സോള സ്ൿരിപ്റ്റുര
"സോള സ്ൿരിപ്റ്റുര" (ലാറ്റിൻ എന്നതിന് 'തിരുവെഴുത്താൽ മാത്രം') മിക്ക പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ക്രിസ്ത്യൻ വിഭാഗങ്ങളും, പ്രത്യേകിച്ച് ലൂഥറൻ, പരിഷ്കരിച്ച പാരമ്പര്യങ്ങൾ പുലർത്തുന്ന ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ ദൈവശാസ്ത്ര സിദ്ധാന്തമാണ്.[1] ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസത്തിനും പ്രയോഗത്തിനും ഉള്ള ഏക അപ്രമാദിത്വ സ്രോതസ്സ് വിശുദ്ധബൈബിളാണെന്ന് അത് വാദിക്കുന്നു[1] . കത്തോലിക്കാസഭ ഇതിനെ മതവിരോധമായും പൊതുവെ ഓർത്തഡോക്സ് സഭകളും ഇത് സഭയുടെ ചിന്താഗതിക്ക് വിരുദ്ധമാണെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു.
ഒരു സഭയുടെ സാധാരണ അധ്യാപന അധികാരികൾ, സാർവത്രിക വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങൾ, കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ സഭായോഗങ്ങൽ, അല്ലെങ്കിൽ വ്യക്തിപരമായ പ്രത്യേക വെളിപാടുകൾ എന്നിങ്ങനെ പല തരത്തിലുള്ള കീഴ്വഴക്കമുള്ള അധികാരങ്ങളിലൂടെ തിരുവെഴുത്തുകളുടെ അർത്ഥം മധ്യസ്ഥത വഹിക്കുമ്പോൾ, സോള സ്ൿരിപ്റ്റുര വിശുദ്ധബൈബിൾ അല്ലാതെയുള്ള തെറ്റില്ലാത്ത അധികാരം നിരസിക്കുന്നു.[1] ഈ വീക്ഷണത്തിൽ, തിരുവെഴുത്തുമല്ലാത്ത എല്ലാ അധികാരങ്ങളും ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ അധികാരത്തിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ് അല്ലെങ്കിൽ തിരുവെഴുത്തുകളിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രമാണ്, അതിനാൽ വിശുദ്ധബൈബിളിന്റെ പഠിപ്പിക്കലുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ പരിഷ്കരണത്തിന് വിധേയമാണ്.
സോള സ്ൿരിപ്റ്റുര പല പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ക്രിസ്ത്യൻ വിഭാഗങ്ങളുടെ ഔപചാരിക തത്ത്വമാണ്, ഇത് അഞ്ച് സോളുകളിൽ ഒന്നാണ്.[1] പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് നവീകരണത്തിന്റെ പല പരിഷ്കർത്താക്കളും ഇത് ഒരു അടിസ്ഥാന സിദ്ധാന്ത തത്വമായി കണക്കാക്കി. തിരുവെഴുത്തുകളുടെ ആധികാരികത നിയന്ത്രിക്കുന്നത് വാചകത്തിന്റെ വിവേചനപരമായ മികവ്, അതുപോലെ ഓരോ മനുഷ്യന്റെയും ഹൃദയത്തിൽ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ വ്യക്തിപരമായ സാക്ഷ്യം എന്നിവയാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്നുവെന്ന് അവർ പഠിപ്പിച്ചു. ചില ഇവാഞ്ചലിക്കൽ, ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് വിഭാഗങ്ങൾ സോള സ്ൿരിപ്റ്റുരയുടെ സിദ്ധാന്തം കൂടുതൽ ശക്തമായി പ്രസ്താവിക്കുന്നു: തിരുവെഴുത്ത് സ്വയം ആധികാരികമാണ്, യുക്തിസഹമായ വായനക്കാരന് സ്പഷ്ടമാണ്, സ്വയം വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു ("തിരുവെഴുത്ത് തിരുവെഴുത്തിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു"), മതിയായ രീതിയിൽ ക്രിസ്ത്യൻ ഉപദേശത്തിന്റെ അന്തിമ അധികാരമാണ്.[2]
നേരെമറിച്ച്, ആംഗ്ലിക്കനിസം, മെത്തഡിസം, പെന്തക്കോസ്തലിസം തുടങ്ങിയ മറ്റ് പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് പാരമ്പര്യങ്ങൾ പ്രൈമ സ്ക്രിപ്റ്റുറയുടെ (തിരുവെഴുത്ത് ആദ്യം) സിദ്ധാന്തം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നു. പാരമ്പര്യം, അനുഭവം, യുക്തി എന്നിവ ബൈബിളുമായി യോജിച്ചിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം ഇവർക്ക് ക്രിസ്ത്യൻ മതത്തെ പരിപോഷിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് അത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[3][4] കാനോനിലെ പുസ്തകങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നത് പരിശുദ്ധാത്മാവ് നയിക്കുന്ന സഭയുടെ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ അധികാരം സ്വീകരിക്കുന്നതിനെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് പൗരസ്ത്യ ഓർത്തഡോക്സ് സഭ വിശ്വസിക്കുന്നു. തിരുവെഴുത്തുകളുടെ സാക്ഷ്യത്താൽ അത് സ്വയം തിരിച്ചറിയുകയും വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും തിരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.[5] കത്തോലിക്കാ സഭ ഔദ്യോഗികമായി പാരമ്പര്യത്തെയും തിരുവെഴുത്തിനെയും തുല്യമായി കണക്കാക്കുന്നു - ഇരുവരും വിശ്വാസത്തിന്റെ ഒരൊറ്റ നിക്ഷേപം രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ നിക്ഷേപത്തെ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്ന ജീവനുള്ള അവയവമായി ഇത് മജിസ്റ്റീരിയത്തെ കണക്കാക്കുന്നു. [6] അങ്ങനെ റോമൻ മജിസ്റ്റീരിയം പാരമ്പര്യത്തെയും തിരുവെഴുത്തിനെയും "രണ്ട് വ്യതിരിക്തമായ പ്രക്ഷേപണ രീതികളുള്ള ഒരു പൊതു സ്രോതസ്സായി" സേവിക്കുന്നു, [7] അതേസമയം ചില പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് എഴുത്തുകാർ അതിനെ "വെളിപാടിന്റെ ഇരട്ട ഉറവിടം" എന്ന് വിളിക്കുന്നു. [8]
പല പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാരും ലൂഥറും കാൽവിനും പഠിപ്പിച്ച സോള സ്ക്രിപ്റ്റുറ എന്ന ആശയം ഊന്നിപ്പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നു, അത് തിരുവെഴുത്ത് മാത്രം അപ്രമാദിത്വമാണെന്ന് വാദിക്കുമ്പോൾ, സഭാ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ കീഴ്വഴക്കവും ശുശ്രൂഷകവുമായ പങ്ക് അംഗീകരിക്കുന്നു. ഇതിനു വിപരീതമായി, "നുഡ സ്ക്രിപ്റ്റുറ" (നഗ്നമായ തിരുവെഴുത്ത്) മറ്റ് ഉറവിടങ്ങൾ ഒഴികെയുള്ള വിശ്വാസത്തിന്റെ ഏക നിയമമാണ് തിരുവെഴുത്തെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു.[9][10][11][12][13]
അവലംബങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]അടിക്കുറിപ്പുകൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Wisse, Maarten (2017). "PART I: Systematic Perspectives – Contra et Pro Sola Scriptura". In Burger, Hans; Huijgen, Arnold; Peels, Eric (eds.). Sola Scriptura: Biblical and Theological Perspectives on Scripture, Authority, and Hermeneutics. Studies in Reformed Theology. Vol. 32. Leiden: Brill Publishers. pp. 19–37. doi:10.1163/9789004356436_003. ISBN 978-90-04-35643-6. ISSN 1571-4799.
- ↑ What Does Sola Scriptura Mean? Archived 2021-07-30 at the Wayback Machine 2015
- ↑ "Methodist Beliefs: In What Ways Are Lutherans Different from United Methodists?". Wisconsin Evangelical Lutheran Synod. Archived from the original on 22 May 2014. Retrieved 22 May 2014.
- ↑ Humphrey 2013, p. 16.
- ↑ Nassif 2004, p. 65.
- ↑ Flinn 2007, pp. 431–33.
- ↑ CCC, 80–81.
- ↑ Johnson & Webber 1993, p. 43.
- ↑ Carson, D. A. (2015-01-27). Themelios, Volume 36, Issue 2 (in ഇംഗ്ലീഷ്). Wipf and Stock Publishers. ISBN 978-1-7252-3466-6.
- ↑ Dockery, David S.; Massey, James Earl; Smith, Robert Jr (2018-04-20). Worship, Tradition, and Engagement: Essays in Honor of Timothy George (in ഇംഗ്ലീഷ്). Wipf and Stock Publishers. ISBN 978-1-4982-9850-6.
- ↑ Strange, Daniel (2015-05-08). 'For Their Rock is not as Our Rock': An Evangelical Theology Of Religions (in ഇംഗ്ലീഷ്). Inter-Varsity Press. ISBN 978-1-78359-374-3.
- ↑ Barrett, Matthew. "'Sola Scriptura' Radicalized and Abandoned". The Gospel Coalition (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2022-06-25.
- ↑ Treier, Daniel J. (2007), Treier, Daniel J.; Larsen, Timothy (eds.), "Scripture and hermeneutics", The Cambridge Companion to Evangelical Theology, Cambridge Companions to Religion, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 35–50, ISBN 978-0-521-84698-1, retrieved 2022-06-25
ഗ്രന്ഥസൂചിക
[തിരുത്തുക]- Humphrey, Edith M. (2013). Scripture and Tradition: What the Bible Really Says. Grand Rapids, Michigan: Baker Academic. ISBN 978-1-4412-4048-4.
- Nassif, Bradley (2004). "Are Eastern Orthodoxy and Evangelicalism Compatible? Yes: The Evangelical Theology of the Eastern Orthodox Church". In Stamoolis, James J. (ed.). Three Views on Eastern Orthodoxy and Evangelicalism. Grand Rapids, Michigan: Zondervan (published 2010). ISBN 978-0-310-86436-3.
- Flinn, Frank K. (2007). Encyclopedia of Catholicism. New York: Facts on File. ISBN 978-0-8160-7565-2.
- Catechism of the Catholic Church (CCC). Vatican: Libreria Editrice Vaticana.
- Johnson, Alan F.; Webber, Robert E. (1993) [1989]. What Christians Believe: An Overview of Theology and Its Biblical and Historical Development. Grand Rapids, Michigan: Zondervan. ISBN 978-0-310-36721-5.