സുമാത്രൻ കാണ്ടാമൃഗം
| സുമാത്രൻ കാണ്ടാമൃഗം Sumatran rhinoceros[1] |
|
|---|---|
 |
|
| Sumatran rhinos Emi and Harapan in the Cincinnati Zoo | |
| പരിപാലന സ്ഥിതി | |
| ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
| സാമ്രാജ്യം: | ജന്തു |
| ഫൈലം: | കോർഡേറ്റുകൾ |
| ക്ലാസ്സ്‌: | സസ്തനി |
| നിര: | Perissodactyla |
| കുടുംബം: | Rhinocerotidae |
| ജനുസ്സ്: | Dicerorhinus |
| വർഗ്ഗം: | D. sumatrensis |
| ശാസ്ത്രീയ നാമം | |
| Dicerorhinus sumatrensis (Fischer, 1814)[3]  |
|
| Subspecies | |
|
Dicerorhinus sumatrensis harrissoni |
|
കാണ്ടാമൃഗങ്ങളിൽ ഒരിനമാണ് സുമാത്രൻ കാണ്ടാമൃഗം അഥവാ സുമാത്രൻ റൈനോസറസ് (ശാസ്ത്രീയനാമം: Dicerorhinus sumatrensis). ഇവ ഗുരുതരമായ വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നു എന്ന് ഐ.യു.സി.എന്റെ കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു[2]. കച്ചവടതാത്പര്യങ്ങൾക്കായി കൊമ്പുകൾ മുറിച്ചെടുക്കാൻ നിരവധി സുമാത്രൻ കാണ്ടാമൃഗങ്ങളെ കൊന്നൊടുക്കിയതിനാൽ ഇന്ന് നിലവിലുള്ള സുമാത്രൻ കാണ്ടാമൃഗങ്ങളുടെ എണ്ണം നൂറിൽത്താഴെ മാത്രമാണ്.[5] മൃഗശാലകളിലും മറ്റും സംരക്ഷിക്കുന്നത് പത്തെണ്ണം മാത്രം. രണ്ടു കൊമ്പുകളുള്ള ഇവ വലിപ്പം കൊണ്ട് ഏറ്റവും ചെറിയ ഇനമാണ്. കണക്കുപ്രകാരം 275 എണ്ണം മാത്രമാണ് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നത്[2]. പരമാവധി 1000 കിലോഗ്രാം വരെ ഭാരം വയ്ക്കുന്നു. ഇവയ്ക്ക് ചുവന്ന ബ്രൗൺ നിറമാണ്. മൺ മറഞ്ഞുപോയ വൂളി റൈനോസേഴ്സ് ആണ് ഇവയുമായി ഏറ്റവും അടുത്ത ബന്ധം ഉള്ള കാണ്ടാമൃഗം.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ Grubb, Peter (16 November 2005). "Order Perissodactyla (pp. 629-636)". എന്നതിൽ Wilson, Don E., and Reeder, DeeAnn M., eds. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd എഡി.). Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2 vols. (2142 pp.). p. 635. OCLC 62265494. ഐ.എസ്.ബി.എൻ. 978-0-8018-8221-0.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 van Strien, N.J., Manullang, B., Sectionov, Isnan, W., Khan, M.K.M, Sumardja, E., Ellis, S., Han, K.H., Boeadi, Payne, J. & Bradley Martin, E. (2008). Dicerorhinus sumatrensis. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 28 November 2008.
- ↑ Rookmaaker, L.C. (1984). "The taxonomic history of the recent forms of Sumatran Rhinoceros (Dicerorhinus sumatrensis)". Journal of the Malayan Branch of the Royal Asiatic Society 57 (1): 12–25.
- ↑ Derived from range maps in:
- Foose, Thomas J. and van Strien, Nico (1997). Asian Rhinos – Status Survey and Conservation Action Plan. IUCN, Gland, Switzerland, and Cambridge, UK. ഐ.എസ്.ബി.എൻ. 2-8317-0336-0.
and - Dinerstein, Eric (2003). The Return of the Unicorns; The Natural History and Conservation of the Greater One-Horned Rhinoceros. New York: Columbia University Press. ഐ.എസ്.ബി.എൻ. 0-231-08450-1.
This map does not include unconfirmed historical sightings in Laos and Vietnam or possible remaining populations in Burma.
- Foose, Thomas J. and van Strien, Nico (1997). Asian Rhinos – Status Survey and Conservation Action Plan. IUCN, Gland, Switzerland, and Cambridge, UK. ഐ.എസ്.ബി.എൻ. 2-8317-0336-0.
- ↑ "വംശം നിലനിർത്താൻ, ഇതല്ലാതെ..." (പത്രലേഖനം). മെട്രോ വാർത്ത (ഭാഷ: മലയാളം). ജൂലൈ 28, 2013. യഥാർത്ഥ സൈറ്റിൽ നിന്ന് 2013-07-31 14:33:07-നു ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2014 മാർച്ച് 12.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]
 |
വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലെ Sumatran rhinoceros എന്ന വർഗ്ഗത്തിൽ ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കൂടുതൽ പ്രമാണങ്ങൾ ലഭ്യമാണ്: |
- Sumatran Rhino Info & Sumatran Rhino Pictures on the Rhino Resource Center
- Sumatran Rhino at Arkive.
- Information on the Sumatran Rhino from the International Rhino Foundation
- Rhino and Forest Fund
- Borneo Rhino Alliance
