റീറ്റ്ബെർഗ് മ്യൂസിയം, സൂറിച്ച്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
വെസെൻഡോങ്ക് വില്ല, റീറ്റ്ബർഗ് മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ പ്രധാന കെട്ടിടം

ഏഷ്യൻ, ആഫ്രിക്കൻ, അമേരിക്കൻ, ഓഷ്യാനിയൻ കലകൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലെ സൂറിച്ചിലുള്ള ഒരു മ്യൂസിയമാണ് റീറ്റ്ബർഗ് മ്യൂസിയം. യൂറോപ്യൻ ഇതര കലയിലും രൂപകൽപ്പനയിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആർട്ട് മ്യൂസിയമാണിത്. സൂറിച്ചിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ മ്യൂസിയവും നഗരത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ മ്യൂസിയവുമാണ് ഇത്. 2007-ൽ ഏകദേശം 157,000 ത്തോളം പേരാണ് ഈ മ്യൂസിയം സന്ദർശിച്ചത്.

സ്ഥലവും കെട്ടിടങ്ങളും[തിരുത്തുക]

സൂറിച്ചിലെ റീറ്റർപാർക്കിലാണ് റീറ്റ്ബെർഗ് മ്യൂസിയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്, നിരവധി ചരിത്രപരമായ കെട്ടിടങ്ങൾ ഇത് ഉൾക്കൊള്ളുന്നു: വെസെൻഡോങ്ക് വില്ല, റെമിസ് (അല്ലെങ്കിൽ "ഡിപ്പോ"), റീറ്റർ പാർക്ക്-വില്ല, ഷോൺബെർഗ് വില്ല. 2007-ൽ ആൽഫ്രഡ് ഗ്രാസിയോലിയും അഡോൾഫ് ക്രിസ്‌ചാനിറ്റ്‌സും ചേർന്ന് രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത "സ്മാരാഗ്ഡ്" എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പുതിയ കെട്ടിടം തുറന്നു. ഈ ഭൂഗർഭ കെട്ടിടത്തിൻ്റെ കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ പ്രദർശന സ്ഥലത്തെ ഇരട്ടിയിലധികം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. [1] [2] [3]

സൂറിച്ച് എംഗെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷന് സമീപമാണ് മ്യൂസിയം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്, ട്രാം ലൈൻ #7, ബസ് ലൈൻ #33 എന്നിവയിലൂടെയും എത്തിച്ചേരാം.

ചരിത്രം[തിരുത്തുക]

1940-കളുടെ തുടക്കത്തിൽ, സൂറിച്ച് നഗരം റീറ്റർപാർക്കും വെസെൻഡോങ്ക് വില്ലയും വാങ്ങി. 1949-ൽ, റഫറണ്ടം വഴി വില്ല തിരഞ്ഞെടുത്തു, 1945-ൽ അദ്ദേഹം നഗരത്തിന് സംഭാവന നൽകിയ ബാരൺ വോൺ ഡെർ ഹെയ്‌ഡിൻ്റെ കലാ ശേഖരത്തിനായി ഒരു മ്യൂസിയമായി പുനർനിർമ്മിക്കാനായി [3] വാസ്തുശില്പിയായ ആൽഫ്രഡ് ഗ്രാഡ്മാൻ്റെ കീഴിലാണ് 1951-52ൽ ഇത് നടപ്പിലാക്കിയത്. 1952 മെയ് 24 നാണ് റീറ്റ്ബെർഗ് മ്യൂസിയം തുറന്നത്. ജൊഹാനസ് ഇട്ടൻ, സ്വിസ് എക്സ്പ്രഷനിസ്റ്റ് ചിത്രകാരൻ, 1956 വരെ മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ ഡയറക്ടറായിരുന്നു.

1976-ൽ, പൊളിക്കുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിരുന്ന ഷോൺബെർഗ് വില്ല നഗരം ഏറ്റെടുക്കുകയും 1978-ൽ മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ വിപുലീകരണമായി അത് തുറക്കുകയും ചെയ്തു. ഇന്ന്, മ്യൂസിയം നിയന്ത്രിക്കുന്ന വിപുലമായ നോൺ-ലെൻഡിംഗ് ലൈബ്രറിയും വില്ലയിൽ ഉണ്ട്.

സംഘടനയും ധനസഹായവും[തിരുത്തുക]

സൂറിച്ച് നഗരത്തിലെ പ്രസിഡൻഷ്യൽ ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റാണ് റീറ്റ്ബെർഗ് മ്യൂസിയം നടത്തുന്നത്. 2007ൽ നൂറോളം പേർക്ക് ജോലി നൽകി. ഫണ്ടിംഗിൻ്റെ പകുതിയോളം നഗരത്തിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്, ബാക്കി പകുതി വരുമാനം, സ്പോൺസർമാർ, [4] സംഭാവനകൾ എന്നിവയിലൂടെയാണ്. ശേഖരത്തിൽ കൂട്ടിച്ചേർക്കലുകൾ കൂടുതലും സംഭാവനകളിൽ നിന്നാണ്.

പ്രസിദ്ധീകരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

1952-ൽ സ്ഥാപിതമായതിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ മ്യൂസിയം ഒരു ഇൻ-ഹൗസ് പ്രസ്സ് സ്ഥാപിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ, ഇത് മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ ഏഷ്യൻ, ആഫ്രിക്കൻ കലാസൃഷ്ടികളുടെ കാറ്റലോഗുകളും ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള ഹ്രസ്വ മോണോഗ്രാഫുകളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1985 മുതൽ മ്യൂസിയത്തിൻ്റെ പ്രസിദ്ധീകരണ പ്രവർത്തനം വർദ്ധിച്ചു, അതിനുശേഷം അത് സംഘടിപ്പിച്ച വലിയ പ്രത്യേക പ്രദർശനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്, ഇപ്പോൾ ഇത് പ്രതിവർഷം അഞ്ച് പുതിയ ശീർഷകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു. [5] [6]

1991 മുതൽ, മ്യൂസിയം ആർട്ടിബസ് ഏഷ്യ, ഏഷ്യയിലെ കലകളെയും പുരാവസ്തുശാസ്ത്രത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ഒരു ദ്വൈവാർഷിക പണ്ഡിത ജേണലും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു.

കേരളവും കഥകളിയും[തിരുത്തുക]

കേരളത്തിലെ കഥകളിയാചാര്യന്മാരുടെ വളരെ പഴക്കമുള്ള ചിത്രങ്ങൾ ഈ മ്യൂസിയത്തിലുണ്ട്. ഗുരു കേളു നായർ, വാഴേങ്കട കുഞ്ചു നായർ, പട്ടിക്കാംതൊടി രാവുണ്ണി മേനോൻ, കവളപ്പാറ നാരായണൻ നായർ, കലാമണ്ഡലം കൃഷ്ണൻ നായർ, മഹാകവി വള്ളത്തോൾ എന്നിവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ ഈ ശേഖരത്തിലുണ്ട്. ആൽഫ്രഡ് വോർഫെൽ, ഇൻഡോളജിസ്റ്റ് ആലിസ് ബോനർ എന്നിവരെടുത്ത ചിത്രങ്ങളാണ് ആലീസ്‌ ബോനർ ഡിജിറ്റൽ ആർക്കൈവ് ശേഖരത്തിലുള്ളത്.[7]

ശില്പം[തിരുത്തുക]

പെയിൻ്റിംഗ്[തിരുത്തുക]

റഫറൻസുകൾ[തിരുത്തുക]


ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ[തിരുത്തുക]