ഫാർമസിസ്റ്റ്
| തൊഴിൽ / ജോലി | |
|---|---|
| ഔദ്യോഗിക നാമം | ഫാർമസിസ്റ്റ്, കെമിസ്റ്റ്, ഡ്രഗ്ഗിസ്റ്റ്, ഫാർമസി ഡോക്ടർ, അപ്പോതിക്കിരി അഥവാ ഡോക്ടർ |
| തരം / രീതി | Professional |
| പ്രവൃത്തന മേഖല | health care, health sciences, chemical sciences |
| വിവരണം | |
| അഭിരുചികൾ | The ethics, art and science of medicine, analytical skills, critical thinking |
| വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യത | Doctor of Pharmacy, Master of Pharmacy, Bachelor of Pharmacy, Diploma in Pharmacy |
| അനുബന്ധ തൊഴിലുകൾ | Doctor, pharmacy technician, toxicologist, chemist, pharmacy assistant other medical specialists |
മരുന്നുകൾ നിർമ്മിക്കുകയും, അവയുടെ സുരക്ഷാ പരിശോധനകൾ നിർവഹിക്കുകയും, രോഗികൾക്ക് കൃത്യമായ അളവിൽ വിതരണം ചെയ്യുകയും, ഉപയോഗക്രമം ശാസ്ത്രീയമായി പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയും, പാർശ്വഫലങ്ങൾ വിലയിരുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന വിദഗ്ദരാണ് ഫാർമസിസ്റ്റുകൾ (Pharmacists). ഇവരുടെ സേവനം ആശുപത്രികളിലും കമ്മ്യൂണിറ്റി ഫാർമസികളിലും സ്വതന്ത്രമായും ലഭ്യമാണ്. പണ്ട് കാലത്ത് ലളിതമായ രാസ സംയുക്തങ്ങൾ മിക്സ് ചെയ്ത് കൊടുക്കൽ മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്. അക്കാലത്ത് ഫാർമസിസ്റ്റുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇന്ന് കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ മരുന്നുകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവർക്ക് ഫാർമസിയിൽ വിദ്യാഭ്യാസവും പ്രൊഫഷണൽ രജിസ്‌ട്രേഷനും നിർബന്ധമാണ്. മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള ചികിത്സയെ ഫർമക്കോ തെറാപ്പി അഥവാ ഡ്രഗ് തെറാപ്പി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഇതാണ് ഒരു ഫാർമസിസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത് എന്നും പറയാം.
ഇന്ത്യയിൽ[തിരുത്തുക]
ഇന്ത്യയിൽ ഫാർമസിസ്റ്റ് ആകാൻ വേണ്ടുന്ന ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ യോഗ്യത രണ്ട് വർഷ കോഴ്‌സായ 'ഡിഫാം അഥവാ ഡിപ്ലോമാ ഇൻ ഫാർമസിയും' ഫാർമസി കൌൺസിൽ രെജിസ്ട്രേഷനുമാണ്. ഇത്തരമൊരു കോഴ്സ് ഇന്ന് മിക്ക രാജ്യങ്ങളിലും ലഭ്യമല്ല. നാല് വർഷത്തെ ബിരുദ കോഴ്‌സായ 'ബിഫാം അഥവാ ബാച്ച്ലർ ഓഫ് ഫാർമസി', ആറു വർഷത്തെ ക്ലിനിക്കൽ പരിശീലനത്തോട് കൂടിയ 'ഫാംഡി അഥവാ ഡോക്ടർ ഓഫ് ഫാർമസി' മുതലായ പ്രൊഫഷണൽ കോഴ്സുകളാണ് ഇന്ന് മിക്ക വികസിത രാജ്യങ്ങളിലും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇന്ത്യയിലും ഇവ ലഭ്യമാണ്. ഫാംഡി കോഴ്സിൽ ക്ലിനിക്കൽ ഫാർമസി സേവനങ്ങൾ, മരുന്നു ഉപയോഗിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ചികിത്സ അഥവാ ഫാർമക്കോതെറാപ്പി എന്നിവയിൽ വിദഗ്ദ പരിശീലനം ലഭ്യമാക്കാറുണ്ട്. മാത്രമല്ല, അവസാനവർഷം ഇന്റേൺഷിപ്, ആറുമാസം പ്രൊജക്റ്റ്‌ എന്നിവയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ഇവർക്ക് പേരിന് മുൻപിൽ Dr (ഡോക്ടർ) എന്ന് ചേർക്കാവുന്നതാണ്. ഇന്ത്യയിൽ മാസ്റ്റർ തലത്തിലുള്ള ആശുപത്രി പരിശീലനത്തോട് കൂടിയ ഒരു പ്രൊഫഷണൽ കോഴ്‌സാണ് ഫാംഡി. ഇതിന്‌ ശേഷം നേരിട്ട് പിഎച്ച്ഡി ചെയ്യാനുള്ള അവസരവുമുണ്ട്. കൂടാതെ ഫാർമക്കോളജി ആൻഡ് ടോക്സിക്കോളജി, മെഡിസിനൽ കെമിസ്ട്രി, ഫാർമകോഗ്‌നോസി ആൻഡ് ഫൈറ്റോഫാർമസ്യുട്ടിക്സ്, അനാലിസിസ് ആൻഡ് ക്വാളിറ്റി അഷ്വറൻസ് തുടങ്ങി വിവിധ സ്പെഷ്യാലിറ്റികളിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദ കോഴ്‌സായ എംഫാം എന്നിവയും നടത്തി വരുന്നു.
വിദേശ രാജ്യങ്ങളിൽ[തിരുത്തുക]
പല രാജ്യങ്ങളിൽ ഫാർമസി പ്രാക്ടീസ്, ക്ലിനിക്കൽ ഫാർമസി, ഡ്രഗ് തെറാപ്പി എന്നിവ ഏറെ വികസിതമാണ്. ഇവിടങ്ങളിൽ രോഗികൾ കഴിക്കേണ്ട മരുന്നുകളുടെ ബ്രാൻഡും അളവും നിശ്ചയിക്കുന്നതും, അവയുടെ പാർശ്വഫലങ്ങൾ തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നതും, പ്രതിരോധ കുത്തിവെപ്പുകൾ നൽകുന്നതും, ഗുരുതരമല്ലാത്ത പല രോഗങ്ങൾക്കും ചികിത്സ നിശ്ചയിക്കുന്നതും ക്ലിനിക്കൽ ഫാർമസിസ്റ്റ് എന്ന ഒരു വിഭാഗം പ്രൊഫഷണലുകളാണ്. ഇത് അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലും, യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലും കാണാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ ഇന്ത്യയിൽ ക്ലിനിക്കൽ ഫാർമസി സേവനങ്ങൾ അത്രകണ്ടു വളർച്ച പ്രാപിച്ചിട്ടില്ല. ഇത് ചികിത്സയുടെ ഗുണനിലവാരത്തെയും, രോഗികളുടെ ആരോഗ്യത്തെയും പലപ്പോഴും മോശമായി ബാധിക്കാറുണ്ട്. ഇന്ത്യയിൽ രോഗങ്ങൾക്ക് ചികിത്സ നിശ്ചയിക്കാനോ കുത്തിവെപ്പുകൾ നൽകുവാനോ ഫാർമസിസ്റ്റുകൾക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല. മരുന്നുകളുടെ നിർമ്മാണം മുതൽ പരീക്ഷണം വരെയുള്ള മേഖലകളിലും ഗവേഷണത്തിലും ഫാർമസിസ്റ്റിന് സുപ്രധാന പങ്കുണ്ട്. [1]
ഫാർമസിസ്റ്റിന്റെ പ്രാധാന്യം[തിരുത്തുക]
സുരക്ഷിതമായ ഔഷധോപയോഗത്തിനു ഫാർമസിസ്റ്റിന്റെ നിർദ്ദേശം കൃത്യമായി പാലിക്കേണ്ടത് അനിവാര്യമാണ്. കമ്മ്യൂണിറ്റി ഫാർമസിസ്റ്റുകൾ പൊതുജനങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും എളുപ്പം പ്രാപ്യരായ ഔഷധ വിദഗ്ദ്ധരാണ്. മരുന്ന്, അവയുടെ ഉപയോഗം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു സമൂഹത്തിലെ സമ്പർക്കത്തിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടമാണ് കമ്മ്യൂണിറ്റി ഫാർമസിയിലെ രജിസ്റ്റേർഡ് ഫാർമസിസ്റ്റ്. ഇത് സമൂഹത്തിലെ ആരോഗ്യ പരിരക്ഷാ പരിപാടി മൂല്യവത്തായ പ്രൊഫഷണൽ സേവനമാക്കി മാറ്റാൻ ഫാർമസിസ്റ്റിനെ അനുവദിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും ഇന്ത്യയിൽ പലയിടത്തും നിർദിഷ്ട യോഗ്യതയില്ലാത്ത വ്യക്തികൾ നിയമവിരുദ്ധമായി ഫാർമസിസ്റ്റിന് പകരം ജോലി ചെയ്യുന്നതായി കാണപ്പെടാറുണ്ട്. ഇത് പൊതുജനങ്ങളുടെ ആരോഗ്യത്തെ ഹാനീകരമായി ബാധിക്കുന്ന ഒരു ഘടകമാണ്. തെറ്റായ മരുന്നുപയോഗം പലപ്പോഴും ഗുണത്തേക്കാൾ ദോഷം ചെയ്യാറുള്ളതായി കണക്കാക്കുന്നു.
കേരളത്തിൽ ഫാർമസിസ്റ്റ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നതിന് കേരള ഫാർമസി കൗൺസിൽ അംഗത്വം ആവശ്യമാണ്. ഇത് ഇല്ലാത്തവർ മരുന്ന് വിതരണം നടത്തുന്നത് കുറ്റകരമാണ്.[2]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ A Situational Analysis of Human Resource Issues in the Pharmacy Profession in Canada. Human Resources Development Canada, 2001. Accessed 15 July 2011.
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". മൂലതാളിൽ നിന്നും 2014-09-10-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2014-08-10.
|
വൈദ്യശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. |