ആണവായുധങ്ങളുടെ ചരിത്രം
ന്യൂക്ലിയർ ഫിഷൻ അല്ലെങ്കിൽ ഫിഷൻ, ഫ്യൂഷൻ പ്രതികരണങ്ങൾ എന്നിവയുടെ സംയോജനത്തിൽ നിന്ന് ആണവായുധങ്ങൾക്ക് വലിയ വിനാശകരമായ ശക്തിയുണ്ട്. 1930-കളിൽ ഉണ്ടാക്കിയ പ്രധാന ശാസ്ത്ര മുന്നേറ്റങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്, യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം, കാനഡ, ഫ്രാൻസ് എന്നിവ രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് സഹകരിച്ച്, മാൻഹട്ടൻ പദ്ധതി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന, ആണവ വിഘടനം ഉപയോഗിച്ച് ഒരു ആയുധം നിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി, അണുബോംബ് എന്നും പറയപ്പെടുന്നു. . [1] 1945 ഓഗസ്റ്റിൽ, ഹിരോഷിമയിലെയും നാഗസാക്കിയിലെയും അണുബോംബ് സ്ഫോടനങ്ങൾ ജപ്പാനെതിരെ ആ യുദ്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ അമേരിക്ക നടത്തി. ശത്രുതയിൽ ആണവായുധങ്ങളുടെ ഒരേയൊരു ഉപയോഗമായി ഇന്നുവരെ നിലകൊള്ളുന്നു. സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ അവരുടെ സ്വന്തം അണുബോംബ് പ്രോജക്റ്റ് ഉപയോഗിച്ച് താമസിയാതെ വികസനം ആരംഭിച്ചു, അധികം താമസിയാതെ, ഇരു രാജ്യങ്ങളും ഹൈഡ്രജൻ ബോംബുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന കൂടുതൽ ശക്തമായ ഫ്യൂഷൻ ആയുധങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. ബ്രിട്ടനും ഫ്രാൻസും 1950-കളിൽ സ്വന്തം സംവിധാനങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചു, അതിനുശേഷം ദശാബ്ദങ്ങളിൽ ആണവ ശേഷിയുള്ള രാജ്യങ്ങളുടെ എണ്ണം ക്രമേണ വർദ്ധിച്ചു.
Bibliography[തിരുത്തുക]
- table of contents
- The first nuclear programs
- (Smyth Report) [2]
- Nuclear weapons and energy in culture
- Nuclear arsenals and capabilities
- (table of contents)
- Second nuclear age
Further reading[തിരുത്തുക]
- "Presidency in the Nuclear Age", conference and forum at the JFK Library, Boston, October 12, 2009. Four panels: "The Race to Build the Bomb and the Decision to Use It", "Cuban Missile Crisis and the First Nuclear Test Ban Treaty", "The Cold War and the Nuclear Arms Race" and "Nuclear Weapons, Terrorism and the Presidency".