മിറോസ്ലാവ അൻഡ്രു
Miroslava Olga Șandru | |
|---|---|
| ജനനം | 16 മേയ് 1916 |
| മരണം | 25 മാർച്ച് 1983 (പ്രായം 66) |
| ദേശീയത | Ukrainian |
| തൊഴിൽ | Ethnographer, folklorist |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Hariton Borodai Daniel Şandru |
ഉക്രേനിയൻ വംശജനായ ഒരു റൊമാനിയൻ നരവംശശാസ്ത്രജ്ഞനും നാടോടിക്കഥക്കാരനുമായിരുന്നു മിറോസ്ലാവ ഓൾഗ അൻഡ്രു (1916-1983).
ജീവചരിത്രം
[തിരുത്തുക]ആദ്യകാലജീവിതം
[തിരുത്തുക]മിറോസ്ലാവ-ഓൾഗ കോപാസിയൂക്ക്, 1916 മെയ് 16-ന്, ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ ഭരണത്തിൻ കീഴിലുള്ള ഡച്ചി ഓഫ് ബുക്കോവിനയിലെ സ്റ്റാർസിയ ഗ്രാമത്തിൽ (ഇന്ന് ചെർനിവറ്റ്സി മേഖല, ഉക്രെയ്ൻ) അധ്യാപകരായ ഇയോൻ, എലീന-ഓൾഗ കോപാസിയൂക്ക് എന്നിവരുടെ കുടുംബത്തിലാണ് ജനിച്ചത്.[1] അവരുടെ മാതാപിതാക്കളെ 1920-ൽ സിററ്റിലെ ബെർഹോമെറ്റ് ഗ്രാമത്തിലേക്ക് മാറ്റി (ഇന്ന് വിജ്നിറ്റാ ജില്ലയിലെ ഒരു നഗര പ്രദേശം).
സൈററ്റിലെ ബെർഹോമെറ്റ് ഗ്രാമം അന്ന് ഏറ്റവും വലിയ പർവത ഗ്രാമങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു.[2] ഗ്രാമത്തിലെ ലൈബ്രറി 1898 മുതൽ ഗ്രാമത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. അധ്യാപകരായ ഇയോനും എലീന കോപാസിയൂക്കും അവരുടെ രണ്ട് പെൺമക്കൾക്കൊപ്പം മുഴുവൻ സാംസ്കാരിക-വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും ഓർഗനൈസേഷനിലും നല്ല വികസനത്തിലും സജീവമായി ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു. മരുസിയ), മിറോസ്ലാവയുടെ സഹോദരി, ചെർനിവറ്റ്സി കൺസർവേറ്ററിയിലെ വിദ്യാർത്ഥിനിയായിരുന്നു. അവരുടെ സംഭാവനയിലൂടെ ഒരു സ്റ്റേജ് പണിയുകയും പെർഫോമൻസ് ഹാൾ വിപുലീകരിക്കുകയും മേൽക്കൂര പുതുക്കിപ്പണിയുകയും ചെയ്തു. ഗായകസംഘം, തിയേറ്റർ സർക്കിൾ എന്നിവയും അവരുടെ സഹായത്തോടെ സ്ഥാപിച്ചു.[3]
മിറോസ്ലാവ തന്റെ ബാല്യവും കൗമാരവും ചെലവഴിച്ചത് ബെറെഹോമെറ്റ് ഗ്രാമത്തിലാണ്. അവൾ സിററ്റ് നഗരത്തിലെ ആദ്യത്തെ മൂന്ന് ഹൈസ്കൂൾ ക്ലാസുകളിൽ പങ്കെടുത്തു. അതിനുശേഷം ചെർനിവറ്റ്സിയിലെ ഗേൾസ് പെഡഗോഗിക്കൽ സ്കൂളിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടി.
1940 ജൂൺ അവസാനം, വടക്കൻ ബുക്കോവിന സോവിയറ്റ് സൈന്യം കൈവശപ്പെടുത്തി. സിററ്റിലെ ബെർഹോമെറ്റിന്റെ പ്രദേശങ്ങൾ സോവിയറ്റ് യൂണിയന് കൈമാറിയ പ്രദേശത്തായിരുന്നു. അതേ വർഷം തന്നെ, യുവ ഉക്രേനിയൻ കവി ഹരിട്ടൺ ബൊറോഡായി [യുകെ] ചരിത്രാധ്യാപകനായി പ്രാദേശിക സ്കൂളിലേക്ക് മാറ്റപ്പെട്ടു. രണ്ട് പേരും പ്രണയത്തിലാവുകയും താമസിയാതെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന്, 1941 ഒക്ടോബർ 11 ന് (കവിക്ക് 28 വയസ്സ് തികഞ്ഞ ദിവസം), റഷ്യൻ എഴുത്തുകാരനായ നിക്കോളായ് ഗോഗോളിന്റെ താരാസ് ബുൾബ എന്ന നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഓസ്റ്റാപ്പ്, ആൻഡ്രി എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് ഇരട്ട ആൺമക്കൾ ജനിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഇളയ മകൻ ആൻഡ്രി ജനിച്ച് താമസിയാതെ മരിച്ചു.
റൊമാനിയൻ-സോവിയറ്റ് യുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടതിനുശേഷം (ജൂൺ 22, 1941), റൊമാനിയൻ-ജർമ്മൻ സൈന്യങ്ങൾ ബുക്കോവിനയിൽ പ്രവേശിച്ചു. താമസിയാതെ, അക്കാലത്തെ അധികാരികൾ ബുക്കോവിനയിലെ എല്ലാ പൗരന്മാരെയും അതിർത്തിക്കപ്പുറത്തുള്ള സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കാൻ തുടങ്ങി. ബുക്കോവിനയിൽ തുടരാനുള്ള അവകാശം നേടിയെടുക്കാൻ ഹരിട്ടൺ ബോറോഡായി വൃഥാ ശ്രമിച്ചു. താൻ ഒരു കുടുംബം രൂപീകരിച്ചുവെന്ന് വാദിച്ചു, അതിൽ ഒരു കുട്ടിയും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അധ്യാപകനായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അമ്മായിയപ്പൻ ഇയോൻ കോപാസിയക്ക്, റൊമാനിയൻ ആർമിയിലെ ഒരു റിസർവ് ഓഫീസർ (ലെഫ്റ്റനന്റ്) ആയിരുന്നു. റൊമാനിയൻ സൈന്യം, ബുക്കാറെസ്റ്റിലെ പൈറോടെക്നിക്കിനുള്ളിൽ അണിനിരന്നു. 1942 ലെ വസന്തകാലത്ത്, ജർമ്മൻ അധിനിവേശത്തിൻ കീഴിലായിരുന്ന ഖ്മെൽനിറ്റ്സ്കി മേഖലയിലെ (യുഎസ്എസ്ആർ) കാമിയാനെറ്റ്സ്-പോഡിൽസ്കി പട്ടണത്തിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ ഹാരിറ്റൺ ബോറോഡായി അതിർത്തിയിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ടു. അവിടെ പോഡോലിയനിൻ പത്രത്തിന്റെ എഡിറ്ററായി ജോലി ചെയ്തു.[4]
ബോറോഡായി ദമ്പതികൾക്കിടയിൽ ആശയവിനിമയം നടത്താനുള്ള ഏക മാർഗം കത്തിടപാടുകൾ ആയിരുന്നു. കവി തന്റെ ഭാര്യക്ക് ഒരു നല്ല ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ പ്രതീക്ഷ പ്രകടിപ്പിച്ച പദ്യത്തിൽ കത്തുകൾ അയച്ചു.[5] ഹരിട്ടൺ ബോറോഡായിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, 1942-1944 കാലഘട്ടം ഫലവത്തായ ഒരു കാവ്യകാലമായിരുന്നു. താരാസ് ഷെവ്ചെങ്കോ, ഇവാൻ ഫ്രാങ്കോ, അലക്സാണ്ടർ പുഷ്കിൻ, മിഖായേൽ ലെർമോണ്ടോവ്, ലോർഡ് ബൈറോൺ തുടങ്ങിയ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കവികളുടെ സൃഷ്ടികൾ അദ്ദേഹം പതിവായി വായിച്ചിരുന്നു[5].
1943 മാർച്ച് 2-ന് ഒരു പോസ്റ്റ്കാർഡിൽ, ഹരിട്ടൺ ബോറോഡായി തന്റെ ഭാര്യയോടുള്ള ഏകാന്തതയും വാഞ്ഛയും പ്രകടിപ്പിച്ചു “എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മിറോസ്ലാവ. രാത്രിയായി. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നു, മഞ്ഞുപാളികളിൽ നിന്ന് സ്വയം മോചിപ്പിച്ച നദിയുടെ മന്ത്രിപ്പ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, ചിന്ത എന്നെ നിങ്ങളിലേക്ക്, എന്റെ മകനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. ചിലപ്പോൾ എന്റെ ഏകാന്തത വളരെ വേദനാജനകമാണ്, കഴുത്തിൽ ഒരു കുരുക്ക് ഇടാൻ എനിക്ക് തോന്നുന്നു. നിങ്ങൾ ഉടൻ എന്റെ അടുത്ത് വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷ മാത്രമാണ് എന്നെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നത്."[6]
1943 ലെ വസന്തകാലത്ത്, അധികാരികളോട് നടത്തിയ നിരവധി ഇടപെടലുകളുടെ ഫലമായി, മിറോസ്ലാവ ബോറോഡായിക്ക് തന്റെ ഭർത്താവിനെയും കുട്ടിയെയും സന്ദർശിക്കാൻ അനുമതി ലഭിച്ചു. 1943 അവസാനം വരെ മൂവരും ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചു, കവിയുടെ ഭാര്യയും കുട്ടിയും പിൻവാങ്ങുന്ന ജർമ്മൻ സൈനികരോടൊപ്പം സൈററ്റിലെ ബെർഹോമെറ്റിലേക്ക് മടങ്ങി. 1944 മാർച്ച് വരെ കവി കാമെനെസ്-പോഡോൾസ്കിൽ തുടർന്നു, ഒടുവിൽ ബെർഹോമെറ്റിലേക്ക് വരാൻ കഴിഞ്ഞു.
താമസിയാതെ, വടക്കൻ ബുക്കോവിന വീണ്ടും സോവിയറ്റ് അധിനിവേശം നടത്തി. രണ്ട് ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർ, ഒരു കുട്ടി, അമ്മായിയമ്മ, സഹോദരി മരിയ (മറുസിയ) എന്നിവരടങ്ങുന്ന ബോറോഡായി കുടുംബം ഒരു ചരക്ക് കാറിൽ കയറി, അഭയം തേടി ഒൾട്ടേനിയയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു, അവിടെ പ്രൊഫ. ഡോ. സഹോദരൻ, ഇതിനകം ഒരു അഭയാർത്ഥിയായിരുന്നു.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Attila Gidó (2016). Cronologia minorităţilor naţionale din România Italieni, romi, slovaci, cehi, ucraineni. Volumul III · Volume 3. Editura Institutului pentru Studierea Problemelor Minorităţilor Naţionale. p. 369. ISBN 9786068377452.
- ↑ „Istoria mist i sil i URSR”, în vol. Cernovețka Oblastî, Kiev, 1969, pp. 121-132.
- ↑ I. Iu. K., „Cetalnîa Ukrainskoi Beside v Berhometi / S.”, în Calendarul-Almanah Samostîinistîi, Cernăuți, 1937, pp. 167-168.
- ↑ Vasîl Horbatiuc, „Jettîa i trahedia Iareme Bairaka”, în revista Berezilî, Harkov, nr. 5-6, 2008, pp. 120-136.
- ↑ Mihai Mihailiuc, „Povertaiemo prezabuti imena - Iarema Bairak”, în Naș holos, nr. 2, 1990.
- ↑ Ostap Borodai-Șandru, postfață la vol. Iarema Bairak (Hariton Borodai), Strîvojeni zori, Ed. „RCR print”, București, 2007, p. 198.