ശാന്ത ഗോഖലെ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ശാന്ത ഗോഖലെ
2018-ലെ ഗോവ കലാ സാഹിത്യോത്സവത്തിൽ (GALF) ശാന്ത ഗോഖലെ
2018-ലെ ഗോവ കലാ സാഹിത്യോത്സവത്തിൽ (GALF) ശാന്ത ഗോഖലെ
ജനനം (1939-08-14) 14 ഓഗസ്റ്റ് 1939  (84 വയസ്സ്)
ദഹാനു, ബോബൈ പ്രസിഡൻസി, ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ
തൊഴിൽ
  • എഴുത്തുകാരി
  • വിവർത്തക
  • പത്രപ്രവർത്തക
  • നാടക വിമർശക
  • നാടക രചയിതാവ്
ദേശീയതഭാരതീയ
ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ)
  • റീത്ത വെലിങ്കർ
  • 'തീയ വർഷി
പങ്കാളി
  • Lt. Cdr. വിജയകുമാർ സഹാനെ
  • അരുൺഖോപ്കർ
കുട്ടികൾഘിരീഷ് ഷഹാനെ
രേണുക ഷഹാനെ
വെബ്സൈറ്റ്
shantagokhale.com

ഒരു ഇന്ത്യൻ എഴുത്തുകാരിയും വിവർത്തകയും പത്രപ്രവർത്തകയും നാടക നിരൂപകയുമാണ് ശാന്ത ഗോഖലെ (ജനനം 14 ഓഗസ്റ്റ് 1939). റീത്ത വെലിങ്കർ, ത്യ വർഷി എന്നീ കൃതികളിലൂടെയാണ് അവർ കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്നത്.

ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും[തിരുത്തുക]

മഹാരാഷ്ട്രയിലെ പാൽഘർ ജില്ലയിലെ ദഹാനുവിൽ ജനിച്ച ഗോഖലെയുടെ കുടുംബം, പിതാവ് ജി.ജി.ഗോഖലെ ബെന്നറ്റ് ആൻഡ് കോൾമാൻ ഗ്രൂപ്പിൽ ചേർന്നതോടെ 1941-ൽ മുംബൈയിലെ ശിവാജി പാർക്ക് പരിസരത്തേക്ക് താമസം മാറ്റി.[1] മാഹിമിലെ ബോംബെ സ്കോട്ടിഷ് സ്കൂളിൽ നിന്നാണ് അവർ സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം ചെയ്തത്. 15-ആം വയസ്സിൽ അവർ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് പോയി, അവിടെ ബ്രിസ്റ്റോൾ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ബിഎ (ഓണേഴ്സ്) ചെയ്തു. ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയ അവർ 21-ാം വയസ്സിൽ മുംബൈ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ എംഎ (ഓണേഴ്‌സ്) ബിരുദം നേടി. തുടർന്ന്, മുംബൈയിലെ സേവ്യേഴ്‌സ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് കമ്മ്യൂണിക്കേഷനിൽ ചേർന്നു, അവിടെ കമ്മ്യൂണിക്കേഷനും വീഡിയോ പ്രൊഡക്ഷനും പഠിച്ചു.[2] [3]

കരിയർ[തിരുത്തുക]

ശാന്ത ഗോഖലെ എൽഫിൻസ്റ്റൺ കോളേജിൽ പാർട്ട് ടൈം ടീച്ചറായും[4] ഗ്ലാക്സോ ലബോറട്ടറീസിൽ പബ്ലിക് റിലേഷൻസ് എക്സിക്യൂട്ടീവായും പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.

എഴുത്തും പത്രപ്രവർത്തനവും[തിരുത്തുക]

ഗോഖലെ തുടക്കത്തിൽ വിവിധ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിൽ ഇംഗ്ലീഷിലും മറാത്തിയിലും കഥകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1970-കളിൽ അവർ നോവലുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവർ തന്റെ ആദ്യ പുസ്തകം, റീത്ത വെലിങ്കർ, മറാത്തിയിൽ (പിന്നീട് 1995-ൽ ഇംഗ്ലീഷിലും) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. മറാത്തിയിൽ എഴുതാൻ തന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചതിന് നിസ്സിം എസെക്കിയേലിന്റെ ഒരു കത്തിന് അവർ നന്ദി പറയുന്നു. അവർ ഗ്ലാക്‌സോയിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ തന്നെ ഈ പുസ്തകം എഴുതി. തൻ്റെ ബസ് യാത്രകളിൽ ആശയങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്തുകയും ഉച്ചഭക്ഷണ ഇടവേളകളിൽ എഴുതുകയും ചെയ്തു. [3] അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകം, ത്യ വർഷി, പതിനേഴു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, 2008 [5] ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഇത് പിന്നീട് 2013-ൽ ഇംഗ്ലീഷിൽ ക്രോഫാൾ എന്ന പേരിൽ അവർ വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.[6][7] 2018-ൽ, അവരുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ ജെറി പിന്റോ എഡിറ്റ് ചെയ്ത് ദ എൻഗേജ്ഡ് ഒബ്സർവർ എന്ന പേരിൽ പതിറ്റാണ്ടുകളായുള്ള അവരുടെ രചനകളുടെ ഒരു ആന്തോളജി പുറത്തിറക്കി.[8] 2018-ൽ [9] ലുക്കിംഗ് അറ്റ് യു, ബോഡി എന്ന താൽക്കാലിക തലക്കെട്ടോടെ അവരുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ പുറത്തിറക്കാൻ അവൾ പദ്ധതിയിട്ടു. ഇത് പിന്നീട് 2019[10] ൽ വൺ ഫൂട്ട് ഓൺ ദി ഗ്രൗണ്ട്: എ ലൈഫ് ടോൾഡ് ത്രൂ ദി ബോഡി എന്ന പേരിൽ പുറത്തിറങ്ങി. 2020 മാർച്ചിൽ അവർ ശിവാജി പാർക്ക്: ദാദർ 28: ഹിസ്റ്ററി, പ്ലേസസ്, പീപ്പിൾ എന്ന പുസ്തകം പുറത്തിറക്കി, അവർ താമസിക്കുന്ന മുംബൈ ചുറ്റുവട്ടത്തിൻ്റെ ചരിത്രം പരിശോധിച്ചു.[11]

നിരവധി സിനിമകൾക്കും ഡോക്യുമെന്ററികൾക്കും അവർ തിരക്കഥ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അരുൺ ഖോപ്‌കർ സംവിധാനം ചെയ്‌ത ഹാത്തി കാ ആൻഡ (2002) എന്ന ഹിന്ദി ചിത്രത്തിന് അവർ തിരക്കഥയെഴുതി, കൂടാതെ നിരവധി ഡോക്യുമെന്ററി സ്‌ക്രിപ്റ്റുകളും അവർ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. മഞ്ജുള പത്മനാഭന്റെ 1986 ലെ നാടകമായ ലൈറ്റ്‌സ് ഔട്ട് എന്ന നാടകത്തിൽ നിന്ന് 2011-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ടി അനി ഇതാർ എന്ന മറാത്തി ചിത്രത്തിന് അവർ തിരക്കഥയെഴുതി.[12] ഒരു അഭിനേതാവെന്ന നിലയിൽ, ഗോവിന്ദ് നിഹലാനി സംവിധാനം ചെയ്ത സമാന്തര സിനിമാ ക്ലാസിക്, സിനിമ, അർദ്ധ സത്യ (1983), കൂടാതെ അമോൽ പലേക്കർ സംവിധാനം ചെയ്ത 13 ഭാഗങ്ങളുള്ള ടിവി സീരീസിലും അവർ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.[13]

അവരുടെ മകൾ രേണുക ഷഹാനെ, ഗോഖലെയുടെ റീത്ത വെലിങ്കർ എന്ന നോവലിനെ മറാത്തി സിനിമയായ റീത്ത (2009) ആക്കിയാണ് സംവിധായികയായി അരങ്ങേറ്റം കുറിച്ചത്.  അതിൽ അവരും (ഷഹാനെ), പല്ലവി ജോഷി, ജാക്കി ഷ്രോഫ് എന്നിവരും അഭിനയിച്ചു.[14][15]

ഗോഖലെ മുമ്പ് ടൈംസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ, മുംബൈയിൽ ആർട്സ് എഡിറ്ററും ഫെമിനയിൽ സബ് എഡിറ്ററും ആയിരുന്നു. ആളുകളുടെ സ്വകാര്യതയിലേക്ക് കടന്നുകയറാനോ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കാനോ അവൾ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതിനാൽ കഠിനമായ പത്രപ്രവർത്തനം അവർക്ക് താൽപ്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവർ മുമ്പ് ദി സൺഡേ ടൈംസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ, ദി ഇൻഡിപെൻഡന്റ് തുടങ്ങിയ പത്രങ്ങളിലും മിഡ്-ഡേ, മുംബൈ മിറർ തുടങ്ങിയ ടാബ്ലോയിഡുകൾക്കും Scroll.in പോലുള്ള വെബ്‌സൈറ്റുകൾക്കും കോളമിസ്റ്റായും അവർ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.[4][5]

തിയേറ്ററും അതിന്റെ വിമർശനവും[തിരുത്തുക]

ലണ്ടനിലെ പഠനത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തെയും നാടകത്തെയും കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തോടെയാണ് ഗോഖലെ നാടകത്തിലേക്കുള്ള തൻ്റെ യാത്ര ആരംഭിച്ചത്. ബോംബെയിൽ തിരിച്ചെത്തിയ ഉടനെ അവർ സത്യദേവ് ദുബെയുമായി നല്ല സൗഹൃദത്തിലായി. അവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിയേറ്റർ റിഹേഴ്സലുകളിൽ പങ്കെടുക്കുകയും നാടകങ്ങൾ സംവിധാനം ചെയ്യുന്നത് നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു, അവയിൽ ചിലത് ഗിരീഷ് കർണാടിനെപ്പോലുള്ള പുതിയ എഴുത്തുകാരാണ് എഴുതിയത്. ഇത് തിയേറ്റർ നിർമ്മാണ പ്രക്രിയകൾ മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള അവരെ സഹായിച്ചു. [5] പിന്നീട്, 1988-ൽ അവിനാഷ് (ഇത് സംവിധാനം ചെയ്തത് ദുബെ),[4] ഡിപ് ആൻഡ് ഡോപ്പ്, റോസ്മേരി ഫോർ റിമെംബ്രൻസ് (ഇത് 2016-ൽ കാലാ ഘോഡ കലാമേളയിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു) തുടങ്ങിയ നാടകങ്ങൾ എഴുതി.[16] 2000-ൽ, മറാത്തി നാടകവേദിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വിമർശനാത്മക പഠനം അവർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[17][18] സീൻസ് വീ മേഡ്: ആൻ ഓറൽ ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് എക്‌സ്പിരിമെന്റൽ തിയറ്റർ ഇൻ മുംബൈയും അവർ എഡിറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.[16] 70-കളുടെ മധ്യത്തിനും 90-കളുടെ തുടക്കത്തിനും ഇടയിൽ മുംബൈയിലെ ദാദറിലെ ചബിൽദാസ് സ്‌കൂളിൽ നടന്ന നാടക രംഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ദി സീൻസ് വി മേഡ് എന്ന പുസ്തകം അവർ എഡിറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.[19] ഈ പുസ്തകം 2015-ൽ പുറത്തിറങ്ങി.[3]

വിവർത്തനം[തിരുത്തുക]

ഒരു വിവർത്തകയെന്ന നിലയിൽ മുതിർന്ന നടി ദുർഗ ഖോട്ടേയുടെ പ്രശസ്തമായ ആത്മകഥയും, കൂടാതെ പ്രമുഖ മറാത്തി നാടകകൃത്തുക്കളായ മഹേഷ് എൽകുഞ്ച്വാർ, വിജയ് ടെണ്ടുൽക്കർ, ജി പി ദേശ്പാണ്ഡെ, സതീഷ് അലേക്കർ എന്നിവരുടെ നിരവധി നാടകങ്ങളുടെ വിവർത്തനങ്ങളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.[20] മറാത്തി സാഹിത്യത്തിന്റെ സമ്പത്ത് വിവർത്തനം ചെയ്യാൻ തന്നെ പ്രചോദിപ്പിച്ചതിന് അമ്മയ്ക്ക് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് അവർ പറയുന്നു. [4] വിശാഖപട്ടണത്ത് താമസിക്കുമ്പോൾ സുഹൃത്ത് സത്യദേവ് ദുബെയുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം സി ടി ഖനോൽക്കറുടെ അവധ്യ എന്ന നാടകം വിവർത്തനം ചെയ്തതിലൂടെയാണ് അവർ വിവർത്തനം ആരംഭിച്ചത്.[20] എം ആനി ഹൂംറാവു (ജെറി പിന്റോയുടെ നോവൽ, എം ആൻഡ് ദി ബിഗ് ഹൂം മറാത്തിയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തത്), ബീഗം ബാർവെ (സതീഷ് അലേക്കറുടെ അതേ പേരിലുള്ള മറാത്തി നാടകം, ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്‌തത്), ഐ, ദുർഗാ ഖോട്ടെ (ദുർഗ ഖോട്ടെയുടെ മറാഠിയിലെ ആത്മകഥ, ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്‌തത്), ഗുരു ദത്ത്: എ ട്രാജഡി ഇൻ ത്രീ ആക്ട്‌സ് (അവരുടെ മുൻ ഭർത്താവ് അരുൺ ഖോപ്‌കറിന്റെ, ഗുരു ദത്തിനെക്കുറിച്ചുള്ള മറാത്തി പുസ്തകം), ഗുരു ദത്ത്: ടീൻ അങ്കി ശോകാന്തിക, ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്‌തത്) എന്നിവ അവരുടെ ശ്രദ്ധേയമായ വിവർത്തനങ്ങളാണ്.[5] 1931-നും 1936-നും ഇടയിൽ ലക്ഷ്മിഭായ് തിലക് എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച യഥാർത്ഥ മറാത്തി പതിപ്പിൽ നിന്ന് വിവർത്തനം 'ചെയ്ത സ്മൃതിചിത്രേ: ദി മെമ്മോയേഴ്സ് ഓഫ് എ സ്പിരിറ്റഡ് വൈഫ് 2018-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[21]

കൃതികൾ[തിരുത്തുക]

നോവലുകൾ[തിരുത്തുക]

  • " ദ തീയറ്റർ ഓഫ് വീണാപാണി ചൗള. തിയറി, പ്രാക്ടീസ്, പെർഫോമൻസ്", പ്രസാധകർ: ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്സ്, ന്യൂഡൽഹി 2014.ISBN 978-0-19-809703-7.
  • പ്ലേറൈറ്റ് അറ്റ് ദ സെന്റർ: മറാത്തി ഡ്രാമ ഫ്രം 1843 ടു ദ പ്രസന്റ്. സീഗൾ ബുക്ക്സ്. 2000. ISBN 817046157X.
  • ത്യ വർഷി (മറാത്തി). മൗജ പ്രകാശൻ. ഗൃഹ, 2008.ISBN 8174867139
  • റീത്ത വെലിങ്കാർ. ഓറിയന്റ് ബ്ലാക്ക് സ്വാൻ. 1995. ISBN 812500324X.
  • ദ സീൻസ് വീ മേഡ്: ആൻ ഓറൽ ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് എക്സ്പിരിമെന്റൽ തീയറ്റർ ഇൻ മുംബൈ. സ്പീക്കിങ് ടൈഗർ ബുക്ക്സ്. 2015. ISBN 978-93-85288-99-9.
  • വൺ ഫൂട്ട് ഓൺ ദ ഗ്രൗണ്ട്: ലൈഫ് ടോൾഡ് ത്രൂ ദി ബോഡി - ആത്മകഥ. സ്പീക്കിങ്ങ് ടൈഗർ ബുക്സ്. 2018.ISBN 9789388874854
  • ശിവാജി പാർക്ക്: ദാദർ 28: ഹിസ്റ്ററി, പ്ലേസസ്, പീപ്പിൾ. ടൈഗർ ബുക്സ് സംസാരിക്കുന്നു. 2020.ISBN 9788194472902

നാടകങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  • അവിനാശ്: ദ ഇൻഡിസ്ട്രക്റ്റബിൾ. സീഗൾ ബുക്ക്സ്. 1994. ISBN 8170461073.

വിവർത്തനം[തിരുത്തുക]

  • സതീഷ് അലേകാർ (2003). ബീഗം ബാർവെ. Translated by ശാന്ത ഗോഖലെ. സീഗൾ ബുക്ക്സ്. ISBN 8170462088.
  • മഹേഷ് എൽകുഞ്ച്വാർ (2004). സിറ്റി പ്ലേസ് (നാടകരചന). Translated by ശാന്ത ഗോഖലെ; മഞ്ചുള പത്മനാഭൻ. സീഗൾ ബുക്ക്സ്. ISBN 8170462304.
  • ദുർഗ ഖോട്ടെ (2006). ഐ, ഗുർഗ ഖോട്ടെ: ആൻ ഓട്ടോബയോഗ്രഫി. Translated by ശാന്ത ഗോഖലെ. ISBN 0195674758.
  • മഹേഷ് എൽകുഞ്ച്വാർ (2008). കളക്റ്റശ് പ്ലേസ് ഓഫ് എൽകുഞ്ച്വാർ: ഗാർബൊ, ഡിസയർ ഇൻ ദ റോക്ക്സ്, ഓൾഡ് സ്റ്റോൺ മാൻസൺ,റിഫ്ലക്ഷൻ, സൊനാട്ട, ആൻ ആക്റ്റർ എക്സിസ്റ്റ്സ്. Translated by ശാന്ത ഗോഖലെ; Supantha Bhattacharya. ഓക്സ്ഫഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്. ISBN 978-0195697971.

സ്വകാര്യ ജീവിതം[തിരുത്തുക]

ശാന്ത ഗോഖലെയെ വിവാഹം കഴിച്ചത് ലെഫ്റ്റനന്റ് കമാൻ്റർ വിജയ്കുമാർ ഷഹാനെയാണ്, അവർക്ക് രണ്ട് മക്കളുണ്ട്, ഗിരീഷ് ഷഹാനെ, പ്രശസ്ത ചലച്ചിത്ര-ടെലിവിഷൻ നടി രേണുക ഷഹാനെ എന്നിവർ. വിവാഹമോചനത്തിന് ശേഷം, പ്രശസ്ത ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവ് അരുൺ ഖോപ്കറുമായി അവർ ഹ്രസ്വകാലത്തേക് വിവാഹം കഴിച്ചു. അവർ ഇപ്പോൾ മുംബൈയിലെ ശിവാജി പാർക്കിലെ ലളിത് എസ്റ്റേറ്റിൽ താമസിക്കുന്നു, അവളുടെ രണ്ട് സഹായികളായ അൽക്ക ധുലാപ്, സഞ്ജയ് പഷ്തെ എന്നിവരോടൊപ്പം ജെറി പിന്റോയുടെ അയൽവാസിയാണ്. [4][22]

വർഷങ്ങളായി, കവയിത്രി അരുന്ധതി സുബ്രഹ്മണ്യം ഉൾപ്പെടെ പലരുടെയും മാർഗദർശിയായി ഗോഖലെ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.[23]

അവാർഡുകളും അംഗീകാരങ്ങളും[തിരുത്തുക]

  • രണ്ട് ദേശീയ അവാർഡുകൾ (ഡോക്യുമെന്ററി ഫിലിം സ്ക്രിപ്റ്റുകൾക്ക്)[24]
  • അവരുടെ നോവലുകൾ സൃഷ്ടിയ്ക്കുള്ള രണ്ട് മഹാരാഷ്ട്ര സംസ്ഥാന അവാർഡുകൾ (ഒന്ന് 2008 ലെ ക്രോഫാളിന്[24] മുമ്പത്തേത് റീത്ത വെലിങ്കറിനുള്ള വി എസ് ഖണ്ഡേക്കർ അവാർഡ് ) നേടി [3]
  • സംഗീത നാടക അക്കാദമി അവാർഡ് 2015 (അവരുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള സംഭാവനയ്ക്ക്/അഭിനയ കലയ്ക്കുള്ള സ്കോളർഷിപ്പിന്)[25]
  • ഊട്ടി ലിറ്റററി ഫെസ്റ്റിവൽ ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്‌മെന്റ് അവാർഡ് (2018)[12]
  • ടാറ്റ ലിറ്ററേച്ചർ ലൈവ്! ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്‌മെന്റ് അവാർഡ് (2019)[26]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. ↑ Sahani, Alaka (2019-07-21). "A critic takes centrestage: What makes Shanta Gokhale a renaissance person". The Indian Express. Retrieved 2020-04-13.
  2. ↑ Ramnath, Nandini (2006). "Grew up in Shivaji Park". Time Out Mumbai. Archived from the original on 16 July 2011. Retrieved 22 March 2012.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Tripathi, Salil (2019-01-18). "A quiet, illuminating force". Livemint. Retrieved 2020-04-13.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 "फरक पडणार हे नक्की!" [Make a Difference for Sure!]. Loksatta (in മറാത്തി). 2018-10-13. Archived from the original on 9 December 2018. Retrieved 2018-12-09.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Paikat, Anita (Mar 24, 2018). "Never been satisfied with films adapted from plays, says Shanta Gokhale". Cinestaan. Archived from the original on 2018-12-09. Retrieved 2018-12-09.
  6. ↑ "Remembering Anne Frank". The Hindu. Retrieved 1 June 2017.
  7. ↑ "Frankly Speaking An Evening of Immersive Theatre". Timeout.com. Retrieved 1 June 2017.
  8. ↑ Srinivasan, Pankaja (Sep 14, 2018). "'Today's truth-tellers are not safe'". The Hindu. ISSN 0971-751X. Retrieved 2018-12-10.
  9. ↑ Gill, Harsimran (Dec 23, 2017). "These are the books that some of India's most acclaimed authors will be reading in 2018". Scroll.in. Retrieved 2018-12-16.
  10. ↑ Gokhale, Shanta. "From 'Sorry yaar, really sorry' to 'Why don't we get married?': Shanta Gokhale's memoir of her body". Scroll.in. Retrieved 2019-11-07.
  11. ↑ Raghavan, Antara (29 March 2020). "Portrait of a dynamic Mumbai neighbourhood". India Today. Retrieved 2020-04-13.
  12. ↑ 12.0 12.1 Gokhale, Shanta (Sep 19, 2018). "India has become 'a republic of fear for thinkers and writers': Critic and novelist Shanta Gokhale". Scroll.in (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 10 December 2018. Retrieved 2018-12-09.
  13. ↑ ഇന്റർനെറ്റ് മൂവി ഡാറ്റാബേസിൽ നിന്ന് ശാന്ത ഗോഖലെ
  14. ↑ Rita ഇന്റർനെറ്റ് മൂവി ഡാറ്റാബേസിൽ
  15. ↑ "'Rita' is a Kaleidoscopic Portrait of Life: Renuka". Outlook India. Aug 23, 2009. Archived from the original on 10 December 2018. Retrieved 2018-12-10.
  16. ↑ 16.0 16.1 Pinto, Jerry (May 8, 2016). "The modest Shanta Gokhale". The Week. Archived from the original on 2018-12-09. Retrieved 2018-12-09.
  17. ↑ Gabrielle H. Cody; Evert Sprinchorn (2007). The Columbia encyclopedia of Modern Drama, (Vol. 1). Columbia University Press. p. 665. ISBN 978-0-231-14422-3.
  18. ↑ Gabrielle H. Cody; Evert Sprinchorn (2007). The Columbia encyclopedia of Modern Drama, (Vol. 1). Columbia University Press. p. 665. ISBN 978-0-231-14422-3.
  19. ↑ "The pioneering spirit of Chabildas". Mumbai Mirror. Dec 2, 2018. Retrieved 2018-12-11.
  20. ↑ 20.0 20.1 Ganesh, Deepa (June 18, 2016). "I am driven by an evangelical imperative". The Hindu (in Indian English). ISSN 0971-751X. Archived from the original on 16 December 2018. Retrieved 2018-12-10.
  21. ↑ Nabar, Vrinda (Mar 23, 2018). "Review - Smritichitre: The Memoirs of a Spirited Wife by Lakshmibai Tilak". Hindustan Times.
  22. ↑ Marfatia, Meher (May 14, 2017). "Homes around Shivaji Park have some warm tales to unfold". Mid-Day (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 10 December 2018. Retrieved 2018-12-09.
  23. ↑ Subramaniam, Arundhathi (Jul 30, 2017). "Remembering an original spirit". Mumbai Mirror. Archived from the original on 11 December 2018. Retrieved 2018-12-10.
  24. ↑ 24.0 24.1 Nath, Parshathy J. (Apr 12, 2018). "Stories, she wrote". The Hindu (in Indian English). ISSN 0971-751X. Retrieved 2018-12-10.
  25. ↑ "Brij Narayan, Mandakini Trivedi among winners of Sangeet Natak Akademi Awards 2015". Scroll.in (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 9 December 2018. Retrieved 2018-12-09.
  26. ↑ "Writer and translator Shanta Gokhale to receive Tata Literature Live! Lifetime Achievement Award". Scroll.in (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2019-11-06. Retrieved 2019-11-07.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]

  • Lives of the Women (PDF). Mumbai: Sophia Institute of Social Communications Media. pp. 1–38. Archived from the original (PDF) on 2018-07-28. Retrieved 2022-03-22.

പുറം കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ശാന്ത_ഗോഖലെ&oldid=4076338" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്