ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ്
_March_1936.jpg)
വ്യക്തികളോട്, സാധാരണയായി അപരിചിതരോട്, അവരുടെ വാഹനത്തിലോ മറ്റ് വാഹനങ്ങളിലോ യാത്ര ചെയ്യാൻ അനുവാദം ആവശ്യപ്പെടുന്നതിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന ഒരു ഗതാഗത മാർഗ്ഗമാണ് ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ് (തമ്പിംഗ് അല്ലെങ്കിൽ ഹിച്ചിംഗ് എന്നും ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു). പലപ്പോഴും ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ് സാധാരണയായി സൗജന്യമാണ്, പക്ഷേ എല്ലായ്പ്പോഴും സൗജന്യമല്ല. കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിൽ രാജ്യങ്ങളുടെ മികച്ച ഭാഗങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള ഒരു യാത്രാമാർഗ്ഗമായി ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗും നാടോടികൾ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇന്നും അത്തരം യാത്രാമാർഗ്ഗങ്ങൾ ആളുകൾ തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു.[1][2]
സിഗ്നലിംഗ് രീതികൾ[തിരുത്തുക]
ഹിച്ച്ഹിക്കർമാർ ഉപയോഗിക്കുന്ന സിഗ്നലുകൾ
തനിക്ക് ഒരു സവാരി ആവശ്യമാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന് ഹിച്ച്ഹിക്കർമാർ പലതരം സിഗ്നലുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. സൂചകങ്ങൾ ശാരീരികമായ ആംഗ്യങ്ങളോ രേഖാമൂലമുള്ള ചിഹ്നങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള പ്രദർശനങ്ങളോ ആകാം. ഉദാഹരണമായി, ഹിച്ച്ഹിക്കർമാർ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഹാൻഡ് സിഗ്നലുകൾ പോലെയുള്ളവയുടെ ഉപയോഗം ലോകമെമ്പാടും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു:
- ചില ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിൽ, ഹിച്ച്ഹിക്കറുടെ ഉള്ളംകൈ മുകളിലേക്ക് അഭിമുഖീകരിച്ച് കൈ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
- യൂറോപ്പ്, വടക്കേ അമേരിക്ക, യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം എന്നിവിടങ്ങളിൽ മിക്ക യാത്രക്കാരും യാത്രാ ദിശയ്ക്ക് അഭിമുഖമായി നിൽക്കുന്നു. അടച്ച കൈയുടെ തള്ളവിരൽ മുകളിലേക്കോ വാഹന യാത്രയുടെ ദിശയിലേക്കോ പിടിച്ച് ഹിച്ച്ഹിക്കർ സാധാരണഗതിയിൽ റോഡിലേക്ക് കൈ നീട്ടുന്നു.
- ഓസ്‌ട്രേലിയ പോലുള്ള ലോകത്തിന്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ, ചൂണ്ടുവിരൽ ഉപയോഗിച്ച് റോഡിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത് സാധാരണമാണ്.
നിയമപരമായ നിലപാട്[തിരുത്തുക]
ചരിത്രപരമായി നോക്കിയാൽ ലോകവ്യാപകമായി നിലനിൽക്കുന്ന സാധാരണമായ ഒരു ശീലമാണ് ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ്, അതിനാൽ ഇത് നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനു നിയമങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്ന വളരെ കുറച്ച് സ്ഥലങ്ങൾ മാത്രമേ ലോകത്ത് ഉള്ളൂ. എന്നിരുന്നാലും, ന്യൂനപക്ഷം രാജ്യങ്ങളിൽ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ് നിയന്ത്രിക്കുന്ന ചില നിയമങ്ങളുണ്ട്.[3] ഉദാഹരണത്തിന്, അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിൽ, ഡ്രൈവർമാരുടെയും ഹിച്ച്ഹിക്കർമാരുടെയും സുരക്ഷയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഹിച്ച്ഹിക്കിംഗ് നിരോധിക്കുന്ന നിയമങ്ങൾ ചില പ്രാദേശിക സർക്കാരുകൾ കൈക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.