സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ്
സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ് | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | 22 ഫെബ്രുവരി 1856 Talwan Village, Jalandhar, India |
| മരണം | 23 ഡിസംബർ 1926 (പ്രായം 70) Delhi, India |
| മരണ കാരണം | Assassination by Abdul Rashid gunshot |
മഹാത്മാ മുൻഷി രാം വിജ് എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ് (22 ഫെബ്രുവരി 1856 - 23 ഡിസംബർ 1926) , ഒരു ഇന്ത്യൻ വിദ്യാഭ്യാസ വിദഗ്ദ്ധനായിരുന്നു [വ്യക്തത വരുത്തേണ്ടതുണ്ട്] ദയാനന്ദ സരസ്വതിയുടെ പഠിപ്പിക്കലുകൾ പ്രചരിപ്പിച്ച ആര്യ സമാജ് മിഷനറിയും. ഗുരുകുൽ കംഗ്രി സർവകലാശാല പോലുള്ള വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതും 1920 കളിലെ ഹിന്ദു പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനമായ സംഗതൻ (ഏകീകരണവും സംഘടനയും), ശുദ്ധി (പുനർ പരിവർത്തനം) എന്നിവയിൽ പ്രധാന പങ്കുവഹിച്ചു.
ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും[തിരുത്തുക]
1856 ഫെബ്രുവരി 22 ന് ഇന്ത്യയിലെ പഞ്ചാബ് പ്രവിശ്യയിലെ ജലന്ധർ ജില്ലയിലെ തൽവാൻ ഗ്രാമത്തിലാണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത്. യുണൈറ്റഡ് പ്രവിശ്യകളിൽ (ഇപ്പോൾ ഉത്തർപ്രദേശ് ) പോലീസ് ഇൻസ്പെക്ടറായിരുന്ന ലാല നാനക് ചന്ദിന്റെ കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും ഇളയ കുട്ടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം, പിന്നീട് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി ഭരിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് ബൃഹസ്പതി വിജ് എന്നായിരുന്നു, എന്നാൽ പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തെ പിതാവ് മുൻഷി റാം വിജ് എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു, 1917 ൽ അദ്ദേഹം സന്യാസ് എടുക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു, ലാല മുൻഷി റാം വിജും മഹാത്മാ മുൻഷി റാമും.
കുലീനയായ ഒരു സ്ത്രീ പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നത് തടഞ്ഞതുപോലുള്ള ചില സംഭവങ്ങൾക്ക് ശേഷം അദ്ദേഹം നിരീശ്വരവാദം സ്വീകരിച്ചു. അവൻ ഒരു "വിട്ടുവീഴ്ച" ഒരു ഒരു പള്ളി പിതാവ് ഉൾപ്പെട്ട സാഹചര്യത്തിൽ സാക്ഷ്യം ആയിരുന്നു കന്യാസ്ത്രീ, ഒരു യുവതിയെ ഭക്തൻ ബലാത്സംഗം ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചതിന് , മുസ്ലിം അഭിഭാഷകന്റെ വീട്ടിലെ ഒരു ചെറിയ പെൺകുട്ടിയെ സംശയാസ്പദമായ മരണം . ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിരീശ്വരവാദത്തെ ഉറപ്പിച്ചു. ഒടുവിൽ മുക്താരി പരീക്ഷ പാസായ അദ്ദേഹം അഭിഭാഷകനാകാൻ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ദയാനന്ദനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു[തിരുത്തുക]
ദയാനന്ദ് സരസ്വതിയെ അദ്ദേഹം ആദ്യമായി കണ്ടത് പ്രഭാഷണത്തിനായി ദയാനന്ദൻ ബറേലി സന്ദർശിച്ചപ്പോഴാണ്. ചില പ്രമുഖരുടെയും ബ്രിട്ടീഷ് ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെയും സാന്നിധ്യം കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് പരിപാടികളിൽ ക്രമീകരണങ്ങളും സുരക്ഷയും കൈകാര്യം ചെയ്യുകയായിരുന്നു. പിതാവിന്റെ അഭ്യർത്ഥനപ്രകാരം മുൻഷിറാം പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുന്നു. ക്രമീകരണങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയാണ് അദ്ദേഹം ആദ്യം പോയത്, തുടർന്ന് ദയാനന്ദിന്റെ ധൈര്യം, കഴിവ്, ശക്തമായ വ്യക്തിത്വം എന്നിവയെ ശക്തമായി സ്വാധീനിച്ചുവെന്ന് അദ്ദേഹം അവകാശപ്പെട്ടു. പഠനം പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം മുൻഷിറാം അഭിഭാഷകനായി പ്രാക്ടീസ് ആരംഭിച്ചു. [1]
കരിയർ[തിരുത്തുക]
സ്കൂളുകൾ[തിരുത്തുക]
1892-ൽ ആര്യ സമാജം ഉണ്ടാക്കുവാൻ എന്ന് ഒരു വിവാദത്തിൽ രണ്ട് പിരിഞ്ഞു വൈദിക വിദ്യാഭ്യാസ കോർ കരിക്കുലം ഡിഎവി കോളേജ് ലാഹോർ. അദ്ദേഹം സംഘടന വിട്ട് പഞ്ചാബ് ആര്യ സമാജ് രൂപീകരിച്ചു. ആര്യസമാജം ഗുരുകുൽ വിഭാഗവും ഡിഎവി വിഭാഗവും തമ്മിൽ വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. ശ്രദ്ധനാന്ദ് ഗുരുകുലന്മാരിലേക്ക് പോയി. 1897 ൽ ലാലാഖ് റാം വധിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ ശ്രദ്ധാനന്ദ് അദ്ദേഹത്തിന് ശേഷം അധികാരമേറ്റു. 'പഞ്ചാബ് ആര്യപ്രതിനിധി സഭ'യുടെ തലവനായ അദ്ദേഹം ആര്യ മുസാഫിർ എന്ന പ്രതിമാസ ജേണൽ ആരംഭിച്ചു . [2] 1902 ൽ അദ്ദേഹം ഹരിദ്വാറിനടുത്ത് ഇന്ത്യയിലെ കാംഗ്രിയിൽ ഒരു ഗുരുകുൽ സ്ഥാപിച്ചു. ഈ വിദ്യാലയം ഇപ്പോൾ ഗുരുകുൽ കംഗ്രി സർവ്വകലാശാലയായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
1917 ൽ മഹാത്മാ മുൻഷി റാം സന്യാസിനെ "സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ് സരസ്വതി" ആയി സ്വീകരിച്ചു.
ശ്രദ്ധാനന്ദൻ ഹരിയാനൽ ഫരീദാബാദിനടുത്ത് അരാവലിയിൽ ഗുരുകുൽ ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥ സ്ഥാപിച്ചു . [2]
ആക്ടിവിസം[തിരുത്തുക]
1917 ൽ ശ്രദ്ധനന്ദ് ഗുരുകുൽ വിട്ട് ഹിന്ദു പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെയും ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിന്റെയും സജീവ അംഗമായി. [1] 1919 ൽ അമൃത്സറിൽ സെഷൻ നടത്താൻ അദ്ദേഹം ക്ഷണിച്ച കോൺഗ്രസുമായി ചേർന്ന് പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജാലിയൻവാല കൂട്ടക്കൊലയാണ് ഇതിന് കാരണം, കോൺഗ്രസ് കമ്മിറ്റിയിലെ ആരും അമൃത്സറിൽ ഒരു സെഷൻ നടത്താൻ സമ്മതിച്ചില്ല. ശ്രദ്ധാനന്ദ് അധ്യക്ഷത വഹിച്ചു.
റൗലറ്റ് നിയമത്തിനെതിരായ രാജ്യവ്യാപക പ്രതിഷേധത്തിലും അദ്ദേഹം പങ്കുചേർന്നു. അതേ വർഷം ചാന്ദ്‌നി ച k ക്കിലെ ക്ലോക്ക് ടവറിൽ ഗൂർഖ സൈനികരുടെ മുന്നിൽ അദ്ദേഹം പ്രതിഷേധിച്ചു, തുടർന്ന് മുന്നോട്ട് പോകാൻ അനുവദിച്ചു. [1] 1920 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ ഹിന്ദു സംഘഥൻ (ഏകീകരണ) പ്രസ്ഥാനത്തിലെ ഒരു പ്രധാന ശക്തിയായി അദ്ദേഹം ഉയർന്നുവന്നു, അത് ഇപ്പോൾ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഹിന്ദു മഹാസഭയുടെ ഫലമാണ്. [3]
മതപരമായ വിഷയങ്ങളിൽ ഹിന്ദിയിലും ഉറുദുവിലും അദ്ദേഹം എഴുതി. രണ്ട് ഭാഷകളിലും അദ്ദേഹം പത്രങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ദേവനാഗ്രി ലിപിയിൽ ഹിന്ദി പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ദരിദ്രരെ സഹായിക്കുകയും സ്ത്രീകളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. 1923 ആയപ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം സാമൂഹ്യരംഗം വിട്ട് പൂർണ്ണമനസ്സോടെ തന്റെ മുൻകാല ശുദ്ധി പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ( ഹിന്ദുമതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം) ചെയ്തു, അത് ഹിന്ദുമതത്തിനുള്ളിലെ ഒരു പ്രധാന ശക്തിയായി മാറി. [4]
1923 ന്റെ അവസാനത്തിൽ അദ്ദേഹം ഭാരതീയ ഹിന്ദു ശുദ്ധിസഭയുടെ പ്രസിഡന്റായി. മുസ്‌ലിംകളെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും പടിഞ്ഞാറൻ യുണൈറ്റഡ് പ്രവിശ്യയിലെ 'മൽക്കാന രജപുത്രർ'. ഇത് അദ്ദേഹത്തെ അക്കാലത്തെ മുസ്ലീം പുരോഹിതരുമായും നേതാക്കളുമായും നേരിട്ട് ഏറ്റുമുട്ടലിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. [2] [5]
കൊലപാതകം[തിരുത്തുക]
1926 ഡിസംബർ 23 ന് അബ്ദുൾ റാഷിദ് എന്നയാൾ അദ്ദേഹത്തെ വധിച്ചു. [6] [7] അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം 1926 ഡിസംബർ 25 ന് കോൺഗ്രസിന്റെ ഗുവാഹത്തി സമ്മേളനത്തിൽ ഗാന്ധി അനുശോചന പ്രമേയം അവതരിപ്പിച്ചു. [8] പ്രസക്തമായ ഭാഗത്തെ പ്രസംഗത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഭാഗം ഇങ്ങനെ: "സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ്‌ജിയുടെ ഓർമ്മ നിങ്ങൾ പ്രിയങ്കരനാണെങ്കിൽ, പരസ്പര വിദ്വേഷത്തിന്റെയും ശാന്തതയുടെയും അന്തരീക്ഷം ശുദ്ധീകരിക്കാൻ നിങ്ങൾ സഹായിക്കും. വിദ്വേഷം വളർത്തുകയും തെറ്റായി ചിത്രീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പേപ്പറുകൾ ബഹിഷ്‌കരിക്കാൻ നിങ്ങൾ സഹായിക്കും. 90 ശതമാനം പേപ്പറുകളും ഇന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചാൽ ഇന്ത്യക്ക് ഒന്നും നഷ്ടമാകില്ലെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. . . എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ അബ്ദുൾ റാഷിദിനെ ഒരു സഹോദരൻ എന്ന് വിളിച്ചതെന്ന് ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകും. സ്വാമിജിയുടെ കൊലപാതകത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ കുറ്റക്കാരനാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നില്ല. പരസ്പരം വിദ്വേഷ വികാരങ്ങൾ ഉളവാക്കിയവരാണ് കുറ്റബോധം. ഹിന്ദുക്കളായ നമുക്ക് ഗീത നമ്മോട് സമർഥതയുടെ പാഠം നിർദ്ദേശിക്കുന്നു; ഒരു ചന്ദലയോ നായയോ പശുവോ ആനയോടോ ഉള്ള അതേ വികാരങ്ങൾ ഞങ്ങൾ പഠിച്ച ബ്രാഹ്മണനോടും വിലമതിക്കണം. " [9]
ഇന്ന്, ഹരിദ്വാറിലെ ഗുരുകുൽ കാംഗ്രി സർവകലാശാലയിലെ പുരാവസ്തു മ്യൂസിയത്തിലെ 'സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ് കക്ഷ'യിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫിക് യാത്രയുണ്ട്. [10]
സ്വാതന്ത്ര്യലബ്ധിക്കുശേഷം ദില്ലി ടൗൺ‌ഹാളിന് മുന്നിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിച്ചു, വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ പ്രതിമയ്ക്ക് പകരം. [11] പഴയ ഡെൽഹിയിലെ ഈ സ്ഥലത്തെ ഘണ്ഡാഘർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, കാരണം 1950 വരെ പഴയ ക്ലോക്ക് ടവർ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. [12]
സ്വകാര്യ ജീവിതം[തിരുത്തുക]
ശ്രദ്ധനാഥിനും ഭാര്യ ശിവാദേവിക്കും രണ്ട് ആൺമക്കളും രണ്ട് പെൺമക്കളുമുണ്ടായിരുന്നു. ശ്രദ്ധനാഥിന് 35 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ഭാര്യ മരിച്ചു. ഇന്ത്യയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിന്റെ പ്രധാന എതിരാളിയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചെറുമകൾ സത്യവതി . [13]
ഗ്രന്ഥസൂചിക[തിരുത്തുക]
- ആര്യ സമാജവും അതിന്റെ എതിരാളികളും: ഒരു ന്യായീകരണം, രാമദേവ. Sn പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1910.
- ഹിന്ദു സംഗതൻ: മരിക്കുന്ന വംശത്തിന്റെ രക്ഷകൻ, 1924-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
- കോൺഗ്രസിനുള്ളിൽ, സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ്, സമാഹരിച്ചത് പുരുഷോത്തമ രാമചന്ദ്ര ലെലെ. ഫീനിക്സ് പബ്ലിക്കേഷൻസ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1946.
- കല്യാൺ മാർഗ് കെ പാത്തിക് (ആത്മകഥ: ഹിന്ദി), ന്യൂഡൽഹി nd
- ആത്മകഥ (ഇംഗ്ലീഷ് പരിഭാഷ), എം ആർ ജംബുനാഥൻ എഡിറ്റ് ചെയ്തത്. ഭാരതീയ വിദ്യ ഭവൻ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1961
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]
- സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ്, സത്യദേവ് വിദ്യാലങ്കർ, എഡി. ഇന്ദ്ര വിദ്യാവചസ്പതി. ദില്ലി, 1933.
- ആര്യപതിക് ലേക് റാം എഴുതിയ സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ് (ലാല മുൻഷി റാം) . ജല്ലന്ദർ. 2020 വിക്.
- സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ്, കെ എൻ കപൂർ. ആര്യപ്രതിനിധി സഭ, ജല്ലന്ധർ, 1978.
- സ്വാമി ശ്രദ്ധാനന്ദ്: ഹിസ് ലൈഫ് ആൻഡ് കോസസ്, ജെടിഎഫ് ജോർദൻസ്. ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1981.
- വിഭാഗം രണ്ട്: സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ് . ആധുനിക ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ ചിന്ത, വിശ്വനാഥ് പ്രസാദ് വർമ്മ. ലക്ഷ്മി നരേൻ അഗർവാൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1961. പേജ് 447.
- ചാപ്റ്റ് ഇലവൻ: സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ് . ആധുനിക ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിലെ നൂതന പഠനം : 1920–1947 . ജി എസ് ചബ്ര. സ്റ്റെർലിംഗ് പബ്ലിഷേഴ്‌സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1971. പേജ് 211
- ഗാന്ധിജിയുടെ പെൻ-പോർട്രെയ്റ്റുകളും ട്രിബ്യൂട്ടുകളും : '(മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ പ്രശസ്തരായ പുരുഷന്മാരുടെയും സ്ത്രീകളുടെയും രേഖാചിത്രങ്ങൾ)', ഗാന്ധി, യുഎസ് മോഹൻ റാവു. നാഷണൽ ബുക്ക് ട്രസ്റ്റ്, ഇന്ത്യ, 1969 പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. പേജ് 133
- സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ് - ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യസമര സേനാനികൾ: സ്വാതന്ത്ര്യസമരം . അൻ‌മോൾ പബ്ലിഷേഴ്‌സ്, 1996. .
- ടെലിഗ്രാം ടു സ്വാമി ശ്രദ്ധനാന്ദ്, (2 ഒക്ടോബർ 1919) - ശേഖരിച്ച കൃതികൾ, ഗാന്ധി. പ്രസിദ്ധീകരണ വിഭാഗം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, വിവര, പ്രക്ഷേപണ മന്ത്രാലയം, ഗവ. ഇന്ത്യ, 1958. v.16. പേജ് 203.
- ആർ‌എം ചോപ്ര എഴുതിയ 1997 ലെ "ദി ലെഗസി ഓഫ് ദി പഞ്ചാബ്" എന്ന കൃതിയിൽ സ്വാമി ശ്രദ്ധനന്ദിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ലേഖനം, പഞ്ചാബി ബ്രാഡ്രി, കൊൽക്കത്ത,
പരാമർശങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 G.S. Chhatra (2007). Some Indian Personalities of the Time: Swami Shraddhanand Advanced Study in the History of Modern India Lotus Press. p. 227.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 G. R. Thursby (1975). Controversy Hindu-Muslim Relations in British India: A Study of Controversy, Conflict, and Communal Movements in Northern India 1923–1928, BRILL. . p. 15.
- ↑ Chetan Bhatt (2001). Shraddhanand Hindu Nationalism: Origins, Ideologies and Modern Myths Berg Publishers. . p. 62
- ↑ R. K. Ghai. (1990) Shuddhi Movement in India: A Study of Its Socio-political Dimensions, Commonwealth Publishers., p. 43.
- ↑ Kenneth W. Jones (1987). Socio-Religious Reform Movements in British India: Socio-Religious Reform Movements in British India, Volume III-1 Cambridge University Press. . p. 194
- ↑ 23 December is the Shardanand Balidhan Divas Archived 2018-12-18 at the Wayback Machine. Arya Samaj.
- ↑ http://www.hindujagruti.org/articles/86.html Swami Shraddhanand
- ↑ Jagdish Saran Sharma (1959). Indian National Congress: A Descriptive Bibliography of India's Struggle for Freedom, S. Chand. p. 502.
- ↑ The Official Mahatma Gandhi eArchive[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]. Mahatma.org.in. Retrieved on 17 December 2018.
- ↑ Archaeological Museum Gurukul Kangri University
- ↑ "Stories in stone", The Hindu, 20 October 2014
- ↑ Clock Tower Chandni Chowk, Delhi, early 1900s. Columbia.edu. Retrieved on 17 December 2018.
- ↑ Geraldine Forbes (1999). Women in Modern India, Volume 4. Cambridge University Press. p. 148. ISBN 9780521612401.