സ്റ്റോൺവാൾ കലാപം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Jump to navigation Jump to search
സ്റ്റോൺവാൾ കലാപം
-യുടെ ഭാഗം
തിയതിജൂൺ 28 – ജൂലൈ 3, 1969 (1969-06-28 – 1969-07-03)[1][2][3]
സ്ഥലം
Stonewall Inn

40°44′01.67″N 74°00′07.56″W / 40.7337972°N 74.0021000°W / 40.7337972; -74.0021000
ലക്ഷ്യങ്ങൾGay liberation and LGBT rights in the United States
മാർഗ്ഗങ്ങൾRiot, street protests
Parties to the civil conflict
New York Police Department
  • Tactical Patrol Force
  • Fourth, fifth, sixth, and ninth Precincts
Stonewall Inn patrons
Number

Day 1: 10 NYPD officers (inside the Inn)

Day 2: Multiple NYPD Precincts

Day 1: 500 – 600 supporters outside the Inn

Day 2: ~1000 supporters inside and outside the Inn
Part of a series on
LGBT topics
      
lesbian ∙ gay ∙ bisexual ∙ transgender
Sexual orientation
History
Culture
Rights
Health
Social attitudes
Prejudice, violence
Academic fields and discourse
Portal LGBT.svg LGBT portal

ന്യൂയോർക്ക് നഗരത്തിലെ മാൻഹട്ടനിലെ ഗ്രീൻ‌വിച്ച് വില്ലേജ് പരിസരത്തുള്ള സ്റ്റോൺ‌വാൾ ഹോട്ടലിൽ 1969 ജൂൺ 28 ന് അതിരാവിലെ ആരംഭിച്ച പോലീസ് റെയ്ഡിനെതിരെ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളുടെ എൽജിബിടി കമ്മ്യൂണിറ്റിയിലെ അംഗങ്ങൾ നടത്തിയ സ്വയമേവയുള്ള, അക്രമാസക്തമായ പ്രകടനങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയായിരുന്നു സ്റ്റോൺവാൾ കലാപം (സ്റ്റോൺവാൾ പ്രക്ഷോഭം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു). യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലെ എൽജിബിടി അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള ആധുനിക പോരാട്ടം ആയ ഈ സംഭവം സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ വിമോചന പ്രസ്ഥാനത്തിലേക്ക് [4][5][6][7]നയിച്ച പ്രധാനപ്പെട്ട സംഭവമായി പരക്കെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [8][9]

1950 കളിലും 1960 കളിലും സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായ അമേരിക്കക്കാർ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ വിരുദ്ധ നിയമവ്യവസ്ഥയെ നേരിട്ടു. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളെ സമൂഹത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കാമെന്ന് തെളിയിക്കാൻ യുഎസിലെ ആദ്യകാല ഹോമോഫൈൽ ഗ്രൂപ്പുകൾ ശ്രമിച്ചു. സ്വവർഗാനുരാഗികൾക്കും ഭിന്നലിംഗക്കാർക്കും ഒരുപോലെ ഏറ്റുമുട്ടാത്ത വിദ്യാഭ്യാസത്തെ അവർ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, 1960 കളിലെ അവസാന വർഷങ്ങൾ വളരെ വിവാദപരമായിരുന്നു. കാരണം പൗരാവകാശ പ്രസ്ഥാനം, 1960 കളിലെ പ്രതി-സംസ്കാരം, വിയറ്റ്നാം യുദ്ധവിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനം എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി സാമൂഹിക / രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ സജീവമായിരുന്നു. ഗ്രീൻ‌വിച്ച് വില്ലേജിന്റെ ലിബറൽ പരിതഃസ്ഥിതിക്കൊപ്പം ഈ സ്വാധീനങ്ങളും സ്റ്റോൺ‌വാൾ കലാപത്തിന് ഉത്തേജകമായി.

വളരെക്കുറച്ച് സ്ഥാപനങ്ങൾ 1950 കളിലും 1960 കളിലും സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളെ സ്വാഗതം ചെയ്തത് പലപ്പോഴും ബാറുകളായിരുന്നു. ബാർ ഉടമകളും മാനേജർമാരും സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായിരുന്നു. അക്കാലത്ത്, സ്റ്റോൺവാൾ സത്രം മാഫിയയുടെ ഉടമസ്ഥതയിലായിരുന്നു.[10][11][12] ഇത് രക്ഷാധികാരികളുടെ വർഗ്ഗീകരണം നൽകുകയും ഡ്രാഗ് രാജ്ഞികൾ, ലിംഗമാറ്റക്കാർ, പൗരുഷമില്ലാത്ത ചെറുപ്പക്കാർ, ബുച്ച് ലെസ്ബിയൻ, പുരുഷ വേശ്യകൾ, ഭിന്നലിംഗർ, ഭവനരഹിതരായ യുവാക്കൾ തുടങ്ങിയ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ സമൂഹത്തിലെ ഏറ്റവും അശക്തരും പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടവരുമായ ആളുകൾക്കിടയിൽ ഇത് ജനപ്രിയമാകുകയും ചെയ്തു. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾക്കെതിരായ പോലീസ് റെയ്ഡുകൾ 1960 കളിൽ പതിവായിരുന്നു. എന്നാൽ സ്റ്റോൺവാൾ ഹോട്ടലിലെ സ്ഥിതിഗതികൾ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്ക് പെട്ടെന്ന് നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റി പൊലീസും ഗ്രീൻ‌വിച്ച് വില്ലേജിലെ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളും തമ്മിലുള്ള സംഘർഷങ്ങൾ പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം കൂടുതൽ പ്രതിഷേധത്തിനിടയാക്കി. ആഴ്ചകൾക്കുള്ളിൽ, സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായ പുരുഷന്മാർക്കും ലെസ്ബിയൻ‌മാർക്കും അവരുടെ ലൈംഗികചായ്‌വ് അറസ്റ്റുചെയ്യപ്പെടുമെന്ന് ഭയപ്പെടാതെ തുറന്നിടാനുള്ള സ്ഥലങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിനായി ഗ്രാമവാസികൾ വേഗത്തിൽ ആക്ടിവിസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പുകളായി സംഘടിപ്പിച്ചു.

സ്റ്റോൺ‌വാൾ കലാപത്തിനുശേഷം, ന്യൂയോർക്ക് നഗരത്തിലെ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളും ലെസ്ബിയൻ‌മാരും ലിംഗഭേദം, വംശം, ക്ലാസ്, തലമുറയായുള്ള തടസ്സങ്ങൾ എന്നിവ ഒരു സമന്വയ കമ്മ്യൂണിറ്റിയായി നേരിട്ടു. ആറുമാസത്തിനുള്ളിൽ, ഏറ്റുമുട്ടൽ തന്ത്രങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ന്യൂയോർക്കിൽ രണ്ട് സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ സംഘടനകൾ രൂപീകരിച്ചു. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾക്കും ലെസ്ബിയൻ‌മാർക്കും അവകാശങ്ങൾ ഉന്നമിപ്പിക്കുന്നതിനായി മൂന്ന് പത്രങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ, യുഎസിലും ലോകമെമ്പാടും സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ അവകാശ സംഘടനകൾ സ്ഥാപിതമായി. 1970 ജൂൺ 28 ന് ന്യൂയോർക്ക്, ലോസ് ഏഞ്ചൽസ്, സാൻ ഫ്രാൻസിസ്കോ എന്നിവിടങ്ങളിൽ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളുടെ ആദ്യത്തെ മാർച്ചുകൾ നടന്നു.[13]കലാപത്തിന്റെ വാർഷികം ചിക്കാഗോയിൽ അനുസ്മരിച്ചു. മറ്റ് നഗരങ്ങളിലും സമാനമായ മാർച്ചുകൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. 2016-ൽ സൈറ്റിൽ സ്റ്റോൺവാൾ ദേശീയ സ്മാരകം സ്ഥാപിച്ചു.[14]ഇന്ന്, എൽ‌ജിബിടി പ്രൈഡ് ഇവന്റുകൾ ലോകമെമ്പാടും വർഷം തോറും ജൂൺ അവസാനം വരെ സ്റ്റോൺ‌വാൾ കലാപം ആഘോഷിക്കുന്നു. സ്റ്റോൺ‌വാൾ 50 - വേൾ‌ഡ്പ്രൈഡ് എൻ‌വൈ‌സി 2019, സ്റ്റോൺ‌വാൾ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ അമ്പതാം വാർഷികം അനുസ്മരിച്ചു.[15]2019 ജൂൺ 6 ന്‌, ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റി പോലീസ് കമ്മീഷണർ ജെയിംസ് പി.ഓ നീൽ 1969-ൽ സ്റ്റോൺ‌വാളിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ നടപടികൾക്ക് ന്യൂയോർക്ക് പോലീസ് ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റിനെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് ഔപചാരിക ക്ഷമാപണം നടത്തി.[16][17]

പശ്ചാത്തലം[തിരുത്തുക]

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലെ സ്വവർഗലൈംഗികത[തിരുത്തുക]

രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്റെ സാമൂഹിക പ്രക്ഷോഭത്തെത്തുടർന്ന്, അമേരിക്കയിലെ പലർക്കും “യുദ്ധത്തിനു മുമ്പുള്ള സാമൂഹിക ക്രമം പുനഃസ്ഥാപിക്കാനും മാറ്റത്തിന്റെ ശക്തികളെ തടയാനും” ആഗ്രഹമുണ്ടെന്ന് ചരിത്രകാരനായ ബാരി ആദം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. കമ്യൂണിസ്റ്റ് വിരുദ്ധതയ്ക്ക് ദേശീയ ഊന്നൽ നൽകിയതിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് സെനറ്റർ ജോസഫ് മക്കാർത്തി യുഎസ് ഗവൺമെന്റ്, യുഎസ് ആർമി, മറ്റ് സർക്കാർ ധനസഹായമുള്ള ഏജൻസികൾ, സ്ഥാപനങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾക്കായി ഒരു ഹിയറിംഗ് നടത്തി. ഇത് ഒരു ദേശീയ ഭ്രാന്തിലേക്ക് നയിച്ചു. അരാജകവാദികളും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരും അമേരിക്കൻ വംശജരും അട്ടിമറികളുമാണെന്ന് കരുതുന്ന മറ്റ് ആളുകളെ സുരക്ഷാ അപകടങ്ങളായി കണക്കാക്കി. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളെയും ലെസ്ബിയൻ‌മാരെയും യു‌എസ്‌ സ്റ്റേറ്റ് ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് ബ്ലാക്ക് മെയിലിന് വിധേയരാക്കാമെന്ന സിദ്ധാന്തത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി. 1950 ൽ ക്ലൈഡ് ആർ. ഹോയിയുടെ അധ്യക്ഷതയിൽ നടത്തിയ ഒരു സെനറ്റ് അന്വേഷണത്തിൽ ഒരു റിപ്പോർട്ടിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “പരസ്യമായ വക്രമായ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നവർക്ക് സാധാരണക്കാരുടെ വൈകാരിക സ്ഥിരതയില്ലെന്ന് പൊതുവെ വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. [18] സർക്കാരിലെ എല്ലാ രഹസ്യാന്വേഷണ ഏജൻസികളും “സർക്കാരിലെ ലൈംഗിക വക്രതകൾ സുരക്ഷാ അപകടങ്ങളുണ്ടാക്കുമെന്ന് പൂർണമായും യോജിക്കുന്നു”.[19]1947 നും 1950 നും ഇടയിൽ 1,700 ഫെഡറൽ തൊഴിൽ അപേക്ഷകൾ നിരസിച്ചു, 4,380 പേരെ സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു, 420 പേരെ സ്വവർഗരതിക്കാരെന്ന് സംശയിക്കുന്നതിന്റെ പേരിൽ അവരെ സർക്കാർ ജോലികളിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കി.[20]

1950 കളിലും 1960 കളിലും യുഎസ് ഫെഡറൽ ബ്യൂറോ ഓഫ് ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷനും (എഫ്ബിഐ) പോലീസ് വകുപ്പുകളും അറിയപ്പെടുന്ന സ്വവർഗാനുരാഗികളുടെയും അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും സുഹൃത്തുക്കളുടെയും പട്ടികകൾ സൂക്ഷിച്ചു. സ്വവർഗലൈംഗികതയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ മെയിൽ ചെയ്ത വിലാസങ്ങൾ യുഎസ് പോസ്റ്റ് ഓഫീസ് സൂക്ഷിച്ചു.[21]സംസ്ഥാന-പ്രാദേശിക സർക്കാരുകൾ ഇത് പിന്തുടർന്നു: സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾക്കും ലെസ്ബിയൻ‌മാർക്കും വേണ്ടിയുള്ള ബാറുകൾ അടച്ചുപൂട്ടി. അവരുടെ ഉപഭോക്താക്കളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും പത്രങ്ങളിൽ തുറന്നുകാട്ടുകയും ചെയ്തു.[22]സമീപ പ്രദേശങ്ങൾ, പാർക്കുകൾ, ബാറുകൾ, സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളുടെ ബീച്ചുകൾ എന്നിവ ഒഴിവാക്കാൻ നഗരങ്ങൾ "സ്വീപ്പ്" നടത്തി. എതിർലിംഗത്തിലുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്നത് അവർ നിരോധിച്ചു. സ്വവർഗലൈംഗികത എന്ന് സംശയിക്കുന്ന ഇൻസ്ട്രക്ടർമാരെ സർവകലാശാലകൾ പുറത്താക്കി.[23]1952-ൽ അമേരിക്കൻ സൈക്യാട്രിക് അസോസിയേഷൻ സ്വവർഗലൈംഗികതയെ ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് ആൻഡ് സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്കൽ മാനുവലിൽ (DSM) ഒരു മാനസിക വിഭ്രാന്തിയായി പട്ടികപ്പെടുത്തി. 1962-ൽ സ്വവർഗലൈംഗികതയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വലിയ പഠനം, മാതാപിതാക്കളും ശിശു ബന്ധങ്ങളും മൂലമുണ്ടാകുന്ന എതിർലിംഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള രോഗകാരണമായ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആശയമായി ഈ തകരാറിനെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനെ ന്യായീകരിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു. ഈ കാഴ്ചപ്പാട് മെഡിക്കൽ തൊഴിലിൽ വ്യാപകമായി സ്വാധീനിച്ചു. [24]എന്നിരുന്നാലും, 1956-ൽ മനഃശാസ്ത്രജ്ഞൻ എവ്‌ലിൻ ഹുക്കർ ഒരു പഠനം നടത്തി. സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞ സ്വവർഗാനുരാഗികളുടെ സന്തോഷവും നന്നായി ക്രമീകരിച്ച സ്വഭാവവും ഭിന്നലിംഗ പുരുഷന്മാരുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി. അതിൽ വ്യത്യാസമില്ലയെന്നു കണ്ടു.[25]അവരുടെ പഠനം മെഡിക്കൽ സമൂഹത്തെ അമ്പരപ്പിക്കുകയും നിരവധി സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾക്കും ലെസ്ബിയൻ‌മാർക്കും[26] അവരെ നായികയാക്കുകയും ചെയ്തു. [27]എന്നാൽ സ്വവർഗലൈംഗികത 1974 വരെ ഡി‌എസ്‌എമ്മിൽ തുടർന്നു.[28]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. ↑ https://www.thedailybeast.com/the-stonewall-riots-what-really-happened-what-didnt-and-what-became-myth
  2. ↑ https://www.nyhistory.org/press/releases/new-york-historical-society-commemorates-50th-anniversary-stonewall-uprising-special
  3. ↑ https://www.nycgovparks.org/events/2019/06/26/movies-under-the-stars-stonewall-uprising
  4. ↑ Julia Goicichea (August 16, 2017). "Why New York City Is a Major Destination for LGBT Travelers". The Culture Trip. ശേഖരിച്ചത് February 2, 2019.
  5. ↑ "Brief History of the Gay and Lesbian Rights Movement in the U.S." University of Kentucky. ശേഖരിച്ചത് September 2, 2017.
  6. ↑ Nell Frizzell (June 28, 2013). "Feature: How the Stonewall riots started the LGBT rights movement". Pink News UK. ശേഖരിച്ചത് August 19, 2017.
  7. ↑ "Stonewall riots". Encyclopædia Britannica. ശേഖരിച്ചത് August 19, 2017.
  8. ↑ U.S. National Park Service (October 17, 2016). "Civil Rights at Stonewall National Monument". Department of the Interior. ശേഖരിച്ചത് August 6, 2017.
  9. ↑ "Obama inaugural speech references Stonewall gay-rights riots". മൂലതാളിൽ നിന്നും May 30, 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് January 21, 2013.
  10. ↑ Duberman, p. 183.
  11. ↑ Carter, pp. 79–83.
  12. ↑ "Stonewall Uprising: The Year That Changed America - Why Did the Mafia Own the Bar?". American Experience. PBS. April 2011. ശേഖരിച്ചത് June 5, 2019.
  13. ↑ "Heritage | 1970 Christopher Street Liberation Day Gay-In, San Francisco". SF Pride. June 28, 1970. മൂലതാളിൽ നിന്നും October 22, 2014-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് June 28, 2014.
  14. ↑ Nakamura, David; Eilperin, Juliet (June 24, 2016). "With Stonewall, Obama designates first national monument to gay rights movement". Washington Post. ശേഖരിച്ചത് June 24, 2016.
  15. ↑ About 5 million people attended WorldPride in NYC, mayor says By karma allen, Jul 2, 2019. Accessed July 4, 2019.
  16. ↑ Gold, Michael; Norman, Derek (June 6, 2019). "Stonewall Riot Apology: Police Actions Were 'Wrong,' Commissioner Admits". The New York Times (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ISSN 0362-4331. ശേഖരിച്ചത് June 6, 2019.
  17. ↑ "New York City Police Finally Apologize for Stonewall Raids". advocate.com. June 6, 2019. ശേഖരിച്ചത് June 6, 2019.
  18. ↑ Edsall, p. 277.
  19. ↑ David K. Johnson (2004). The Lavender Scare: The Cold War Persecution of Gays and Lesbians in the Federal Government. University of Chicago Press, pp. 101–102, 114–115 ISBN 0226404811
  20. ↑ Adam, p. 58.
  21. ↑ Edsall, p. 278.
  22. ↑ Adam, p. 59.
  23. ↑ Adam, p. 59.
  24. ↑ Edsall, p. 247.
  25. ↑ Edsall, p. 310.
  26. ↑ Marcus, pp. 58–59.
  27. ↑ Edsall, p. 310.
  28. ↑ Mayes, Rick; Bagwell, Catherine; Erkulwater, Jennifer L. (2009). "The Transformation of Mental Disorders in the 1980s: The DSM-III, Managed Care, and "Cosmetic Psychopharmacology"". Medicating Children: ADHD and Pediatric Mental Health. Harvard University Press. p. 76. ISBN 978-0-674-03163-0. ശേഖരിച്ചത് April 7, 2019.

ഉറവിടങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

പുറം കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

Coordinates: 40°44′02″N 74°00′08″W / 40.7338°N 74.0021°W / 40.7338; -74.0021

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സ്റ്റോൺവാൾ_കലാപം&oldid=3590390" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്