കർബല യുദ്ധം

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Karbala

Battle of Karbala
Abbas Al-Musavi's Battle of Karbala, Brooklyn Museum
തിയതി 10 Muharram 61, October 10, 680 AD സ്ഥലം Karbala ഫലം Umayyad military victory Incident is mourned by Shia Muslims to date
Belligerents
The Umayyads	ഹുസൈൻ of ബനൂ ഹാശിം
പടനായകരും മറ്റു നേതാക്കളും
ഇബിൻ സിയാദ്, ഉബൈദുല്ല Umar ibn Sa'ad Shimr ibn Thil-Jawshan Al-Hurr ibn Yazid al Tamimi (left his army and joined Hussein during the battle)  †	Hussein ibn Ali  † Al-Abbas ibn Ali  † Habib ibn Muzahir  † Zuhayr ibn Qayn  †
ശക്തി
4,000 or 5,000 (at least) - 30,000 or 100,000 (at most)	70-150 (general consensus 110; including six-month-old baby). The common number '72' comes from the number of heads severed.
നാശനഷ്ടങ്ങൾ
88 killed, plus some wounded.	72 casualties of Hussain's army
^A Hurr was originally one of the commanders of Ibn Ziyad's army but changed allegiance to Hussein along with his son, slave and brother on 10 Muharram 61 AH, October 10, 680 AD

മരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, ഉമയാദ് ഖലീഫ മുവിയാ ഒന്നാമൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ യാസിദിനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയായി നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്തിരുന്നു. നാലാമത്തെ ഖലീഫ അലിയുടെ മകൻ ഹുസൈൻ, സുബൈർ ഇബ്നു അൽ അവാമിന്റെ മകൻ അബ്ദുല്ലാഹ് ഇബ്നു സുബയർ എന്നിവരുൾപ്പെടെ മുഹമ്മദിന്റെ ഏതാനും പ്രമുഖരുടെ മക്കളാണ് യാസിദിന്റെ നാമനിർദ്ദേശത്തിൽ മത്സരിച്ചത്. എ.ഡി. 680-ൽ മുവിയയുടെ മരണത്തെത്തുടർന്ന്, ഹുസൈനിൽ നിന്നും മറ്റ് വിമതരിൽ നിന്നും കൂറ് പുലർത്തണമെന്ന് യാസിദ് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഹുസൈൻ വിശ്വസ്തത കാണിക്കാതെ മക്കയിലേക്ക് യാത്രയായി. ഇറാഖിലെ ഒരു പട്ടാള പട്ടണവും അലിയുടെ കാലിഫേറ്റിന്റെ കേന്ദ്രവുമായ കുഫയിലെ ജനങ്ങൾ സിറിയ ആസ്ഥാനമായുള്ള ഉമയാദ് ഖലീഫകളോട് വിമുഖത കാണിക്കുകയും അലിയുടെ വീടിനോട് ദീർഘകാലമായി അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. അവർ ഹുസൈൻ ഉമയാദുകളെ അട്ടിമറിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. എഴുപതോളം പേരുമായി ഹുസൈൻ കുഫയിലേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ യാത്രാസംഘത്തെ കുഫയിൽ നിന്ന് കുറച്ച് അകലെയുള്ള ഖലീഫയുടെ 1,000 സൈനികർ തടഞ്ഞു. ഒക്ടോബർ 2 ന് വടക്കോട്ട് പോകാനും കാർബാല സമതലത്തിൽ താവളമടിക്കാനും അദ്ദേഹം നിർബന്ധിതനായി. അവിടെ 4,000 പേരുടെ വലിയ ഉമയാദ് സൈന്യം താമസിയാതെ എത്തി. ഉമയാദ് ഗവർണർ ഉബയ്ദ് അല്ലാഹു ഇബ്നു സിയാദ് തന്റെ അധികാരത്തിന് വഴങ്ങാതെ ഹുസൈനെ സുരക്ഷിതമായി കടന്നുപോകാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് ചർച്ചകൾ പരാജയപ്പെട്ടു, ഈ വ്യവസ്ഥ ഹുസൈൻ നിരസിച്ചു. ഒക്ടോബർ 10 ന് നടന്ന കർബാല യുദ്ധം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധുക്കളോടും കൂട്ടാളികളോടും ഒപ്പം ഹുസൈൻ കൊല്ലപ്പെടുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളെ തടവുകാരാക്കുകയും ചെയ്തു. രണ്ടാം ഫിറ്റ്നയെ തുടർന്നാണ് യുദ്ധത്തിന് ശേഷം ഹുസൈന്റെ മരണത്തിന് പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ ഇറാഖികൾ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത പ്രചാരണ പരിപാടികൾ സംഘടിപ്പിച്ചത്; ആദ്യത്തേത് തവാബിൻ, മറ്റൊന്ന് മുഖ്താർ അൽ തഖാഫിയും അനുയായികളും.

കാർബാല യുദ്ധം, ആലിഡ് അനുകൂല പാർട്ടിയുടെ (ഷിയാത്ത് അലി) സ്വന്തം ആചാരങ്ങളും കൂട്ടായ സ്മരണയും ഉള്ള ഒരു അദ്വിതീയ മതവിഭാഗമായി വികസിപ്പിച്ചു. ഷിയാ ചരിത്രം, പാരമ്പര്യം, ദൈവശാസ്ത്രം എന്നിവയിൽ ഇതിന് ഒരു പ്രധാന സ്ഥാനമുണ്ട്, കൂടാതെ ഷിയാ സാഹിത്യത്തിൽ ഇത് പതിവായി വിവരിക്കപ്പെടുന്നു. ഷിയയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഹുസൈന്റെ കഷ്ടപ്പാടും മരണവും ത്യാഗത്തിനെതിരായ പോരാട്ടത്തിനായുള്ള ത്യാഗത്തിന്റെ പ്രതീകമായി മാറി, അനീതിക്കും അസത്യത്തിനും എതിരായ നീതിക്കും സത്യത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടമായി. ഷിയാ വിശ്വാസത്തിലെ അംഗങ്ങൾക്ക് വീരോചിതമായ മാനദണ്ഡങ്ങളുടെ ഒരു കാറ്റലോഗും ഇത് നൽകുന്നു. ഇസ്ലാമിക മാസമായ മുഹർറം മാസത്തിൽ ഷിയാ വാർഷിക പത്തുദിവസത്തെ യുദ്ധത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു, ഇത് ആഷുര ദിനം എന്നറിയപ്പെടുന്ന മാസത്തിലെ പത്താം ദിവസം സമാപിക്കും. ഈ ദിവസം, ഷിയാ മുസ്‌ലിംകൾ വിലപിക്കുകയും പൊതു ഘോഷയാത്രകൾ നടത്തുകയും മതപരമായ ഒത്തുചേരലുകൾ സംഘടിപ്പിക്കുകയും നെഞ്ചിൽ അടിക്കുകയും ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ സ്വയം ഫ്ലാഗെലേറ്റ് ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. സുന്നി മുസ്‌ലിംകളും സംഭവത്തെ ചരിത്രപരമായ ഒരു ദുരന്തമായി കാണുന്നു; ഹുസൈനെയും കൂട്ടാളികളെയും സുന്നിയും ഷിയാ മുസ്‌ലിംകളും രക്തസാക്ഷികളായി കണക്കാക്കുന്നു

പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദിന്റെ (സ) പൌത്രനായ ഹുസൈനെയും സംഘത്തെയും [മുആവിയ]യുടെ പുത്രൻ യസീദിന്റെ കൂഫ സൈന്യാധിപനായിരുന്ന ഉബൈദുല്ല ഇബിൻ സിയാദിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ എത്തിയ സൈന്യം ക്രി. 650 ഒക്ടോബർ 10 (ഹിജ്റ 61 മുഹർറം 10) [ഇറാഖ്|ഇറാഖിലെ] കർബല എന്ന സ്ഥലത്തുവെച്ച് കൂട്ടക്കൊല ചെയ്ത സംഭവത്തെയാണ് കർബല യുദ്ധം എന്ന പേരിൽ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. ഇസ്‌ലാമിക ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും ഹീനമായ കൂട്ടക്കൊലകളിൽ ഒന്നായി എണ്ണപ്പെടുന്നതാണ് ഈ സംഭവം.

• രാഷ്ട്രീയം*

656-ൽ മൂന്നാമത്തെ ഖലീഫ ഉസ്മാൻ(റ)ന്റെ കൊലപാതകത്തിനുശേഷം, വിമതരും മദീനയിലെ നഗരവാസികളും അലി(റ)യെ ഇസ്ലാമിക പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദി(സ)ന്റെ ബന്ധുവും മരുമകനുമായ ഖലീഫയായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. മുഹമ്മദി(സ)ന്റെ ചില കൂട്ടാളികളായ തൽഹ ഇബ്നു ഉബയ്ദ് അല്ലാഹ്, സുബൈർ ഇബ്നുൽ അവാം, മുഅവിയ ഇബ്നു അബി സുഫ്യാൻ (അന്ന് സിറിയയുടെ ഗവർണർ), മുഹമ്മദി(സ)ന്റെ വിധവ ആയിഷ(റ) എന്നിവരും അലി(റ)യെ തിരിച്ചറിയാൻ വിസമ്മതിച്ചു. ഉസ്മാൻ(റ) കൊലയാളികൾക്കെതിരെ പ്രതികാരം ചെയ്യണമെന്നും ഷൂറ (കൺസൾട്ടേഷൻ) വഴി പുതിയ ഖലീഫയെ തെരഞ്ഞെടുക്കണമെന്നും അവർ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഈ സംഭവങ്ങൾ ആദ്യത്തെ ഫിറ്റ്ന (ആദ്യത്തെ മുസ്ലീം ആഭ്യന്തരയുദ്ധം) ആരംഭിച്ചു.ക്രി661-ൽ ഖാരിജിയായ അബ്ദുൽ റഹ്മാൻ ഇബ്നു മുൽജാം അലിയെ വധിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്തമകൻ ഹസൻ അദ്ദേഹത്തിന് ശേഷം വന്നെങ്കിലും കൂടുതൽ രക്തച്ചൊരിച്ചിൽ ഒഴിവാക്കാൻ മുഅവിയയുമായി സമാധാന ഉടമ്പടിയിൽ ഒപ്പുവച്ചു. ഉടമ്പടിയിൽ, മുഅവിയ നീതിമാനായ ഒരു ഭരണാധികാരിയാണെന്നും ഒരു രാജവംശം സ്ഥാപിക്കില്ലെന്നും എന്ന വ്യവസ്ഥയിൽ ഹവാൻ മുഅവിയയ്ക്ക് അധികാരം കൈമാറുകയായിരുന്നു. മരണശേഷം ക്രി670-ൽ ഹസൻ, ഇളയ സഹോദരൻ ഹുസൈൻ ഇസ്ലാമിക പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദും(റ) ഉൾപ്പെട്ടിരുന്ന ബാനു ഹാഷിം വംശത്തിന്റെ തലവനായി. കുഫയിലെ പിതാവിന്റെ അനുയായികൾ അദ്ദേഹത്തിന് വിശ്വസ്തത നൽകിയെങ്കിലും, ഹസനും മുഅവിയയും തമ്മിലുള്ള സമാധാന ഉടമ്പടി അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരുന്നിടത്തോളം കാലം പാലിക്കും.

യാസിദ് ഒന്നാമന്റെ പിൻഗാമിയുടെ ഫലമായുണ്ടായ പ്രതിസന്ധിക്കുള്ളിലാണ് കാർബാല യുദ്ധം നടന്നത്. ക്രി676-ൽ മുഅവിയ തന്റെ മകൻ യാസിദിനെ പിൻഗാമിയായി നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്തു, ചരിത്രകാരനായ വിൽഫെർഡ് മഡെലുങ് ഹസൻ-മുവിയ ഉടമ്പടിയുടെ ലംഘനമെന്ന് മുദ്രകുത്തി. ഇസ്ലാമിക ചരിത്രത്തിൽ യാതൊരു മുൻ‌ഗണനയുമില്ലാതെ, പാരമ്പര്യ പിന്തുടർച്ച പല ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നും എതിർപ്പ് ഉയർത്തി. മുഅവിയ ഡമാസ്കസിലെ ഒരു ഷൂറ അഥവാ കൺസൾട്ടേറ്റീവ് അസംബ്ലിയെ വിളിച്ചുവരുത്തി, നയതന്ത്രവും കൈക്കൂലിയും നൽകി തന്റെ പദ്ധതി അംഗീകരിക്കാൻ പല പ്രവിശ്യകളിൽ നിന്നുമുള്ള പ്രതിനിധികളെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. തീരുമാനം പ്രഖ്യാപിക്കാൻ അദ്ദേഹം ഹുസൈനും മറ്റ് നിരവധി മുസ്‌ലിംകളും താമസിച്ചിരുന്ന മദീന ഗവർണറായിരുന്ന മർവാൻ ഇബ്നു അൽ ഹകാമിനോട് ഉത്തരവിട്ടു. മുഹമ്മദിന്റെ പ്രമുഖ കൂട്ടാളികളുടെ മക്കളായ ഹുസൈൻ, അബ്ദുല്ലാഹ് ഇബ്നു അൽ സുബൈർ, അബ്ദുല്ലാഹ് ഇബ്നു ഉമർ, അബ്ദുൽ റഹ്മാൻ ഇബ്നു അബി ബക്കർ എന്നിവരിൽ നിന്നും മർവാൻ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് നേരിട്ടു. കാലിഫാൽ തലക്കെട്ടിന് അവകാശവാദമുന്നയിക്കുക. മുഅവിയ മദീനയിൽ പോയി നാല് വിമതരെ സമ്മർദ്ദത്തിലാക്കി. അദ്ദേഹം പിന്തുടർന്ന് അവരിൽ ചിലരെ വധിക്കുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി, പക്ഷേ അവർ അവനെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, നാലുപേരും തങ്ങളുടെ കൂറ് പ്രതിജ്ഞയെടുത്തിട്ടുണ്ടെന്നും അവരിൽ നിന്ന് യാസിദിന് വിശ്വസ്തത ലഭിച്ചതായും മുഅവിയ മക്കയിലെ ജനങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി. ഡമാസ്കസിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയ അദ്ദേഹം മദീനയിലെ ജനങ്ങളിൽ നിന്നും വിശ്വസ്തത നേടി. യാസിദിന്റെ പിൻഗാമിയെക്കുറിച്ചുള്ള പദ്ധതിക്കെതിരെ കൂടുതൽ വ്യക്തമായ പ്രതിഷേധം ഉണ്ടായില്ല. ചരിത്രകാരന്മാരായ ഫിറ്റ്‌സ്‌പാട്രിക്, വാക്കർ എന്നിവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "ഇസ്ലാമിക ചരിത്രത്തിലെ അപാകത" ആയി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്ന യാസിദിന്റെ പിൻഗാമിയെ സർക്കാരിനെ ഒരു "കൺസൾട്ടേറ്റീവ്" രൂപത്തിൽ നിന്ന് രാജവാഴ്ചയിലേക്ക് മാറ്റി. ക്രി680 ഏപ്രിലിൽ മരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ്, ഹുസൈനും ഇബ്നു അൽ സുബയറും തന്റെ ഭരണത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാമെന്ന് മുഅവിയ യാസിദിന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി, അങ്ങനെ ചെയ്താൽ അവരെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. മുഹമ്മദി(സ)ന്റെ ചെറുമകനായതിനാൽ ഹുസൈനെ ജാഗ്രതയോടെ ചികിത്സിക്കാനും രക്തം ചൊരിയാതിരിക്കാനും യാസിദിനെ ഉപദേശിച്ചു.