Jump to content

ഓറിയൺ നെബുല

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഓറിയോൺ നീഹാരിക
The entire Orion Nebula in visible light. Credit: NASA/ESA
Observation data: J2000 epoch
തരംReflection and Emission
റൈറ്റ് അസൻഷൻ05h 35m 17.3s[1]
ഡെക്ലിനേഷൻ−05° 23′ 28″[1]
ദൂരം1,344±20 ly (412 pc)[2]
ദൃശ്യകാന്തിമാനം (V)+3.0[3]
ദൃശ്യവലുപ്പം (V)65×60 arcmins[4]
നക്ഷത്രരാശിOrion
ഭൗതിക സവിശേഷതകൾ
ആരം12 ly[a]
കേവലകാന്തിമാനം (V)
പ്രധാന സവിശേഷതകൾTrapezium cluster
മറ്റ് പേരുകൾNGC 1976, M42,
LBN 974, Sharpless 281
ഇതുംകൂടി കാണൂ: Diffuse nebula, Lists of nebulae

ശബരൻ നക്ഷത്രരാശിയിൽ തെക്കുഭാഗത്തായി കാണപ്പെടുന്ന പ്രസരിത നീഹാരികയാണ്‌ ഓറിയോൺ നീഹാരിക (മെസ്സിയർ 42, M42 അഥവാ NGC 1976). രാത്രി ആകാശത്തിൽ നഗ്നനേത്രങ്ങൾക്കൊണ്ട് കാണാവുന്നതും ഏറ്റവും തെളിഞ്ഞു കാണാവുന്നതിലൊന്നുമാണ്‌ ഈ നീഹാരിക. 1,344±20 പ്രകാശവർഷങ്ങൾ അകലെ[2][5] സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇത് ഭൂമിക്ക് ഏറ്റവും അടുത്തു കിടക്കുന്ന നക്ഷത്രരൂപവത്കരണ മേഖലകളിലൊന്നാണ്‌. 24 പ്രകാഷവർഷം വീതിയുണ്ട് ഈ നീഹാരികയ്ക്ക്.

File:ALMA views a stellar explosion in Orion - eso1711a.tif

രാത്രി ആകാശത്തിലെ വസ്തുക്കളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിശകലന വിധേയമാക്കപ്പെട്ടതും ചിത്രങ്ങൽ പകർത്തപ്പെട്ടതുമായ ഒന്നാണ്‌ ഓറിയോൺ നീഹാരിക, ഇതിനെ വളരെയധികം പഠനവിധേയമാക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[6] വാതകങ്ങളുടേയും ധൂളികളുടേയും ഒരുമിച്ചുകൂടലിലൂടെ നക്ഷത്രങ്ങളും ഗ്രഹവ്യസ്ഥകളും എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുന്നു എന്നതിനെപ്പറ്റിയുള്ള വിവരങ്ങൾ ഈ നീഹാരികയുടെ നീരീക്ഷണം വഴി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. പ്രകൃതഗ്രഹവ്യൂഹത്തിന്റെ തളികാ രൂപം, തവിട്ടു കുള്ളന്മാർ, വാതകങ്ങളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ശക്തമായ ചലനം, സമീപത്തുള്ള പിണ്ഡമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ നീഹാരികയിൽ ചെലുത്തുന്ന ഫോട്ടോ-അയോണീകരണ പ്രഭാവങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ ഈ നീഹരികയിൽ ദർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിവേഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന സാന്ദ്രമായ ഹൈഡ്രജൻ വാതകപിണ്ഡങ്ങളുടെ ഉൽസർജനവും ഓറിയോൺ നീഹാരികയിലുണ്ട്, ഈ വാതക ബുള്ളറ്റുകൾക്ക് പ്ലൂട്ടോയുടെ പരിക്രമണപാഥയുടെ പത്തിരട്ടി വ്യാസമുണ്ട്, ഇവയുടെ അഗ്രം തെളിഞ്ഞ നീല നിറത്തിൽ വിളങ്ങി കാണപ്പെടുന്നു. ഏകദേശം ആയിരം വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് നടന്ന അജ്ഞാതമായ ഏതോ പ്രതിഭസത്തിന്റെ ഫലയമായുണ്ടായതാണ്‌ ഇവ എന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.

പൊതുവിവരങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

യഥാർത്ഥത്തിൽ ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ് എന്ന വലിയ നീഹാരികയുടെ ഭാഗമാണ് ഈ നീഹാരിക. ശബരൻ നക്ഷത്രരാശിയിൽ മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നതാണ്‌ ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ്. ബെർണാഡ്സ് ലൂപ്പ്, അശ്വമുണ്ഡം നീഹരിക, M43, M78, അഗ്നിജ്വാലാ നീഹാരിക എന്നിവയെല്ലം ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ് നീഹാരികയിൽപ്പെടുന്നു. ഓറിയോൺ നീഹാരികയിലങ്ങോളമിങ്ങോളം നക്ഷത്രങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്നുണ്ട്, താപ-വർദ്ധിത പ്രവർത്തനങ്ങൽ കൂടുതൽ നടക്കുന്നതിനാൽ ഈ മേഖല ഇൻഫ്രാറെഡ് കിരണങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞതാണ്‌.

വിളക്കുകളിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം നേരിയ തോതിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നിടങ്ങളിൽ നിന്നു പോലും ഈ നീഹാരികയെ നഗനനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് ദർശിക്കാനാവും. ശബരന്റെ വാളിലെ മധ്യ “നക്ഷത്രമായാണ്” ഇത് കാണപ്പെടുക, ശബരന്റെ അരപട്ടയുടെ തെക്കുവശത്തായുള്ള മൂന്ന് നക്ഷത്രങ്ങളാണ് അത്. നല്ല കാഴ്ചശക്തിയുള്ളവർക്ക് ഇത് വിളങ്ങുന്നതായി കാണപ്പെടും. ബൈനോകുലറോ ചെറിയ ടെലിസ്കോപ്പോ ഉപയോഗിച്ചാൽ ഇതിന്റെ നീഹാരികാ രൂപം വ്യക്തമാകും.

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. 1.0 1.1 "SIMBAD Astronomical Database". Results for NGC 7538. Retrieved 2006-10-20.
  2. 2.0 2.1 Reid, M. J. (2009). "Trigonometric Parallaxes of Massive Star Forming Regions: VI. Galactic Structure, Fundamental Parameters and Non-Circular Motions". The Astrophysical Journal, in press. Retrieved 2009-05-13. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  3. "Nasa/Ipac Extragalactic Database". Results for NGC 1976. Retrieved 2006-10-14.
  4. Revised NGC Data for NGC 1976 Archived 2008-12-17 at the Wayback Machine. per Wolfgang Steinicke's NGC/IC Database Files.
  5. Hirota, Tomoya (2007). "Distance to Orion KL Measured with VERA". Publications of the Astronomical Society of Japan. 59 (5): 897–903. Retrieved 2009-05-13. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  6. Press release, "Astronomers Spot The Great Orion Nebula's Successor", Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, 2006.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഓറിയൺ_നെബുല&oldid=3659171" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്