പകുവാൻ പജാജരൻ
Pakuan Pajajaran ᮕᮊᮥᮝᮔ᮪ᮕᮏᮏᮛᮔ᮪ | |
|---|---|
Historical city | |
| Nickname(s): Dayeuh Pakuan | |
 Location of Pakuan Pajajaran copied from book "Kabudayaan Sunda Zaman Pajajaran" Part 2", 2005 | |
| Country | Sunda Kingdom |
| Founded | 669 CE |
| Destroyed | 1579 CE |
സുന്ദ രാജ്യത്തിന്റെ കോട്ടയുള്ള തലസ്ഥാന നഗരമായിരുന്നു പകുവാൻ പജാജരൻ (അല്ലെങ്കിൽ ᮕᮊᮥᮝᮔ᮪ᮕᮏᮏᮛᮔ᮪/ Dayeuh Pakuan/Pakwan അല്ലെങ്കിൽ Pajajaran) . ഈ സ്ഥലം ഇന്തോനേഷ്യയിലെ വെസ്റ്റ് ജാവയിലെ ആധുനിക ബോഗോർ നഗരവുമായി ഏകദേശം യോജിക്കുന്നു. ഏകദേശം ബട്ടു തുലിസിന്റെ സ്ഥലത്തിന് ചുറ്റുമുള്ളതാണ്. സുന്ദനീസ് ജനതയുടെ പങ്കിട്ട ഐഡന്റിറ്റിയും ചരിത്രവും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നതിനാൽ ഈ സൈറ്റ് സുന്ദനീസ് ആളുകളുടെ ആത്മീയ ഭവനമായി ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.[1]:139
10-ാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ ഈ നഗരത്തിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കാരുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ 15-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ശ്രീ ബഡുഗ മഹാരാജ സുന്ദ രാജ്യത്തിന്റെ രാജകീയ തലസ്ഥാനമായി സ്ഥാപിക്കുന്നതുവരെ വലിയ രാഷ്ട്രീയ പ്രാധാന്യം നേടിയിരുന്നില്ല. 1513-ൽ, ഈ നഗരം അതിന്റെ ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ സന്ദർശകനായ പോർച്ചുഗീസ് ദൂതനായ ടോം പൈർസ് സന്ദർശിച്ചു.[2]:40അദ്ദേഹത്തിന്റെ റിപ്പോർട്ട് അനുസരിച്ച്, ഡായോ നഗരം ("തലസ്ഥാന നഗരം" എന്നതിന്റെ സുന്ദനീസ് പദമാണ് ദയൂ) ഏകദേശം 50,000 നിവാസികളുള്ള മഹത്തായ നഗരമായിരുന്നു.[3]:404
ജയദേവത രാജാവിന്റെ (ശ്രീ ബഡുഗ മഹാരാജാവ്) ഭരണത്തിനുശേഷം, പകുവാൻ പജാജരൻ നിരവധി തലമുറകളോളം രാജകീയ തലസ്ഥാനമായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1579-ൽ ബാന്റൻ സുൽത്താനേറ്റ് നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുവരെ ദയൂ പകുവാൻ പജാജരൻ ഏകദേശം നൂറ് വർഷക്കാലം (1482 - 1579) സുന്ദ രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായി കൃത്യനിർവ്വഹണം നടത്തി.
പദോൽപ്പത്തിയും സ്ഥലനാമവും
[തിരുത്തുക]സുന്ദനീസ് ഭാഷയിൽ പകുവാൻ എന്ന പദം "കരജം" എന്നർത്ഥം വരുന്ന പാകു എന്ന പദത്തിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. ഇതിന് "ഫേൺ" ചെടി എന്നും അർത്ഥമുണ്ട്.[4] കാരിത്താ വാരുഗ ഗുരു കൈയെഴുത്തുപ്രതി (c. 1750) അനുസരിച്ച്, പകുജാജർ അല്ലെങ്കിൽ പാക്കിസ് ഹാജി അല്ലെങ്കിൽ സൈക്കാസ് ചെടിയുടെ നിരകളിൽ നിന്നാണ് ഈ പേര് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. സുന്ദനീസിൽ പാകിസ് ഹാജി അർത്ഥമാക്കുന്നത് സൈക്കാസ് ചെടിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന "കിങ്സ് ഫേൺ" എന്നാണ്. ഈ നിരൂപണം കെ.എഫ്. ഹോൾ തന്റെ De Batoe Toelis te Buitenzorg (1869) എന്ന പുസ്തകത്തിൽ, പിന്താങ്ങുകയും ബ്യൂട്ടെൻസോർഗ് പ്രദേശത്ത് "സിപാകു" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ഗ്രാമമുണ്ടെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പകുവാൻ പജാജരൻ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് op rijen staande pakoe bomen (പാകു മരങ്ങളുടെ നിരകൾ നിൽക്കുന്ന സ്ഥലം) എന്നാണ്.
മറുവശത്ത്, ജി.പി. എൻസൈക്ലോപീഡി വാൻ നീഡർലാൻഡ്‌ഷ് ഇൻഡി എഡിറ്റി സ്റ്റിബ്ബെ (1919) എന്ന തന്റെ പുസ്തകത്തിൽ റൗഫർ വാദിച്ചത് "പകുവൻ" എന്ന പദം "ആണി" എന്നർത്ഥം വരുന്ന പാകു എന്ന വാക്കിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് എന്നാണ്. ആണി രാജാവിനെ സ്പൈക്കർ ഡെർ വേൽഡ് (ലോകത്തിന്റെ നഖം) ആയി പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ രാജാവിനെ തങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ആണി അല്ലെങ്കിൽ കേന്ദ്രമായി കണക്കാക്കിയിരുന്ന പുരാതന സുന്ദനീസ് പാരമ്പര്യത്തിന് അനുസൃതമാണിത്. രാജാവിനെ "ആണി" എന്ന് സാമ്യപ്പെടുത്തുന്ന പാരമ്പര്യം ജാവനീസ് സുരകർത്താ സുനനേറ്റ് പാരമ്പര്യത്തിലും കാണപ്പെടുന്നു, അത് അവരുടെ രാജാവിനെ പകുബുവോനോ ("ലോകത്തിന്റെ കരജം") എന്ന് വിളിക്കുന്നു. "പജാജരൻ" എന്ന പദം സെജാജർ (തുല്യം) എന്ന പദത്തിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതെന്ന് റൗഫർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു, അതിനാൽ പകുവൻ പജാജരൻ എന്നാൽ "ജാവയിലെ ഏതൊരു രാജാക്കന്മാർക്കും തുല്യമായ സുന്ദയിലെ രാജാവ് ('കരജം')" എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്.
ആർ. എൻ.ജി. പൊഎർബത്ജാരക De Batoe-Toelis bij Buitenzorg (1921) എന്ന തന്റെ രചനകളിൽ വിശദീകരിച്ചു. പകുവാൻ എന്ന പദം "പാളയം" അല്ലെങ്കിൽ "കൊട്ടാരം" എന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന പഴയ ജാവനീസ് പദമായ pakwwan ൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. അതിനാൽ, പകുവാൻ പജാജരൻ എന്ന പേരിന്റെ അർത്ഥം ആൻറിജെൻ സ്റ്റാൻഡേ ഹോവൻ (സമാന്തര കോടതികൾ/കൊട്ടാരങ്ങൾ) എന്നാണ്. കൊട്ടാരവളപ്പിനുള്ളിലെ കെട്ടിടങ്ങളും പവലിയനുകളും സമാന്തര നിരകളിലായിരുന്നു ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചു.
എച്ച്. ടെൻ ഡാം തന്റെ വെർകെനിംഗൻ റോണ്ടം പദ്‌ജദ്‌ജരൻ (1957) എന്ന കൃതിയിൽ, പകുവാൻ എന്ന പദത്തിന് ലിംഗത്തിന്റെ ശിലാ ചിഹ്നവുമായി എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടെന്ന് വാദിച്ചു. ഇൻഡിക് വിശ്വാസങ്ങളിൽ ശിവനെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്ന ഈ ശിലാ സ്മാരകം ഒരിക്കൽ രാജാവിന്റെ ശക്തിയുടെയും അധികാരത്തിന്റെയും പ്രതീകമായി ബട്ടുതുലിസ് ലിഖിതത്തിന് സമീപം ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ഇത് മെൻഹിർ ശിലാ സ്മാരകവുമായി യോജിക്കുന്നു. പുരാതന സുന്ദനീസ് സമൂഹത്തിൽ ഇപ്പോഴും മെഗാലിത്തിക് സംസ്കാരം നിലനിന്നിരുന്നു. സുന്ദനീസ് രാജാക്കന്മാരുടെ പേരുകൾ പരാമർശിക്കുന്ന കാരിത്താ പരഹ്യാംഗനെയും ടെൻ ഡാം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സാങ് ഹലുവേസി, സാങ് സുസൂക്തുംഗൽ എന്നിവ പാക്കുവിന്റെ മറ്റൊരു പേരുകളാണ് (ആണി, തൂൺ, ക്ലബ് അല്ലെങ്കിൽ ലിംഗം). പകുവാൻ എന്നത് ഒരു പേരല്ലെന്നും അത് ഹോഫ്സ്റ്റാഡിനെ (തലസ്ഥാന നഗരം) സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ടെൻ ഡാം വാദിച്ചു. കപിറ്റെൻ വിക്ലറുടെ (1690) റിപ്പോർട്ടിനെ പരാമർശിച്ച്, പജാജരൻ എന്ന പദം തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സ്ഥാനത്തെ വിവരിക്കുന്നുവെന്ന് ടെൻ ഡാം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. "സമാന്തരം" എന്നർത്ഥമുള്ള ജാജർ എന്ന തണ്ട് വാക്കിൽ നിന്നാണ് പജാജരൻ ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. ഇത് രണ്ട് സമാന്തര നദികൾക്കിടയിലുള്ള അതിന്റെ സ്ഥാനത്തെ സൂചിപ്പിക്കാം; Cisadane ആൻഡ് Ciliwung. ബൊഗോർ പരിസരത്ത് ഏതാനും കിലോമീറ്ററുകൾ, രണ്ട് നദികളും സമാന്തരമായി ഒഴുകുന്നു. ഇത് പകുവാൻ പജാജരന്റെ സ്ഥാനമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Iguchi, Masatoshi (2015). Java Essay: The History and Culture of a Southern Country. Troubador Publishing Ltd. ISBN 9781784621513.
- ↑ Zahorka, Herwig (2007). The Sunda Kingdoms of West Java, From Tarumanagara to Pakuan Pajajaran with the Royal Center of Bogor. Jakarta: Yayasan Cipta Loka Caraka.
- ↑ Marwati Djoened Poesponegoro; Nugroho Notosusanto (2008). Sejarah Nasional Indonesia: Zaman Kuno (in ഇന്തോനേഷ്യൻ). Balai Pustaka. ISBN 978-9794074084. OCLC 318053182.
- ↑ "Sejarah Bogor". Pemerintah Kota Bogor (in ഇന്തോനേഷ്യൻ).
Further reading
[തിരുത്തുക]- Aca. 1968. Carita Parahiyangan: naskah titilar karuhun urang Sunda abad ka-16 Maséhi. Yayasan Kabudayaan Nusalarang, Bandung.
- Ayatrohaedi, 2005, Sundakala: cuplikan sejarah Sunda berdasarkan naskah-naskah "Panitia Wangsakerta" Cirebon. Jakarta: Pustaka Jaya. ISBN 979-419-330-5
- Saleh Danasasmita, 2003, Nyukcruk sajarah Pakuan Pajajaran jeung Prabu Siliwangi. Bandung: Kiblat Buku Utama.