Jump to content

ഇജ്‌മാഅ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

ഇസ്‌ലാമിക നിയമക്രമത്തിൽ അഥവാ ശരീഅത്തിലെ നിയമനിർമ്മാണത്തിന്റെ ഒരു ഉറവിടമാണ് ഇജ്‌മാഅ് ( അറബി: إجماع )[1]എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഒരു നിയമത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഏകോപിച്ചുള്ള അഭിപ്രായമാണ് ഇത്. കർമ്മശാസ്ത്ര മദ്‌ഹബുകൾ പ്രകാരം ഈ ഏകോപനം ആദ്യകാല മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതരിൽ ഒതുക്കിനിർത്തുന്നതായി കാണാം. ശരീഅത്തിൽ ഖുർആൻ, ഹദീഥ് എന്നിവ കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നാം സ്ഥാനമാണ് ഇജ്‌മാഇനുള്ളത്. ഇതിന് വിപരീതമായി ഏകോപിച്ച അഭിപ്രായമില്ലാത്ത അവസ്ഥയെ ഇഖ്‌തിലാഫ് എന്ന് പറയുന്നു.

ഉപയോഗം

[തിരുത്തുക]

സുന്നി വീക്ഷണം

[തിരുത്തുക]

"എന്റെ സമുദായം ഒരിക്കലും ഒരു തെറ്റിൽ ഐക്യപ്പെടുകയില്ല" [2] എന്ന ആശയമുള്ള ഹദീഥുകളാണ് ഇജ്‌മാഇന്റെ സാധൂകരണമായി ഉദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നത്. ഇതുവെച്ച് സുന്നീ പണ്ഡിതന്മാർ ശരീഅത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങളിലൊന്നായി ഇജ്‌മാഇനെ കണക്കാക്കുന്നു[3]. എന്നാൽ ആരുടെ ഏകോപിതാഭിപ്രായമാണ് സ്വീകരിക്കേണ്ടത് എന്ന വിഷയത്തിൽ ആദ്യതലമുറ മുസ്‌ലിംകൾ, ആദ്യത്തെ മൂന്ന് തലമുറകൾ, മൊത്തം മുസ്‌ലിം ലോകത്തെ പണ്ഡിതരുടെയോ സാധാരണക്കാരുടെയും എന്നിങ്ങനെ വിവിധങ്ങളായ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഇജ്‌മാഇന്റെ കാര്യത്തിൽ ഉണ്ട്.[4][5][6][7][8][9]

സ്വഹാബികളുടെയും, താബിഉകളുടെയും അഭിപ്രായസമന്വയം എന്ന് മാലിക് ഇബ്നു അനസ് അഭിപ്രായപ്പെടുമ്പോൾ[10] മൊത്തം മുസ്‌ലിം ലോകത്തിന്റെ അഭിപ്രായസമന്വയം സ്വീകരിക്കാമെന്നാണ് ഇമാം ശാഫിയുടെ അഭിപ്രായം.[11] [12][13]

അബു ഹനിഫ, അഹ്മദ് ഇബ്നു ഹൻബാൽ, ദാവൂദ് അൽ സഹിരി എന്നിവർ ഈ അഭിപ്രായ സമന്വയത്തെ സ്വഹാബികളിൽ പരിമിതപ്പെടുത്തി. [14] [15]

ഏകോപിച്ച അഭിപ്രായം എന്നതിനെ ഭൂരിപക്ഷം പണ്ഡിതർ ഏകോപിച്ചത് എന്ന അർത്ഥത്തിലും ഇജ്‌മാഇനെ കാണുന്നവരുണ്ട്.

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. Mohammad Taqi al-Modarresi (26 March 2016). The Laws of Islam (PDF) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Enlight Press. ISBN 978-0994240989. Archived from the original (PDF) on 2019-08-02. Retrieved 23 December 2017.
  2. Narrated by al-Tirmidhi (4:2167), ibn Majah (2:1303), Abu Dawood, and others with slightly different wordings.
  3. Brown, Jonathan A.C. (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications. p. 56. ISBN 978-1780744209. Retrieved 4 June 2018.
  4. Forte, David F. (1978). "Islamic Law; the impact of Joseph Schacht" (PDF). Los Angeles International and Comparative Law Review. 1: 7. Retrieved 19 April 2018.
  5. See F. Ziadeh, Lawyers and the rule of law, and liberalism in modern Egypt 146-47 (1968) supra note 4, at 118
  6. see generally: K. Faruki, ISLAMIC JURISPRUDENCE 68 (1962)
  7. D. Mullah & M. Hidadjatullah, Principles of Mahomedan Law xxii (16th ed. 1968)
  8. Aqil Ahmad, A Text Book of Mohammadan Law 15 (4th rev. ed. 1966), supra note 22, at 17
  9. Aziz Ahmad, Islamic Law in Theory and Practice 2 (1956), Supra note 20, at 43
  10. Muhammad Muslehuddin, "Philosophy of Islamic Law and Orientalists," Kazi Publications, 1985, p. 146
  11. Majid Khadduri, Introduction to Al-Shafi'i's al-Risala, pg.33
  12. Mansoor Moaddel, Islamic Modernism, Nationalism, and Fundamentalism: Episode and Discourse, pg. 32. Chicago: University of Chicago Press, 2005.
  13. Majid Khadduri, Introduction to Al-Shafi'i's al-Risala, pg.38-39
  14. Muhammad Muslehuddin, "Philosophy of Islamic Law and Orientalists," Kazi Publications, 1985, p. 81
  15. Dr. Mohammad Omar Farooq, "The Doctrine of Ijma: Is there a consensus?," June 2006

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇജ്‌മാഅ്&oldid=3784616" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്