"അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
വിശാലമായ തിരുത്ത്, സ്വാതന്ത്രമായതും നിഷ്പക്ഷമായതുമായ ഇംഗ്ലീഷ് വിക്കീപീടിയുടെ അസ്സൽ തർജമ https://en.wikipedia.org/wiki/Succession_to_Muhammad ൽ ഉദ്ധരിച്ചത്
(ചെ.) Bornb410yrs (സംവാദം) നടത്തിയ തിരുത്തലുകൾ നീക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നു; നിലവിലുള്ള പതിപ്പ് MadPrav സൃഷ്ടിച്ചതാണ്
റ്റാഗ്: റോൾബാക്ക്
വരി 31: വരി 31:


== ഭരണം ==
== ഭരണം ==
[[മുഹമ്മദ്|മുഹമ്മദിനു]sa] ശേഷം രാഷ്ട്രനേതൃത്വം നബിയുടെ കുടുംബമായ [[ബനൂ ഹാശിം|ബനൂ ഹാശിമിന്]] ലഭിക്കണമെന്ന് പിതൃവ്യൻ അബ്ബാസുംra മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങളും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അലിയുംra അങ്ങനെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. ഇസ്‌ലാമിക ചരിത്രത്തിന്റെ ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ മുസ്‌ലിം സമുദായത്തെ പല ഡിവിഷനുകളായി വിഭജിച്ച കേന്ദ്രവിഷയമാണ് മുഹമ്മദിന്റെ പിൻഗാമികൾ, ഇതിൽ പ്രധാനം ഇസ്‌ലാമിന്റെ ഷിയ, സുന്നി ശാഖകളാണ്. ഇസ്ലാമിക പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദിന്റെ പിൻഗാമിയായി അലി ഇബ്നു അബി താലിബാണ് സമുദായ തലവനായി നിയമിക്കപ്പെട്ടതെന്ന് ഷിയ ഇസ്ലാം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മുഹമ്മദിന് ശേഷം ആദ്യത്തെ നേതാവായി സുന്നി ഇസ്ലാം അബുബക്കറിനെ നിലനിർത്തുന്നു.
[[മുഹമ്മദ്|മുഹമ്മദിനു]sa] ശേഷം രാഷ്ട്രനേതൃത്വം നബിയുടെ കുടുംബമായ [[ബനൂ ഹാശിം|ബനൂ ഹാശിമിന്]] ലഭിക്കണമെന്ന് പിതൃവ്യൻ അബ്ബാസുംra മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങളും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അലിയുംra അങ്ങനെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ സുദീർഘമായ ആലോചനകൾക്കും സംവാദങ്ങൾക്കും ശേഷം [[അബൂബക്കർ സിദ്ദീഖ്|അബൂബക്കറിനെയാണ്ra]] മുഹമ്മദിന്റെsa ശിഷ്യന്മാർ പ്രഥമ [[ഖലീഫ|ഖലീഫയായി]] തെരെഞ്ഞെടുത്തത്. പിന്നീട് അബൂബക്കർ മരണപ്പെട്ടപ്പോഴും രണ്ടാം ഖലീഫ [[ഉമർ]] മരണപ്പെട്ടപ്പോഴും പ്രായം കുറവായിരുന്നതിനാലും അവസരം ഇനിയും ലഭിക്കും എന്നതിനാലും അദ്ദേഹം ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടു<ref>ഇസ്‌ലാമിക വിജ്ഞാന കോശം ,വാള്യം 2 പേജ് 766-767.(മെയ് - 1997) പ്രസാ: [[ഐ.പി.എച്ച്.]] കോഴിക്കോട്.</ref>. പീന്നീട് മൂന്നാം [[ഉസ്‌മാൻ ബിൻ അഫ്ഫാൻ|ഖലീഫ ഉസ്മാൻ]ra] വധിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ മുസ്‌ലിംകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും അലിയെ നേതാവായി തെരെഞ്ഞെടുത്തു.<ref>http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/biography/talib.html</ref>

ആദ്യകാല ഇസ്‌ലാമിക ചരിത്രത്തിലെ സംഭവങ്ങളുടെ വ്യത്യസ്‌ത വ്യാഖ്യാനങ്ങളെയും ഹദീസുകളെയും (മുഹമ്മദിന്റെ വാക്കുകൾ) അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് പിന്തുടർച്ചയെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യത്യസ്‌തമായ അഭിപ്രായങ്ങൾ. മുഹമ്മദിന് നിയുക്ത പിൻഗാമിയുണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നും പകരം മുസ്‌ലിം സമൂഹം തങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒരു നേതാവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കണമെന്നാണ് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നതെന്നും സുന്നികൾ വിശ്വസിക്കുന്നു. സഖിഫയിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അബുബക്കറിന്റെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമികളുടെയും ഭരണം അവർ അംഗീകരിക്കുന്നു, അവരെ ഒരുമിച്ച് റാഷിദുൻ ഖലീഫകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. നേരെമറിച്ച്, അലിയെ മുമ്പ് മുഹമ്മദ് അവകാശിയായി നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്തിരുന്നുവെന്ന് ഷിയക്കാർ കരുതുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് ഖാദിർ ഖുംമിന്റെ സംഭവത്തിൽ. മുഹമ്മദിനെ അനുഗമിച്ച ഭരണാധികാരികളെ അവർ നിയമവിരുദ്ധരായിട്ടാണ് കാണുന്നത്, അലി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമികളായ പന്ത്രണ്ട് ഇമാമുകൾ എന്നിവരാണ് മുസ്ലീം നേതാക്കൾ.

ഈ രണ്ട് പ്രധാന കാഴ്ചപ്പാടുകൾക്ക് പുറമേ, മുഹമ്മദിന്റെ പിൻഗാമിയെക്കുറിച്ച് മറ്റ് അഭിപ്രായങ്ങളും ഉണ്ട്.

അബ്ബാസിഡ് കാലിഫേറ്റിന്റെ ഉദയം വരെ ഇസ്ലാമിക ചരിത്രത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും വാമൊഴിയായി കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെട്ടു. [A] പിൽക്കാല മുസ്‌ലിം എഴുത്തുകാരുടെ ചരിത്രകൃതികളിൽ മുഹമ്മദിന്റെ പരമ്പരാഗത ജീവചരിത്രങ്ങളും മുഹമ്മദിന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ നൽകുന്ന സിറയും ഹദീസ് സാഹിത്യവും ഉദ്ധരിച്ച ഉദ്ധരണികളും ഉൾപ്പെടുന്നു. . [1] ഇബ്നു ഇഷാഖിന്റെ (മരണം 761 അല്ലെങ്കിൽ 767) എഴുതിയ സിറ റസൂൽ അല്ലാഹ് (മുഹമ്മദിന്റെ ജീവചരിത്രങ്ങളും ഉദ്ധരണികളും) ആണ് അവശേഷിക്കുന്ന ആദ്യകാല സിറ (മുഹമ്മദിന്റെ ജീവചരിത്രങ്ങളും ഉദ്ധരണികളും). [2] യഥാർത്ഥ കൃതി നഷ്‌ടപ്പെട്ടുവെങ്കിലും, ഇതിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ ഇബ്നു ഹിഷാം (മരണം 833), അൽ-തബാരി (മരണം 923) എന്നിവയിൽ അവശേഷിക്കുന്നു. [3] കൃത്യത അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണെങ്കിലും പല പണ്ഡിതന്മാരും ഈ ജീവചരിത്രങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നു. [4] ജെ. ഷാച്ച്, ഇഗ്നാക് ഗോൾഡ്സിഹർ എന്നിവരുടെ പഠനങ്ങൾ നിയമപരവും ചരിത്രപരവുമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ തമ്മിൽ വേർതിരിച്ചറിയാൻ പണ്ഡിതന്മാരെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. വില്യം മോണ്ട്ഗോമറി വാട്ടിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, നിയമപരമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നുവെങ്കിലും, ചരിത്രപരമായ കാര്യങ്ങൾ പ്രാഥമികമായി കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനേക്കാൾ "പ്രവണത രൂപപ്പെടുത്തലിന്" വിധേയമായിരിക്കാം. [5] ആധുനിക പാശ്ചാത്യ പണ്ഡിതന്മാർ ക്ലാസിക് ഇസ്‌ലാമിക ചരിത്രങ്ങളെ സൂക്ഷ്മപരിശോധനയോടെ സമീപിക്കുന്നു, അബ്ബാസിഡ് ചരിത്രകാരന്മാരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാൻ സുന്നി ഇസ്ലാമിക പണ്ഡിതന്മാരേക്കാൾ കുറവാണ്.

മുഹമ്മദിന്റെ പാരമ്പര്യങ്ങളുടെയോ വാക്കുകളുടെയോ രേഖകളാണ് ഹദീസ് സമാഹാരങ്ങൾ; അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവചരിത്രം അതിന്റെ മാർ‌ഗ്ഗനിർ‌ദ്ദേശത്തിനായി കമ്മ്യൂണിറ്റി മെമ്മറി ശാശ്വതമാക്കുന്നു. ഇസ്‌ലാമിക ചരിത്രത്തിന്റെ ആദ്യ മൂന്ന് നൂറ്റാണ്ടുകളിലെ നിർണായക ഘടകമാണ് ഹദീസുകളുടെ വികസനം. [6] ആദ്യകാല പാശ്ചാത്യ പണ്ഡിതന്മാർ പിൽക്കാല വിവരണങ്ങളും റിപ്പോർട്ടുകളും കെട്ടിച്ചമച്ചതാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചു. [7] ചരിത്രപരമായ റിപ്പോർട്ടുകളുടെ ആട്രിബ്യൂഷൻ `അബ്ദുല്ലാഹ് ഇബ്നു അബ്ബാസിനും ഐഷയ്ക്കും സാങ്കൽപ്പികമാണെന്ന് ലിയോൺ കൈതാനി വിലയിരുത്തി, ഇബ്നു ഇഷാക്കിനെപ്പോലുള്ള ആദ്യകാല ചരിത്രകാരന്മാർ ഇസ്‌നാഡില്ലാതെ റിപ്പോർട്ടുചെയ്‌ത അക്കൗണ്ടുകൾക്ക് മുൻഗണന നൽകുന്നു. [8] "ആദ്യകാല സ്രോതസ്സുകളിൽ" ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്ത എല്ലാം വിവേചനരഹിതമായി പിരിച്ചുവിടുന്നത് വിൽഫെർഡ് മഡെലംഗ് നിരസിച്ചു, പകരം ചരിത്രത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലും സംഭവങ്ങളുമായും കണക്കുകളുമായും പൊരുത്തപ്പെടുന്നതിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ പിൽക്കാല വിവരണങ്ങളെ വിഭജിക്കുന്നു. [9]

സമകാലിക ഏക ഉറവിടം സുലൈം ഇബ്നു ക്വെയ്‌സ് എഴുതിയ സുലൈം ഇബ്നു ക്വെയ്‌സ് (കിതാബ് അൽ-സഖിഫ) (75-95 എ.എച്ച് അല്ലെങ്കിൽ 694-714-ൽ അന്തരിച്ചു). ഇസ്ലാമിക് കലണ്ടറിന്റെ ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഈ ഹദീസുകളും ചരിത്ര റിപ്പോർട്ടുകളും പിന്തുടർച്ചയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സംഭവങ്ങൾ വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. [10] എന്നിരുന്നാലും, ശേഖരത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യതയെക്കുറിച്ച് സംശയങ്ങൾ ഉയർന്നിട്ടുണ്ട്, പിൽക്കാലത്തെ സൃഷ്ടിയാണിതെന്ന് ചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നു, പാഠത്തിന്റെ ആദ്യ പരാമർശം പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ മാത്രമേ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയുള്ളൂ.

ചരിത്രപരമായ അവലോകനം
632-ൽ മുഹമ്മദിന്റെ മരണത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, അൻസാറിന്റെ (മദീന സ്വദേശികൾ) ഒത്തുചേരൽ ബാനു സെയ്ദ വംശത്തിലെ സാക്കിഫയിൽ (മുറ്റം) നടന്നു. [12] മുസ്ലീം സമുദായത്തിലെ ഒരു പുതിയ നേതാവിനെ അൻസാർ തീരുമാനിക്കുകയെന്നതാണ് അക്കാലത്തെ പൊതുവായ വിശ്വാസം, മുഹാജിരുനെ (മക്കയിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയവർ) മന intention പൂർവ്വം ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ട്, എന്നാൽ ഇത് വിഷയമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു. [13]

എന്നിരുന്നാലും, മുഹമ്മദിന്റെ പ്രമുഖ കൂട്ടാളികളായ അബുബക്കറും ഉമറും കൂടിക്കാഴ്ചയെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു അട്ടിമറിയെക്കുറിച്ച് ആശങ്കാകുലരായി സദസ്സിലേക്ക് തിടുക്കപ്പെട്ടു. അവർ എത്തിയപ്പോൾ, അബുബക്കർ ഒത്തുകൂടിയവരെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു, മുഹമ്മദിന്റെ സ്വന്തം ഗോത്രമായ ഖുറൈശിക്കുപുറത്ത് ഒരു നേതാവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കാനുള്ള ശ്രമം ഭിന്നതയ്ക്ക് കാരണമാകുമെന്ന മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി, അവർക്ക് സമൂഹത്തിൽ ആവശ്യമായ ആദരവ് നൽകാൻ മാത്രമേ കഴിയൂ. തുടർന്ന് അദ്ദേഹം ഉമറിനെയും മറ്റൊരു കൂട്ടാളിയായ അബു ഉബൈദ ഇബ്നുൽ ജറയെയും കൈയ്യിൽ എടുത്ത് അൻസാറിന് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ഖുറൈശികളും അൻസാറും തമ്മിൽ ഒരു നേതാവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കണമെന്ന നിർദ്ദേശം അദ്ദേഹത്തെ എതിർത്തു, അവർ സംയുക്തമായി ഭരിക്കും. ഈ നിർദ്ദേശം കേട്ടപ്പോൾ സംഘം ചൂടുപിടിക്കുകയും പരസ്പരം തർക്കിക്കുകയും ചെയ്തു. ഉമർ തിടുക്കത്തിൽ അബുബക്കറിന്റെ കൈപിടിച്ച് രണ്ടാമത്തേതിനോട് വിശ്വസ്തത പുലർത്തി, ഒത്തുകൂടിയ ആളുകൾ പിന്തുടർന്ന ഒരു ഉദാഹരണം. [14]
സഖിഫയുടെ ഫലമായി അബുബക്കർ പൊതുസമ്മതനായി മുസ്ലീം സമുദായത്തിന്റെ തലവനായി (ഖലീഫ എന്ന പേരിൽ) അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു, പക്ഷേ സംഭവത്തിന്റെ തിരക്കിട്ട സ്വഭാവത്തിന്റെ ഫലമായി അദ്ദേഹം തർക്കം നേരിട്ടു. നിരവധി കൂട്ടാളികൾ, അവരിൽ പ്രമുഖർ അലി ഇബ്നു അബി താലിബ്, തുടക്കത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അധികാരം അംഗീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. [12] മുഹമ്മദിന്റെ മരണത്തിൽ അലി തന്നെ നേതൃത്വം വഹിക്കുമെന്ന് ന്യായമായും പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കാം, കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധുവും മരുമകനുമായിരുന്നു. [15] ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഇബ്രാഹിം അൽ-നഖായ്, അലിക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയെ പിന്തുണയുണ്ടെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു, അദ്ദേഹം അവരുമായി പങ്കിട്ട വംശാവലി ബന്ധങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു. [B] സഖിഫയുടെ കാലത്ത് അദ്ദേഹം സ്ഥാനാർത്ഥിത്വം ഉന്നയിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല, എന്നിരുന്നാലും സാധ്യതയില്ല . [17] അബൂബക്കർ പിന്നീട് അലിയോട് വിശ്വസ്തത പുലർത്താൻ ഉമറിനെ അയച്ചു, തത്ഫലമായി അക്രമത്തിൽ ഏർപ്പെടാം. [18] സഖിഫയ്ക്ക് ആറുമാസത്തിനുശേഷം, വിയോജിപ്പുള്ള സംഘം അബുബക്കറുമായി സമാധാനം സ്ഥാപിക്കുകയും അലി അദ്ദേഹത്തിന് ആദരവ് അർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [19] എന്നിരുന്നാലും, ഈ പ്രാരംഭ പോരാട്ടം മുസ്‌ലിംകൾ തമ്മിലുള്ള വരവിന്റെ ആദ്യ ലക്ഷണമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [20] അബുബക്കറിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അംഗീകരിച്ചവർ പിന്നീട് സുന്നികളായിത്തീർന്നു, അലിയുടെ പാരമ്പര്യ അവകാശത്തെ അനുകൂലിക്കുന്നവർ ഒടുവിൽ ഷിയകളായി. [21]

'''അതിന്ന് ശേഷമുള്ള സംഭവങ്ങൾ'''

അബുബക്കറിനെ പിന്തുടർന്ന് ഖലീഫന്മാരായ ഉമർ, ഉഥ്മാൻ, ഒടുവിൽ അലി എന്നിവരെല്ലാം പാരമ്പര്യേതരരായിരുന്നു. [22] അലിയെ മാത്രമേ ഷിയ അംഗീകരിച്ചിട്ടുള്ളൂവെങ്കിലും സുന്നികൾ റാഷിദുൻ (ശരിയായ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശം) ഖലീഫകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രൂപ്പായിരുന്നു ഇത്. [15] ഖലീഫയ്‌ക്കൊപ്പം ഖലീഫ താമസിക്കണമെന്ന അബുബക്കറിന്റെ വാദം പിൽക്കാല തലമുറകളിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ മുസ്‌ലിംകളും അംഗീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, 661-ൽ അലിയുടെ വധത്തിനുശേഷം, ഈ നിർവചനം ഉമയാദുകളെ സിംഹാസനത്തിലേക്ക് ഉയർത്താൻ അനുവദിച്ചു, ഖുറൈശികളിൽ അംഗങ്ങളാണെങ്കിലും മുഹമ്മദിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിച്ചവരായിരുന്നു അവർ. [23]

ആദ്യത്തെ ഫിറ്റ്ന എന്നറിയപ്പെടുന്ന സുന്നികൾക്കും ഷിയകൾക്കുമിടയിൽ ഒരു ആഭ്യന്തരയുദ്ധം ഉണ്ടായി. അലിയുടെ മൂത്തമകൻ ഹസൻ (പിതാവിന്റെ മരണത്തെത്തുടർന്ന് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടയാൾ) [24] ആദ്യത്തെ ഉമയാദ് ഖലീഫയായ മുഅവിയ ഒന്നിന് അനുകൂലമായി കരാർ ഒപ്പിട്ടപ്പോൾ മാത്രമാണ് ശത്രുത അവസാനിച്ചത്, അതിന്റെ ഫലമായി ആപേക്ഷിക ശാന്തതയും വിഭാഗീയ വിയോജിപ്പുകളുടെ ഇടവേളയും . ഇരുപത് വർഷത്തെ ഭരണത്തിനുശേഷം മുവിയയുടെ മരണത്തോടെ ഇത് അവസാനിച്ചു, ഭക്ത സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് ഒരു പിൻഗാമിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന / തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന മുൻ പാരമ്പര്യം പിന്തുടരുന്നതിനുപകരം, അദ്ദേഹം സ്വന്തം മകൻ യാസിദിനെ നാമനിർദേശം ചെയ്തു. പിന്തുടർച്ചയുടെ ഈ പാരമ്പര്യ പ്രക്രിയ ഹസന്റെ ഇളയ സഹോദരൻ ഹുസൈനെ പ്രകോപിപ്പിച്ചു, അദ്ദേഹം പുതിയ ഖലീഫയുടെ നിയമസാധുതയെ പരസ്യമായി അപലപിച്ചു. 680-ൽ കാർബാല യുദ്ധത്തിൽ ഹുസൈനും കുടുംബവും യാസിദിന്റെ സൈന്യം കൊലപ്പെടുത്തി. ഈ പോരാട്ടം രണ്ടാമത്തെ ഫിറ്റ്നയെ അടയാളപ്പെടുത്തി, അതിന്റെ ഫലമായി സുന്നി-ഷിയ ഭിന്നത അന്തിമമായി. [22]
പിന്തുടർച്ച പിന്നീട് ഉമയാദ്‌മാരുടെ കീഴിൽ ഒരു തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട / നിയുക്ത സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് കുടുംബത്തിനുള്ളിൽ ഫലപ്രദമായി പാരമ്പര്യമായി മാറി, [25] കാലിഫേറ്റ് ഒരു "ല ly കിക രാജത്വം" മാത്രമായി മാറിയെന്ന പരാതിയിലേക്ക് നയിച്ചു. [23] ഷിയകളുടെ ആശയം മുഹമ്മദിന്റെ പിൻഗാമിയും കാലക്രമേണ വികസിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ, ആദ്യകാല ഷിയ വിഭാഗങ്ങളിൽ ചിലത് ഇത് അലിയുടെയും മുഹമ്മദിന്റെയും പിൻഗാമികളിൽ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്നില്ല, മറിച്ച് മുഹമ്മദിന്റെ വിപുലീകൃത കുടുംബത്തിന് മാത്രമായിരുന്നു. മുഹമ്മദിന്റെ പിതാമഹനായ അബ്ബാസിന്റെ പിൻ‌ഗാമികളായ അബ്ബാസികളുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഉമയാദുകൾക്കെതിരായ കലാപത്തെ സുന്നികൾക്കൊപ്പം [26] പിന്തുണച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, 750 ൽ അബ്ബാസികൾ അധികാരത്തിൽ വന്നപ്പോൾ, അവർ ഷിയക്കാരെ അന്യവത്കരിക്കുകയും സുന്നി ഇസ്ലാമിനെ കീഴടക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനുശേഷം, വിഭാഗം അലിയുടെയും ഫാത്തിമയുടെയും പിൻഗാമികൾക്ക് ഇമാമുകളുടെ രൂപത്തിൽ പരിമിതപ്പെടുത്തി. [15]

'''അനുബന്ധ ഹദീസുകൾ''' ഖുറാനിലെ ഇരുപത്തിയാറാമത്തെ സൂറായ അഷ്-ഷുഅറയുടെ വെളിപ്പെടുത്തലിനിടെ, മുഹമ്മദിന് ഇസ്‌ലാമിന് മുമ്പുള്ള മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ പാലിക്കുന്നതിനെതിരെ കുടുംബാംഗങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകാനുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങൾ ലഭിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്നു. ഇത് ചെയ്യാനുള്ള മുഹമ്മദിന്റെ ശ്രമത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തമായ വിവരണങ്ങളുണ്ട്, ഒരു പതിപ്പ് അദ്ദേഹം തന്റെ ബന്ധുക്കളെ ഭക്ഷണത്തിന് ക്ഷണിച്ചുവെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുന്നു (പിന്നീട് ഇത് ദുൽ അഷീറയുടെ പെരുന്നാൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു), ഈ സമയത്ത് അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപനം നൽകി. [27] ഇബ്നു ഇഷാഖിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, അതിൽ ഇനിപ്പറയുന്ന പ്രസംഗം ഉൾക്കൊള്ളുന്നു:

    നിങ്ങളുടെ അടുത്തുള്ള ബന്ധുക്കൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിക്കൊണ്ട് നിങ്ങളെ തന്റെ മതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാൻ അല്ലാഹു എന്നോട് കൽപിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു, അല്ലാഹുവല്ലാതെ മറ്റൊരു ദൈവമില്ലെന്നും ഞാൻ അവന്റെ ദൂതനാണെന്നും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്താൻ നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്നു. അബ്ദുൽ മുത്തലിബിന്റെ മക്കളേ, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നതിനേക്കാൾ മികച്ചതായി മറ്റാരും നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വന്നിട്ടില്ല. അത് സ്വീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, ഈ ലോകത്തിലും പരലോകത്തും നിങ്ങളുടെ ക്ഷേമം ഉറപ്പാക്കപ്പെടും. ഈ സുപ്രധാന കടമ നിർവഹിക്കുന്നതിന് നിങ്ങളിൽ ആരാണ് എന്നെ പിന്തുണയ്ക്കുക? ഈ ജോലിയുടെ ഭാരം ആരാണ് എന്നോട് പങ്കിടുക? എന്റെ കോളിനോട് ആരാണ് പ്രതികരിക്കുക? ആരാണ് എന്റെ ഉപരാഷ്ട്രപതി, എന്റെ ഡെപ്യൂട്ടി, വസീർ?
'''മുഹമ്മദ്നബി ആരെയും പിൻഗാമിയെ നിര്ദേശിച്ചില്ല'''
മുഹമ്മദിന്റെ പ്രമുഖ കൂട്ടാളികൾ ആരോപിക്കുന്ന നിരവധി വാക്യങ്ങൾ അൽ-സുയൂതി തന്റെ താരിഖ് അൽ ഖുലഫയിൽ സമാഹരിച്ചിരിക്കുന്നു, മുഹമ്മദ് പിൻഗാമിയെ നിര്ദേശിച്ചിട്ടില്ലെന്ന കാഴ്ചപ്പാട് അവതരിപ്പിക്കാൻ ഇവ ഉപയോഗിക്കുന്നു. [32] ഒട്ടക യുദ്ധത്തിലെ വിജയത്തെത്തുടർന്ന് അലി ഈ പ്രസ്താവന നൽകിയതായി അൽ-ബഹാകി വിവരിച്ച അത്തരമൊരു ഉദാഹരണം ആരോപിക്കുന്നു: “ഓ, മനുഷ്യരേ, തീർച്ചയായും ദൈവത്തിന്റെ അപ്പൊസ്തലൻ (മുഹമ്മദ്) ഈ അധികാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഞങ്ങളോട് ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം വിധിന്യായത്തിൽ ഞങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുകയും അബുബക്കറെ നിയമിക്കുകയും ചെയ്യും. മറ്റൊന്ന്, അൽ-ഹക്കീം നിഷാപുരി റെക്കോർഡുചെയ്‌തതും അലിയുടെ അംഗീകാരമുള്ളതും, ഒരു പിൻഗാമിയെ '''നിര്ദേശി'''ൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ അലി പ്രതികരിച്ചത് "ദൈവത്തിന്റെ അപ്പോസ്തലൻ ആരെയും നിയമിച്ചിട്ടില്ല, അതിനാൽ ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുമോ?" [33] ഇതേ ചോദ്യം ഉമറിനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ, നാമനിർദ്ദേശം നൽകിയാൽ, അബുബക്കറിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ തനിക്ക് മുൻ‌തൂക്കം ഉണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം മറുപടി നൽകി; അദ്ദേഹം ആരുടേയും പേര് നൽകിയില്ലെങ്കിൽ, മുഹമ്മദിന്റെ മാതൃക അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നു.

'''ഗാദിർ ഖുമിന്റെ സംഭവം''': ഗാദിർ ഖുമിന്റെ ഹദീസിൽ പലതരത്തിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്, ഇത് സുന്നി, ഷിയ സ്രോതസ്സുകളിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. മുഹമ്മദ്‌ തന്റെ വിടവാങ്ങൽ തീർത്ഥാടനത്തിൽ നിന്ന് ധാരാളം അനുയായികളോടും കൂട്ടാളികളോടും ഒപ്പം മടങ്ങുമ്പോൾ ഗാദിർ ഖുമിന്റെ മരുപ്പച്ചയിൽ നിർത്തിയതായി കഥകൾ പൊതുവെ പറയുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം അലിയുടെ കൈപിടിച്ച് സദസ്സിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു. വിവിധ വിഭാഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള തർക്കവിഷയം മുഹമ്മദ് പ്രസംഗിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, "എന്നെ തന്റെ മ aw ളയായി സ്വീകരിക്കുന്ന ഏതൊരാൾക്കും അലിയെ തന്റെ മ aw ലയായി കണക്കാക്കുന്നു" എന്ന പ്രഖ്യാപനം നൽകിയതാണ്. ചില പതിപ്പുകളിൽ "ദൈവമേ, അലിയുടെ ചങ്ങാതിയുമായി ചങ്ങാത്തം കൂടുകയും അവന്റെ ശത്രുവിന്റെ ശത്രുവായിരിക്കുകയും ചെയ്യുക" എന്ന അധിക വാചകം ചേർക്കുന്നു. [34]

അറബിയിൽ മാവ്‌ലയ്ക്ക് നിരവധി അർത്ഥങ്ങളുണ്ട്, മുഹമ്മദിന്റെ ഉപയോഗത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ഇവിടെ സുന്നിയും ഷിയയും തമ്മിലുള്ള വിഭാഗീയ രേഖകളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മുൻ ഗ്രൂപ്പിൽ, ഈ പദം "സുഹൃത്ത്" അല്ലെങ്കിൽ "വിശ്വസ്തൻ / അടുത്ത വ്യക്തി" എന്നാണ് വിവർത്തനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്, കൂടാതെ അലി സൗഹൃദത്തിനും ആദരവിനും അർഹനാണെന്ന് മുഹമ്മദ് വാദിച്ചിരുന്നു. നേരെമറിച്ച്, ഷിയക്കാർ അർത്ഥത്തെ "യജമാനൻ" അല്ലെങ്കിൽ "ഭരണാധികാരി" [35] ആയി വീക്ഷിക്കുന്നു, മാത്രമല്ല ഈ പ്രസ്താവന അലി മുഹമ്മദിന്റെ നിയുക്ത പിൻഗാമിയാണെന്നതിന്റെ വ്യക്തമായ പദവിയാണെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
സംഭവത്തിന്റെ കൂടുതൽ വിശദാംശങ്ങളും ഷിയ വൃത്തങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. അവിടെയുണ്ടായിരുന്നവർ അലിയെ അഭിനന്ദിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തെ അമീർ അൽ മുമിനിൻ എന്ന് പ്രശംസിക്കുകയും ചെയ്തു. ഹസ്സൻ ഇബ്നു തബിത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം ഒരു കവിത ചൊല്ലിയതായി ഇബ്നു ഷഹർ അശുബ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. [34] എന്നിരുന്നാലും, സംഭവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ വീക്ഷണത്തിൽ ചില സംശയങ്ങൾ ഉയർന്നിട്ടുണ്ട്. അക്കാലത്ത് മദീനയിലെ കമ്മ്യൂണിറ്റിയെക്കുറിച്ചുള്ള സ്രോതസ്സുകൾ അലിയുടെ നിയമനത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടിരുന്നെങ്കിൽ പ്രതീക്ഷിച്ച പ്രതികരണത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു സൂചനയും നൽകുന്നില്ലെന്ന് ചരിത്രകാരൻ എം. എ. ഷബാൻ വാദിക്കുന്നു. [36] അതേസമയം, അലി ഗാദിർ ഖുമിൽ ഹാജരായിരുന്നില്ലെന്നും പകരം പ്രഭാഷണ സമയത്ത് യെമനിൽ നിലയുറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണെന്നും ഇബ്നു കതിർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

'''പിൻഗാമിയായി അബൂബക്കറിനെ കാണുന്നവ'''
സുന്നി സ്രോതസ്സുകളിൽ, അബുബക്കറിന്റെ പിൻഗാമിയെ മുഹമ്മദ്‌ മുൻ‌ഗാമിയോടുള്ള ആദരവ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വിവരണങ്ങളാൽ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ സംഭവങ്ങളിൽ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായത് മുഹമ്മദിന്റെ ജീവിതാവസാനത്തിലാണ്. സാധാരണഗതിയിൽ പ്രാർത്ഥന നയിക്കാനാവാത്തവിധം അസുഖമുള്ള മുഹമ്മദ്, അബുബക്കർ പകരം തന്റെ സ്ഥാനത്ത് എത്താൻ നിർദ്ദേശിച്ചിരുന്നു, ഈ വേഷത്തിൽ താൻ വൈകാരികമായി അതിമനോഹരനാണെന്ന ആശങ്കകൾ അവഗണിച്ചു. അബുബക്കർ പിന്നീട് ഈ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തു. ഒരു ദിവസം രാവിലെ ഫജർ നമസ്കാര വേളയിൽ മുഹമ്മദ് നമസ്കാര ഹാളിൽ പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ അബുബക്കർ തന്റെ സാധാരണ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുക്കാനും നയിക്കാനും അനുവദിക്കാനായി പിന്നോട്ട് പോകാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, മുഹമ്മദ് അദ്ദേഹത്തെ തുടരാൻ അനുവദിച്ചു. [38]

മദീനയിൽ അബുബക്കർ മുഹമ്മദിന്റെ വിദഗ്ധനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചതും ഹജ്ജ് തീർത്ഥാടനത്തിന് നേതൃത്വം നൽകുന്ന ആദ്യത്തെ കൂട്ടാളിയായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചതും സുന്നികൾ ഉപയോഗിച്ച മറ്റ് സംഭവങ്ങളാണ്. എന്നിരുന്നാലും, മറ്റു പല കൂട്ടാളികളും സമാനമായ അധികാരവും വിശ്വാസവും വഹിച്ചിരുന്നു. അതിനാൽ അത്തരം ബഹുമതികൾ പിന്തുടർച്ചയുടെ കാര്യങ്ങളിൽ വലിയ പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നില്ല.മരണം


== മരണം ==
പ്രഭാത നിസ്കാരത്തിന് പോകുന്ന വഴിക്ക് വെച്ച് [[ഖവാരിജ്|ഖവാരിജുക്കളിൽ]] പെട്ട ഒരു വ്യക്തി അലിയുടെ നെറ്റിതടത്തിൽ വെട്ടി, അതു കാരണം മൂന്ന് ദിവസത്തിനകം അദ്ദേഹം മരണമടഞ്ഞു.റമദാൻ 17 , വെള്ളിയാഴ്ച ആയിരുന്നു അലി (റ) വഫത്തായത്..(661 ജനുവരി 24)
പ്രഭാത നിസ്കാരത്തിന് പോകുന്ന വഴിക്ക് വെച്ച് [[ഖവാരിജ്|ഖവാരിജുക്കളിൽ]] പെട്ട ഒരു വ്യക്തി അലിയുടെ നെറ്റിതടത്തിൽ വെട്ടി, അതു കാരണം മൂന്ന് ദിവസത്തിനകം അദ്ദേഹം മരണമടഞ്ഞു.റമദാൻ 17 , വെള്ളിയാഴ്ച ആയിരുന്നു അലി (റ) വഫത്തായത്..(661 ജനുവരി 24)



04:35, 1 സെപ്റ്റംബർ 2019-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം

അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്
ഖലീഫ
ഭരണകാലം656 സി.ഇ. – 661 സി.ഇ.
പൂർണ്ണനാമംഅലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്
പദവികൾഅമീറുൽ മുഅ്മിനീൻ (വിശ്വസികളുടെ നേതാവ്)
ദൈവത്തിന്റെ സിംഹം
ജനനം(600-03-17)മാർച്ച് 17, 600
ജന്മസ്ഥലംമക്ക
മരണംജനുവരി 28, 661(661-01-28) (പ്രായം 62)
മരണസ്ഥലംകൂഫ
മുൻ‌ഗാമിഉഥ്മാനുബ്നു അഫ്ഫാൻ
പിൻ‌ഗാമിമുആവിയ ഇബ്നു അബൂസുഫ്യാൻ
മക്കൾഹസൻ
ഹുസൈൻ
സൈനബ് ബിൻത് അലി
മതവിശ്വാസംഇസ്‌ലാം

ഇസ്‌ലാം മതം

വിശ്വാസങ്ങൾ

അല്ലാഹു - ദൈവത്തിന്റെ ഏകത്വം
മുഹമ്മദ് നബിയുടെ പ്രവാചകത്വം
പ്രവാചകന്മാർഅന്ത്യനാൾ

അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ

വിശ്വാസംപ്രാർഥന
വ്രതംസകാത്ത്തീർത്ഥാടനം

ചരിത്രവും നേതാക്കളും

മുഹമ്മദ്‌ ബിൻ അബ്ദുല്ല
അബൂബക്ർ സിദ്ദീഖ്‌
‌ഉമർ ബിൻ ഖതാബ്‌
‌ഉസ്‌മാൻ ബിൻ അഫ്ഫാൻ
‌അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്‌‌
‌സ്വഹാബികൾസലഫ്
‌‌പ്രവാചകന്മാർ
അഹ്‌ലുൽ ബൈത്ത്

ഗ്രന്ഥങ്ങളും നിയമങ്ങളും

ഖുർആൻനബിചര്യഹദീഥ്
ഫിഖ്‌ഹ്ശരീഅത്ത്‌

മദ്ഹബുകൾ

ഹനഫിമാലികി
ശാഫിഹംബലി

പ്രധാന ശാഖകൾ

സുന്നിശിയ
സൂഫിസലഫി പ്രസ്ഥാനം

പ്രധാന മസ്ജിദുകൾ

മസ്ജിദുൽ ഹറംമസ്ജിദുന്നബവി
മസ്ജിദുൽ അഖ്സ

സംസ്കാരം

കലതത്വചിന്ത
വാസ്തുവിദ്യമുസ്‌ലിം പള്ളികൾ
ഹിജ്‌റ വർഷംആഘോഷങ്ങൾ

ഇതുംകൂടികാണുക

ഇസ്ലാമും വിമർശനങ്ങളും

ഇസ്ലാം കവാടം

ഇസ്‌ലാമികചരിത്രത്തിലെ നാലാമത്തെ ഖലീഫയാണ് അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ് എന്ന അലി (അറബി: علی). ഖലീഫ അലി എന്ന പേരിലും അറിയപ്പെടുന്നു. പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദിന്റെ പിതൃസഹോദരനായ അബൂ ത്വാലിബിന്റെ പുത്രനും, മുഹമ്മദിന്റെ പുത്രിയായ ഫാത്വിമയുടെ ഭർത്താവുമാണ് അദ്ദേഹം[1].

ബാല്യം

ക്രിസ്തുവർഷം 600-ൽ മക്കയിലാണ് അലി ജനിച്ചത്. ഖുറൈഷി ഗോത്രത്തലവനും കഅബയുടെ പരിപാലകനുമായിരുന്നു അലിയുടെ പിതാവ്. മാതാവ് ഫാതിമ ബിൻത് അസദ്. പിതാവാണ് ഉന്നതൻ എന്നർത്ഥമുള്ള അലി എന്ന പേര് അദ്ദേഹത്തിന് നൽകിയത്.[2]

അലി ചെറുപ്പമായിരിക്കുമ്പോൾ മക്കയിൽ കടുത്ത വരൾച്ചയും ക്ഷാമവുമുണ്ടായി. തന്മൂലം വലിയൊരു കുടുംബത്തിന്റെ നാഥനായ അബൂ ത്വാലിബിനുണ്ടായ സാമ്പത്തികഞെരുക്കം ലഘൂകരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരന്മാരായ ഹംസയും അബ്ബാസും അലിയുടെ സഹോദരന്മാരായ ത്വാലിബിന്റെയും, ജഅ്ഫറിന്റെയും സംരക്ഷണചുമതല ഏറ്റു. അലിയുടെ സംരക്ഷണം മുഹമ്മദും SA(അന്ന് പ്രവാചകനായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നില്ല) ഏറ്റെടുത്തു.അങ്ങനെ മുഹമ്മദിന്റെsa വീട്ടിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശിക്ഷണത്തിൽ വളർന്നു.[3] പത്ത് വയസ്സ് പ്രായമായ സമയത്ത് അലി ഇസ്‌ലാം മതം സ്വീകരിച്ചു, കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യമായി ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചത് അലിയാണ്.[4]

യൗവനം

[[മുഹമ്മദ്|മുഹമ്മദിനെ]sa] വധിക്കാൻ ശത്രുക്കൾ വീട് വളഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിരിപ്പിൽ പകരം കിടന്ന് മുഹമ്മദിന്sa മദീനയിലേക്ക് കുടിയേറാൻ സഹായിച്ചത് അലിയാണ്. പിന്നീട് മക്കക്കാർ മുഹമ്മദിന്റെsa കൈവശം സൂക്ഷിക്കാൻ ഏല്പിച്ച മുതലുകൾ ഉടമകൾക്ക് കൈമാറിയ ശേഷമാണ് അലി raമദീനയിലേക്ക് പോയത്. മദീനയിലെത്തിയശേഷം തന്റെ മകൾ [[ഫാത്വിമ|ഫാത്വിമയെ]ra] മുഹമ്മദ്sa, അലിക്ക്ra വിവാഹം ചെയ്തു കൊടുത്തു. അന്ന് അലിക്ക്ra 24 വയസ്സും ഫാത്വിമക്ക്ra 19 വയസ്സുമായിരുന്നു പ്രായം[5]. തബൂക്ക് യുദ്ധം ഒഴികെ എല്ലാ യുദ്ധങ്ങളിലും അലിra, മുഹമ്മദിനൊപ്പംsa പങ്കെടുത്തു. തബൂക്ക് യുദ്ധവേളയിൽ മദീനയിൽ മുഹമ്മദിന്റെsa പ്രതിനിധിയായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. ധീരയോദ്ധാവ്, ഉന്നതപണ്ഡിതൻ, പ്രഗൽഭപ്രസംഗകൻ, ഐഹികവിരക്തൻ എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തനായിരുന്നു. ’ഇഹത്തിലും പരത്തിലും നീ എന്റെ സഹോദരൻ ‘ എന്ന് അലിയോട് മുഹമ്മദ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ള വചനം പ്രശസ്തമാണ്.

ഭരണം

[[മുഹമ്മദ്|മുഹമ്മദിനു]sa] ശേഷം രാഷ്ട്രനേതൃത്വം നബിയുടെ കുടുംബമായ ബനൂ ഹാശിമിന് ലഭിക്കണമെന്ന് പിതൃവ്യൻ അബ്ബാസുംra മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങളും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അലിയുംra അങ്ങനെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ സുദീർഘമായ ആലോചനകൾക്കും സംവാദങ്ങൾക്കും ശേഷം അബൂബക്കറിനെയാണ്ra മുഹമ്മദിന്റെsa ശിഷ്യന്മാർ പ്രഥമ ഖലീഫയായി തെരെഞ്ഞെടുത്തത്. പിന്നീട് അബൂബക്കർ മരണപ്പെട്ടപ്പോഴും രണ്ടാം ഖലീഫ ഉമർ മരണപ്പെട്ടപ്പോഴും പ്രായം കുറവായിരുന്നതിനാലും അവസരം ഇനിയും ലഭിക്കും എന്നതിനാലും അദ്ദേഹം ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടു[6]. പീന്നീട് മൂന്നാം [[ഉസ്‌മാൻ ബിൻ അഫ്ഫാൻ|ഖലീഫ ഉസ്മാൻ]ra] വധിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ മുസ്‌ലിംകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും അലിയെ നേതാവായി തെരെഞ്ഞെടുത്തു.[7]

മരണം

പ്രഭാത നിസ്കാരത്തിന് പോകുന്ന വഴിക്ക് വെച്ച് ഖവാരിജുക്കളിൽ പെട്ട ഒരു വ്യക്തി അലിയുടെ നെറ്റിതടത്തിൽ വെട്ടി, അതു കാരണം മൂന്ന് ദിവസത്തിനകം അദ്ദേഹം മരണമടഞ്ഞു.റമദാൻ 17 , വെള്ളിയാഴ്ച ആയിരുന്നു അലി (റ) വഫത്തായത്..(661 ജനുവരി 24)

ഇതും കൂടി കാണുക

അവലംബം

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അലി_ബിൻ_അബീത്വാലിബ്&oldid=3206089" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്