ദി ആംഫിട്രൈറ്റ്
| "The Amphitrite – (or sometimes called “The Skippers Erudition)" | |
|---|---|
| ഗാനം | |
| ഭാഷ | English (Geordie) |
| രചയിതാവ് | c 1824 |
| പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് | 1824 |
| ഗാനരചയിതാവ്‌(ക്കൾ) | Robert Gilchrist |
സംഗീത ഹാളിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ശൈലിയിൽ റോബർട്ട് ഗിൽക്രിസ്റ്റ് പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ എഴുതിയ ഒരു ജോർഡി നാടോടി ഗാനമാണ് "ദി ആംഫിട്രൈറ്റ്" (അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ "ദി സ്കിപ്പേഴ്സ് എറുഡിഷൻ" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു). ഇത് ഒരു കൽക്കരി കീലിന്റെ (അല്ലെങ്കിൽ കീൽ ബോട്ടിന്റെ) കഥ പറയുന്നു.
വരികൾ[തിരുത്തുക]
കീൽബോട്ടിനെ കൊണ്ടുപോകുന്ന ടൈൻ കൽക്കരിയുടെ പേരാണ് ആംഫിട്രൈറ്റ്. റോബർട്ട് ഗിൽക്രിസ്റ്റ് എഴുതിയ ഗാനം കപ്പലിനെയും അതിന്റെ ജീവനക്കാരെയും കുറിച്ച് പറയുന്നു.
അലന്റെ ടൈനെസൈഡ് ഗാനങ്ങളുടെ 1891-ലെ പതിപ്പിൽ (ജൂലൈ 30, 1829 EG എന്ന് അടയാളപ്പെടുത്തിയത്) നടത്തിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഇതാണ്, “കൽക്കരി കീലിലെ നിർഭയരായ നാവിഗേറ്റർമാർ വരുത്തിയ ചില പരിഹാസ്യമായ തെറ്റുകൾ ഇനിപ്പറയുന്ന നിർമ്മാണം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. അവർ പുരുഷന്മാരുടെ ആരോഗ്യകരമായ വംശമാണ്, ശക്തിയും പ്രവർത്തനവും വളരെക്കാലമായി പ്രശസ്തമാണ്. അവർക്കിടയിൽ ഇന്റലിജൻസ് അതിവേഗം മുന്നേറുകയാണ്.
വളരെ കുറച്ച് പതിപ്പുകൾ ഏതെങ്കിലും കോറസ് കാണിക്കുന്നു.
THE AMPHITRITE
also called “The Skippers Erudition”
Tune "Gee-ho! Dobbin
Verse 1
Frae Team gut to Whitley, wi' coals black an' brown,
For the Amphitrite loaded, the keel had come down --
But the bullies ower neet had their gobs se oft wet.
That the nyem o' the ship yen an' a' did forget.
Verse 2
To find out the nyem, now each worried his chops,
An' claw'd at his hips fit to murder the lops --
When the skipper, whee hungry was always most bright,
Swore the pawhogger luggish was called Empty Kite.
Verse 3
Frae the Point round the Girt, a' the time sailin' slow,
Each bullie kept bawlin', "The Empty Kite, ho!"
But their blairin' was vain, for née Empty Kite there,
Though they blair'd till their kites were byeth empty and sair.
Verse 4
A' slaverin', the skipper ca'd Geordie an' Jem,
For to gan to Newcassel and ax the reet nyem --
The youngest he thought myest to blame in this bore,
So P. D. an' his marrow were e'en pawk'd ashore.
Verse 5
Up Shields Road as they trudg'd I' their myest-worn-out soles,
Oft cursin' the Empty Kite, skipper, an' coals --
At the sign o' the Coach they byeth ca'd, it befell,
To mourn their hard case, an' to swattle some yell.
Verse 6
Here a buck at a sirloin hard eatin' was seen,
Which, he said, wi' the air myed his appetite keen;
"Appetite!" cried the bullies—like maislins they star'd,
Wide gyepin' wi' wonder, till "Crikes!" Jemmy blair'd.
Verse 7
"The Appetite, Geordie! smash, dis thou hear that?
The varry outlandish, cull nyem we forgat.
Bliss the Dandy, for had he not tell'd uz the nyem,
To Newcassel we'd wander'd byeth weary and lyem!"
Verse 8
To Shields back they canter'd, an' seun frae the keel,
Rair'd "The Appetite, ho!" 'neuf to frighten the de'il --
Thus they fund out the ship—cast their coals in a sweat --
Still praisin' the Dandy that day they had met.
Verse 9
Then into the huddock weel tir'd they all gat,
An' of Empty Kite, Appetite, lang they did chat,
When the skipper discover'd -- (mair wise than a king)
Though not the syem word, they were much the syem thing.