Jump to content

എയ്ഡ്‌സ് ഓർഫൻ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
മലാവിയിലെ എയ്ഡ്സ് അനാഥകൾ

മാതാപിതാക്കൾ എയ്ഡ്‌സ് ബാധിച്ച് മരിച്ചതിനാൽ അനാഥനായിത്തീർന്ന കുട്ടിയാണ് എയ്ഡ്‌സ് ഓർഫൻ. എച്ച്ഐവി / എയ്ഡ്സ് സംയുക്ത ഐക്യരാഷ്ട്ര പദ്ധതി (യുഎൻ‌ഐ‌ഡി‌എസ്), ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (ഡബ്ല്യുഎച്ച്ഒ), ഐക്യരാഷ്ട്ര ചിൽഡ്രൻസ് ഫണ്ട് (യുണിസെഫ്) എന്നിവയിൽ നിന്നുള്ള സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളിൽ, 15-ാം ജന്മദിനം, പിതാവ് ഇപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ എന്നത് പരിഗണിക്കാതെ തന്നെ എയിഡ്സ് ബാധിച്ച് അമ്മ മരിച്ച കുട്ടിക്കാണ് ഈ പദം ഉപയോഗിക്കുന്നത്.[1]ഈ നിർവ്വചനത്തിന്റെ ഫലമായി, എയ്ഡ്‌സ് അനാഥരിൽ 80% പേർക്കും ഇപ്പോഴും ഒരു ജീവനുള്ള രക്ഷാകർത്താവ് ഉണ്ടെന്ന് പഠനം കണക്കാക്കുന്നു.[2]

പ്രതിവർഷം 70,000 പുതിയ എയ്ഡ്‌സ് അനാഥരുണ്ട്.[3]

എയ്‌ഡ്‌സ് പ്രധാനമായും ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നവരെ ബാധിക്കുന്നതിനാൽ, എയ്‌ഡ്‌സുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മരണങ്ങൾ പലപ്പോഴും അവരുടെ കുടുംബത്തിന്റെ പ്രാഥമിക വേതനക്കാരാണ്. തത്ഫലമായുണ്ടാകുന്ന എയ്ഡ്സ് അനാഥകൾ പരിചരണത്തിനും സാമ്പത്തിക സഹായത്തിനുമായി സംസ്ഥാനത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് ആഫ്രിക്കയിൽ.[4]

2007-ൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അനാഥകൾ ജീവിച്ചിരുന്നത് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലായിരുന്നു [4] (ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളിൽ എയ്ഡ്സ് അനാഥയുടെ നിർവചനത്തിൽ 18 വയസ്സ് വരെ പ്രായമുള്ള കുട്ടികൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. എല്ലാ അനാഥരുടെയും ശതമാനമെടുത്തുനോക്കുമ്പോൾ 2005-ൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ എയ്ഡ്സ് അനാഥകൾ സിംബാബ്‌വെയിലായിരുന്നു.[4]

അവലോകനം

[തിരുത്തുക]

15 വയസ് തികയുന്നതിനുമുമ്പ് അമ്മയെയോ മാതാപിതാക്കളെയോ എയ്ഡ്‌സ് ബാധിച്ച കുട്ടികളായി നിർവചിച്ചിരിക്കുന്ന എയ്ഡ്‌സ് അനാഥകൾ 2010 ഓടെ ലോകത്താകമാനം 41 മില്യൺ ആയിരിക്കുമെന്ന് പ്രവചിക്കപ്പെടുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഏകദേശം 8.2 ദശലക്ഷം കുട്ടികൾ എച്ച്ഐവി / എയ്ഡ്സ് പകർച്ചവ്യാധി മൂലം അനാഥരായിരിക്കുന്നു. എയ്ഡ്‌സ് ബാധിച്ച കമ്മ്യൂണിറ്റികളിൽ പരമ്പരാഗതമായി അനാഥർക്ക് പിന്തുണ നൽകുന്ന വിപുലീകൃത കുടുംബ സമ്പ്രദായം വളരെയധികം ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു. ഒരു വീടിനുള്ളിൽ പ്രായപൂർത്തിയായ ഒരാളുടെ മരണം വരുമാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ഇത് കുട്ടികളെ സ്കൂളിൽ നിന്ന് ഇറക്കിവിടുകയും അതിജീവനത്തിനായി ജോലി തേടുകയോ മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങളെ പരിപാലിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ടിവരുന്നു. പത്തിൽ ഒമ്പത് (90%) മാതൃ അനാഥകളും ഇപ്പോൾ ഉപ സഹാറൻ ആഫ്രിക്കയിലാണ് താമസിക്കുന്നത്. അനാഥരും അനാഥ പരിചരണവും ഒരു നിർണായക വിഷയമാണ്. ഹ്രസ്വകാല, ദീർഘകാല അനാഥ പരിചരണ ഇടപെടലുകൾ ആവശ്യമാണ്.[5]

സാമൂഹിക പരിരക്ഷ

[തിരുത്തുക]

2030 ഓടെ എയ്ഡ്‌സ് പകർച്ചവ്യാധി അവസാനിപ്പിക്കാൻ ലോകത്തെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നതിനായി എയ്ഡ്‌സ് അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഉന്നതതല യോഗത്തിൽ 2016-ൽ അംഗരാജ്യങ്ങൾ ഒരു കൂട്ടം ലക്ഷ്യങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചു. ദേശീയ സാമൂഹിക ശിശു സംരക്ഷണം ശക്തിപ്പെടുത്തുക എന്നതായിരുന്നു ആ ലക്ഷ്യങ്ങളിലൊന്ന് 2020 ആകുമ്പോഴേക്കും എച്ച്ഐവി ബാധിതരോ ആയ 75% ആളുകൾ എച്ച്ഐവി-സെൻ‌സിറ്റീവ് സാമൂഹിക പരിരക്ഷയിൽ നിന്ന് പ്രയോജനം നേടുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാനുള്ള സംവിധാനങ്ങളിൽ മനുഷ്യാവകാശ അധിഷ്ഠിതമാണ് ലക്ഷ്യം. എല്ലാ മനുഷ്യാവകാശങ്ങളും എച്ച് ഐ വി ബാധിതരോ ബാധിച്ചവരോ ആയ എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും അന്തസ്സും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്ന് ഇത് പ്രയോജനം ചെയ്യുന്നു.

സാമൂഹ്യ പരിരക്ഷണ പരിപാടികൾ എച്ച്‌ഐവി ബാധിതരോ ആയ, ദരിദ്രരും ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടവരുമായ ആളുകളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതും ജീവിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് പ്രയോജനപ്പെടുന്നതും എങ്ങനെയെന്നതിന്റെ തെളിവുകൾ വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. എയ്ഡ്‌സ് പ്രതികരണം സാമൂഹ്യസംരക്ഷണത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ വർദ്ധിപ്പിക്കണമോ എന്നതല്ല ചോദ്യം, ദാരിദ്ര്യവും അസമത്വവും അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിന് പ്രവർത്തിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിഭവങ്ങളും പങ്കാളിത്തവും എയ്ഡ്സ് അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിന് ഫലപ്രദമായി എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കാം എന്നതാണ്.

2017-ൽ യു‌എൻ‌ഐ‌ഡി‌എസ് ദേശീയ സംയോജിത നയ സൂചികയിൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്ത 127 രാജ്യങ്ങളിൽ 109 (86%) പേർക്ക് 2016-ൽ അംഗീകൃത സാമൂഹിക പരിരക്ഷണ തന്ത്രമോ നയമോ ചട്ടക്കൂടോ ഉണ്ടെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു, അതിൽ 99 രാജ്യങ്ങളും (78%) ആ പരിപാടികൾ നടപ്പിലാക്കുന്നു. മൊത്തം 85 രാജ്യങ്ങൾ അവരുടെ തന്ത്രങ്ങൾ ഒരു പരിധിവരെ എച്ച്ഐവി ബാധിതമാണെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു. സാമൂഹ്യ പരിരക്ഷണ തന്ത്രത്തിനായി ഏകോപിപ്പിക്കുന്ന സംവിധാനമുള്ള 87 രാജ്യങ്ങളിൽ പകുതിയിലധികം (47) അവരുടെ ദേശീയ എയ്ഡ്സ് പദ്ധതി ആ ഘടനയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, 12 രാജ്യങ്ങൾ മാത്രമാണ് അവരുടെ സാമൂഹിക സംരക്ഷണ തന്ത്രങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും എച്ച്ഐവി ബാധിതരാണെന്ന് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തത്.

ഫാസ്റ്റ് ട്രാക്കിൽ സാമൂഹ്യ പരിരക്ഷ നേടുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നതിന്, യു‌എൻ‌ഐ‌ഡി‌എസ് അടുത്തിടെ ഒരു കോൺഫറൻസ് നടത്തി, അതിൽ പങ്കെടുത്തവർ ദേശീയ സാമൂഹിക, ശിശു സംരക്ഷണ സംവിധാനങ്ങളെ എങ്ങനെ ശക്തിപ്പെടുത്താമെന്ന് ചർച്ച ചെയ്തു. സമ്മേളനം മൂന്ന് ലക്ഷ്യങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ദാരിദ്ര്യവും അസമത്വവും അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിന് സാമൂഹികവും മറ്റ് പ്രസ്ഥാനങ്ങളുമായുള്ള ബന്ധം ശക്തിപ്പെടുത്തുക; സാമൂഹിക സംരക്ഷണത്തിന്മേൽ നടപടി ശക്തമാക്കുക; എച്ച് ഐ വി, ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷ, പോഷകാഹാരം എന്നിവയ്ക്കായി പ്രോഗ്രാമിംഗ് പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുക.

“സാമൂഹ്യ പരിരക്ഷണ സേവനങ്ങളിലൂടെ എച്ച് ഐ വി ബാധിതരുമായ ആളുകളുടെ അപകടസാധ്യത കുറയ്ക്കുന്നതിന് ആരോഗ്യം, വിദ്യാഭ്യാസം, കമ്മ്യൂണിറ്റി സംവിധാനങ്ങൾ എന്നിവയിലുടനീളം ശക്തമായ ബന്ധങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്.” പ്രോഗ്രാം UNAIDS ഡെപ്യൂട്ടി എക്സിക്യൂട്ടീവ് ഡയറക്ടർ ടിം മാർട്ടിനോ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.[6]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. UNAIDS.org Archived 3 July 2007 at the Wayback Machine. PDF
  2. Stuijt, Adriana (4 April 2009). "South Africa's 3,4-million Aids-orphans to get 'adult' rights".
  3. AIDS Orphan's Preventable Death Challenges Those Left Behind Archived 2010-12-29 at the Wayback Machine., by Tony Karon, 1 June 2001
  4. 4.0 4.1 4.2 "AIDS orphans". Avert. Archived from the original on 9 October 2006. Retrieved 2006-10-08.
  5. "WHO | Other environmental risks". WHO. Retrieved 2019-07-30.
  6. "Orphans". www.unaids.org (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2019-07-31.

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=എയ്ഡ്‌സ്_ഓർഫൻ&oldid=3651885" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്