സാസുയി പാൻഹുൻ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Sassui Punnhun
Love tale of Sassui Punhoon frescoed on wall of tomb in Tilla Shah Graveyard, Sindh
Folk tale
NameSassui Punnhun
Data
CountryPakistan •
RegionPunjab • Sindh • Balochistan
This article is part of the series
Sindhi folklore
لوڪ ڪهاڻيون
Romances
Anecdotes
Legends or epics
Sindh portal
This article is part of the series
Punjabi folklore
ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕਧਾਰਾ • ഫലകം:Uninastaliq
Romances
Legends or epics
Punjab portal

സിന്ധി, ബലൂചി, പഞ്ചാബി തുടങ്ങിയ ഭാഷകളിലുള്ള നാടോടിക്കഥകളിലെ പ്രചുരപ്രചാരം നേടിയ ഒരു നാടോടിക്കഥയാണ് സാസുയി പാൻഹുൻ. സിന്ധിലെ ഏഴ് ജനപ്രിയ ദുരന്ത പ്രണയകഥകളിലൊന്നായി ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു. ഉമർ മാർവി, മോമൽ റാണോ, സോഹ്‌നി മെഹർ, ലിലാൻ ചനേസർ, സോറത്ത് റായ് ദിയാച്ച്, നൂറി ജാം തമാച്ചി എന്നിവയാണ് ദുരന്ത പ്രണയകഥകളിൽ ഉൾപ്പെട്ട മറ്റ് ആറെണ്ണം.[1] പഞ്ചാബിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ നാല് പ്രണയകഥകളിലൊന്നുകൂടിയാണിത്. ഹീർ രഞ്ജ, സോഹ്‌നി മഹിവാൾ, മിർസ സാഹിബ എന്നിവയാണ് ഇവിടുത്തെ മറ്റ് മൂന്ന് ദുരന്ത പര്യവസിയായ പ്രണയകഥകൾ.[2][3][4][5] ബലൂചിസ്ഥാനിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ നാടോടിക്കഥകളിലൊന്നായും ഇത് നിലനിൽക്കുന്നു.[6]

ഉത്ഭവം[തിരുത്തുക]

ഈ കഥയുടെ ആദ്യകാല പരാമർശം കാണപ്പെടുന്നത് ഖാസി ഖാദൻ്റെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലാണ്.[7] പിന്നീട്, സിന്ധിലെ ഇതിഹാസ കവിയായിരുന്ന ഭിത്തിലെ ഷാ ലത്തീഫിൻ്റെ മുതുമുത്തച്ഛൻ ഷാ അബ്ദുൾ കരിം ബുൾറിയുടെ കരിം ജോ റിസാലോയിൽ ഈ കഥയുടെ പരാമർശം കാണപ്പെടുന്നതു. ഷാ ജോ റിസാലോയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള ഈ കഥ സിന്ധിൽ നിന്നുള്ള ഏഴ് ജനപ്രിയ ദുരന്ത പ്രണയകഥകളുടെ ഭാഗമാണ്. ഈ കഥ സിന്ധിലെ ഏഴ് രാജ്ഞികൾ അല്ലെങ്കിൽ ഷാ അബ്ദുൾ ലത്തീഫ് ഭിട്ടായിയുടെ ഏഴ് നായികമാർ എന്നാണ് പൊതുവെ അറിയപ്പെടുന്നത്.[8] പിൽക്കാലത്ത് ഈ കഥ ഹാഷിം ഷാ പഞ്ചാബി ഭാഷയിൽ പുനരാവിഷ്കരിക്കുകയുണ്ടായി.[9]

പുന്നു[തിരുത്തുക]

ബലൂചിസ്ഥാനിലെ ഒരു സംസ്ഥാനമായിരുന്ന കെച്ചിലെ ബലൂച്[10][11][12][13][14][15][16]ഭരണാധികാരിയായ മിർ അലിയുടെയോ അല്ലെങ്കിൽ ആരിയുടെയോ മകനായിരുന്നു പുന്നുൻ (പുന്നു എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു).

സാസുയി[തിരുത്തുക]

സിന്ധിലെ മിയാൻ നാസിർ മുഹമ്മദ് കൽഹോറോയുടെ നെക്രോപോളിസിലെ ഒരു ശവകുടീരത്തിൽ ലൈലയുടെയും മജ്‌നൂൻ്റെയും (മുകളിൽ) സാസുയിയുടെയും പുൻഹൂൻ്റെയും (താഴെ) പ്രണയകഥകൾ ചിത്രീകരിക്കുന്ന മ്യൂറൽ പാനൽ

സിന്ധിലെ (ഇപ്പോൾ പാക്കിസ്ഥാനിൽ) ഭാംബോറിലെ രാജാവിൻ്റെ മകളായിരുന്നു സാസുയി (സാസി എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു). സസൂയി ജനനസമയത്തുതന്നെ അവൾ രാജകുടുംബത്തിൻ്റെ ബഹുമാനത്തിന് കളങ്കമാണെന്ന് ജ്യോതിഷികൾ പ്രവചിച്ചു. കുട്ടിയെ ഒരു മരപ്പെട്ടിയിൽ അടക്കംചെയ്ത് സിന്ധു ദര്യ നദിയിൽ എറിയാൻ രാജാവ് ഉത്തരവിട്ടു. മരപ്പെട്ടിയും അതിനുള്ളിലെ കുട്ടിയെയും ഭാംബോർ ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു അലക്കുകാരൻ കണ്ടെത്തി. അലക്കുകാരൻ കുട്ടിയെ തനിക്ക് ദൈവത്തിൽ നിന്നു ലഭിച്ച അനുഗ്രഹമാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി. സ്വന്തമായി കുട്ടികളില്ലാതിരുന്ന അയാൾ അവളെ ദത്തെടുത്ത് വളർത്താൻ തീരുമാനിച്ചു.

സ്വർഗത്തിലെ മാലാഖകൾക്ക് സമാനമായി സുന്ദരിയായി വളർന്ന സാസുയിയുടെ സൌന്ദര്യത്തിൻ്റെ കഥകൾ പുന്നു കേൾക്കാനിടയായതോടെ അവൻ സസൂയിയെ കാണാൻ തുനിഞ്ഞിറങ്ങി. അതിനായി സുന്ദരനായ ആ യുവ രാജകുമാരൻ ഭാംബോറിലേക്ക് യാത്രയായി. സസുയിയെ കാണാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി സസ്സുയിയുടെ പിതാവിന് (ഒരു അലക്കുകാരൻ) തൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അലക്കാനായി അയച്ചുകൊടുത്തു. പുന്നു അലക്കുകാരൻ്റെ വീട് സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ അവർ ആദ്യ കാഴ്ചയിൽ തന്നെ പ്രണയത്തിലായി. സസ്സുയി ഒരു അലക്കുകാരനെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നതിൽ സസൂയിയുടെ പിതാവ് നിരാശനായിരുന്നു. അലക്കുകാരൻ എന്ന നിലയിൽ പരീക്ഷയിൽ വിജയിച്ച് സാസുയിക്ക് യോഗ്യനാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ അദ്ദേഹം പുന്നുവിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. തൻ്റെ പ്രണയം തെളിയിക്കുന്നതിനായി ഈ പരീക്ഷണത്തിന് പുന്നൂൻ സമ്മതിച്ചു. ഒരു രാജകുമാരനായിരിക്കെ, വസ്ത്രങ്ങളൊന്നുംതന്നെ അലക്കിയിട്ടില്ലാത്ത അവൻ തിൻറെ ശ്രമത്തിനിടയിൽ എല്ലാ വസ്ത്രങ്ങളും കീറിയതോടെ പരീക്ഷണത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. എന്നാൽ അലക്കിയ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ നൽകുന്നതിനുമുമ്പ്, ഗ്രാമവാസികളെ നിശബ്ദരാക്കാനായി പുന്നു എല്ലാ വസ്ത്രങ്ങളുടെയും പോക്കറ്റിൽ സ്വർണ്ണ നാണയങ്ങൾ നിക്ഷേപിച്ചു. തന്ത്രം ഫലിച്ചതോടെ, സാസുയിയുടെ പിതാവ് വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചു.

പുന്നൂൻ്റെ സഹോദരന്മാർ[തിരുത്തുക]

പുന്നൂവിൻ്റെ പിതാവും സഹോദരന്മാരും സാസുയുമായുള്ള വിവാഹത്തിന് എതിരായിരുന്നു (പുന്നൂ ഒരു രാജകുമാരനും അവൾ അലക്കുകാരൻ്റെ മകളുമായിരുന്നു) അതിനാൽ, അവരുടെ പിതാവിന് വേണ്ടി, പുന്നൂവിൻ്റെ സഹോദരന്മാർ ഭാംബോറിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്തു. ആദ്യം, അവർ പുന്നൂനെ വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറാൻ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അവൻ വഴങ്ങാതിരുന്നപ്പോൾ അവർ കൂടുതൽ വളഞ്ഞ വഴികൾ പരീക്ഷിച്ചു. ഒടുവിൽ വിവാഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതായി അവർ നടിച്ചു. തൻ്റെ സഹോദരങ്ങൾ വിവാഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നത് കണ്ട് പുന്നൂൻ അമ്പരന്നു. ആദ്യരാത്രിയിൽ, അവർ വിവാഹ ആഘോഷങ്ങളിൽ ആസ്വദിച്ച് പങ്കെടുക്കുന്നതായി നടിക്കുകയും വ്യത്യസ്ത തരം വൈനുകൾ കുടിക്കാൻ പുന്നൂവിനെ നിർബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. അവൻ മദ്യപിച്ചപ്പോൾ അവർ അവനെ ഒട്ടകത്തിൻ്റെ പുറകിൽ കയറ്റി അവരുടെ ജന്മനാടായ കേച്ചിലേക്ക് മടങ്ങി.

പ്രണയിതാക്കൾ അവസാനം കണ്ടുമുട്ടുന്നു[തിരുത്തുക]

ജമ്മുവിലെ സുയി സിംബ്ലി ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നുള്ള സാസുയി പുന്നു നാടോടി കഥയുടെ ചുവർചിത്രം

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സസൂയി ഉണർന്നപ്പോൾ, ഭർതൃസഹോദരന്മാരാൽ താൻ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടതായി അവൾ മനസ്സിലാക്കി. തൻ്റെ പ്രിയതമനിൽ നിന്നുള്ള വേർപാടിൻ്റെ ദുഃഖത്താൽ അവൾ ഭ്രാന്തയായി. കേച്ച് മക്രാൻ പട്ടണത്തിലേക്ക് അവൾ നഗ്നപാദയായി ഓടി. അവിടെയെത്താൻ അവൾക്ക് മരുഭൂമിയിൽ കിലോമീറ്ററുകൾ താണ്ടേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു. കാലുകൾ പൊള്ളി, ചുണ്ടുകൾ വരണ്ടുപോകുന്നതുവരെ അവൾ "പുന്നൂൻ, പുന്നൂൻ!" എന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്ര തുടർന്നു. അപകടങ്ങൾ നിറഞ്ഞതായിരുന്നു യാത്ര. ദാഹിച്ചുവലഞ്ഞ അവൾ ഒരു കുടിലിൽ ഒരു ഇടയനെ കണ്ടെത്തി. അവൾക്ക് അയാൾ കുടിക്കാൻ കുറച്ച് വെള്ളം കൊടുത്തു. അവളുടെ അസാമാന്യമായ സൌന്ദര്യം കണ്ട് അയാൾ സസൂയിയുടെ മേൽ ബലപ്രയോഗം നടത്താൻ ശ്രമിച്ചു. അയാളിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട സസൂയി അവളെ അയാളിൽനിന്ന് മറയ്ക്കാൻ ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു. ദൈവം അവളുടെ പ്രാർത്ഥനകൾ കേട്ടു. ഭൂമി കുലുങ്ങി പിളർന്നതോടെ, പർവതങ്ങളുടെ താഴ്‌വരയിലേയ്ക്ക് സാസുയി താഴ്ന്നുപോയി. മക്രനിൽ പുന്നൂൻ ഉണർന്നപ്പോൾ സസുയിയെ കാണാനാകാതെ ഭംബോറിലേക്ക് തിരികെ ഓടി. പോകുന്ന വഴിക്ക് അവൻ "സസ്സുയി, സാസുയി!" എന്നുറക്കെ വിളിച്ചു. ഇതുകേട്ട ആ ഇടയൻ പുന്നുവിനോട് കഥ മുഴുവൻ പറഞ്ഞു. പുന്നൂനും അതേ പ്രാർത്ഥനയിൽ വിലപിച്ചു. ഭൂമി വീണ്ടും കുലുങ്ങി പിളർന്നു. സാസുയി താഴ്ന്നുപോയ അതേ പർവത താഴ്‌വരയിൽ അവനെയും അടക്കം ചെയ്തു. ഐതിഹാസികമായ ആ ശവകുടീരം ഇപ്പോഴും ഈ താഴ്വരയിൽ ഉണ്ട്. ഷാ അബ്ദുൾ ലത്തീഫ് ഭിട്ടായി തൻ്റെ സൂഫി കവിതയിൽ ഈ ചരിത്രകഥ ആലപിക്കുന്നത് നിത്യമായ സ്നേഹത്തിൻ്റെയും ദൈവവുമായുള്ള ഐക്യത്തിൻ്റെയും ഉദാഹരണമായിട്ടാണ്.[17] എന്നാൽ ഹാഷിം ഷാ പുനരാഖ്യാനം ചെയ്ത പഞ്ചാബി കഥ അനുസരിച്ച്, മരുഭൂമി മുറിച്ചുകടക്കുന്നതിനിടയിൽ സസൂയി മരിക്കുന്നു.

കേച്ച് മക്രാൻ[തിരുത്തുക]

പാക്കിസ്ഥാനിലെ ബലൂചിസ്ഥാനിലെ മക്രാൻ തീരദേശ ഹൈവേയിലാണ് കെച്ച് മക്രാൻ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ബിസി 6000-8000 കാലഘട്ടത്തിൽ നിർമ്മിച്ച പുന്നൂൺ കോട്ട അവിടെയാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.[18]

സാസുയി പുന്നൂണിൻ്റെ ശവകുടീരങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

സസ്സുയി പുന്നുവിൻ്റെ ശവകുടീരം

കറാച്ചിയിൽ നിന്ന് 45 മൈൽ പടിഞ്ഞാറ് ബലൂചിസ്ഥാനിലെ ലാസ്ബെലയ്ക്ക് സമീപമാണ് സാസുയിയുടെയും പുന്നൂൻ്റെയും ശവകുടീരങ്ങൾ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.[19][20]

References[തിരുത്തുക]

  1. ↑ ʻAbd al-Laṭīf (Shah) (2018). Risalo. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-97504-0.
  2. ↑ Jamal Shahid (11 January 2015). "A beloved folk story comes to life". Dawn. Retrieved 8 November 2020.
  3. ↑ Karan Bali (13 September 2016). "Before 'Mirzya', Mirza and Sahiban have died over and over again for their love (Numerous versions of the legend exist, including productions in Punjabi on both sides of the border)". Scroll.in website. Retrieved 8 November 2020.
  4. ↑ "Love Legends in History of Punjab". Punjabi World website. 20 April 2007. Archived from the original on 22 March 2019. Retrieved 8 November 2020.
  5. ↑ Sahibaan remains unheard The Hindu (newspaper), Published 11 October 2016, Retrieved 8 November 2020
  6. ↑ Dr.Nabi Bux Khan Baloach (1976). Popular Folk Stories:Sassui Punhun. Hyderabad, Sindh, Pakistan: Sindhi Adabi Board.
  7. ↑ Schimmel (13 November 2018). Pain and Grace: A Study of Two Mystical Writers of Eighteenth-Century Muslim India. BRILL. ISBN 978-90-04-37854-4.
  8. ↑ Dr. Motilal Jotwani. Sufis Of Sindh. Publications Division Ministry of Information & Broadcasting. ISBN 9788123023410.
  9. ↑ N. Hanif (2000). Biographical Encyclopaedia of Sufis: South Asia. Sarup & Sons. ISBN 9788176250870.
  10. ↑ The Feudatory and zemindari India (in ഇംഗ്ലീഷ്). 1947.
  11. ↑ Macauliffe, Max (1909). The Sikh Religion: Its Gurus, Sacred Writings and Authors (in ഇംഗ്ലീഷ്). Clarendon Press.
  12. ↑ Nadiem, Ihsan H. (2007). Balochistan: Land, History, People (in ഇംഗ്ലീഷ്). Sang-e-Meel Publications. ISBN 978-969-35-2023-1.
  13. ↑ Pàkha Sanjam (in ഇംഗ്ലീഷ്). Department of Anthropological Linguistics, Punjabi University. 1979.
  14. ↑ www.webspider.pk, Web Spider (pvt) Ltd. "Miri Kalat — The Fort of Punnu". www.hilal.gov.pk (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2023-01-12. Retrieved 2023-10-24.
  15. ↑ admin (2014-04-23). "Sassiand Punnu: The legendary story of real lovers – Balochistan Point" (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2023-10-24.
  16. ↑ Pannke, Peter (2014). Saints and singers : Sufi music in the Indus Valley. Internet Archive. Karachi : Oxford University Press. ISBN 978-0-19-547877-8.
  17. ↑ Shah Latif Bhittai, Risalo of Shah
  18. ↑ "Historical significance of Punnu Fort". Daily Times (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2019-03-20. Retrieved 2020-04-18.
  19. ↑ "The Eternal Love of Sassi Punnu". goodtimes.com.pk. 16 December 2017. Retrieved 2019-05-25.
  20. ↑ "Sassui Punnhu Grave Neglected - Dawn News". 24 April 2013.

External links[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സാസുയി_പാൻഹുൻ&oldid=4076355" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്