കിഴക്കൻ ജറൂസലേം
1948-ലെ അറബ് ഇസ്രായേലി യുദ്ധത്തിൽ ജോർദ്ദാൻ പിടിച്ചെടുത്തതും 1967-ലെ ആറു ദിവസ യുദ്ധത്തിനുശേഷം ഇസ്രായേൽ വെട്ടിപ്പിടിച്ച് തങ്ങളുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കിയതുമായ ജറൂസലേം നഗരത്തിന്റെ ഭാഗങ്ങളാണ് കിഴക്കൻ ജറൂസലേം (ഈസ്റ്റ് ജറൂസലേം) എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഇതിൽ പഴയ നഗരം യഹൂദമതം, ക്രിസ്തുമതം, ഇസ്ലാം എന്നിവയുടെ ഏറ്റവും വിശുദ്ധമായ സ്ഥാനങ്ങളായ ടെമ്പിൾ മൗട്ട്, വിലാപമതിൽ, അൽ-അക്സ പള്ളി, ചർച്ച് ഓഫ് ദി ഹോളി സെപൾക്കർ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.
ജറുസലേം മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിൽ 1967-നു ശേഷം ഉൾപ്പെടുത്തിയ പ്രദേശങ്ങളെയും ഈ പേരിൽ വിശേഷിപ്പിക്കാറുണ്ട്. ഇത് ഏകദേശം 70 ചതുരശ്രകിലോമീറ്റർ വരും. ചിലപ്പോൾ 1967-നു മുൻപ് ജോർദാനിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലുണ്ടായിരുന്നതും 6.4 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ മാത്രം വിസ്തീർണ്ണമുള്ളതുമായ പ്രദേശത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കാനും ഈ പ്രയോഗം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.
1988-ൽ പാലസ്തീൻ വിമോചന സംഘടന നടത്തിയ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനത്തിൽ പാലസ്തീൻ രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായി കണക്കാക്കിയിരുന്നത് കിഴക്കൻ ജെറുസലേമിനെയാണ്. 2000-ൽ പാലസ്തീൻ അഥോറിറ്റി കിഴക്കൻ ജെറുസലേമിനെ തലസ്ഥാനമായി നിർണ്ണയിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നിയമം പാസാക്കുകയുണ്ടായി. 2002-ൽ ഈ നിയമം ചെയർമാൻ അറഫാത്ത് റാറ്റിഫൈ ചെയ്യുകയുണ്ടായി.[1] ഇസ്രായേൽ പാലസ്തീൻ ഗവണ്മെന്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥരെ കിഴക്കൻ ജെറുസലേമിൽ കടക്കാൻ അനുവദിക്കാറില്ല.
ഇസ്രായേൽ 1980-ൽ മുഴുവൻ ജെറുസലേം നഗരവും (കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറും ഭാഗങ്ങൾ) തങ്ങളുടെ തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്ന നിലപാടെടുക്കുകയുണ്ടായി. അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹം പൊതുവിൽ ഈ നിലപാട് അംഗീകരിക്കുന്നില്ല[അവലംബം ആവശ്യമാണ്].
കുറിപ്പ്
[തിരുത്തുക]- ↑ Arafat Signs Law Making Jerusalem Palestinian Capital, People's Daily, published October 6, 2002; Arafat names Jerusalem as capital, BBC News, published October 6, 2002.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- Bovis, H. Eugene (1971). The Jerusalem Question, 1917–1968. Stanford, CA: Hoover Institution Press. ISBN 0-8179-3291-7.
- Bregman, Ahron (2002). Israel's Wars: A History Since 1947. London: Routledge. ISBN 0-415-28716-2
- Cohen, Shaul Ephraim (1993). The Politics of Planting: Israeli-Palestinian Competition for Control of Land in the Jerusalem Periphery. University of Chicago Press. ISBN 0-226-11276-4.
- Crisis Group, Extreme Makeover? (I): Israel’s Politics of Land and Faith in East Jerusalem, December 2012 [1][പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- Crisis Group, Extreme Makeover? (II): The Withering of Arab Jerusalem, December 2012 [2] Archived 2013-06-19 at the Wayback Machine.
- Ghanem, As'ad (2001). The Palestinian-Arab Minority in Israel, 1948–2000: A Political Study. SUNY Press. ISBN 0-7914-4997-1.
- Israeli, Raphael (2002). Jerusalem Divided: the armistice regime, 1947–1967, Routledge, p. 118. ISBN 0-7146-5266-0.
- Rubenberg, Cheryl A. (2003). The Palestinians: In Search of a Just Peace. Lynne Rienner Publishers. ISBN 1-58826-225-1.
പുറത്തേയ്ക്കുള്ള കണ്ണികൾ
[തിരുത്തുക]- Legal status of East Jerusalem and its residents (from B'Tselem)
- History of Jerusalem Archived 2011-07-17 at the Wayback Machine. (from Jewish Virtual Library)
- Jordan to reject any Israeli sovereignty over East Jerusalem, King tells Arafat Archived 2007-04-12 at the Wayback Machine. (from Jordanian Embassy in Washington)
- One Jerusalem - supportive of Israel's unification of the city[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- East Jerusalem and the Politics of Occupation Archived 2006-07-05 at the Wayback Machine. AFSC Middle East Resource Series
- Ir Amim: For an Equitable and Stable Jerusalem with an Agreed Political Future Archived 2008-11-21 at the Wayback Machine.
- State of Affairs: Jerusalem 2008 Archived 2012-08-07 at the Wayback Machine. (from Ir Amim)
- Publications about the status of East Jerusalem Archived 2010-03-30 at the Wayback Machine. (from Ir Amim)
- Maps of East Jerusalem Archived 2012-05-23 at the Wayback Machine. (from Ir Amim)
- Legal Status of the Population of East Jerusalem since 1967 and the Implications of Israeli Annexation on their Civil and Social Rights Archived 2012-05-01 at the Wayback Machine. (The Civic Coalition for Palestinian Rights in Jerusalem)
