ബിഷപ്പ് പാറ
![]() | ഈ ലേഖനത്തിന്റെ വ്യാകരണം, ശൈലി, കെട്ടുറപ്പ്, അക്ഷരങ്ങൾ ശരിയാക്കാൻ തിരുത്തലുകൾ വേണ്ടിവന്നേയ്ക്കും. (ഓഗസ്റ്റ് 2020) |
![]() | |
Bishop Rock Lighthouse (2005) | |
Location | Isles of Scilly, Cornwall, United Kingdom |
---|---|
Coordinates | 49°52′22.5″N 06°26′44.5″W / 49.872917°N 6.445694°W |
Year first constructed | 1858 |
Year first lit | 1887 (rebuilt) |
Automated | 1992 |
Construction | granite tower |
Tower shape | tapered cylindrical tower with lantern and helipad on the top |
Markings / pattern | unpainted tower, white lantern |
Height | 49 മീറ്റർ (161 അടി) |
Focal height | 44 മീറ്റർ (144 അടി) |
Current lens | Hyperradiant Fresnel 1330 mm Rotating |
Intensity | 600,000 Candela |
Range | 24 nautical mile (44 കി.മീ; 28 മൈ) |
Characteristic | Fl (2) W15s. |
Admiralty number | A0002 |
NGA number | 0004 |
ARLHS number | ENG 010 |
വിളക്കുമാടങ്ങൾക്ക് പേരുകേട്ട വടക്കൻ അറ്റ്ലാന്റിക് സമുദ്രത്തിലെ ബ്രിട്ടീഷ് തീരത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന പാറ നിറഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ ദ്വീപാണ് ബിഷപ്പ് പാറ ( Cornish: Men Epskop ) [1]. ഈ ദ്വീപ് ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനിലെ കോർണിഷ് ഉപദ്വീപിന്റെ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ അറ്റത്തുനിന്ന് 45 കിലോമീറ്റർ (28 മൈൽ) അകലെയായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ചെറിയ ദ്വീപായി ഗിന്നസ് ബുക്ക് ഓഫ് റെക്കോർഡ് ഇതിനെ പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
ഈ ദ്വീപിൽ ഒരു വിളക്കുമാടത്തിന്റെ നിർമ്മാണം 1847 ൽ ആരംഭിച്ചെങ്കിലും, പൂർത്തീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് കടൽക്ഷോഭത്തിൽ തകർന്നുപോയി. ഇന്നു കാണുന്ന വിളക്കുമാടം 1858 ലാണ് നിർമ്മിച്ചത്. അതേവർഷം നവംബർ മാസത്തിൽ ആദ്യമായി തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇന്ന് വിളക്കുമാടത്തിനു മുകളിൽ ഹെലിക്കോപ്റ്റർ ഇറങ്ങുവാനുള്ള സൗകര്യങ്ങളുണ്ട്. ആദ്യകാലത്ത് വിളക്കുമാടത്തിന്റെ മുകളിൽനിന്നും തൂക്കിയിട്ട ഒരു വടത്തിൽ പിടിച്ചുതൂങ്ങി, വിളക്കുമാടത്തിന്റെ വശങ്ങളിൽ ചവിട്ടിയാണ് സഞ്ചാരികൾ ഇതിനു മുകളിൽ കയറിയിരുന്നത്.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ പകുതിയിൽ ചെറുകപ്പലുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന വടക്കൻ അറ്റ്ലാന്റിക് കപ്പൽപ്പാതയിൽ കിഴക്കേ അറ്റത്താണ് ബിഷപ്പ് റോക്ക് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. പടിഞ്ഞാറെ അറ്റത്ത് ലോവർ ന്യൂയോർക്ക് ബേയിലേക്കുള്ള പ്രവേശന കവാടമാണ് ഉള്ളത്. ബ്ലൂ റിബാൻഡ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന അറ്റ്ലാന്റിക് സ്പീഡ് റെക്കോർഡിനായി മത്സരിക്കുമ്പോൾ ചെറുകപ്പലുകൾ സ്വീകരിച്ച പാതയാണിത്.
ചരിത്രം[തിരുത്തുക]
പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ സ്കില്ലി ദ്വീപുകൾ ജോൺ ഡി അലറ്റിന്റെയും ഭാര്യ ഇസബെല്ലയുടെയും അധികാരത്തിൻ കീഴിലായിരുന്നപ്പോൾ കുറ്റകൃത്യത്തിന് ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ട ആരെയും കടലിലെ ഒരു പാറയിലേക്ക് നാടുകടത്തണം എന്ന കീഴ്വഴക്കം നിലവിൽ വന്നു. രണ്ട് ബാർലി അപ്പവും ഒരു കുടം വെള്ളവും മാത്രമായിരുന്നു അവർക്ക് നൽകിയിരുന്നത്. അവസാനം അവർ കടലിന് ഇരകളാകുമായിരുന്നു". [2] പാറയെ ആദ്യം 1284 ൽ മെയ്ൻ എസ്കോപ്പ് എന്നും 1302 ൽ മെയ്നെനെസ്കോപ്പ് എന്നും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. കോർണിഷിൽ മെൻ എസ്കോപ്പ് എന്നാൽ "ബിഷപ്പിന്റെ കല്ല്" എന്നും മെൻ എസ്കോപ്പ് എന്നാൽ "ബിഷപ്പിന്റെ കല്ല്" എന്നും അർത്ഥമാക്കുന്നു. സെന്റ് ആഗ്നസിന്റെ പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തുള്ള പാറകളെ ബിഷപ്പ്, ക്ലർക്ക് എന്നും അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു, എന്നാൽ സമാനമായ പേരുകൾ അവർ എങ്ങനെ സ്വന്തമാക്കി എന്ന് നിശ്ചയമില്ല. പാറയുടെ ആകൃതി ഒരു ബിഷപ്പിന്റെ മൈറ്ററിന് സമാനമാണെന്നാണ് സാധ്യമായ ഒരു വിശദീകരണം. [3]
1839-ൽ ബ്രിഗ് തിയോഡൊറിക് പരുക്കൻ കാലാവസ്ഥയിൽ 4-ന് തകർന്നപ്പോൾ പാറയിൽ തന്നെ രേഖപ്പെടുത്തിയ ആദ്യത്തെ നാശം സെപ്റ്റംബർ. ഒരു സാധാരണ ചരക്കുമായി ലണ്ടനിലേക്കുള്ള മൊഗോഡോറിൽ നിന്നായിരുന്നു അവർ. 12 October 1842 അതിരാവിലെ, ലിവർപൂളിൽ നിന്ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിലേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ 600 ടൺ പാഡിൽ സ്റ്റീമർ ബ്രിഗാൻഡ് എന്ന പാക്കറ്റ് ബോട്ട് പാറയെ അടിച്ചു വീഴ്ത്തി. പാറകൾ പിന്നീട് ഒരു പിവറ്റായി പ്രവർത്തിച്ചു, അവൾ ചുറ്റും നീന്തി റോക്ക് പോർട്ട് ഭാഗത്തേക്ക് കുതിച്ചു, പാഡിൽ-വീലും ബോക്സും തകർത്ത് എഞ്ചിൻ മുറിയിലേക്ക് തുളച്ചുകയറുന്നു. 90 ൽ മുങ്ങുന്നതിനുമുമ്പ് അവൾ രണ്ട് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഏഴു മൈലിലധികം സഞ്ചരിച്ചു. എല്ലാ ജീവനക്കാരും രക്ഷപ്പെട്ടു. [3] 1901-ൽ ഫാക്ക്ലാന്റ് എന്ന ബാർക്ക് പാറയിൽ തട്ടി, അവളുടെ പ്രധാന മുറ്റം വിളക്കുമാടത്തിൽ തന്നെ.
വിളക്കുമാടം[തിരുത്തുക]

കോൺവാളിലെ ഷിപ്പിംഗിലേക്കുള്ള അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് സർവേയർ ജനറൽ ഓഫ് ഡച്ചി ഓഫ് കോൺവാളിന്റെ 1818 ലെ ഒരു റിപ്പോർട്ട്, എഡിസ്റ്റോൺ ലൈറ്റ്ഹൗസിന് സമാനമായ ഒരു വിളക്കുമാടം ബിഷപ്പ് റോക്കിന് മുകളിൽ നിർമ്മിക്കണമെന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചു. പദ്ധതി സർക്കാർ പരിഗണിക്കുകയും കെട്ടിടം ഉടൻ പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു, എഞ്ചിനീയർ ജോൺ റെന്നി ദി എൽഡർ ഇത് നിർമ്മിക്കാൻ ഒരു വാഗ്ദാനം നൽകി. സർക്കാർ ഈ വാഗ്ദാനം സ്വീകരിച്ചില്ല, എന്നാൽ ഒരു വിളക്കുമാടം പണിയുന്നതിനായി ട്രിനിറ്റി ഹ House സ് 1843 ൽ ബിഷപ്പ് റോക്കിനെ സർവേ നടത്തി, 1847 ൽ പണി ആരംഭിച്ചു. [5] എഞ്ചിനീയർ ഇൻ ചീഫ് ജെയിംസ് വാക്കർ 120-അടി-tall (37 മീ) താമസവും ഇരുമ്പ് കാലുകൾക്ക് മുകളിൽ ഒരു വെളിച്ചവും അടങ്ങിയ ഡിസൈൻ. 5 February 1850 ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് ഗോപുരം കഴുകി കളഞ്ഞതിനാൽ വെളിച്ചം കത്തിച്ചിരുന്നില്ല.
രണ്ടാമത്തെ ശ്രമത്തിൽ, ജെയിംസ് വാക്കർ 1851 ൽ ഒരു ശിലാ ഘടന നിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി. [5] സൈറ്റ് നിരവധി ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അവതരിപ്പിച്ചു: ലഭ്യമായ ഭൂവിസ്തൃതിയുടെ കുറവും പാറയുടെ ചരിവും അർത്ഥമാക്കുന്നത് ഏറ്റവും താഴ്ന്ന കല്ല് ഏറ്റവും താഴ്ന്ന നീരുറവ വേലിയേറ്റത്തിന്റെ താഴ്ന്ന ജലനിരപ്പിന് താഴെയായിരിക്കണം. [6] നിക്കോളാസ് ഡഗ്ലസ് ആയിരുന്നു റസിഡന്റ് എഞ്ചിനീയർ, ആദ്യം ജെയിംസും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ വില്യമും . ഒന്നിലധികം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടാതെ ടവർ പൂർത്തിയാക്കി. അത് ഒരു വലിയ (ആയുധം ചെയ്തു ആദ്യ ഓർഡർ ) നിശ്ചിത ചതദിഒപ്ത്രിച് .ഗാസുപയോഗിച്ചുള്ള ഹെന്റി ലെ́പൌതെ, പ്രകാരം [7] 1 September 1858 ന് ആദ്യമായി അതിന്റെ പ്രകാശത്തെ. വിളക്കുമാടത്തിന്റെ ആകെ ചെലവ്, 34,559.
എന്നിരുന്നാലും, അറ്റ്ലാന്റിക് സമുദ്രത്തിന്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയും അഭിമുഖീകരിച്ച്, കെട്ടിടം ദുർബലമാണെന്ന് തെളിഞ്ഞു: കനത്ത കാലാവസ്ഥയിൽ ടവർ പതിവായി കുലുങ്ങുകയും, സ്പന്ദനങ്ങൾ അലമാരയിൽ നിന്ന് വസ്തുക്കൾ വീഴാൻ കാരണമാവുകയും, ഒപ്റ്റിക്കൽ ഉപകരണം വിള്ളൽ വീഴുകയും ചെയ്യുന്നു. [8] വിളക്കുമാടത്തിന് തുടക്കത്തിൽ 3 നൽകിയിരുന്നു cwt മൂടൽമഞ്ഞ് മണി; എന്നിരുന്നാലും ജനുവരിയിലെ കൊടുങ്കാറ്റിൽ ഇത് കഴുകി കളഞ്ഞു 1860. (ഇത് ഒരു വലിയ മണി ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചു, പക്ഷേ 1864 വരെ അല്ല; [9] ഓരോ പത്ത് സെക്കൻഡിലും ഒരിക്കൽ മണി മുഴങ്ങുന്നു). [10]
നവീകരണം[തിരുത്തുക]
1881-ൽ മറ്റു പല ആവശ്യങ്ങളും പരീക്ഷിച്ചുനോക്കിയ സർ ജെയിംസ് നിക്കോളാസ് ഡഗ്ലസ് ടവർ പരിശോധിച്ച് പാറയിൽ കൂറ്റൻ ഗ്രാനൈറ്റ് ബ്ലോക്കുകൾ സ്ഥാപിച്ച് ലൈറ്റ്ഹൗസിലേക്ക് പ്രാവ്-ടൈൽ ചെയ്ത് ഘടന ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനായി ഒരു നവീകരണം രൂപകൽപ്പന ചെയ്തു. നവീകരണത്തിന്റെ ഉയരം 40 അടി (12 മീ) . 1882 ൽ ആരംഭിച്ച് 1887 ൽ ഡഗ്ലസിന്റെ മൂത്തമകൻ വില്യം ട്രെഗാർത്തൻ ഡഗ്ലസിന്റെ മേൽനോട്ടത്തിൽ പണി പൂർത്തിയായി.
പുതിയ മെച്ചപ്പെട്ട വെളിച്ചം 181⁄4 nautical miles ഒരു പരിധി ഉണ്ടായിരുന്നു. [11] ഒപ്റ്റിക് രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത് നിർമ്മിച്ചതും ചാൻസ് ബ്രദേഴ്സ് ആണ്, അത് 'ബിഫോം' ആയിരുന്നു (സമാനമായ രണ്ട് വിളക്കുകളും ലെൻസ് അറേകളുമുണ്ട്, ഒന്ന് മറ്റൊന്നിന് മുകളിൽ ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു). [12] ഓരോ നിരയിലും എട്ട് വലിയ തിരി പാരഫിൻ ബർണർ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു, അത് വലിയ വലിയ ഹൈപ്പർ റേഡിയന്റ് ഫ്രെസ്നെൽ ലെൻസുകളുടെ (ഓരോ ലെവലിലും അഞ്ച് ജോഡി ലെൻസ് പാനലുകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു, ഓരോ മിനിറ്റിലും രണ്ട് വൈറ്റ് ഫ്ലാഷുകൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു). തെളിഞ്ഞ കാലാവസ്ഥയിൽ താഴത്തെ നിര മാത്രം ഉപയോഗിച്ചു, അതിന്റെ വിളക്ക് പകുതി ശക്തിയിൽ; പരിമിതമായ ദൃശ്യപരതയിൽ ( സെന്റ് ആഗ്നസ് ലൈറ്റ്ഹൗസിൽ നിന്ന് ദൃശ്യമാകുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ വ്യക്തതയനുസരിച്ച്, 5 nmi (9.3 കി.മീ; 5.8 മൈ) അകലെ) രണ്ട് നിരകളും പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ വിളക്കുകൾക്കൊപ്പം ഉപയോഗിച്ചു. [8]
കനത്ത ഒപ്റ്റിക് തിരിക്കുന്നത് പീഠത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു ചെറിയ എയർ എഞ്ചിനാണ് ; താഴെയുള്ള മുറിയിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഒരു കൂട്ടം ടാങ്കുകളിൽ നിന്ന് ഒരു ജോഡി ഡേവി 'സേഫ്റ്റി' എഞ്ചിനുകൾ ഉപയോഗിച്ച് കംപ്രസ്സറുകൾ ഓടിച്ചു. [8] ലാൻഡിംഗ് സ്റ്റോറുകൾക്കായി ഒരു ചെറിയ ഗാലറി ഘടിപ്പിച്ച വിഞ്ച് ഓടിക്കാൻ കംപ്രസ് ചെയ്ത വായു പകൽ ഉപയോഗിക്കാം.
നവീകരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി, വിളക്കുമാടത്തിൽ ഒരു സ്ഫോടനാത്മകമായ മൂടൽമഞ്ഞ് സിഗ്നൽ ഉണ്ടായിരുന്നു : മൂടൽ മഞ്ഞ് നിറഞ്ഞ കാലാവസ്ഥയിൽ സൂക്ഷിപ്പുകാർക്ക് പതിവായി തോക്ക് കോട്ടൺ ചാർജും ഒരു ഡിറ്റണേറ്ററും വിളക്ക് ഗാലറിയിലെ ഒരു ജിബ്- ടൈപ്പ് ഉപകരണത്തിലേക്ക് ഘടിപ്പിക്കേണ്ടിവന്നു; വിളക്കിനുള്ളിൽ നിന്ന് അവർ ജിബ് ഉയർത്തുകയും ചാർജ് വൈദ്യുതപരമായി വെടിവയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. [9] സ്ഫോടനാത്മക സിഗ്നൽ 1976 വരെ ഉപയോഗത്തിലുണ്ടായിരുന്നു.
നിലവിലെ യുഗം[തിരുത്തുക]
പാരഫിൻ വിളക്കുകൾ 1973 വരെ വെളിച്ചം വൈദ്യുതിയാക്കി മാറ്റുന്നതുവരെ സേവനത്തിൽ തുടർന്നു. ബോട്ട് വഴി വിളക്കുമാടത്തിലെത്താൻ ബുദ്ധിമുട്ട് 1976 ൽ ട്രിനിറ്റി ഹ House സിനെ വിളക്കുമാടത്തിന് മുകളിൽ ഒരു ഹെലിപാഡ് നിർമ്മിക്കാൻ കാരണമായി. [13] അതേ വർഷം ഗാലറിക്ക് ചുറ്റും സൗണ്ടറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ഒരു സൂപ്പർറ്റിഫോൺ ഫോഗ് ഹോൺ സ്ഥാപിച്ചു. [9]
1992 ഡിസംബർ 15 ന് ടവർ പൂർണ്ണമായും യാന്ത്രികമായി. [14] ഉപയോഗത്തിലുള്ള ബിഫൊര്മ് ഓപ്റ്റിൿ അവശിഷ്ടങ്ങൾ താഴത്തെ പകുതി എന്നാൽ താഴെ ഓട്ടോമേഷൻ പകുതിയിൽ നീക്കം ചെയ്തു പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന പുട്ട് (നിലവിൽ ആണ് നാഷണൽ മാരിടൈം മ്യൂസിയം കോൺവാൾ ). [15] ഈ സമയത്ത് ഒരു ഇലക്ട്രിക് ഫോഗ് സിഗ്നൽ സൂപ്പർറ്റിഫോണിനെ മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചു, ഓരോ 90 സമയത്തും ഒരു ചെറിയ ടോൺ പിന്തുടരുന്നു സെക്കൻഡ്; [16] 2007 ൽ ഇതിന്റെ ഉപയോഗം നിർത്തലാക്കി. [17]
ജെയിംസ് വാക്കറിന്റെ യഥാർത്ഥ ഇരുമ്പ് ടവർ നശിപ്പിച്ചതിന്റെ 144-ാം വാർഷികത്തിൽ ( 5 February 1994 ), ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് തോക്കുപയോഗിച്ചുള്ള പ്രവേശന കവാടങ്ങൾക്ക് കനത്ത നാശനഷ്ടമുണ്ടാക്കി, അത് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കേണ്ടിവന്നു; [18] അവരും ഫാൽമൗത്തിലെ നാഷണൽ മാരിടൈം മ്യൂസിയത്തിലെ ഒരു പ്രദർശനമായി മാറി. [19]
ഘടന[തിരുത്തുക]
ബിഷപ്പ് വിളക്കുമാടത്തെ "വിളക്കുമാടങ്ങളുടെ രാജാവ്" എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്, ഇത് വളരെ ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു ഘടനയാണ്. 49 മീറ്റർ (161 അടി) ഉയരത്തിൽ എഡ്ഡിസ്റ്റോൺ ലൈറ്റ്ഹൗസിനൊപ്പം ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള വിളക്കുമാടം . [17]
വിളക്കുമാടത്തിൻറെ അകത്തളങ്ങളിൽ ഇനിപ്പറയുന്നവ ഉൾപ്പെടുന്നു: [20] വിളക്കുമാടത്തിന് താഴെയും അകത്തും 10 നിലകൾ [21] സർപ്പിള ഗോവണി ഉപയോഗിച്ച് രണ്ടാം നിലയിലേക്ക് ഒരു വാതിൽ (തോക്ക് മെറ്റൽ (വെങ്കലം) കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചതും 1887 ൽ സ്ഥാപിച്ചതുമാണ് [22] ) ഇത് ബാഹ്യ ലോഹത്തിന്റെ (വെങ്കല സാധ്യതയുള്ള) ഗോവണിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വലിയ ബാഹ്യ അടിത്തറയിലേക്ക് . അടിത്തട്ടിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു ലോഹ ഗോവണി ഒരു കല്ല് ഗോവണിയിലേക്ക് വാട്ടർലൈനിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം നൽകുന്നു.
വിളക്കുമാടത്തിന്റെ നിലകൾ ഇനിപ്പറയുന്ന രീതിയിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു:
- ഒന്നാം നില - വാട്ടർ ടാങ്ക് (ലൈറ്റ്ഹൗസ് സൂക്ഷിപ്പുകാർക്ക് ശുദ്ധജലം നൽകുന്നു)
- രണ്ടാം നില - ലോഹ വാതിലുള്ള പ്രവേശന മുറി ബാഹ്യ ഗോവണിയിലേക്ക് താഴേക്ക് നയിക്കുന്നു
- മൂന്നാം നില - സ്റ്റോർ റൂം, വിൻഡോ
- നാലാം നില - ആദ്യത്തെ ഓയിൽ റൂം, വിളക്ക് കത്തിക്കാൻ മുമ്പ് ഓയിൽ ടാങ്കുകൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു
- അഞ്ചാം നില - രണ്ടാമത്തെ ഓയിൽ റൂം, വിൻഡോ
- ആറാം നില - വിളക്കുമാടം സൂക്ഷിക്കുന്നവർക്കുള്ള ലിവിംഗ് റൂം, വിൻഡോ
- ഏഴാം നില - വിളക്കുമാടം സൂക്ഷിക്കുന്നവർക്കുള്ള കിടപ്പുമുറി, വിൻഡോ
- എട്ടാം നില - സ്റ്റോർ റൂം
- ഒൻപതാം നില - സേവന മുറി
- പത്താം നില - വിളക്ക്
സംസ്കാരം[തിരുത്തുക]
അന്തരിച്ച ഡോറെൻ കാർവിത്തൻ (മേരി ആൽവിൻ) എഴുതിയ ഒരു ഹ്രസ്വ ഓർക്കസ്ട്ര വിവരണാത്മക രചനയാണ് ഈ പാറ. ലണ്ടൻ സിംഫണി ഓർക്കെസ്ട്ര റെക്കോർഡ് ചെയ്തത് റിച്ചാർഡ് ഹിക്കോക്സിന്റെ ബാറ്റണിലാണ്.
നിലവിലെ ബിബിസി വൺ ഐഡന്റുകളിലൊന്നിന്റെ ചിത്രീകരണ സ്ഥലമായി ലൈറ്റ്ഹൗസ് ഉപയോഗിച്ചു, കൂടാതെ ത്രീ മെൻ ഇൻ മോർ ദാൻ വൺ ബോട്ട് എന്ന ഡോക്യുമെന്ററി സീരീസിന്റെ അവസാന വിഭാഗത്തിലും ഇത് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. മാർട്ടിൻ ക്ലൂൺസ് ആതിഥേയത്വം വഹിച്ച 2010 ലെ ബിബിസി ഡോക്യുമെന്ററി ഐലന്റ്സ് ഓഫ് ബ്രിട്ടനിലും വിളക്കുമാടം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
അവതാരകൻ ലെസ്ലി ജഡ്ജ് 1975 ൽ ബിബിസി ടിവി കുട്ടികളുടെ പ്രോഗ്രാം ബ്ലൂ പീറ്ററിൽ വിളക്കുമാടം അവതരിപ്പിച്ചു. [23] ഒരു ബോട്ടിൽ നിന്ന് വിളക്കുമാടത്തിലേക്ക് കയറിൽ കയറിയാണ് ദുരന്തമുണ്ടായത്. കയറിൽ അവളുടെ പിടി നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ ലെസ്ലിയെ ഒരു പിന്തുണയുമില്ലാതെ ഉപേക്ഷിച്ചു. " [24]
കോളിൻ ജോർദാൻ, ഡേവിഡ് ഇംഗ്ലണ്ട് എന്നിവരുടെ സ്റ്റോൺ ഇൻ ദി ബ്ലഡ് എന്ന നോവലിലും എ.ഇ.യു മേസൺ എഴുതിയ "കീപ്പർ ഓഫ് ബിഷപ്പ്" എന്ന ചെറുകഥയിലും വിളക്കുമാടം കാണാം.
ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]
- സില്ലി ദ്വീപുകളിലെ കപ്പൽ തകർച്ചകളുടെ പട്ടിക
- ഇംഗ്ലണ്ടിലെ വിളക്കുമാടങ്ങളുടെ പട്ടിക
അവലംബങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ "Cornish Language Partnership: Place names in the SWF". Magakernow.org.uk. മൂലതാളിൽ നിന്നും 15 May 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 12 August 2013.
- ↑ Larn, Richard (1992). Shipwrecks of the Isles of Scilly. Nairn: Thomas & Lochar.
- ↑ 3.0 3.1 Maginnis, Clem. "Around the Rugged Rock". Divernet. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2014-05-12-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 9 May 2014.
- ↑ Eugenio Ribera, José (1895). Puentes de hierro económicos, muelles y faros sobre palizadas y pilotes mecánicos. Madrid: Librería Editorial de Bailly-Bailliere e Hijos. പുറങ്ങൾ. 299 (Lámina XIII).
- ↑ 5.0 5.1 Nicholson, Christopher (1995). Rock lighthouses of Britain The end of an era?. Whittles Publishing. പുറങ്ങൾ. 114–115. ISBN 1-870325-41-9.
- ↑ Nicholson, op. cit., p. 116
- ↑ "Lighthouse management : the report of the Royal Commissioners on Lights, Buoys, and Beacons, 1861, examined and refuted Vol. 2". പുറം. 91.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Ashpitel, F. W. (1895). Report on Light-house Construction and Illumination. Madras: Government Press. പുറങ്ങൾ. 80–83.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 Renton, Alan (2001). Lost Sounds: The Story of Coast Fog Signals. Caithness, Scotland: Whittles.
- ↑ The English Channel Pilot. London: Charles Wilson. 1878. പുറം. viii. ശേഖരിച്ചത് 11 February 2020.
- ↑ "Review of Life of Sir James Nicholas Douglass, F.R.S. by Thomas Williams". The Athenaeum (3802): 317–318. 8 September 1900.
- ↑ "Hyper-Radial Lenses". United States Lighthouse Society. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2021-02-11-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2 February 2016.
- ↑ Nicholson, op. cit., p. 126
- ↑ Nicholson, op. cit., p. 127
- ↑ "A celebration of lighthouses at National Maritime Museum Cornwall". Culture24. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2019-12-15-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 1 March 2019.
- ↑ Woodman, Richard; Wilson, Jane (2002). The Lighthouses of Trinity House. Bradford-on-Avon, Wilts.: Thomas Reed. പുറങ്ങൾ. 96–97.
- ↑ 17.0 17.1 Bishop Rock Lighthouse Trinity House. Retrieved 22 April 2016
- ↑ "Bishop Rock Lighthouse". Worldwide Lighthouses. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2014-09-09-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2020-08-03.
- ↑ "Photo". Alamy. ശേഖരിച്ചത് 20 March 2019.
- ↑ "The Project Gutenberg eBook of Encyclopædia Britannica, Volume XVI Slice VI - Lightfoot, Joseph to Liquidation". Gutenberg.org. ശേഖരിച്ചത് 12 August 2013.
- ↑ "Bishop Rock: The Smallest Island in the World". amusingplanet.com. ശേഖരിച്ചത് 5 December 2013.
- ↑ "Bishops Rock lighthouse - Bing Afbeeldingen". Bing.com. ശേഖരിച്ചത് 12 August 2013.
- ↑ "Lesley Judd". BBC. 18 June 2014. ശേഖരിച്ചത് 6 December 2019.
- ↑ "Trivia". BBC. 18 June 2014. ശേഖരിച്ചത് 6 December 2019.