ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ജീൻപിയാഷെ, ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദത്തിന്റെ പിതാവ്

മനുഷ്യൻ തൻറെ അനുഭവങ്ങളിലൂടെയും[1] ആശയങ്ങളിലൂടെയും സ്വാഭാവികമായി അറിവ് നിർമ്മിക്കുമെന്ന ഒരു മനശാസ്ത്ര തത്ത്വമാണ് ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദം. മനശാസ്ത്രം, സാമൂഹ്യശാസ്ത്രം, വിദ്യാഭ്യാസം, ശാസ്ത്രത്തിൻറെ ചരിത്രം തുടങ്ങിയ വ്യവസ്ഥിതികൾ ഇതിനെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.[2] സ്വിറ്റ്സർലാൻറുകാരനായ ജീൻപിയാഷെ ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദത്തിൻറെ പിതാവായി അറിയപ്പെടുന്നു.

സവിശേഷതകൾ[തിരുത്തുക]

  • പഠിതാവിനെ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള വിദ്യാഭ്യാസം
  • പ്രക്രിയാധിഷ്ടിത പാഠ്യപദ്ധതി
  • ഉൾപ്രേരണ പഠനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു
  • പഠനം എന്നത് അനുരൂപീകരണ പ്രക്രിയയാണ്`. അറിവിന്റെ നിർമ്മിതിയാണ്` [3]

ചരിത്രം[തിരുത്തുക]

ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദത്തിന് വിദ്യാഭ്യാസ തത്ത്വചിന്തകളിൽ ആദ്യകാലങ്ങളിൽ തീരെ പ്രധാന്യം കൽപ്പിച്ചിരുന്നില്ല.കുട്ടിയുടെ കളികളെയും മറ്റു പ്രവർത്തനങ്ങളെയും അലക്ഷ്യമയിട്ടാണ് കണ്ടത്.ഇക്കാരത്താൽ ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് യാതൊരു പ്രാധാന്യവും നൽകിയില്ല.പരബരാഗതമായുള്ള ഈ വീക്ഷണത്തെ പിയാഷെ അംഗീകരിച്ചില്ല.മാത്രമല്ല കുട്ടിയുടെ ബുദ്ധിപരമായ വികാസങ്ങളിൽ കളികൾക്ക് പ്രാധാന്യമേറെയുണ്ടെന്ന് വാദിക്കുകയും തൻറെ വാദം ശാസ്ത്രീയമായി തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു.ഇന്ന് ഔപചാരികവും അനൗപചാരികവുമായ പഠന മേഖലകളിൽജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദം വളരെയധികം സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ലണ്ടനിലെ നാച്യുറൽ ഹിസ്റ്ററി മ്യൂസിയത്തിൽ ഈ ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സൗകര്യം ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്.ഇവിടെ എത്തുന്നവർക്ക് ചരിത്രത്തിലെ സ്പെസിമെൻ ഉപയോഗിച്ച് പ്രായോഗികമായി ശാസ്ത്രീയ കഴിവുകൾ വികസിപ്പിക്കാനും പുതിയ കാര്യങ്ങൾ കണ്ടെത്താനാകുമെന്നും കരുതപ്പെടുന്നു.

സിദ്ധാന്തം[തിരുത്തുക]

സമരസപ്പെടലിലൂടെയും സ്വാംശീകരണത്തിലൂടെയും വ്യക്തിക്ക് സ്വയം അറിവ് നിർമ്മിക്കാനാകുമെന്ന് പിയാഷെ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.വ്യക്തി കാര്യങ്ങളെ സ്വാംശീകരിക്കുമ്പോൾ പുതിയ അനുഭവങ്ങളെ നേരത്തെയുള്ള ഫ്രയിം വർക്കിലേക്ക് അറിവിനെ കൂട്ടിയോജിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് സ്വാംശീകരണം അഥവാ അസ്സിമിലേഷൻ.

ജ്ഞാന നിർമ്മിത പഠനത്തിൻറെ ഇടപെടലുകൾ[തിരുത്തുക]

പഠനത്തിൻറെ സ്വഭാവം[തിരുത്തുക]

പഠനത്തിൻറെ സങ്കീർണ്ണതക്ക് പകരം സാമൂഹ്യ ജ്ഞാന നിർമ്മിതിവാദംകുട്ടികളുടെ പഠനത്തിൻറെ പ്രോത്സാഹനവും റിവാർഡും നൽകി പഠനപ്രക്രിയയുടെ അഭിവാജ്യ ഘടകമായി മാറ്റുകയാണ് .(Wertsch 1997).

പ്രധാന വാക്താക്കൾ[തിരുത്തുക]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. Jean Piaget, 1967
  2. Eddy, Matthew Daniel (2004). "Fallible or Inerrant? A Belated review of the "Constructivist Bible"". British Journal for the History of Science. 37: 93–8. doi:10.1017/s0007087403005338.
  3. വിദ്യാഭ്യാസ പരിവർത്തനത്തിനൊരു ആമുഖം-പുസ്തകം-കേരളശാസ്ത്ര സാഹിത്യ പരിഷത്ത്

അധിക വായനക്ക്[തിരുത്തുക]

(see also Tuovinen, J.E. & Sweller, J. (1999). A Comparison of Cognitive Load Associated With Discovery Learning and Worked Examples. Journal of Educational Psychology. 91(2) 334-341 Archived 2008-01-20 at the Wayback Machine.)

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജ്ഞാനനിർമ്മിതിവാദം&oldid=4015569" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്