ബംഗ്ലാദേശിന്റെ കിഴക്കൻ ഭാഗത്തെ ഒരു തരം പരമ്പരാഗത സാംസ്കാരിക ഗാനമാണ് ഘാതു അല്ലെങ്കിൽ ഘേതു ഗാനം.[1] ഈ പാരമ്പര്യം കുറഞ്ഞുവരികയാണെങ്കിലും [2]മൺസൂൺ കാലത്താണ് പരമ്പരാഗതമായി ഈ പാട്ടുകൾ പാടുന്നത്.[1] പ്രധാനമായും മൈമെൻസിംഗിന്റെ വടക്കുകിഴക്കൻ ഭാഗങ്ങളിലും ബംഗ്ലാദേശിലെ സിൽഹെറ്റിന്റെ താഴ്ഭാഗങ്ങളിലുമാണ് ഉത്സവം നടക്കുന്നത്.[3]
മനഷയിലെ ബിഷാർജന്റെ തലേന്ന് (ബംഗാളി: মনসার ভাসান)[1] ഭദ്രോയുടെ ആദ്യ ദിനം (ബംഗാളി കലണ്ടറിലെ അഞ്ചാം മാസം) ആരംഭിക്കുകയും പിന്നീട് മൺസൂൺ കാലത്തെ വിജയ ദശമി ദിനത്തിൽ ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[3]
കൗമാരക്കാരനായ ഒരു ആൺകുട്ടിയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് ഉത്സവം. ആൺകുട്ടി ശാരി വസ്ത്രം ധരിക്കുകയും മുടി നീട്ടി വളർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് സാമ്യമുള്ളതാണ്. [3] വളരെ ചെറിയ ആൺകുട്ടികൾ ലൈംഗികമായി ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഇത് സംഗീതത്തിന്റെ ഈ രൂപത്തിന്റെ തകർച്ചയ്ക്ക് കാരണമായി.[4] ഉത്സവ വേളയിൽ നൃത്തം ചെയ്തുകൊണ്ടോ അല്ലെങ്കിൽ ഘാതു പാട്ടിനെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് കൊണ്ടോ ഒരുതരം ആട്ടക്കഥയുടെ വേഷം ചെയ്യുന്നു. ഘാതു ഗാനങ്ങൾ പ്രധാനമായും രാധാകൃഷ്ണനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ളതാണ്.[3]
