വാടക ഗർഭധാരണം ഇന്ത്യയിൽ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ ചിലവുകളും ഇന്ത്യൻ സറോഗസി ഏജൻസികൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന എളുപ്പവഴിയും കാരണം ഇന്ത്യയിലെ വാടക ഗർഭധാരണവും വ്യാവസായിക രാജ്യങ്ങളിൽ ആവശ്യമുള്ള മാതാപിതാക്കൾക്കിടയിൽ ഇന്ത്യയിലെ വാടക ഗർഭധാരണം കൂടുതൽ പ്രചാരത്തിലായിട്ടുണ്ട്. [1] ബീജസങ്കലനം, വാടകയ്ക്കെടുക്കൽ ഫീസ്, ആശുപത്രിയിൽ കുഞ്ഞിന്റെ പ്രസവം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള പൂർണ്ണ പാക്കേജിനായി ക്ലിനിക്കുകൾ രോഗികളിൽ നിന്ന് $10,000 മുതൽ $28,000 വരെ ഈടാക്കി. [2] ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കറ്റുകൾ, മെഡിക്കൽ നടപടിക്രമങ്ങൾ, ഹോട്ടലുകൾ എന്നിവയുടെ ചെലവുകൾ ഉൾപ്പെടെ, ഇത് യുകെയിലെ നടപടിക്രമങ്ങളുടെ വിലയുടെ ഏകദേശം മൂന്നിലൊന്ന്, യുഎസിലെ അതിന്റെ അഞ്ചിലൊന്ന് മാത്രമാണ്. [3] [4] വാടക ഗർഭധാരണ കരാറുകളിലൂടെ വാടക അമ്മമാർക്ക് മെഡിക്കൽ, പോഷകാഹാരം, മൊത്തത്തിലുള്ള ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം എന്നിവ ലഭിച്ചു. [5] [6]

2005-ൽ, ഇന്ത്യയിലെ ART ക്ലിനിക്കുകളുടെ അക്രഡിറ്റേഷൻ, സൂപ്പർവിഷൻ, റെഗുലേഷൻ എന്നിവയ്ക്കുള്ള ദേശീയ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളുടെ 2002-ലെ കരട് 2002 [7] ൽ സർക്കാർ അംഗീകരിച്ചു. 2015-ൽ വാണിജ്യാടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള വാടക ഗർഭധാരണം നിരോധിക്കുന്നതിനുമുമ്പ്, വാടക ഗർഭധാരണത്തിനുള്ള ഒരു ജനപ്രിയ കേന്ദ്രമായിരുന്നു ഇന്ത്യ . ഇന്ത്യയിലെ വാടക ഗർഭധാരണത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക സ്കെയിൽ അജ്ഞാതമാണ്, എന്നാൽ 2012 ജൂലൈയിൽ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ പിന്തുണയോടെ നടത്തിയ പഠനത്തിൽ, ഇന്ത്യയിൽ ഉടനീളം 3,000 ഫെർട്ടിലിറ്റി ക്ലിനിക്കുകളുള്ള ബിസിനസ് പ്രതിവർഷം 400 മില്യൺ ഡോളറിലധികം ആണെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. [8]

2013-ൽ വിദേശികളായ സ്വവർഗരതിക്കാരായ ദമ്പതികൾക്കും അവിവാഹിതരായ മാതാപിതാക്കളുടെയും വാടക ഗർഭധാരണം നിരോധിച്ചിരുന്നു. [9] 2015-ൽ സർക്കാർ ഇന്ത്യയിൽ വാണിജ്യപരമായ വാടക ഗർഭധാരണം നിരോധിക്കുകയും ഗവേഷണ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി മാത്രം ഭ്രൂണങ്ങളുടെ പ്രവേശനം അനുവദിക്കുകയും ചെയ്തു. [10] അധികം താമസിയാതെ, 2016-ൽ, സറോഗസി (നിയന്ത്രണം) ബിൽ [11] ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റിന്റെ അധോസഭയായ ലോക്‌സഭ അവതരിപ്പിക്കുകയും പാസാക്കുകയും ചെയ്തു, കുറഞ്ഞത് അഞ്ച് വർഷമെങ്കിലും വിവാഹിതരായ ഭിന്നലിംഗക്കാരായ ഇന്ത്യൻ ദമ്പതികൾക്ക് മാത്രം അല്ലെങ്കിൽ വന്ധ്യതാ പ്രശ്‌നങ്ങളോ ഉള്ളവർക്ക് മാത്രം പരോപകാരപ്രദമായ വാടക ഗർഭധാരണത്തിനു അനുമതി നൽകണമെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. [12] 2016-ലെ ബിൽ പാർലമെന്റ് സമ്മേളനത്തിന്റെ കാലതാമസത്തെത്തുടർന്ന് അസാധുവായി. [13] ഈ ബിൽ 2019-ൽ ലോക്‌സഭ വീണ്ടും അവതരിപ്പിക്കുകയും പാസാക്കുകയും ചെയ്തു [14] [15] . ബിൽ നിയമമാകുന്നതിന് മുമ്പ് രാജ്യസഭയും ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റിന്റെ ഉപരിസഭയും രാഷ്ട്രപതിയുടെ അനുമതിയും പാസാക്കേണ്ടതുണ്ട്. [16]

ജുഡീഷ്യൽ പ്രഖ്യാപനങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

ബേബി മാഞ്ചി യമദ വി. യൂണിയൻ ഓഫ് ഇന്ത്യ (2008)[തിരുത്തുക]

2008-ൽ, വാടക ഗർഭധാരണത്തിലൂടെ ജനിച്ച ഒരു കുഞ്ഞിന് (മഞ്ജി യമാദ) ജനിച്ച് മൂന്ന് മാസത്തേക്ക് ഇന്ത്യ വിടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കാരണം അവൾക്ക് ഇന്ത്യൻ പൗരത്വമോ ജാപ്പനീസ് പൗരത്വമോ ഇല്ലായിരുന്നു. കേസ് സുപ്രീം കോടതിയുടെ മുമ്പാകെ വന്നു. [17] മാനുഷിക പരിഗണനയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ജാപ്പനീസ് സർക്കാർ അവൾക്ക് ഒരു വർഷത്തെ വിസ അനുവദിച്ചതോടെയാണ് പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചത്. സുപ്രീം കോടതി നിർദ്ദേശപ്രകാരം 2008 സെപ്റ്റംബറിൽ ഇന്ത്യൻ സർക്കാർ കുഞ്ഞിന് യാത്രാ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് നൽകിയതിനെ തുടർന്നാണ് ജപ്പാൻ സർക്കാർ വിസ അനുവദിച്ചത്. [18]

ജാൻ ബാലാസ് വി. ആനന്ദ് മുനിസിപ്പാലിറ്റിയും മറ്റും. (2009)[തിരുത്തുക]

2009-ൽ ജാൻ ബാലാസ് വി. ആനന്ദ് മുനിസിപ്പാലിറ്റിയും അല്ലെങ്കിൽ., [19] ഗുജറാത്തിലെ ആനന്ദ് ജില്ലയിൽ ഒരു ജർമ്മൻ പൗരന് വാടക ഗർഭധാരണത്തിലൂടെ ജനിച്ച രണ്ട് ഇരട്ട കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ഗുജറാത്ത് ഹൈക്കോടതി ഇന്ത്യൻ പൗരത്വം നൽകി. [20] കോടതി നിരീക്ഷിച്ചു: "ഞങ്ങൾ പ്രാഥമികമായി രണ്ട് നവജാതശിശുക്കളുടെ, നിഷ്കളങ്കരായ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അവകാശങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധാലുക്കളാണ്, ജീവശാസ്ത്രപരമായ മാതാപിതാക്കളുടെയും വാടക അമ്മയുടെയും അല്ലെങ്കിൽ അണ്ഡാശയ ദാതാവിന്റെയും അവകാശങ്ങളേക്കാൾ വളരെ കൂടുതലാണ് അത്. വാടക അമ്മയുമായും അണ്ഡോത്പാദന ദാതാവുമായുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ വൈകാരികവും നിയമപരവുമായ ബന്ധവും സുപ്രധാനമാണ്. യുക്രൈൻ, ജപ്പാൻ, അമേരിക്ക തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിലെ വാടക ഗർഭധാരണ നിയമങ്ങൾ കോടതി പരിഗണിച്ചു.

ഇന്ത്യ ഇരട്ട പൗരത്വം നൽകാത്തതിനാൽ, [21] കുട്ടികൾ ഇന്ത്യൻ ഇതര പൗരത്വവും കൈവശം വച്ചാൽ അവർ ഇന്ത്യയുടെ വിദേശ പൗരത്വത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യേണ്ടിവരും. [22] തന്റെ പാസ്‌പോർട്ട് ബെർലിനിലെ ഇന്ത്യൻ കോൺസുലേറ്റിന് മുമ്പാകെ സമർപ്പിക്കണമെന്ന് ഹർജിക്കാരനായ ബാലാസ് സുപ്രീം കോടതിയിൽ സമർപ്പിച്ചു. കുട്ടികളുടെ അവസ്ഥയെയും അവരുടെ ക്ഷേമത്തെയും കുറിച്ച് ജർമ്മനിയിലെ ഒരു എൻ‌ജി‌ഒ ഇന്ത്യയോട് പ്രതികരിക്കുമെന്നും അദ്ദേഹം സമ്മതിച്ചു. കുട്ടികളെ ജർമ്മനിയിലേക്ക് അയക്കാനുള്ള എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും ഇന്ത്യ നടത്തുമെന്ന് യൂണിയൻ ഓഫ് ഇന്ത്യ പ്രതികരിച്ചു. ഇന്ത്യക്കാരനെ സമീപിച്ചാൽ കേസ് പുനഃപരിശോധിക്കാമെന്ന് ജർമൻ അധികൃതരും സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്. [23]

അപകട സാധ്യത[തിരുത്തുക]

ദ ഗാർഡിയൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, ശരിയായ വൈദ്യസഹായം ലഭിക്കാത്തതിനാൽ ഒരു വാടക അമ്മ മരിച്ചു. [24] 2 ബില്യൺ ഡോളർ മൂല്യമുള്ള ഒരു വ്യവസായത്തിൽ ഇപ്പോൾ ഇന്ത്യയിൽ പ്രതിവർഷം 25,000-ത്തിലധികം കുട്ടികൾ സറോഗേറ്റുകളിലൂടെ ജനിക്കുന്നുവെന്ന് യാഥാസ്ഥിതിക കണക്കുകൾ കാണിക്കുന്നു. [24] ആഭ്യന്തര ഡിമാൻഡ് വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, എന്നാൽ ഫെർട്ടിലിറ്റി ലെവൽ മറ്റെവിടെയെങ്കിലും കുറയുന്നതിനാൽ, ഇവയിൽ 50% എങ്കിലും "കമ്മീഷൻ" ചെയ്യുന്നത് വിദേശത്ത്, പ്രധാനമായും പാശ്ചാത്യ ദമ്പതികളാണ്. [24] വ്യവസായത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും അനിയന്ത്രിതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ മെഡിക്കൽ റിസർച്ച് വാച്ച്‌ഡോഗ് രണ്ട് വർഷത്തിലേറെ മുമ്പ് ചട്ടങ്ങൾ തയ്യാറാക്കിയിരുന്നു, എന്നിട്ടും അവർ പാർലമെന്റിൽ അവതരണത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു, വാടകക്കാരും ശിശു ഫാക്ടറികളും ദുരുപയോഗത്തിന് തുറന്നിരിക്കുന്നു. [24]

റഫറൻസുകൾ[തിരുത്തുക]

  1. Shetty, Priya (10 November 2018). "India's unregulated surrogacy industry" (PDF). World Report. 380: 1663–1664.
  2. "16 Things You Should Know About IVF Treatment". Fight Your Infertility. 2016-01-22. Archived from the original on 27 March 2019. Retrieved 2019-03-27.
  3. Kannan, Shilpa. "Regulators Eye India's Surrogacy Sector" Archived 6 April 2010 at the Wayback Machine.. India Business Report, BBC World. Retrieved March 23, 2009.
  4. See:
  5. {{cite news}}: Empty citation (help)
  6. {{cite news}}: Empty citation (help)
  7. Timms, Olinda (5 March 2018). Ghoshal, Rakhi (ed.). "Ending commercial surrogacy in India: significance of the Surrogacy (Regulation) Bill, 2016". Indian Journal of Medical Ethics. 3 (2): 99–102. doi:10.20529/IJME.2018.019. PMID 29550749.
  8. {{cite news}}: Empty citation (help)
  9. {{cite news}}: Empty citation (help)
  10. Timms, Olinda (5 March 2018). Ghoshal, Rakhi (ed.). "Ending commercial surrogacy in India: significance of the Surrogacy (Regulation) Bill, 2016". Indian Journal of Medical Ethics. 3 (2): 99–102. doi:10.20529/IJME.2018.019. PMID 29550749.
  11. "The Surrogacy Regulation Bill (No. 257), 2016". PRS Legislative Research. 20 September 2019. Archived from the original on 20 April 2019. Retrieved 20 September 2019.
  12. {{cite news}}: Empty citation (help)
  13. {{cite news}}: Empty citation (help)
  14. "The Surrogacy (Regulation) Bill (No. 156), 2019". PRS Legislative Research. Retrieved 20 September 2019.
  15. {{cite news}}: Empty citation (help)
  16. {{cite news}}: Empty citation (help)
  17. "Baby Manji Yamada v. Union of India and another". Supreme Court Cases. 13: 518. 29 September 2008. Retrieved 22 September 2019.
  18. {{cite news}}: Empty citation (help)
  19. "Jan Balaz v. Anand Municipality and others". SCC OnLine Guj: 10446. 11 November 2009. Retrieved 22 September 2019.
  20. {{cite news}}: Empty citation (help)
  21. {{cite news}}: Empty citation (help)
  22. See:
  23. "Kerla State allows maternity leave for parents through surrogacy (blog)". blog.indiansurrogacylaw.com. Indian Surrogacy Law Centre. 30 January 2016. Archived from the original on 6 August 2009. Retrieved 20 September 2019.
  24. 24.0 24.1 24.2 24.3 {{cite news}}: Empty citation (help)