സെൽമ ബാക്കാർ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
സെൽമ ബാക്കാർ

ടുണീഷ്യൻ ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവും, രാഷ്ട്രീയപ്രവർത്തകയുമാണ് സെൽമ ബാക്കാർ.(ജനനം: ഡിസംബർ 15, 1945) ടുണീസിൽ ദൈർഘ്യമേറിയ ചലച്ചിത്രം നിർമ്മിച്ച ആദ്യ വനിതയായി അവർ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[1][2]തുനീഷ്യൻ സ്ത്രീ അവകാശങ്ങളെ കേന്ദ്രവിഷയമാക്കി ആവിഷ്കരിക്കുന്ന തൻ്റെ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ വനിതാ മാനിഫെസ്റ്റോകൾ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിൽ പ്രശസ്തയാണിവർ.[1]

ആദ്യകാലജീവിതം[തിരുത്തുക]

1945 ഡിസംബർ 15 ന് ടുണീസിലാണ് സെൽമ ബക്കർ ജനിച്ചത്. അവർക്ക് ഏഴുവയസ്സുള്ളപ്പോൾ അവരുടെ കുടുംബം ഹമാം-ലിഫിലേക്ക് മാറി.[1]മാതാപിതാക്കൾ ബക്കറിനെ മുസ്ലീമായിട്ടാണ് വളർത്തിയത്. കുടുംബത്തോടൊപ്പം രണ്ടുതവണ മക്കയിലേക്ക് തീർത്ഥാടനം നടത്തി. എന്നിരുന്നാലും, ബക്കാർ അജ്ഞ്ഞേയവാദിയായി അറിയപ്പെടുന്നു.[1]1966 മുതൽ 1968 വരെ സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലെ ലോസാനിൽ സൈക്കോളജി പഠനം നടത്തിയ ബാക്കർ രണ്ട് വർഷത്തിന് ശേഷം ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫ്രാങ്കൈസ് ഡി സിനിമയിൽ ചലച്ചിത്രത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാൻ പാരീസിലേക്ക് കൂടുമാറി.[3]തുടർന്ന് ടുണീഷ്യൻ ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് അമേച്വർ ഫിലിം മേക്കേഴ്സിൽ അംഗമായി. അവിടെ ഒരു ടുണീഷ്യൻ ടെലിവിഷൻ സീരീസിന്റെ അസിസ്റ്റന്റ് ഡയറക്ടറായി ജോലി ചെയ്തു.[3][1]

കരിയർ[തിരുത്തുക]

21-ാം വയസ്സിൽ സെൽമ ബക്കർ 1966-ൽ ഹമ്മം-ലിഫ് അമേച്വർ ഫിലിം ക്ലബിലെ മറ്റ് സ്ത്രീകളോടൊപ്പം ഹ്രസ്വചിത്രങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ തുടങ്ങി.[1]അവരുടെ സിനിമകൾ ടുണീഷ്യയിലെ സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നങ്ങളെയും അവകാശങ്ങളെയും ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ്. 1966-ൽ നിർമ്മിച്ച അവരുടെ ആദ്യ ഹ്രസ്വചിത്രം ടുണീഷ്യയിലെ സ്ത്രീകളുടെ വിമോചനത്തെ നേരിടുന്ന എൽ'എവെയിൽ എന്ന ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ചിത്രമാണ്. എൽ എവെയിലിന് പിന്നീട് അംഗീകാരങ്ങൾ ലഭിച്ചു. 1975-ൽ ബക്കാർ ഫാത്ത്മ 75 എന്ന പേരിൽ മുഴുനീള ഫീച്ചർ ചിത്രം സംവിധാനം ചെയ്യുകയും ഈ ചിത്രം ടുണീഷ്യയിലെ ഒരു "പയനിയർ സിനിമ" ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[4]ഒരു സ്ത്രീ സംവിധാനം ചെയ്ത ആദ്യത്തെ മുഴുനീള ഫീച്ചർ ചിത്രമാണിത്. ഫാത്തിമ 75, "ടുണീഷ്യയിലെ സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഫെമിനിസ്റ്റ് ഉപന്യാസ ചിത്രം ആണ്.[5]ടുണീഷ്യയിലെ ഫെമിനിസത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന ഒരു ഡൊഡാക്റ്റിക് സ്റ്റൈൽ ഫിലിം ഈ ചിത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നു.[1]ഒന്നിലധികം രംഗങ്ങളിലെ സെൻസർഷിപ്പ് പ്രശ്‌നങ്ങൾ കാരണം ടുണീഷ്യൻ വിവര മന്ത്രാലയം ഈ സിനിമ വർഷങ്ങളോളം നിരോധിക്കുകയും വാണിജ്യ സിനിമാ തിയേറ്ററുകളിൽ കാണാൻ കഴിയാതിരിക്കുകയും ചെയ്തു.[3]അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ മുഴുനീള ചിത്രം, ഹബീബ എംസിക്ക (1994), പ്രശസ്ത ടുണീഷ്യൻ ഗായികയും നർത്തകിയുമായ ഹബീബ എംസിക്കയുടെ ജീവചരിത്രമായിരുന്നു.[3]1940 കളിൽ വിച്ചി ഭരിക്കുന്ന ടുണീഷ്യയിലെ ഒരു മാനസികരോഗാശുപത്രിയിലെ ഓപിയം അടിമയായ സാകിയയുടെ കഥയാണ് ഫ്ലവേഴ്‌സ് ഓഫ് ഒബ്ലിവിയൻ.[2] ചലച്ചിത്രങ്ങളും വാണിജ്യപരസ്യങ്ങളും നിർമ്മിക്കുന്നതിനായി സെൽമ ബാക്കറിന് മറ്റ് പ്രമുഖ വനിതാ സംവിധായകരോടൊപ്പം ഇന്റർമീഡിയ പ്രൊഡക്ഷന് കീഴിൽ സ്വന്തമായി ഒരു നിർമ്മാണ കമ്പനി ഉണ്ട്.[3]നിരവധി ഹ്രസ്വചിത്രങ്ങളും ബക്കാർ നിർമ്മിച്ചിട്ടുണ്ട്.[6]

ടുണീഷ്യൻ വനിതാ അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള സെൽമ ബാക്കറിന്റെ ആക്ടിവിസം അവരെ സജീവമായ ഒരു രാഷ്ട്രീയ ജീവിതത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. അവിടെ അവർ അൽ മസാർ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയിൽ അംഗമായി.[7]2011 ഒക്ടോബറിൽ സെൽമ ബക്കർ ഭരണഘടനാ അസംബ്ലിയിൽ അംഗമായി.[8] 2014-ൽ സെൽമ ബക്കർ ടുണീഷ്യയിലെ പാർലമെന്ററി ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് ഡെമോക്രാറ്റുകളുടെ പ്രസിഡന്റായി. ഡെമോക്രാറ്റിക് ഗ്രൂപ്പിന്റെ വൈസ് പ്രസിഡന്റായിരുന്ന ബക്കർ “പാർലമെന്ററി സംഘത്തിന്റെ അധ്യക്ഷയായ ആദ്യത്തെ, ഏക വനിത” ആയി.[7]

ഫിലിമോഗ്രാഫി[തിരുത്തുക]

  • 1976: ഫാത്മ 75
  • 1994: ഹബീബ എംസിക്ക/ലാ ഡാൻസെ ഡു ഫ്യൂ / ദി ഡാൻസ് ഓഫ് ഫയർ
  • 2006: നോച്ച്ഖാച്ച്/ലാ ഫ്ല്യൂർ ഡി ലോബ്ലി/ദി ഫ്ലവർ ഓഫ് ഒബ്ളിവിയോൺ
  • 2017: എൽ ജയ്ദ[9]

മറ്റ് സിനിമകൾ

  • 1966: എൽ'വെയിൽ (സംവിധായകൻ) (ഹ്രസ്വചിത്രം)
  • 1985: ഡി ലാ ടോയിസൺ ഓ ഫിൽ ഡി /ദി ഗോൾഡൻ ഫ്ലീസ് (director) (short film)
  • 1989: മൂൺ ചൈൽഡ് (നിർമ്മാതാവ്) (ഹ്രസ്വചിത്രം)[9]
  • 2010: ബെയ്ദ (തബൗ) (നിർമ്മാതാവ്)
  • 2016: പെലുചെ (നിർമ്മാതാവ്)

ടെലിവിഷൻ പരമ്പര[തിരുത്തുക]

  • 1996: ലെ സീക്രട്ട് ഡെസ് മാറ്റിയേഴ്സ് '
  • 1997 : ഫെംസ് ഡാൻസ് നോട്രെ മോമോയർ
  • 2002 : ഫർഹത്ത് ലാമോർ (Joie d'une vie)
  • 2005 : ചര അൽ ഹോബ്
  • 2006 : എൻവാസി ഡബ്ല്യൂ ആറ്റെബ്
  • 2006 : അസ്‌റാർ ആയില്യ
  • 2007 : ചാബെയ്ൻ ഫി റമദാനെ
  • 2007 : കമാൻ‌ജെറ്റ് സല്ലേമ
  • 2007 : ലയാലി എൽ ബിദ്

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Stefanie van de Peer, 'An encounter with the doyenne of Tunisian film, Selma Baccar', The Journal of North African Studies, Vol. 16. No. 3, September 2011, pp.471-82. DOI: 10.1080/13629387.2010.527122
  2. 2.0 2.1 Florence Martin (2011). "Selma Baccar's Transvergent Spectatorship: Flower of Oblivion (Tunisia, 2006)". Screens and Veils: Maghrebi Women's Cinema. Indiana University Press. pp. 183–209. ISBN 978-0-253-00565-6.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Rebecca Hillauer (2005). Encyclopedia of Arab Women Filmmakers. American Univ in Cairo Press. pp. 375–. ISBN 978-977-424-943-3.
  4. Peer, Stefanie Van de (2012-10-01). "A transnational feminist rereading of post-Third Cinema theory: The case of Maghreb documentary". Journal of African Cinemas (in ഇംഗ്ലീഷ്). 4 (2): 175–189. doi:10.1386/jac.4.2.175_1. ISSN 1754-9221.
  5. Stefanie Van de Peer (2017). "Chapter 3. Selma Baccar: Non-fiction in Tunisisa, the land of fictions". Negotiating Dissidence: The Pioneering Women of Arab Documentary. Edinburgh University Press. ISBN 978-1-4744-2338-0.
  6. "Selma Baccar: "La cultura es el arma más poderosa contra el terrorismo y el integrismo"". 20 Minutos. October 23, 2018.
  7. 7.0 7.1 "Tunisie – ANC : Salma Baccar nouvelle présidente du bloc démocratique". www.tunisienumerique.com (in ഫ്രഞ്ച്). Retrieved 2018-10-19.
  8. Lilia Labidi (2016). "Political, aesthetic, and ethical positions of Tunisian women artists, 2011-2013". In Andrea Khalil (ed.). Gender, Women and the Arab Spring. Routledge. p. 38. ISBN 978-1-317-59916-6.
  9. 9.0 9.1 "Selma Baccar". IMDb. Retrieved 2018-10-19.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സെൽമ_ബാക്കാർ&oldid=3469483" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്