Jump to content

വാൻ ഗോഗ് സിൻഡ്രോം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Van Gogh syndrome എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
വിൻസെന്റ് വാൻ ഗോഗ്, സെൽഫ് പോർട്രെയ്റ്റ് വിത്ത് ബാൻഡേജ് ഇയർ (1889), കോർട്ടൗൾഡ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ആർട്ട്, ലണ്ടൻ

പ്രായപൂർത്തിയായവർ സ്വയം ശരീരം വികൃതമാക്കുന്നതരം ഒരു മാനസികാവസ്ഥയാണ് വാൻ ഗോഗ് സിൻഡ്രോം. ഇത് സാധാരണയായി ഒരു പ്രത്യേക സൈക്കാട്രിക് അവസ്ഥയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് സംഭവിക്കുന്നത്.[1][2] 1888-ൽ ഒരു സൈക്കോട്ടിക് എപ്പിസോഡിനിടെ സഹ കലാകാരൻ പോൾ ഗോഗ്വിനുമായുള്ള[3][4] ഒരു തർക്കത്തിനുശേഷം വിൻസെന്റ് വാൻ ഗോഗ് സ്വന്തം ചെവി അഥവാ അതിന്റെ ഒരു ഭാഗം മുറിച്ചുമാറ്റിയ സംഭവത്തിൽ നിന്നാണ് രോഗത്തിന് ഈ പേര് ഉണ്ടായത്.[5] രോഗമുള്ളവർ സ്വയം ശരീരഭാഗങ്ങൾ കത്തിക്കുകയോ, ജനനേന്ദ്രിയ അവയവങ്ങളെ സാരമായി തകർക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയോ (പ്രത്യേകിച്ച് ലിംഗം മുറിച്ചുമാറ്റുക), സ്വന്തം കണ്ണുകൾ പുറത്തെടുക്കുകയോ, സ്വന്തം കൈകൾ മുറിച്ചുമാറ്റുകയോ ചെയ്യാം.[5] കുട്ടികളിലെ സ്വയം പരിക്കിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാൻ ലെഷ്-നിഹാൻ, മൻ‌ചൌസെൻ സിൻഡ്രോം പോലുള്ള വ്യത്യസ്ത ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് പദങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാം.[6]

അപൂർവ്വമായി കാഴ്ച ഒരു നിശ്ചിത സമയത്തേക്ക് മഞ്ഞയായി മാറുന്ന മെഡിക്കൽ അവസ്ഥയെ സൂചിപ്പിക്കാൻ ഈ പദം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. [7] വാൻ ഗോഗ് സിൻഡ്രോം, ഇപ്പോൾ, നോൺസൂയിസിഡൽ സെൽഫ് ഇൻജുറി (എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ) യുടെ പര്യായമാണ്. ഇതുള്ളവർ മനഃപൂർവ്വം ആവർത്തിച്ച് ആത്മഹത്യാപരമായ ഉദ്ദേശ്യമില്ലാതെ ശരീരത്തിൽ പരിക്കുകൾ വരുത്തുന്നു. ഈ പരിക്കുകൾ ശരീരം മാന്തിപരിക്കേൽപ്പിക്കുന്നതു മുതൽ ശരീരം മുറിക്കുന്നതും, പ്രത്യുൽപാദന ഭാഗങ്ങൾ വികൃതമാക്കുന്നതുപോലുള്ള ഗുരുതരമായ പ്രവർത്തികൾ വരെയുമാണ്.[8] 9–18 മാസം മുതൽ കുട്ടികളിൽ സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നത് സാധാരണമാണ്, ഇത് 3 വയസ്സിനു മുകളിലുള്ള കുട്ടികളിൽ പാത്തോളജിക്കലായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[9] കൗമാരക്കാരിലും മാനസികരോഗങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയ രോഗികളിലും എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നു. മുൻകാലങ്ങളിൽ, എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐ പല മാനസിക അവസ്ഥകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ലക്ഷണങ്ങളായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. വ്യാപനത്തിന്റെയും രോഗകാരണത്തിന്റെയും ഉത്ഭവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന റിപ്പോർട്ടുകൾക്കൊപ്പം, അടുത്തിടെ, എൻ‌എസ്‌എസ്ഐയെ ഒരു സ്വതന്ത്ര സിൻഡ്രോം ആയി തരംതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ അത് മറ്റ് പല മാനസിക അവസ്ഥകൾക്കൊപ്പം സംഭവിക്കാം. 2013 ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് ആൻഡ് സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്കൽ മാനുവൽ ഓഫ് മെന്റൽ ഡിസോർഡർ ( ഡിഎസ്എം -5 ) ന്റെ അഞ്ചാം പതിപ്പ് എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐയെ സ്വതന്ത്രമായി അംഗീകരിച്ച് എൻ‌എസ്‌എസ്ഐയ്ക്കുള്ള ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് രീതികൾ അപ്‌ഡേറ്റുചെയ്‌തു.[10] എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ രോഗികൾ സാധാരണയായി സമ്മർദ്ദവും നെഗറ്റീവ് വികാരങ്ങളും ഒഴിവാക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു മാർഗമായി സ്വയം വികൃതമാക്കൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു. എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ പലപ്പോഴും ആത്മഹത്യാ ശ്രമങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെങ്കിലും, ഈ രണ്ട് വ്യവസ്ഥകളും തമ്മിൽ വ്യക്തമായ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്.[11] എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ ലക്ഷണം ഉള്ള ആളുകൾ മരിക്കാനുള്ള ഉദ്ദേശത്തിലല്ല സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നത്. മുറിവുകളുടെ കാഠിന്യം വ്യത്യാസപ്പെടാം, ചിലതിന് വൈദ്യചികിത്സ ആവശ്യമായി വരാം.[8]

ഡയഗ്നോസ്റ്റിക്

[തിരുത്തുക]

ഭക്ഷണ ക്രമക്കേടുകൾ, ഡിസോക്കേറ്റീവ് ഡിസോർഡർ, ബോർഡർലൈൻ പേഴ്സണാലിറ്റി, ഡിപ്രസീവ് ഡിസോർഡേഴ്സ്, ആത്മഹത്യ എന്നിവ പോലുള്ള നിരവധി സൈക്കോളജിക്കൽ സിൻഡ്രോമുകളുമായി എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ, ഈ അവസ്ഥകളുടെ ലക്ഷണങ്ങളായി ഇത് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[11] എന്നിരുന്നാലും, രോഗികൾക്ക് മറ്റ് മാനസിക വൈകല്യങ്ങളുടെ കോമോർബിഡിറ്റി ഇല്ലാതെ തന്നെയുള്ള നിരവധി എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐ കേസുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ, വ്യത്യസ്തമായ ലക്ഷണങ്ങളും കാരണങ്ങളുമുള്ള ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സിൻഡ്രോമാണ് എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ എന്നത് നിഷേധിക്കാനാവില്ല. രോഗനിർണയത്തിന് 6 മാനദണ്ഡങ്ങൾ DSM-5 വിശദീകരിക്കുന്നു.[12]

  1. മാനദണ്ഡം എ: കഴിഞ്ഞ വർഷത്തിൽ ആത്മഹത്യാപരമായ ഉദ്ദേശ്യമില്ലാതെ വ്യക്തി കുറഞ്ഞത് 5 ദിവസത്തേക്ക് എങ്കിലും സ്വയം വികൃതമാക്കലിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കണം. എന്നിരുന്നാലും, കൗമാരക്കാർക്കുള്ള റിയലിസ്റ്റിക് നിരക്കുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഈ എണ്ണം താരതമ്യേന കുറവാണെന്ന് റിപ്പോർട്ടുചെയ്‌തു, അവർക്ക് ഇത് ഒരു വർഷത്തിൽ 11 ദിവസമായിരുന്നു.[10]
  2. മാനദണ്ഡം ബി: വ്യക്തിപരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം വ്യക്തികൾ സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കുന്ന സ്വഭാവങ്ങൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവണം, അത്തരം പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്ന് അസുഖകരമായ വികാരങ്ങളും സമ്മർദ്ദവും ലഘൂകരിക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ പോസിറ്റീവ് വികാരങ്ങളും ആശ്വാസവും ഉണ്ടാവുകയോ ചെയ്യണം. പുരുഷന്മാരേക്കാൾ കൂടുതൽ നെഗറ്റീവ് വികാരങ്ങളിൽ നിന്നും സമ്മർദ്ദത്തിൽ നിന്നും സ്ത്രീകൾക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കുമെന്ന് പഠനങ്ങൾ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.
  3. മാനദണ്ഡം സി: എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐക്ക് മുമ്പുള്ള വ്യക്തികൾ നെഗറ്റീവ് വികാരങ്ങളിൽ നിന്നും ചിന്തകളിൽ നിന്നും കഷ്ടപ്പെടണം, എൻ‌എസ്‌എസ്ഐയുടെ ചിന്തകൾ അവരുടെ മനസ്സിൽ നിരന്തരം ഉൾക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു.
  4. മാനദണ്ഡം ഡി: സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കുന്ന സ്വഭാവങ്ങൾ സാമൂഹികമായി അനുവദിക്കപ്പെട്ടത് അല്ലെങ്കിൽ ചെറിയ മുറിവുകളാകരുത്. ഇതിനർത്ഥം ടാറ്റൂകൾ, കുത്തലുകൾ അല്ലെങ്കിൽ സ്കാർഫ് പിക്കിംഗ് എന്നിവ എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ ആയി കണക്കാക്കില്ല എന്നാണ്.
  5. മാനദണ്ഡം ഇ: എൻ‌എസ്‌എസ്ഐയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വൈകാരിക പ്രശ്നങ്ങൾ സ്കൂൾ / ജോലി ബന്ധങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ പ്രകടനങ്ങൾ പോലുള്ള ദൈനംദിന ജോലികളിൽ ഇടപെടണം.
  6. മാനദണ്ഡം എഫ്:എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ ചിത്തവിഭ്രാന്തി, മയക്കുമരുന്നിൽ നിന്നുള്ള പിൻമാറൽ ലക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ള മറ്റു മാനസിക അവസ്ഥകളുമായി ഓവർലാപ് ആകരുത്. ഈ എപ്പിസോഡുകളുടെ ഫലമായി സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കുന്ന സ്വഭാവങ്ങളുടെ അനന്തരഫലങ്ങളെ തള്ളിക്കളയാൻ ഈ മാനദണ്ഡം സഹായിക്കുന്നു.

അപകടസാധ്യത ഘടകങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ സാധ്യതയുള്ളവരാണ് കൗമാരക്കാർ, രോഗം ആരംഭിക്കുന്നതിന്റെ ശരാശരി പ്രായം 13-14 വയസ്സ് ആണ്. ജീവിതത്തിലെ സെൻ‌സിറ്റീവ് ട്രാൻ‌സിഷണൽ പിരീഡ് കാരണം കൌമാരക്കാർ‌ എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐക്ക് കൂടുതൽ ഇരയാകുന്നതായി പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു.[8] എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐ സാധാരണയായി അനിയന്ത്രിതമായ സമ്മർദ്ദത്തിന്റെയും ഉത്കണ്ഠയുടെയും വികാരങ്ങളാൽ പ്രചോദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. കൗമാരക്കാർക്ക് ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ ഘടകങ്ങൾ ഉണ്ട്, അത് അവരെ അപകടസാധ്യതയുള്ള പ്രായ വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നു.[11] കുട്ടിക്കാലത്തെ സംഭവങ്ങൾ, രക്ഷാകർതൃ അവസ്ഥ അല്ലെങ്കിൽ സമപ്രായക്കാർ എന്നിവ ബാഹ്യ ഘടകങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. കുട്ടിക്കാലത്തെ പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയ കുട്ടികൾക്ക് എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ പെരുമാറ്റങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്ന വൈജ്ഞാനിക വികലതയ്ക്ക് സാധ്യത കൂടുതലാണ്. അത്തരം പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളുടെ തീവ്രത കൗമാരക്കാർക്ക് അപകടസാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. ശാരീരിക / ലൈംഗിക അല്ലെങ്കിൽ വൈകാരിക ദുരുപയോഗം, മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗ പ്രശ്‌നങ്ങളുള്ള വീട്, അശ്രദ്ധ, ദാരിദ്ര്യം, രക്ഷാകർതൃ അതിക്രമങ്ങൾക്ക് വിധേയരാകുക തുടങ്ങിയവയുണ്ടെങ്കിൽ പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങളിൽ സൈക്കോപത്തോളജി വികസിപ്പിക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്. [11] എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐ പ്രവണത ഉള്ള സ്ത്രീകൾ മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്നും വൈകാരിക അശ്രദ്ധയും സുരക്ഷിതമല്ലാത്ത പിതൃബന്ധവും അനുഭവിച്ചതായി കാണിക്കുന്നു, അതേസമയം എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ പ്രവണത ഉള്ള പുരുഷന്മാർ മാതാപിതാക്കളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിലൂടെ കടന്നുപോകുമെന്ന് പ്രവചിക്കപ്പെടുന്നു.[13] അമിത രക്ഷാകർതൃ നിയന്ത്രണവും രക്ഷാകർതൃ പിന്തുണയുടെ അഭാവവും സാധാരണയായി എൻ‌എസ്‌എസ്ഐയുടെ ഉയർന്ന പ്രവണതയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ആന്തരിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ വൈകാരിക വ്യതിചലനം, മാനസിക ക്ലേശങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാകുന്നത് ആണ്. ഇത് വ്യക്തികളെ എൻ‌എസ്‌എസ്ഐ പ്രവണതയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. [11]

സ്ട്രെസ് റിലീസ് ഉദ്ദേശ്യത്തിനായി ചെയ്യുന്നതായ ധാരാളം എൻഎസ്എസ്ഐ കേസുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മിക്ക എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐ രോഗികളുടെയും രോഗാവസ്ഥ ദുഃഖം, ഉത്കണ്ഠ, വിഷാദം, ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതായുള്ള തോന്നൽ, ഒറ്റപ്പെടൽ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് അവരുടെ ജീവിത നിലവാരത്തെയും പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നു. ശാരീരിക മുറിവുകൾ ഉണ്ടാക്കുന്നത് അസഹനീയമായ ദുരിതം ഒഴിവാക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗമാണ്, ശാരീരിക വേദനയെ മാനസിക വേദന കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു മാർഗമായി അവർ കരുതുന്നു, പരിക്കിന് ശേഷം സംതൃപ്തിയും സുഖവും അനുഭവപ്പെടുന്നുവെന്ന് പലരും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. [8] എൻ‌എസ്‌എസ്‌ഐയുടെ മറ്റ് കാരണങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ നേടുക, വൈകാരിക മരവിപ്പ് ലഘൂകരിക്കുക എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. [11]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ Abram, Harry S. (1966). "The van Gogh Syndrome: An Unusual Case of Polysurgical Addiction | American Journal of Psychiatry". American Journal of Psychiatry. 123 (4): 478–481. doi:10.1176/ajp.123.4.478. PMID 5957391.
  2. ↑ Aryal, S.; Puri, P. R.; Thapa, R.; Roka, Y. B. (2011-11-24). "Van Gogh Syndrome| Journal of Nepal Health Research Council". Journal of Nepal Health Research Council. Archived from the original on 2018-11-26. Retrieved 2018-09-19.
  3. ↑ Segen, J. (2010). Concise Dictionary of Modern Medicine. BookBaby. ISBN 9781609840730. Retrieved 2018-09-19.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  4. ↑ Taylor, R.B. (2016). White Coat Tales: Medicine's Heroes, Heritage, and Misadventures. Springer International Publishing. p. 128. ISBN 9783319290553. Retrieved 2018-09-19.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Postgraduate Medical Journal". Blackwell Scientific Publications. 1 July 1998.
  6. ↑ "The American Journal of Psychiatry". American Psychiatric Association. 19 September 1967.
  7. ↑ "Toronto Notes 2011 - Cardiology_and_Cardiovascular_Surgery - [PDF Document]". vdocuments.site. Archived from the original on 2020-10-19. Retrieved 2021-08-30.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 Klonsky, E David; Victor, Sarah E; Saffer, Boaz Y (November 2014). "Nonsuicidal Self-Injury: What We Know, and What We Need to Know". Canadian Journal of Psychiatry. 59 (11): 565–568. doi:10.1177/070674371405901101. ISSN 0706-7437. PMC 4244874. PMID 25565471.
  9. ↑ "Van Gogh syndrome". ResearchGate (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-04-29.
  10. ↑ 10.0 10.1 Zetterqvist, Maria (2015-12-01). "The DSM-5 diagnosis of nonsuicidal self-injury disorder: A review of the empirical literature". Child and Adolescent Psychiatry and Mental Health. 9: 31. doi:10.1186/s13034-015-0062-7. PMC 4584484. PMID 26417387.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 11.5 "Nonsuicidal Self-Injury". ResearchGate (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-04-29.
  12. ↑ Gratz, Kim L.; Dixon-Gordon, Katherine L.; Chapman, Alexander L.; Tull, Matthew T. (October 2015). "Diagnosis and Characterization of DSM-5 Nonsuicidal Self-Injury Disorder Using the Clinician-Administered Nonsuicidal Self-Injury Disorder Index". Assessment. 22 (5): 527–539. doi:10.1177/1073191114565878. ISSN 1073-1911. PMC 5505727. PMID 25604630.
  13. ↑ Cipriano, Annarosa; Cella, Stefania; Cotrufo, Paolo (2017). "Nonsuicidal Self-injury: A Systematic Review". Frontiers in Psychology (in ഇംഗ്ലീഷ്). 8: 1946. doi:10.3389/fpsyg.2017.01946. ISSN 1664-1078. PMC 5682335. PMID 29167651.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=വാൻ_ഗോഗ്_സിൻഡ്രോം&oldid=4108070" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്