മോൺപ ഗോത്രം
Total population | |
---|---|
85,000 | |
Regions with significant populations | |
India (Arunachal Pradesh) | 60,545 (2011 census)[1] |
China (Tibet) | 25,000 |
Bhutan | 3,000 |
Languages | |
East Bodish languages, Tshangla language, Kho-Bwa languages | |
Religion | |
Tibetan Buddhism | |
ബന്ധപ്പെട്ട വംശീയ ഗണങ്ങൾ | |
Tibetan, Sherdukpen, Sharchops, Memba, Limbu |
മോൺപ അല്ലെങ്കിൽ മോൻപ Mönpa (Tibetan: མོན་པ་, Wylie: mon pa; Hindi: मोनपा, Chinese: 门巴族) അരുണാചൽപ്രദേശിലെ പ്രധാന ജനവിഭാഗമാണ്.
മോൺപാകളിൽ ഭൂരിപക്ഷവും അരുണാചൽപ്രദേശിലെ തവാങ്, പശ്ചിമ കമെംഗ് ജില്ലകളിൽ ജീവിക്കുന്നു. 50,000ത്തോളം പേർ വരുമിത്. ഏകദേശം 25,000 മോൺപകൾ ടിബറ്റ് സ്വയംഭരണ മേഖലയിലെ കോനയിലും, ന്യിങ്ചി, മെഡോഗ്എന്നിവയിലെ പെലുങ് ടൗൺഷിപ്പിലും ഇവർ ജീവിക്കുന്നു. ഈ സ്ഥലങ്ങൾ സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്ന് താഴ്ന്നപ്രദേശങ്ങളാണ്.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] പ്രത്യേകിച്ച് 45,000 മോൺപാകൾ വസിക്കുന്ന മെഡോങ്ങിൽ ടിബറ്റിലൊരിടത്തും ഇല്ലാത്ത വ്യത്യസ്തവും, അപൂർവമായ ഉഷ്ണമേഖലാപ്രകൃതിദൃശ്യമുണ്ട്. അവരിൽ 20,000 പേർ തവാങ് ജില്ലയിൽ ജീവിക്കുന്നു. ഏകദേശം 97% വരും ജില്ലയിലെ ജനസംഖ്യയിൽ ഇവർ. പശ്ചിമ കമെങ് ജില്ലയിൽ 77% വരും ഇവരുടെ ജനസംഖ്യ. ഇവരിൽ കുറച്ചാളുകൾ [[പശ്ചിമ കമെങ് ജില്ല|പശ്ചിമ കമെങ് ജില്ലയുടേയും,[2]ഭൂട്ടാന്റേയും അതിർത്തി പ്രദേശങ്ങളിലും കാണാം.
മോൺപകൾ ഭൂട്ടാനിലെ ഷാർകോപ്സുകളോട്വളരെയടുത്ത ബന്ധം പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. അവരുടെ ഭാഷ ടിബറ്റൻ ക്ലസ്റ്ററിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട ടിബറ്റോ-ബർമീസ് ഭാഷകളുടെ ഭാഗമാണെന്നാണ് ഊഹിക്കപ്പെടുന്നത്. അവർ എഴുതുന്നത് ടിബറ്റൻ അക്ഷരമാല കൊണ്ടാണ്.
മോൺപകളെ അവരുടെ ഭാഷയിലെ വ്യത്യാസമനുസരിച്ച് 6 ഉപവിഭാഗങ്ങളായി തരം തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരുടെ പേരുകൾ:
- തവാങ് മോൺപ
- ദിറാങ് മോൺപ
- ലിഷ് മോൺപ
- ഭുട് മോൺപ
- കലക്തങ് മോൺപ
- പാഞ്ചെൻ മോൺപ
മതം
[തിരുത്തുക]ഭാഷ
[തിരുത്തുക]സംസ്ക്കാരം
[തിരുത്തുക]സമൂഹം
[തിരുത്തുക]ജീവിതരീതിയും വേഷവും
[തിരുത്തുക]സമ്പദ് വ്യവസ്ഥ
[തിരുത്തുക]ചരിത്രം
[തിരുത്തുക]പ്രശസ്തരായ മോൺപകൾ
[തിരുത്തുക]ഇതു കൂടി കാണുക
[തിരുത്തുക]അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "A-11 Individual Scheduled Tribe Primary Census Abstract Data and its Appendix". www.censusindia.gov.in. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 2017-11-03.
- ↑ "Winds of Change: Arunachalee in Tradition and Transition by Raju Barthakur" (PDF). Archived (PDF) from the original on 2007-09-26. Retrieved 2007-09-26.