സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണം
| Part of a series on |
| Capitalism |
|---|
|
|
| Part of a series on |
| Liberalism |
|---|
 Liberalism portal |
സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണം അഥവാ ഇക്കണോമിക്കൽ ലിബറലിസം എന്നത് ഒരു രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തിക പ്രത്യയശാസ്ത്രമാണ്, അത് ഉൽപ്പാദന ഉപാധികളിലെ വ്യക്തിത്വത്തെയും സ്വകാര്യ സ്വത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കമ്പോള സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു.സാമ്പത്തിക ലിബറലിസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രാഥമിക പ്രാരംഭ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായി ആദം സ്മിത്തിനെ കണക്കാക്കുന്നു. ചരിത്രപരമായി, ഫ്യൂഡലിസത്തിനും മെർക്കന്റലിസം അഥവാ മെർക്കന്റലിസത്തിനും മറുപടിയായി സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണം ഉയർന്നുവന്നു.[1] സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണം ജോലിയുടെ അനുഭവത്തിലും അർത്ഥത്തിലും അതുപോലെ തന്നെ തൊഴിലാളികളുടെ സാമൂഹിക ബോധത്തിലും രാഷ്ട്രീയ ആത്മനിഷ്ഠതയിലും കാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. ഭരണകൂടം, ജനാധിപത്യം, അവകാശങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയങ്ങളുടെ പരിവർത്തനം, രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനങ്ങളിലെ സ്വാധീനം എന്നിവ ഇതുറപ്പുവരുത്തി. [2][3][4]
പശ്ചാത്തലം[തിരുത്തുക]
സാമ്പത്തിക ലിബറലിസം വിപണികളുമായും മൂലധന ആസ്തികളുടെ സ്വകാര്യ ഉടമസ്ഥതയുമായും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സാമ്പത്തിക ഉദാരവാദികൾ സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരത്തെയും മത്സരത്തെയും തടയുമ്പോൾ വിപണി സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിലെ സർക്കാർ ഇടപെടലിനെയും സംരക്ഷണവാദത്തെയും എതിർക്കുന്നു, എന്നാൽ അത് സ്വത്തവകാശം സംരക്ഷിക്കുകയും പുതിയ വിപണികൾ തുറക്കുകയും വിപണി വളർച്ചയ്ക്ക് ഫണ്ട് നൽകുകയും വിപണിയിലെ പരാജയങ്ങൾ പരിഹരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സർക്കാർ ഇടപെടലിനെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ പ്രവണത കാണിക്കുന്നു.ഈ കൽപ്പനകൾക്കനുസൃതമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ ലിബറൽ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ അല്ലെങ്കിൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് കീഴിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നതായി വിശേഷിപ്പിക്കാം[5]
പുരോഗതിയും ഫലങ്ങളും[തിരുത്തുക]
ജനാധിപത്യ രാജ്യങ്ങൾക്കുള്ളിൽദേശീയതയുടെയും സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിന്റെയും കുതിച്ചുയരുന്ന വേലിയേറ്റം ആഗോളതലത്തിൽ ജനാധിപത്യത്തെ അപകടത്തിലാക്കി. സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ നന്നായി പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല. വളർച്ചയുടെ നേട്ടങ്ങൾ മുകളിൽ 1% വരെ വലിച്ചെടുക്കുന്നു. എല്ലാ ആഗോള പ്രതിസന്ധികളിലും - 2007-08 ലെ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയും നിലവിലുള്ള COVID-19 പ്രതിസന്ധിയും - സമ്പന്നർ കൂടുതൽ സമ്പന്നരാകുന്നു, അതേസമയം ദശലക്ഷക്കണക്കിന് താഴെ വരുന്ന ദരിദ്രർ കൂടുതൽ ദരിദ്രരാവുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നതായിരുന്നു സ്ഥിതി.[6]
സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരത്തിനും തുറന്ന സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയ്ക്കും പിന്തുണ നൽകുന്നതിനാൽ സാമ്പത്തിക ഉദാരവാദത്തെ സംരക്ഷണവാദവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാൻ കഴിയും, കൂടാതെ സോഷ്യലിസം പോലുള്ള ആസൂത്രിത സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകൾക്കും മുതലാളിത്ത ഇതര സാമ്പത്തിക ക്രമങ്ങൾക്കും എതിരായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[7] അതുപോലെ, ഇന്ന് സാമ്പത്തിക ലിബറലിസം ക്ലാസിക്കൽ ലിബറലിസം, നിയോലിബറലിസം, റൈറ്റ്-ലിബർട്ടേറിയനിസം, കൂടാതെ ലിബറൽ യാഥാസ്ഥിതികത, ധനപരമായ യാഥാസ്ഥിതികത തുടങ്ങിയ യാഥാസ്ഥിതികതയുടെ ചില സ്കൂളുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സാമ്പത്തിക ലിബറലിസവും ക്ലാസിക്കൽ ലിബറലിസത്തിന്റെ അതേ ദാർശനിക സമീപനം പിന്തുടരുന്നു[8]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ https://www.epw.in/journal/2007/21/review-labour-review-issues-specials/economic-liberalisation-work-and-democracy.html
- ↑ https://www.livemint.com/Sundayapp/h4nQPwoxX2j8HnftPQt2BI/India-and-liberalization-There-was-a-1966-before-1991.html
- ↑ https://frontline.thehindu.com/cover-story/indian-neoliberalism-economic-reforms-at-30-a-toxic-gift-from-global-finance/article36290562.ece
- ↑ https://www.telegraphindia.com/india/neo-liberalisms-role-in-indias-economic-crisis/cid/1866413
- ↑ Neo-liberalisms,role in indias economic crisis
- ↑ Lliberal-economics-creates-illiberal-societies
- ↑ Brown, Wendy (2005). Edgework: Critical Essays on Knowledge And Politics (in ഇംഗ്ലീഷ്). Princeton University Press. p. 39..
- ↑ Resilient Liberalism in Europe's Political Economy