ലാമിയ

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Lamia

The Kiss of the Enchantress (Isobel Lilian Gloag, c. 1890), inspired by Keats's Lamia, depicts Lamia as half-serpent, half-woman

പുരാതന ഗ്രീക്ക് പുരാണങ്ങളിൽ കുട്ടികളെ ഭക്ഷിക്കുന്ന ഒരു രാക്ഷസിയായിരുന്നു ലാമിയ (/ˈleɪmiə/; ഗ്രീക്ക്: Λάμια), പിന്നീടുള്ള പുരാവൃത്തത്തിൽ, രാത്രികാലങ്ങളിൽ വേട്ടയാടുന്ന ഒരിനം ആത്മാവായി (ഡെമൺ) കണക്കാക്കപ്പെട്ടു.

ആദ്യകാല കഥകളിൽ, സിയൂസുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്ന പുരാതന ലിബിയയിലെ സുന്ദരിയായ രാജ്ഞിയായിരുന്നു ലാമിയ. ഇതറിഞ്ഞ സിയൂസിന്റെ ഭാര്യ ഹേറ, ലാമിയയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുകയോ അല്ലെങ്കിൽ കൊന്ന് സിയൂസുമായുള്ള ബന്ധത്തിലെ സന്തതികളായ അവരുടെ മക്കളെ തട്ടിയെടുക്കുകയോ ചെയ്തു. മക്കളുടെ നഷ്ടം ലാമിയയെ ഒരു ഭ്രാന്തിയാക്കി. പ്രതികാരവും നിരാശയും, ബാധിച്ച ലാമിയ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്ന എല്ലാ കുട്ടികളെയും തട്ടിയെടുത്ത് വിഴുങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ഇത്തരം ക്രൂരമായ പ്രവൃത്തികൾ കാരണം, അവരുടെ ശാരീരിക രൂപം വികൃതവും ബീഭത്സവുമായി മാറി. സിയൂസ് ലാമിയയ്ക്ക് പ്രവചനത്തിന്റെ ശക്തിയും അവരുടെ കണ്ണുകൾ പുറത്തെടുക്കാനും വീണ്ടും തിരുകാനുമുള്ള കഴിവ് നൽകി. ഒരുപക്ഷേ, ഉറക്കമില്ലായ്മ കാരണമോ അല്ലെങ്കിൽ ഹീര ശപിച്ചതിനാലോ അല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് കണ്ണടയ്ക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നതിനാലോ ആയിരിക്കാം. അങ്ങനെ അവൾ നഷ്ടപ്പെട്ട തന്റെ മക്കളെയോർത്ത് എപ്പോഴും വ്യാകുലപ്പെടാൻ നിർബന്ധിതയായി.

ലാമിയ (ഗ്രീക്ക്: λαμίαι) ഒരു തരം ഫാന്റം ആയിത്തീർന്നു. യുവാക്കളുടെ ലൈംഗിക തൃഷ്ണ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ വശീകരിക്കുകയും പിന്നീട് അവരുടെ മാംസം ഭക്ഷിക്കുകയും ചെയ്ത എംപുസായിയുടെ പര്യായമായി മാറി. ലാമിയയെ വശീകരിക്കുന്ന ടയാനയുടെ പരാജയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അപ്പോളോണിയസിന്റെ വിവരണം ജോൺ കീറ്റ്‌സിന്റെ ലാമിയ എന്ന കവിതയ്ക്ക് പ്രചോദനമായി.

ലാമിയയ്ക്ക് സർപ്പഗുണങ്ങൾ ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു. പുരാതന കാലത്തെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ അവർ പാമ്പിന്റെ ഭാഗിക ജീവികളായ ലാമിയായി (അല്ലെങ്കിൽ ലാമിയ) എന്ന് വിളിക്കാവുന്ന അനലോഗുകൾ കണ്ടെത്തിയതായി ചില വ്യാഖ്യാതാക്കൾ വിശ്വസിക്കുന്നു . ഡിയോ ക്രിസോസ്റ്റം പറഞ്ഞ "ലിബിയൻ പുരാണത്തിലെ" അർദ്ധ-സ്ത്രീ, പകുതി പാമ്പോടുകൂടിയ മൃഗങ്ങൾ, പിസമത്തേ (ക്രോട്ടോപ്പസ്) പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ അപ്പോളോ ആർഗോസിലേക്ക് അയച്ച രാക്ഷസൻ എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

അവലംബം

Bibliography

• Felton, D. (2013). "Apuleius' Cupid Considered as a Lamia (Metamorphoses 5.17–18)". Illinois Classical Studies. 38: 229–244. doi:10.5406/illiclasstud.38.0229. JSTOR 10.5406/illiclasstud.38.0229.
• Fontenrose, Joseph Eddy (1959). Python: A Study of Delphic Myth and Its Origins. University of California Press. ISBN 9780520040915.
• Graves, Robert (1955). "Lamia". Greek Myths. London: Penguin. pp. 205–06. ISBN 978-0-14-001026-8.
• Kerényi, Karl (1951), The Gods of the Greeks pp 38–40. Edition currently in print is Thames & Hudson reissue, February 1980, ISBN 0-500-27048-1.
• Leinweber, David Walter (1994). "Witchcraft and Lamiae in 'The Golden Ass'". Folklore. 105 (1–2): 77–82. doi:10.1080/0015587X.1994.9715875. JSTOR 1260631.
• Ogden, Daniel (2013-02-28). Drakon: Dragon Myth and Serpent Cult in the Greek and Roman Worlds. Oxford University Press. ISBN 9780199557325.
• Ogden, Daniel (2013-05-30). "10 Lamia, Slain by Eurybatus and Others". Dragons, Serpents, and Slayers in the Classical and Early Christian Worlds: A Sourcebook. Oxford University Press. pp. 99–. ISBN 9780199925117. ISBN 0199323747
• Pache, Corinne Ondine, ed. (2004). "Linos and Demophone". Baby and Child Heroes in Ancient Greece. University of Illinois Press. pp. 66–77. ISBN 9780252029295.
• Resnick, Irven M.; Kitchell, Kenneth F. Jr. (2007). "The Sweepings of Lamia: Transformations of the Myths of Lilith and Lamia". Religion, Gender, and Culture in the Pre-Modern World. pp. 77–105. ISBN 9780230604292.
• Stannish, Steven M.; Doran, Christine M. (2013). "Magic and Vampirism in Philostratus' Life of Apollonius of Tyana and Bram Stoker's Dracula". Preternature: Critical and Historical Studies on the Preternatural. 2 (2): 113–138. doi:10.5325/preternature.2.2.0113. ISBN 9780520040915. JSTOR 10.5325/preternature.2.2.0113. S2CID 191692706.