സൺപു കാസിൽ
| Sunpu Castle 駿府城 | |
|---|---|
| Aoi-ku, Shizuoka, Shizuoka prefecture, Japan | |
| |
| Reconstructed Tatsumi yagura of Sunpu Castle | |
| |
  Sunpu Castle 駿府城  Sunpu Castle 駿府城 | |
| Coordinates | 34°58′46″N 138°23′01″E / 34.97944°N 138.38361°E |
| തരം | Hirayama-style Japanese castle |
| Site information | |
| Open to the public |
yes |
| Condition | ruins |
| Site history | |
| Built | 1589, rebuilt 1607, 1610, 1635 |
| In use | Sengoku period-1889 |
| നിർമ്മിച്ചത് | Tokugawa Ieyasu |
ജപ്പാനിലെ ഷിസുവോക പ്രിഫെക്ചറിലെ ഷിസുവോക സിറ്റിയിലെ ഒരു ജാപ്പനീസ് കോട്ടയായിരുന്നു സൺപു കാസിൽ (駿府城, Sunpu-jō). ഈ ഫ്യൂഡൽ കോട്ടയുടെ സോബ്രിക്വറ്റ് "ഫ്ളോട്ടിംഗ് ഐൽ കാസിൽ" ആയിരുന്നു.[1] ഇത് ഫുച്ചു കാസിൽ (府中城, ഫുചു-ജോ) അല്ലെങ്കിൽ ഷിസുവോക കാസിൽ (静岡城, ഷിസുവോക-ജോ) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
ചരിത്രം[തിരുത്തുക]
മുറോമാച്ചി കാലഘട്ടത്തിൽ, ഇമാഗാവ വംശജർ സുരുഗ പ്രവിശ്യ ഭരിച്ചത് സൺപുവിൽ (ഇന്നത്തെ ഷിസുവോക സിറ്റി) അവരുടെ താവളത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ സൈറ്റിൽ ഒരു കോട്ട പണിതത് എപ്പോഴാണ് എന്ന് കൃത്യമായി നിശ്ചയമില്ല. 1560-ൽ ഒകെഹസാമ യുദ്ധത്തിൽ ഇമാഗാവ യോഷിമോട്ടോ പരാജയപ്പെട്ടതിനുശേഷം, സുരുഗ പ്രവിശ്യ ടകെഡ വംശത്തിനും പിന്നീട് ബന്ദിയായി സൺപുവിൽ തന്റെ യൗവനം ചെലവഴിച്ച ടോകുഗാവ ഇയാസുവിലേക്കും കൈമാറി.
1585-ൽ, ഇയാസു മുൻ കോട്ടയുള്ള ഇമഗാവ വസതിയുടെ ഏകദേശ സ്ഥലത്ത് ഒരു പുതിയ സൺപു കോട്ട നിർമ്മിച്ചു.[2] 1586-ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭാര്യ ലേഡി സൈഗോയ്ക്കും അവരുടെ രണ്ട് ആൺമക്കളായ ഹിഡെറ്റാഡയ്ക്കും തദയോഷിക്കുമൊപ്പം കോട്ടയിൽ താമസമാക്കി.[3] ലേഡി സൈഗോ 1589-ൽ സൺപു കാസിലിൽ വച്ച് അന്തരിച്ചു. പിൽക്കാലത്തെ ഹോജോ വംശത്തെ ടൊയോട്ടോമി ഹിഡെയോഷി ഒഡാവാര യുദ്ധത്തിൽ തോൽപിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് ഇയാസുവിന് കാന്റോ മേഖലയിലെ പ്രവിശ്യകളുമായി ടകായി മേഖലയിലെ തന്റെ ഡൊമെയ്‌നുകൾ മാറ്റാൻ നിർബന്ധിതനായി. 1590-ൽ സൺപു കാസിലിനെ ടൊയോട്ടോമി റീട്ടെയ്‌നർ നകാമുറ കസൂച്ചിക്ക് കൈമാറി.
സെകിഗഹാര യുദ്ധത്തിൽ ടൊയോട്ടോമിയുടെ തോൽവിക്ക് ശേഷം, ഇയാസു സുൻപു വീണ്ടെടുത്തു. ടോകുഗാവ ഷോഗുണേറ്റിന്റെ രൂപീകരണത്തോടെ, ഇയാസു തന്റെ മകൻ ടോകുഗാവ ഹിഡെറ്റാഡയ്ക്ക് ഷോഗൺ പദവി നൽകി സൺപുവിലേക്ക് വിരമിച്ചു. അവിടെ തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിന്നിൽ നിന്ന് രാജ്യത്ത് ഫലപ്രദമായ ഭരണം നിലനിർത്താൻ ഒരു നിഴൽ സർക്കാർ സ്ഥാപിച്ചു. സാമ്പത്തിക ശക്തിയുടെ സാധ്യതയുള്ള എതിരാളികളെ ഇല്ലാതാക്കാനുള്ള ടോകുഗാവ നയത്തിന്റെ ഭാഗമായി, 1607-ൽ ട്രിപ്പിൾ മോട്ട് സിസ്റ്റം, സൂക്ഷിക്കൽ, കൊട്ടാരം എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് സൺപു കാസിൽ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ രാജ്യമെമ്പാടുമുള്ള ഡെയ്‌മിയോകളെ വിളിച്ചിരുന്നു. 1610-ൽ ഇത് കത്തിനശിച്ചപ്പോൾ, ഡെയ്മിയോകൾക്ക് ഇത് ഇത്തവണ ഏഴ് നിലകളുള്ള ഡോൺജോൺ ഉപയോഗിച്ച് ഉടൻ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ ഉത്തരവിട്ടു. 1616-ൽ ഇയാസുവിന്റെ മരണശേഷം, ചുറ്റുമുള്ള സൺപു ഡൊമെയ്‌നിന്റെ ഗവൺമെന്റിന്റെ ഇരിപ്പിടമായി സൺപു കാസിൽ തുടർന്നു. അതിന്റെ അസ്തിത്വത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും എഡോയിലെ ഷോഗൺ നേരിട്ട് ഭരിച്ചിരുന്ന ടെറിയോ പ്രദേശമായിരുന്നു.
ഈ കാലയളവിൽ, പ്രദേശത്തിന്റെ ഭരണാധികാരികളായി സേവിക്കുന്നതിനായി നിയുക്ത മേൽവിചാരകരുടെ ഒരു പരമ്പര സൺപു കാസിൽ ആസ്ഥാനമാക്കി. ഈ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ സൺപു ജഡായി (駿府城代) അല്ലെങ്കിൽ സുഷു റിയോബൻ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. അവർ മിക്കപ്പോഴും Ōbangashira റാങ്കുകളിൽ നിന്നാണ് നിയമിക്കപ്പെട്ടിരുന്നത്.[4]
1635-ൽ, സൺപുവിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും തീപിടുത്തത്തിൽ കത്തിനശിച്ചു. ഇത് സൺപു കോട്ടയുടെ കെട്ടിടങ്ങളും ദഹിപ്പിച്ചു. 1638-ഓടെ, കൊട്ടാരം, കവാടങ്ങൾ, യാഗുര, മറ്റ് ഘടനകൾ എന്നിവ പുനർനിർമ്മിക്കപ്പെട്ടു. പക്ഷേ ഡോൺജോൺ പുനർനിർമ്മിക്കപ്പെട്ടില്ല. കാരണം സൺപു ഒരു ഡെയ്മിയോയെക്കാൾ ഒരു നിയുക്ത ഭരണാധികാരിയാണ് ഭരിച്ചത്.
മെയ്ജി പുനഃസ്ഥാപിക്കലിനുശേഷം, അവസാന ടോക്കുഗാവ ഷോഗൺ, ടോകുഗാവ യോഷിനോബു തന്റെ സ്ഥാനം രാജിവച്ച് വിരമിക്കലിൽ സൺപുവിലേക്ക് മാറി. എന്നിരുന്നാലും, സൺപു കാസിലിലേക്ക് മാറാൻ അദ്ദേഹത്തെ അനുവദിച്ചില്ല, എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വസതിയായി മുൻ സൺപു ഡൈകാൻഷോ ഓഫീസുകൾ നൽകി. ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം 1869-ൽ അത് പൊതുസ്വത്താക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവകാശിയായ ടോകുഗാവ ഇസറ്റോ 1868-ൽ "ഷിസുവോക ഡൊമെയ്‌നിന്റെ" (700,000 കോകു) daimyō ആയി സംക്ഷിപ്തമായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
1871-ൽ അമേരിക്കൻ വിദ്യാഭ്യാസ വിചക്ഷണനായ ഇ. വാറൻ ക്ലാർക്ക് ശാസ്ത്രം പഠിപ്പിക്കാൻ ഷിസുവോക്കയിലെത്തി. താമസിയാതെ, മുൻ കോട്ടയുടെ മൈതാനത്ത് അമേരിക്കൻ മാതൃകയിലുള്ള ഒരു വീടിന്റെ നിർമ്മാണത്തിന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശം നൽകി.[5] 1873-ൽ ക്ലാർക്ക് ഷിസുവോക്ക വിട്ട് ടോക്കിയോയിലേക്ക് പോയി. ഒരു പാശ്ചാത്യ ശൈലിയിലുള്ള സ്കൂൾ, ഷിസുഹതാഷ (അല്ലെങ്കിൽ ഷിസുഹട്ടാനോയ) ക്ലാർക്കിനായി നിർമ്മിച്ച വീട്ടിൽ സ്ഥാപിച്ചു. കനേഡിയൻ മിഷനറിയായ ഡേവിഡ്‌സൺ മക്ഡൊണാൾഡ് അതിന്റെ നടത്തിപ്പിനായി ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു.[6] മക്ഡൊണാൾഡ് പിന്നീട് ടോക്കിയോയിൽ അയോമ ഗാകുയിൻ യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്ഥാപിക്കാൻ സഹായിച്ചു.[7]
1889 മുതൽ കാസിൽ ഗ്രൗണ്ട് ഷിസുവോക്ക സിറ്റിയുടെ സ്വത്തായി മാറി. മോട്ട് സിസ്റ്റത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും നികത്തി. ബെയ്‌ലിയുടെ ഭാഗങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ ഒരു പാർക്കായി മാറി. അല്ലെങ്കിൽ പ്രിഫെക്ചറൽ സർക്കാർ ഓഫീസുകൾക്കായി ഉപയോഗിച്ചു. 1896-ൽ, IJA 34-ആം കാലാൾപ്പട റെജിമെന്റിന്റെ താവളമായി അകത്തെ കോട്ടയുടെ ഒരു വലിയ ഭാഗം ഇംപീരിയൽ ജാപ്പനീസ് സൈന്യത്തിന് കൈമാറി.
1949-ൽ, പട്ടാളത്താവളം നിർത്തലാക്കി. പ്രദേശം നഗരഭരണകൂടത്തിന് കൈമാറി. അത് പ്രദേശത്തെ "സുൻപു പാർക്ക്" ആക്കി മാറ്റി.[1]1989-ലും 1996-ലും പുനർനിർമ്മാണ പദ്ധതികൾ തത്സുമി യഗുരയും കിഴക്കൻ ഗേറ്റും പുനഃസൃഷ്ടിച്ചു.
കുറിപ്പുകൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ 1.0 1.1 Japan Society for the Promotion of Science (JSPS): Shizuoka Archived 2016-03-03 at the Wayback Machine.
- ↑ JapanVisitor: Sunpu Park.
- ↑ Kobayashi and Makino (1994), p.400.
- ↑ Murdoch, James. (1926). A History of Japan, p. 9.
- ↑ Pedlar, Neil. (1990). The Imported Pioneers: Westerners who Helped Build Modern Japan, p. 123.
- ↑ Ion, A. Hamish. (1990). The Cross and the Rising Sun, p. 42.
- ↑ Foreign Ministry of Japan: Episodes in Japan-Canada Relations.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- Beasley, William G. (1955). Select Documents on Japanese Foreign Policy, 1853–1868. London: Oxford University Press. [reprinted by RoutledgeCurzon, London, 2001. ISBN 978-0-19-713508-2]
- Cullen, Louis M. (2003). A History of Japan, 1582–1941: Internal and External Worlds. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52918-2
- Ion, A. Hamish. (1990). The Cross and the Rising Sun. Waterloo, Ontario: Wilfrid Laurier University Press. ISBN 0-88920-977-4
- Kobayashi, Sadayoshi; Makino, Noboru (1994). 西郷氏興亡全史 [Complete History of the Rise and Fall of the Saigo Clan] (in Japanese). Tokyo: Rekishi Chosakenkyu-jo.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - Murdoch, James. (1926). A History of Japan. London: Kegan Paul, Trench, Trubner & Co. reprinted by Routledge, 1996. ISBN 0-415-15417-0
- Pedlar, Neil. (1990). The Imported Pioneers: Westerners who Helped Build Modern Japan. London: Routledge. ISBN 0-904404-51-X
സാഹിത്യം[തിരുത്തുക]
- Benesch, Oleg and Ran Zwigenberg (2019). Japan's Castles: Citadels of Modernity in War and Peace. Cambridge: Cambridge University Press. p. 374. ISBN 9781108481946.
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. pp. 127–128. ISBN 0-8048-1102-4.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. p. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
- Mitchelhill, Jennifer (2004). Castles of the Samurai: Power and Beauty. Tokyo: Kodansha. p. 112 pages. ISBN 4-7700-2954-3.
- Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540–1640. Osprey Publishing. p. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.
പുറംകണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]
Sunpu Castle എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധമുള്ള കൂടുതൽ പ്രമാണങ്ങൾ (വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിൽ)
