Jump to content

റെഡ് ആൻഡ് വൈറ്റ് പ്ലം ബ്ലോസംസ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
റെഡ് ആൻഡ് വൈറ്റ് പ്ലം ബ്ലോസംസ്, ഒഗറ്റ കോറിൻ, പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ

പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യകാല ജാപ്പനീസ് റിൻ‌പ ആർട്ടിസ്റ്റ് ഒഗാറ്റ കോറിൻ (1658–1716) വരച്ച രണ്ട് മടക്കുകളുള്ള ബൈബു (മടക്കാവുന്ന സ്‌ക്രീനുകൾ‌) എന്നറിയപ്പെടുന്ന മടക്കാവുന്ന ഒരു പാനൽ ചിത്രമാണ് റെഡ് ആൻഡ് വൈറ്റ് പ്ലം ബ്ലോസംസ്. [1] ലളിതവും മനോഹരവുമായ രചനയിൽ പാറ്റേൺ ചെയ്ത ഒഴുകുന്ന നദിയുടെ ഇടതുവശത്ത് വെളുത്ത പ്ലം മരവും വലതുവശത്ത് ചുവപ്പും കാണപ്പെടുന്നു. പ്ലം പുഷ്പങ്ങൾ വസന്തകാലത്ത് വിരിയുന്നതായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ജപ്പാനിലെ ഏറ്റവും അറിയപ്പെടുന്ന ചിത്രങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഈ ചിത്രം. [2] ഇവിടെ ഇത് രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത ഒരു ദേശീയ നിധിയാണ്. ഷിജുവോക പ്രിഫെക്ചറിലെ അറ്റാമി നഗരത്തിലെ MOA മ്യൂസിയം ഓഫ് ആർട്ടിലാണ് ഈ ചിത്രം സംരക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത്. [1]

വിവരണം

[തിരുത്തുക]
കോറിൻ സ്റ്റൈലൈസ്ഡ് പ്രുനസ് മ്യൂം മരങ്ങളെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ചുവപ്പും വെള്ളയും പ്ലം പുഷ്പങ്ങളുടെ ലളിതവും മനോഹരവുമായ ഘടന [3] ഇടതുവശത്ത് വെളുത്ത പ്ലം മരവും വലതുവശത്ത് ചുവന്ന പ്ലം മരവുമുള്ള ഒരു ഒഴുകുന്ന നദിയുടെ പാറ്റേൺ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. [4] പ്ലം പുഷ്പങ്ങൾ വസന്തകാലത്ത് വിരിയുന്നതായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[1]

ഈ ചിത്രം കാലനിശ്ചയമില്ലാത്തതാണെന്നും എന്നാൽ ഒഗാറ്റയുടെ പിന്നീടുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ളതാണെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു.[4] ഒരുപക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാന ചിത്രങ്ങളിലൊന്നായിരിക്കാം.[5] ഒപ്പ്, സാങ്കേതികത, രചന തുടങ്ങിയ തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, കലാചരിത്രകാരനായ യാസെ യമാനേ  (山根有三) കലാകാരന്റെ മരണത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ് 1714-1715 നും ഇടയിലുള്ളതാണെന്ന് ഈ ചിത്രം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. രണ്ട് സ്ക്രീനുകളിലും ഹാഷുകു {{efn|方祝 എന്ന മുദ്ര കാണപ്പെടുന്നു. പക്ഷേ ഓരോന്നിലും വ്യത്യസ്ത ഒപ്പ് കാണപ്പെടുന്നു. ഇടതുവശത്ത് ഹോക്കിയോ കൊറിൻ {{efn|法橋光琳, ഉപയോഗിച്ഛ ഒപ്പും വലതുവശത്ത് സെയ് സെയ് കോറിൻ {{efn|青々光琳 എഡോ വിട്ടുപോയതിനുശേഷം 1704 നും 1709 നും ഇടയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്ദർശത്തിനു ശേഷം അദ്ദേഹം ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഒപ്പും കാണപ്പെടുന്നു. [6]

രണ്ട് പാനൽ ബൈബു മടക്കാവുന്ന സ്‌ക്രീനുകളിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന കടലാസിൽ നിറമുള്ള പിഗ്മെന്റുകളിലാണ് ഇത് ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഓരോ സ്ക്രീനും 156.5 × 172.5 സെന്റീമീറ്റർ (61.6 × 67.9 ഇഞ്ച്) വലിപ്പം കാണുന്നു. ആദ്യത്തെ പാളി ഉണങ്ങുന്നതിനുമുമ്പ് ചിത്രകാരൻ പിഗ്മെന്റ് അല്ലെങ്കിൽ മഷിയുടെ രണ്ടാമത്തെ പാളി പ്രയോഗിക്കുന്ന സാങ്കേതിക വിദ്യയായ താരാഷിക്കോമി ഉപയോഗിച്ചാണ് കൊറിൻ മരങ്ങളിൽ മോട്ലിങ് ടെക്സ്ചർ നടത്തിയിരിക്കുന്നത്. [1] കോറിൻ സംയോജിപ്പിച്ച റിൻ‌പ സ്കൂളിന്റെ മാതൃകയാണ് ഈ ചിത്രം.[3]

രചനയിലുടനീളമുള്ള സ്ക്വയർ ലാറ്റിസ് പാറ്റേണുകൾ വെള്ളി, സ്വർണ്ണ ഇല എന്നിവയുടെ താഴത്തെ പാളി ഉപയോഗിച്ചാണ് ചിത്രം നിർമ്മിച്ചതെന്ന് അനുമാനിക്കാൻ കാരണമായി. [4] ചിത്രത്തിന്റെ താഴത്തെ പാളികൾക്ക് സ്വർണ്ണ നിറം കാണപ്പെടുന്നു. അത് സ്വർണ്ണ ഇല ഉപയോഗിച്ച് ചിത്രീകരിച്ചതാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. എക്സ്-റേ ഫ്ലൂറസെൻസ് വിശകലനത്തിൽ ഓർഗാനിക് പിഗ്മെന്റുകളിൽ ചെറിയ അളവിൽ മാത്രമേ സ്വർണ്ണം കലർത്തിയിട്ടുള്ളൂ. [7] ചിത്രത്തിലെ കറുപ്പ് ഒന്നുകിൽ വെള്ളി ഇലയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ചിത്രത്തിലെ കറുപ്പ് സൾഫറുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നതിൽ നിന്ന് കറുത്തിരിക്കുന്ന വെള്ളി ഇലയോ അല്ലെങ്കിൽ പിഗ്മെന്റിൽ അസുറൈറ്റ് വന്നതിനാൽ നീല പിഗ്മെന്റോ കറുത്തതായിരിക്കുന്നതായി കരുതപ്പെടുന്നു. [4] വീണ്ടും, എക്സ്ആർഎഫ് ഇമേജിംഗിൽ ജൈവ ചായങ്ങൾ മാത്രമേ കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ളൂ. [7]വൃക്ഷങ്ങളുടെ വിശകലനം അവ്യക്തമാണ്. പക്ഷേ സിന്നാബാർ, കാൽ‌സൈറ്റ് എന്നീ ധാതുക്കളുപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച പിഗ്മെന്റുകളും മുകുളങ്ങൾ പോലുള്ളവയിലും മറ്റിടങ്ങളിലും ജൈവ പിഗ്മെന്റുകളും ഉപയോഗിച്ചാണ് ഇവ വരച്ചതെന്ന് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.[7]

ഉത്ഭവം

[തിരുത്തുക]

സ്‌ക്രീനുകളുടെ കമ്മീഷനോ തെളിവോ സംബന്ധിച്ച് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനുമുമ്പുള്ള ഒരു ഡോക്യുമെന്റേഷനും നിലവിലില്ല. [8]കോറിൻെറ കൃതികളെക്കുറിച്ച് എഡോ-കാലഘട്ട പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലൊന്നും അവ പരാമർശിക്കുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുയായികൾ അവ പകർത്തിയിട്ടുമില്ല. ഇത് അവർ നന്നായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നില്ലെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. 1907 ലെ ഒരു ജേണൽ ലേഖനം അവരെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ പ്രസിദ്ധീകരണമാണ്. അവരുടെ ആദ്യത്തെ പൊതു പ്രദർശനം 1915-ൽ കോറിന്റെ സൃഷ്ടിയുടെ 200-ാം വാർഷിക എക്സിബിഷനിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്നു.[9]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Nikoru 1997, പുറം. 291.
  2. Hayakawa et al. 2007, പുറം. 57.
  3. 3.0 3.1 Carpenter 2012, പുറം. 146.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Hayakawa et al. 2007, പുറം. 58.
  5. Daugherty 2003, പുറം. 41.
  6. Daugherty 2003, പുറം. 42.
  7. 7.0 7.1 7.2 Hayakawa et al. 2007, പുറം. 62.
  8. Daugherty 2003, പുറം. 39.
  9. Daugherty 2003, പുറം. 43.
  • Carpenter, John T. (2012). Designing Nature: The Rinpa Aesthetic in Japanese Art. Metropolitan Museum of Art. ISBN 9781588394712. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)
  • Daugherty, Cynthia (March 2003). "Historiography and Iconography in Ogata Korin's Iris and Plum Screens". Ningen Kagaku Hen. Kyushu Institute of Technology (16): 39–91. {{cite journal}}: Invalid |ref=harv (help)