Jump to content

ഓയ്ലർ-ബെർണൂലി ഉത്തരസിദ്ധാന്തം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
This vibrating glass beam may be modeled as a cantilever beam with acceleration, variable linear density, variable section modulus, some kind of dissipation, springy end loading, and possibly a point mass at the free end.

താങ്ങുന്ന ഭാരത്തിനനുസൃതമായി ഉത്തരങ്ങൾക്കകത്തുണ്ടാകുന്ന പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾ ബെൻഡിംഗ് മോമെന്റും ഷിയർ ബലവുമാണ്. ഈ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾ ഉത്തരങ്ങളെ ചിലയിടങ്ങളിൽ വക്രമാക്കുന്നു.ചിലയിടങ്ങളിലാകട്ടെ അവയ്ക്ക് സ്ഥാനഭ്രംശം ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉത്തരങ്ങളിലുണ്ടാകുന്ന ഈ ഘടനാവ്യതിയാനങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിനായുള്ള ഒരു സിദ്ധാന്തമാണ് ഓയ്ലർ ബെർണോളി ഉത്തര സിദ്ധാന്തം.

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

ഡാവിഞ്ചിയുടെകാലത്തും ഗലീലിയോയുടെ കലത്തും ഇത്തരമൊരു ഉത്തരസിദ്ധാന്തം വികസിപ്പിയ്ക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടന്നിരുന്നു.ഡാവിഞ്ചിയുടെ ശ്രമങ്ങൾ പരാജയപ്പെടുന്നതിനുള്ള കാരണം കലനത്തിന്റെയും ഹൂക്ക് നിയമത്തിന്റെയും അഭാവമായിരുന്നു.എന്നാൽ ഗലീലിയോ പരാജയപ്പെട്ടത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുമാനങ്ങളിലുണ്ടായ പിഴവു മൂലമാണ്.

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  • E. A. Witmer (1991–1992). "Elementary Bernoulli-Euler Beam Theory". MIT Unified Engineering Course Notes. pp. 5–114 to 5–164. {{cite conference}}: Unknown parameter |booktitle= ignored (|book-title= suggested) (help)

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

[തിരുത്തുക]
വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ ഓയ്ലർ-ബെർണൂലി ഉത്തരസിദ്ധാന്തം എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌: