Jump to content

തിയഡോർ അഡോണോ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Theodor W. Adorno
Max Horkheimer (front left), Theodor Adorno (front right), and Jürgen Habermas (in the background, right), in 1964 in Heidelberg.
മറ്റു പേരുകൾTheodor Ludwig Adorno Wiesengrund
ജനനം(1903-09-11)സെപ്റ്റംബർ 11, 1903
Frankfurt am Main, Hesse-Nassau, Prussia, Germany
മരണംഓഗസ്റ്റ് 6, 1969(1969-08-06) (പ്രായം 65)
Visp, Visp, Valais, Switzerland
താമസസ്ഥലംGermany
ദേശീയതGerman
കാലഘട്ടം20th century philosophy
പ്രദേശംWestern philosophy
ചിന്താധാരCritical theory
Marxism
പ്രധാന താത്പര്യങ്ങൾSocial theory, sociology, psychoanalysis, epistemology, aesthetics, musicology, mass media
ശ്രദ്ധേയമായ ആശയങ്ങൾCriticism of "actionism,"[1] modernist art opposes the conventional ordering of experience found in the mass media,[2][3] the paradox of aesthetics[4]

ജർമ്മൻ സാമൂഹ്യചിന്തകനും,സംഗീത വിചക്ഷണനുമായിരുന്നു തിയഡോർ അഡോണോ(സെപ്റ്റം: 11, 1903 – ഓഗസ്റ്റ് 6, 1969).സമൂഹശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ക്രിട്ടിക്കൽ തിയറിയുടെ പ്രധാന പ്രണേതാക്കളിൽ ഒരാളുമായിരുന്നു അഡോണോ.സംഗീത സംബന്ധിയായ അനേകം ഗ്രന്ഥങ്ങളും അഡോണോ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്.

പ്രധാന കൃതികൾ

[തിരുത്തുക]
  • Kierkegaard: Construction of the Aesthetic (1933)
  • Dialectic of Enlightenment (with Max Horkheimer, 1944)
  • Composing for the Films (1947)
  • Philosophy of New Music (1949)
  • The Authoritarian Personality (1950)
  • Minima Moralia: Reflections from Damaged Life (1951)
  • In Search of Wagner (1952)
  • Prisms (1955)
  • Against Epistemology: A Metacritique; Studies in Husserl and the Phenomenological Antinomies (1956)
  • Dissonanzen. Musik in der verwalteten Welt (1956)
  • Notes to Literature I (1958)
  • Sound Figures (1959)
  • Mahler: A Musical Physiognomy (1960)
  • Notes to Literature II (1961)
  • Hegel: Three Studies (1963)
  • Critical Models: Interventions and Catchwords (1963)
  • Quasi una Fantasia (1963)
  • The Jargon of Authenticity (1964)
  • Night Music: Essays on Music 1928-1962 (1964)
  • Negative Dialectics (1966)
  • Alban Berg: Master of the Smallest Link (1968)
  • Critical Models: Interventions and Catchwords (1969)
  • Aesthetic Theory (1970)
  • Beethoven: The Philosophy of Music; Fragments and Texts (1993)
  • Current of Music (2006)

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ Theodor Adorno എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌:

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. Christine Fillion, "Adorno's Marginalien zu Theorie und Praxis: In Praise of Discontinuity", Humanitas, Volume 2, Issue 1, Fall 2012.
  2. Theodor W. Adorno "Commitment", in: Andrew Arato, Eike Gebhardt (eds.), The Essential Frankfurt School Reader, Continuum, 1978, pp. 300–318 (essay translated by Francis McDonagh).
  3. Gary Day, Literary Criticism: A New History, Edinburgh University Press, 2008, p. 265.
  4. "[Art's] paradoxical task is to attest to the lack of concord while at the same time working to abolish discordance" (Adorno as quoted by James Martin Harding, Adorno and "a Writing of the Ruins", SUNY Press, 1997, p. 30; variant translation by Robert Hullot-Kentor: Adorno, Aesthetic Theory, 1997, University of Minnesota Press, p. 168: "Paradoxically, art must testify to the unreconciled and at the same time envision its reconciliation; this is a possibility only for its nondiscursive language.").
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=തിയഡോർ_അഡോണോ&oldid=4097116" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്