ഗേ ലിബറേഷൻ ഫ്രോണ്ട്

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Gay_Liberation_Front

നിരവധി സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ വിമോചന ഗ്രൂപ്പുകളുടെ പേരായിരുന്നു ഗേ ലിബറേഷൻ ഫ്രോണ്ട് (ജി‌എൽ‌എഫ്). അതിൽ ആദ്യത്തേത് സ്റ്റോൺ‌വാൾ കലാപത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, 1969-ൽ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയിൽ രൂപീകരിച്ചതിനെതുടർന്ന് സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളുമായി പോലീസ് ഏറ്റുമുട്ടിയിരുന്നു.^[1]

യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്[തിരുത്തുക]

ഗേ ലിബറേഷൻ ഫ്രോണ്ട് (ജിഎൽഎഫ്) എല്ലാ ആളുകൾക്കും ലൈംഗിക വിമോചനത്തിനായി വാദിച്ചു. ഭിന്നലൈംഗികത സാംസ്കാരിക വിലക്കിന്റെ അവശിഷ്ടമാണെന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുകയും നിലവിലെ സാമൂഹിക സ്ഥാപനങ്ങൾ പൊളിച്ച് നിർവചിക്കപ്പെട്ട ലൈംഗിക വേഷങ്ങൾ ഇല്ലാതെ പുനർനിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ മാറ്റം വരില്ലെന്ന് അവർ കരുതി. ഇതിനുവേണ്ടി ആണവകുടുംബത്തിന്റെ ആശയം രൂപാന്തരപ്പെടുത്താനും ജൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉപവിഭാഗങ്ങളില്ലാതെ അംഗങ്ങളുടെ അയവുള്ള ബന്ധവുമായി കൂടുതൽ സാമ്യപ്പെടുത്താനും ജി‌എൽ‌എഫ് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നു. 1969 മുതൽ 1973 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ സൈനികത, വർഗ്ഗീയത, ലൈംഗികത എന്നിവ പോലുള്ള മറ്റ് സാമൂഹിക അസമത്വങ്ങളെ ജി‌എൽ‌എഫിലെ പ്രമുഖ അംഗങ്ങൾ എതിർത്തുകൊണ്ട് അഭിസംബോധന ചെയ്തു. പക്ഷേ ആഭ്യന്തര വൈരാഗ്യം കാരണം ജി‌എൽ‌എഫ് 1973-ൽ പ്രവർത്തനം ഔദ്യോഗികമായി അവസാനിപ്പിച്ചു.^[2]

പണ്ഡിതനായ ഹെൻ‌റി അബെലോവ് പറയുന്നതനുസരിച്ച്, അൾജീരിയൻ നാഷണൽ ലിബറേഷൻ ഫ്രണ്ടിനേയും വിയറ്റ്നാമീസ് നാഷണൽ ലിബറേഷൻ ഫ്രണ്ടിനേയും പ്രകോപനപരമായാണ് ജി‌എൽ‌എഫ് എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തത്.^[3]

സ്റ്റോൺവാൾ കലാപം[തിരുത്തുക]

സ്വവർഗ്ഗ വിമോചന പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രധാന ഉത്തേജകമായും അമേരിക്കയിലെ എൽജിബിടി അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള ആധുനിക പോരാട്ടമായും സ്റ്റോൺവാൾ കലാപം പലരും കണക്കാക്കുന്നു.^[4]^[5]

1969 ജൂൺ 28 ന് ന്യൂയോർക്കിലെ ഗ്രീൻ‌വിച്ച് വില്ലേജിൽ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റി പോലീസ് ഒരു ഗേ ബാർ റെയ്ഡ് നടത്തി.^[6]ക്രിസ്റ്റഫർ സ്ട്രീറ്റിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന പ്രശസ്തമായ എൽജിബിടി സ്ഥാപനമായിരുന്നു സ്റ്റോൺവാൾ ഇൻ. 1930-ൽ രണ്ട് മുൻ കുതിരാലയമായിരുന്നു ഒരു കെട്ടിടമായി പുതുക്കിപ്പണിത് ബാർ നിർമ്മിച്ചത്. അക്കാലത്തെ എല്ലാ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളെയും പോലെ, ഇവിടം എണ്ണമറ്റ പോലീസ് റെയ്ഡുകൾക്ക് വിധേയമായിരുന്നു. കാരണം എൽജിബിടി പ്രവർത്തനങ്ങളും സാഹോദര്യവൽക്കരണവും നിയമവിരുദ്ധമായിരുന്നു. ഈ സമയം, പോലീസ് രക്ഷാധികാരികളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, ഉപഭോക്താക്കൾ നാണയങ്ങളും പിന്നീട് കുപ്പികളും പാറകളും ഉപയോഗിച്ച് എറിയാൻ തുടങ്ങി. ലെസ്ബിയൻ, സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾ പോലീസ് വാനുകളിൽ കയറ്റിയ സ്റ്റാഫ് അംഗങ്ങളെയും മോചിപ്പിച്ചു. താമസിയാതെ, യുദ്ധപ്രതിഷേധങ്ങളെ നേരിടാൻ ആദ്യം പരിശീലനം ലഭിച്ച തന്ത്രപരമായ പട്രോളിംഗ് ഫോഴ്‌സിനെ (ടിപിഎഫ്) ജനക്കൂട്ടത്തെ നിയന്ത്രിക്കാൻ വിളിപ്പിച്ചു. പാർക്കിംഗ് മീറ്റർ ഒരു ബാറ്ററിംഗ് റാമായി ഉപയോഗിച്ചു. പട്രോളിംഗ് സേന മുന്നേറുന്നതിനിടയിൽ, ജനക്കൂട്ടം പിരിഞ്ഞില്ല, പകരം ഇരട്ടിയായി കലാപ പോലീസിന് പിന്നിൽ വീണ്ടും രൂപപ്പെട്ടു. പാറകൾ എറിഞ്ഞുകൊണ്ട് "ഗേ പവർ!" എന്ന് ആക്രോശിക്കുകയും നൃത്തം ചെയ്യുകയും അവരുടെ എതിർപ്പിനെ പരിഹസിക്കുകയും ചെയ്തു. അടുത്ത നിരവധി രാത്രികളിൽ, ജനക്കൂട്ടം അനുദിനം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ലഘുലേഖകൾ കൈമാറുകയും സ്വയം അണിനിരക്കുകയും ചെയ്തു. ജൂലൈ ആദ്യം, ജൂൺ മാസത്തിൽ നടന്ന കലാപത്തെത്തുടർന്ന്, സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ സമൂഹത്തിലെ ചർച്ചകൾ ഗേ ലിബറേഷൻ ഫ്രണ്ട് രൂപീകരിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗ സമൂഹത്തിൽ സമത്വത്തിനായുള്ള പോരാട്ടത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതിന് "സ്റ്റോൺവാൾ" എന്ന വാക്ക് താമസിയാതെ വന്നു. എല്ലാ വർഷവും കലാപത്തിന്റെ വാർഷികത്തോടനുബന്ധിച്ച് ഗേ പ്രൈഡ് മാർച്ചുകൾ നടത്താറുണ്ട്.

ജി‌എൽ‌എഫിന്റെ ആദ്യ പ്രവൃത്തികളിലൊന്ന് സ്റ്റോൺ‌വാൾ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ ആക്കം തുടരുന്നതിനും സ്വവർഗാനുരാഗികളുടെ പീഡനം അവസാനിപ്പിക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെട്ട് മാർച്ച് സംഘടിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു. വംശീയതയെ അപലപിക്കുകയും വിവിധ മൂന്നാം ലോക സമരങ്ങൾക്കും ബ്ലാക്ക് പാന്തർ പാർട്ടിക്കും പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്ത ജി‌എൽ‌എഫിന് വിശാലമായ ഒരു രാഷ്ട്രീയ വേദി ഉണ്ടായിരുന്നു. അവർ മുതലാളിത്ത വിരുദ്ധ നിലപാട് സ്വീകരിച്ച് ന്യൂക്ലിയർ കുടുംബത്തെയും പരമ്പരാഗത ലിംഗഭേദത്തെയും ആക്രമിച്ചു.^[7] മാർത്ത ഷെല്ലി, ലോയിസ് ഹാർട്ട്, മിഷേല ഗ്രിഫോ തുടങ്ങിയ നിരവധി ജി‌എൽ‌എഫ് സ്ത്രീകൾ ലെസ്ബിയൻ ആക്ടിവിസ്റ്റ് സംഘടനയായ ലാവെൻഡർ മെനസ് രൂപീകരിച്ചു. 1970-ൽ ജി‌എൽ‌എഫിന്റെ ഡ്രാഗ് ക്വീൻ കോക്കസ് മാർഷ പി. ജോൺസണും സിൽവിയ റിവേരയും ഉൾപ്പെടുന്ന സ്ട്രീറ്റ് ട്രാൻസ്‌വെസ്റ്റൈറ്റ് ആക്ഷൻ റെവല്യൂഷണറീസ് (STAR), ഭവനരഹിതരായ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായ യുവാക്കൾക്കും തെരുവ് ആളുകൾക്കും, പ്രത്യേകിച്ച് മറ്റ് യുവ "തെരുവ് രാജ്ഞികൾക്കും" സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായ തടവുകാർക്കും പിന്തുണ നൽകുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ^[6]^[8]

Footnotes[തിരുത്തുക]

↑ Kissack, T. (1995-04-01). "Freaking Fag Revolutionaries: New York's Gay Liberation Front, 1969-1971". Radical History Review. 1995 (62): 105–134. doi:10.1215/01636545-1995-62-105. ISSN 0163-6545.
↑ "A brief history of the Gay Liberation Front, 1970-73". libcom.org (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2018-12-02.
↑ Abelove, Henry (June 26, 2015). "How Stonewall Obscures the Real History of Gay Liberation". The Chronicle of Higher Education. Retrieved April 21, 2018.
↑ National Park Service (2008). "Workforce Diversity: The Stonewall Inn, National Historic Landmark National Register Number: 99000562". US Department of Interior. Retrieved February 20, 2015.
↑ "Obama inaugural speech references Stonewall gay-rights riots". North Jersey Media Group Inc. January 21, 2013. Archived from the original on May 30, 2013. Retrieved February 20, 2015.
↑ ^6.0 ^6.1 Shepard, Benjamin Heim and Ronald Hayduk (2002) From ACT UP to the WTO: Urban Protest and Community Building in the Era of Globalization. Verso. pp.156-160 ISBN 978-1859-8435-67
↑ "Gay Liberation Front: Manifesto. London". 1978 [1971]. Archived from the original on 2012-04-30. Retrieved 2019-08-01.
↑ Feinberg, Leslie (September 24, 2006). "Street Transvestite Action Revolutionaries". Workers World Party. Retrieved August 21, 2018. Stonewall combatants Sylvia Rivera and Marsha "Pay It No Mind" Johnson ... Both were self-identified drag queens.

അവലംബം[തിരുത്തുക]

Canfield, William J. "We Raise our Voices". Gay & Lesbian Pride & Politics. Archived from the original on 2010-07-05. Retrieved 2019-07-30.
Diaman, N. A. (1995). "Gay Liberation Front". Archived from the original on 2007-06-11.
Kissack, Terence (1995). Freaking Fag Revolutionaries: New York's Gay Liberation Front. Radical History Review 62.
Lucas, Ian (1998), OutRage!: an oral history, Cassell, ISBN 978-0-304-33358-5
Power, Lisa (1995). No Bath But Plenty Of Bubbles: An Oral History Of The Gay Liberation Front 1970-7. Cassell. p. 340 pages. ISBN 0-304-33205-4.
Walter, Aubrey (1980). Come together : the years of gay liberation (1970-73). Gay Men's Press. p. 218 pages. ISBN 0-907040-04-7.
Wright, Lionel (July 1999). "The Stonewall Riots – 1969". Socialism Today #40.
Kafka, Tina (2006). Gay Rights. Thomson Gale Farmington Hills, MI.

പുറം കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

[1] Kissack, T. (1995-04-01). "Freaking Fag Revolutionaries: New York's Gay Liberation Front, 1969-1971". Radical History Review. 1995 (62): 105–134. doi:10.1215/01636545-1995-62-105. ISSN 0163-6545.

[2] "A brief history of the Gay Liberation Front, 1970-73". libcom.org (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2018-12-02.

[3] Abelove, Henry (June 26, 2015). "How Stonewall Obscures the Real History of Gay Liberation". The Chronicle of Higher Education. Retrieved April 21, 2018.

[diversity-4] National Park Service (2008). "Workforce Diversity: The Stonewall Inn, National Historic Landmark National Register Number: 99000562". US Department of Interior. Retrieved February 20, 2015.

[obamaspeech-5] "Obama inaugural speech references Stonewall gay-rights riots". North Jersey Media Group Inc. January 21, 2013. Archived from the original on May 30, 2013. Retrieved February 20, 2015.

[ACTUP-6] 6.0 ^6.1 Shepard, Benjamin Heim and Ronald Hayduk (2002) From ACT UP to the WTO: Urban Protest and Community Building in the Era of Globalization. Verso. pp.156-160 ISBN 978-1859-8435-67

[GLF_Manifesto-7] "Gay Liberation Front: Manifesto. London". 1978 [1971]. Archived from the original on 2012-04-30. Retrieved 2019-08-01.

[feinberg-8] Feinberg, Leslie (September 24, 2006). "Street Transvestite Action Revolutionaries". Workers World Party. Retrieved August 21, 2018. Stonewall combatants Sylvia Rivera and Marsha "Pay It No Mind" Johnson ... Both were self-identified drag queens.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]