ISBN 978-1-4051-0595-8.
{{citation}}: Invalid|ref=harv(help)- Also available as: Fine, Gary A.; Manning, Philip (2003). "Chapter 2. Erving Goffman". എന്നതിൽ Ritzer (സംശോധാവ്.). The Blackwell Companion to Major Contemporary Social Theorists. Wiley. പുറങ്ങൾ. 34–62. doi:10.1002/9780470999912.ch3. ISBN 978-0-470-99991-2.
{{cite book}}: Invalid|ref=harv(help)
- Also available as: Fine, Gary A.; Manning, Philip (2003). "Chapter 2. Erving Goffman". എന്നതിൽ Ritzer (സംശോധാവ്.). The Blackwell Companion to Major Contemporary Social Theorists. Wiley. പുറങ്ങൾ. 34–62. doi:10.1002/9780470999912.ch3. ISBN 978-0-470-99991-2.
- Fine, Gary Alan; Smith, Gregory W. H. (2000). Erving Goffman. vol. 1–4. SAGE. ISBN 978-0-7619-6863-4.
- Smith, Greg (2006). Erving Goffman ([Online-Ausg.] പതിപ്പ്.). Hoboken: Routledge. ISBN 978-0-203-00234-6.
- Trevino, A. Javier (2003). Goffman's Legacy. Lanham, Md.:Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-0-7425-1977-0.
- Winkin, Yves; Leeds-Hurwitz, Wendy (2013). Erving Goffman: A critical introduction to media and communication theory. New York: Peter Lang. ISBN 978-1-4331-0993-5.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]
- Dirda, Michael (2010). "Waiting for Goffman", Lapham's Quarterly (Vol 3 No 4). ISSN 1935-7494
- Ditton, Jason (1980). The View of Goffman, New York:St. Martin's Press ISBN 978-0-312-84598-8
- Drew, Paul; Anthony J. Wootton (1988). Erving Goffman: Exploring the Interaction Order. Polity Press. ISBN 978-0-7456-0393-3.
- Goffman, Erving; Lemert, Charles; Branaman, Ann (1997). The Goffman reader. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-55786-894-7.
- Manning, Philip (1992). Erving Goffman and Modern Sociology. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-2026-7.
- Raab, Jürgen (2019). Erving Goffman. From the Perspective of the New Sociology of Knowledge. Routledge. ISBN 978-1-138-36451-6.
- Scheff, Thomas J. (2006). Goffman unbound!: a new paradigm for social science. Paradigm Publishers. ISBN 978-1-59451-195-0.
- Verhoeven, J (1993). "An interview with Erving Goffman" (PDF). Research on Language and Social Interaction. 26 (3): 317–348. doi:10.1207/s15327973rlsi2603_5. മൂലതാളിൽ (PDF) നിന്നും 2017-09-22-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2019-12-10.
- Verhoeven, J (1993). "Backstage with Erving Goffman: The context of the interview". Research on Language and Social Interaction. 26 (3): 307–331. doi:10.1207/s15327973rlsi2603_4.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]
- Algazi, Gadi. "Erving Goffman: A Bibliography," Department of History, Tel Aviv University
- Brackwood, B. Diane. (1997). "Erving Goffman," Magill's Guide to 20th Century Authors. Pasadena, CA: Salem Press.
- Cavan, Sherri. (2011, July). "When Erving Goffman Was a Boy." Erving Goffman Archive, University of Nevada, Las Vegas.
- Dear Habermas (weekly journal), "Articles on Goffman," Archived 2007-01-11 at the Wayback Machine.California State University, Dominguez Hills. A listing of further reading and online resources.
- Delaney, Michael. "Erving Goffman: Professional and Personal Timeline," University of Nevada Las Vegas
- Teuber, Andreas. "Erving Goffman Biography," Brandeis University
- On Cooling the Mark Out: Some Aspects of Adaptation to Failure (1952), Erving Goffman