ഫ്രഞ്ച് സെനറ്റിൽ തിയോഡോർ ഡോറിയറ്റ് കൊത്തിയെടുത്ത മരിയാനയുടെ പ്രതിമ.
ഫ്രഞ്ചു റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഒരു ദേശീയ ചിഹ്നവും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും യുക്തിയുടെയും വ്യക്തിവൽക്കരണത്തിൻറെയും ലിബർട്ടി ദേവതയുടെ ഒരു ചിത്രീകരണവുമാണ് മറിയാന (pronounced [maʁjan]). ഫ്രാൻസിലെ അനേകം സ്ഥലങ്ങളിൽ ടൗൺ ഹാളുകളിലും ലോർഡ് കോർട്ടുകളിലും ബഹുമാനസൂചകമായി മറിയാനയെ കാണാം. മറിയാനയുടെ പാരീസിൽ പ്ലേസ് ദ ല നേഷൻ കടലിനഭിമുഖമായി സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഒരു വെങ്കല ശില്പം, പ്ലേസ് ഡി ലാ റിപ്പബ്ലിക്ക് പാരീസിയൻ പ്രതിമ എന്നിവ റിപ്പബ്ലിക്ക് വിജയത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ്. രാജ്യത്തിന്റെ ഔദ്യോഗിക ഗവൺമെന്റിന്റെ ലോഗോയിൽ മറിയാനയുടെ പ്രൊഫൈൽ നിലകൊള്ളുന്നു, ഫ്രഞ്ച് യൂറോ നാണയങ്ങളിൽ കൊത്തിയും ഫ്രഞ്ച് പോസ്റ്റൽ സ്റ്റാമ്പുകളിലും മറിയാന രൂപങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.[1]
മുൻ ഫ്രാങ്ക് കറൻസിലും മറിയാന ചിത്രം പതിച്ചിരുന്നു. ഫ്രഞ്ച് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഏറ്റവും പ്രമുഖമായ ചിഹ്നങ്ങളിൽ ഒന്നായ മറിയാന ഔദ്യോഗിക രേഖകളിലും ഔദ്യോഗികമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു വലിയ റിപ്പബ്ലിക്കൻ പ്രതീകമായ മറിയാന ഒരു ദേശീയ ചിഹ്നമായി രാജവാഴ്ചയ്ക്കെതിരെയും എല്ലാ തരത്തിലുമുള്ള അടിച്ചമർത്തലുകളിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും ജനാധിപത്യത്തിന്റെയും ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ത്രിവർണ്ണ പതാക, ദേശീയ മുദ്രാവാക്യമായ ലിബെർട്ടെ, ഏഗലിറ്റ്, ഫ്രേറ്റർനിറ്റ്, ദേശീയഗാനം "ലാ മാർസെയ്യെസ്", കോട്ട് ഓഫ് ആം, ഫ്രാൻസിലെ ഔദ്യോഗിക ഗ്രേറ്റ് സീൽ എന്നിവയാണ് ഫ്രാൻസിലെ മറ്റ് ദേശീയ ചിഹ്നങ്ങൾ.
ക്ലാസിക്കൽ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ ആശയങ്ങളും അമൂർത്തവസ്തുക്കളും ഉൾപ്പെടുന്ന ദൈവങ്ങൾ, ദേവതകൾ, സാദൃശ്യമുള്ള വ്യക്തിത്വങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുമായിരുന്നു. മധ്യകാലഘട്ടങ്ങളിൽ സാധാരണമായിരുന്നെങ്കിലും, നവോത്ഥാന കാലത്ത് ഇത് വീണ്ടും ഉയർന്നു. 1789-ലെ ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവസമയത്ത് ദൃഷ്ടാന്തരൂപമായ 'ലിബർട്ടി', 'യുക്തി' എന്നിവ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഈ രണ്ട് പേരുകൾ ഒടുവിൽ ഒന്നായി കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ടു: ഇരിക്കുന്നതും നിൽക്കുന്നതും, ത്രിവർണ്ണ കോക്കേഡ്, ഫ്രെഗിയൻ തൊപ്പി എന്നിവയുൾപ്പെടുന്ന സ്വാഭാവത്തോടു കൂടിയ ഒരു സ്ത്രീരൂപത്തെയും ചിത്രീകരിച്ചിരുന്നു. ഈ സ്ത്രീ സാധാരണയായി ലിബർട്ടി, യുക്തി, രാഷ്ട്രം, മാതൃഭൂമി, റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൌര ഗുണങ്ങൾ എന്നിവയെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്തു. (ഫ്രാൻസിലെ കലാകാരനായ ഫ്രെഡറിക് അഗസ്റ്റേ ബാർത്തോൽഡി, നിർമ്മിച്ച ലിബർട്ടിയുടെ പ്രതിമ പാരിസിലെയും സെന്റ്-ഏറ്റിയേനിലെയും കോപ്പിക്കൊപ്പം, ലോകത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്ന ലിബർട്ടിയുടെ പ്രതിമയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി.) ഭരണകൂടത്തിന്റെ പുതിയ മുദ്ര പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതിനായി ഫ്രിഗിയൻ തൊപ്പി ധരിച്ചു കുന്തം പിടിച്ചു കൊണ്ടുനില്ക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ 1792 സെപ്തംബറിൽ ദേശീയ കൺവെൻഷൻ തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു.
മറിയാനയുടെ ഉത്ഭവം കണ്ടെത്താൻ ഒരു വിശദമായ അന്വേഷണം നടത്തിയ മൗറിസ് അഗൽഹോൺ എന്ന ഫ്രഞ്ച് എഴുത്തുകാരൻ, ഫ്രഞ്ചുകാരുടെ പാരമ്പര്യങ്ങളും മനോഭാവവും, ഒരു റിപ്പബ്ലിക് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാൻ ഒരു സ്ത്രീ വഴിവെച്ചതാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[2]രാജാക്കന്മാരുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള പഴയ സാമ്രാജ്യത്തെ തകർക്കുന്നതിനും ആധുനിക റിപ്പബ്ലിക്കൻ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും ഒരു സ്ത്രീത്വ പ്രതിവാദമുണ്ട്. ഫ്രഞ്ചു വിപ്ലവത്തിനു മുൻപ്, ഫ്രാൻസിലെ ഭരണകൂടം പാലസ് ഓഫ് വെഴ്സിലേസിലെ ചില മേൽത്തട്ടിൽ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ പുരുഷന്മാരുടെ രൂപത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. കൂടാതെ ഫ്രാൻസിലെ, റിപ്പബ്ലിക്ക് ഫെമിനിൻ നാമങ്ങളായ (ല ഫ്രാൻസ്, ല റിപബ്ലിക്ക്), ഫ്രഞ്ചു നാമങ്ങൾ ലിബർട്ടി (fr:Liberté), യുക്തി ((fr:Raison).) എന്നിവയായിരുന്നു.[3]
തുടക്കത്തിൽ ഈ ചിഹ്നം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് അനൌദ്യോഗികവും വൈവിധ്യപൂർണ്ണവുമായിരുന്നു. 1830 ജൂലൈയിൽ ത്രീ ഗ്ലോറിയസ് ഡേയിൽ (1830 ജൂലായ് വിപ്ലവം) ബഹുമാനിച്ചുകൊണ്ട് യൂജിൻ ഡെലാക്രോയിക്സ് ചിത്രീകരിച്ച ലിബർട്ടി ലീഡിംഗ് ദി പീപ്പിൾ എന്ന ചിത്രത്തിൽ ലിബർട്ടിയും റിപ്പബ്ലിക്കും സംബന്ധിച്ച ഒരു സ്ത്രീ രൂപകകഥ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുണ്ട്.
1792 വരെ മരിയാനയുടെ ചിത്രം കാര്യമായ ശ്രദ്ധ നേടിയിരുന്നില്ലെങ്കിലും, ഈ "ലിബർട്ടി ദേവതയുടെ" ഉത്ഭവം 1775 മുതലുള്ളതാണ്. റോമൻ ശൈലിയിലുള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ച് ഒരു യുവതിയായി ഒരു കൈയ്യിൽ കുന്തം പിടിച്ചിരിക്കുകയും തലയിൽ ഫ്രിജിയൻ തൊപ്പി ധരിച്ചിരിക്കുന്നതായും [4]ജീൻ-മൈക്കൽ മോറൊ അവരെ വരച്ചപ്പോൾ, വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം ഫ്രാൻസിലുടനീളം അത് ഒരു ദേശീയ ചിഹ്നമായി മാറി. 1789 ജൂലൈയിൽ ഫ്രഞ്ച് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ട മറിയാന ആദ്യമായി ഒരു മെഡലിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ബാസ്റ്റിലിന്റെ കൊടുങ്കാറ്റും വിപ്ലവത്തിന്റെ ആദ്യകാല സംഭവങ്ങളും ആഘോഷിച്ചു. ഈ സമയം മുതൽ 1792 സെപ്റ്റംബർ വരെ, മരിയാനെയുടെ ചിത്രം മറ്റ് പ്രതിഛായകളായ മെർക്കുറി, മിനർവ എന്നിവയാൽ മറഞ്ഞിരുന്നു.[4]1792 സെപ്റ്റംബർ വരെ പുതിയ റിപ്പബ്ലിക് സംസ്ഥാനത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതിനായി ഒരു പുതിയ ഇമേജ് തേടിയത് വരെ അവരുടെ ജനപ്രീതി വർദ്ധിച്ചു തുടങ്ങി. ഫ്രഞ്ച് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പുതിയ ഭരണകൂടത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതിനാണ് ലിബർട്ടിയുടെ സ്ത്രീകഥയായ മരിയാനെ തിരഞ്ഞെടുത്തത്. എന്നിരിക്കെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പ്രതീകമായും ഇത് അവശേഷിക്കുന്നു.[5]
↑Agulhon, Maurice (1981). Marianne into Battle: Republican Imagery and Symbolism in France, 1789–1880.
↑ [Anne-Marie Sohn. Marianne ou l'histoire de l'idée républicaine aux XIXè et XXè siècles à la lumière de ses représentations (in French) Anne-Marie Sohn. Marianne ou l'histoire de l'idée républicaine aux XIXè et XXè siècles à la lumière de ses représentations (in French)] Check |url= value (help). Cite has empty unknown parameter: |dead-url= (help); Missing or empty |title= (help)
Agulhon, Maurice (1981). Marianne into Battle: Republican Imagery and Symbolism in France, 1789–1880. Translated by Janet Lloyd. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN0-521-28224-1. OCLC461753884.
Hanna, Martha (1985). "Iconology and Ideology: Images of Joan of Arc in the Idiom of the Action Française, 1908–1931". French Historical Studies. 14 (2). pp. 215–239.
Hobsbawm, Eric; Ranger, Terence (1983). The Invention of Tradition. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN0-521-43773-3.
Hunt, Lynn (1984). Politics, Culture, and Class in the French Revolution. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. ISBN0-520-05204-8.
Jennings, Eric (1994). "'Reinventing Jeanne': The Iconology of Joan of Arc in Vichy Schoolbooks, 1940–44". The Journal of Contemporary History. 29 (4). pp. 711–734.
Klahr, Douglas (2011). "Symbiosis between Caricature and Caption at the Outbreak of War: Representations of the Allegorical Figure Marianne in "Kladderadatsch"". Zeitschrift für Kunstgeschichte. 74 (1). pp. 437–558.
Sohn, Anne-Marie (1998). "Marianne ou l'histoire de l'idée républicaine aux XIXè et XXè siècles à la lumière de ses représentations" [Marianne or the History of the Republican Ideal in the Nineteenth and Twentieth Centuries in the Light of its Representations]. എന്നതിൽ Agulhon, Maurice; Charle, Christophe; Laloutte, Jacqueline; Sohn, Anne-Marie; Pigenet, Michel (eds.). La F̈rance démocratique : (combats, mentalités, symboles) : mélanges offerts à Maurice Agulhon [Democratic France : (battles mentalities, symbols) : mélanges offered by Mauritius Agulhon]. Histoire de la France aux XIXè et XXè siécles (ഭാഷ: ഫ്രഞ്ച്). 45. Paris: Publications de la Sorbonne. ISBN978-2-85944-332-0. OCLC61083007.
Nolan, Michael (2005). The Inverted Mirror: Mythologizing the Enemy in France and Germany, 1898–1914. Oxford: Berghahn Books. ISBN1-57181-669-0.