ലാ മഡോണ ഡി ബൊഗോട്ട (റാഫേൽ)
1938-ൽ കൊളംബിയയിലെ ബൊഗോട്ടയിൽ കണ്ടെത്തിയ റാഫേൽ ചിത്രീകരിച്ചതാണെന്ന് ആരോപിച്ചിട്ടുള്ള മഡോണയുടെയും കുട്ടിയുടെയും ചിത്രമാണ് മഡോണ ഓഫ് ബൊഗോട്ട.
വീണ്ടും കണ്ടെത്തൽ[തിരുത്തുക]
1938-ൽ മാസ്റ്റർ സാന്റിയാഗോ മാർട്ടിനെസ് ഡെൽഗഡോയുടെ സുഹൃത്ത് ശ്രീമതി മരിയ മെൻഡോസ അദ്ദേഹത്തെയും ഭാര്യ ലിയോനോർ കോഞ്ച ഡി മാർട്ടിനെസിനെയും ബൊഗോട്ടയിലെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. മാർട്ടിനെസ് ഡെൽഗഡോ പ്രശസ്ത കൊളംബിയൻ കലാകാരൻ ഗ്രിഗോറിയോ വാസ്‌ക്വസ് ആർസ് വൈ സെബാലോസിനെക്കുറിച്ച് ഒരു പുസ്തകം എഴുതിയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ചിത്രീകരിച്ച ഒരു പെയിന്റിംഗ് മിസ്സിസ് മെൻഡോസയ്‌ക്കൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. മാർട്ടിനെസിനെ ആർട്ട് ഹിസ്റ്ററിയിലും ആർസ് വൈ സെബാലോസിലും വിദഗ്ദ്ധനായി കണക്കാക്കി എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ആ ചിത്രം ആരുടേതാണെന്ന് കണ്ടെത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. മാസ്റ്റർ മാർട്ടിനെസ് പെയിന്റിംഗിൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചയുടനെ അത് റാഫേൽ സാൻസിയോ അല്ലെങ്കിൽ സ്കൂളിലെ ആരോ ആണെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായി.
ഈ ചിത്രം വളരെ മോശം അവസ്ഥയിലായിരുന്നു. ചിത്രം രണ്ടായി വിഭജിച്ച് രണ്ടിനെയും ഒരു ചരട് ഉപയോഗിച്ച് സൂക്ഷിച്ചു. മാസ്റ്റർ മാർട്ടിനെസ് കൂടുതൽ പഠനത്തിനും ഗവേഷണത്തിനുമായി ചിത്രം എടുത്തു. എക്സ്-റേകളും മറ്റ് നടപടികളും സ്വീകരിച്ച ശേഷം, ഇത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു യഥാർത്ഥ റാഫേൽ ചിത്രം ആണെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് ബോധ്യമായി. പെയിന്റിംഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള അഭ്യൂഹം പത്രമാധ്യമങ്ങളിൽ എത്തിയപ്പോൾ, അത് പെട്ടെന്ന് ഒരു ചൂടേറിയ ചർച്ച ആരംഭിച്ചു. ചിലർ ഇത് നിരസിച്ചു. എൽ ടിംപോ ദിനപത്രം ഉൾപ്പെടെ, ഇത് നിലവിൽ മ്യൂസിയോ ഡെൽ പ്രാഡോയിലെ ഒരു റാഫേൽ ചിത്രത്തിന്റെ പകർപ്പാണെന്ന് വാദിച്ചു.
ഉടൻ തന്നെ മാസ്റ്റർ ഇക്കാര്യം ചർച്ച ചെയ്യാൻ മുനിസിപ്പൽ തിയേറ്ററിൽ ഒരു സിമ്പോസിയം വിളിച്ചു. പരിപാടിയിൽ പ്രശസ്ത കൊളംബിയൻ വിദഗ്ധരായ എൻറിക് ഉറിബ് വൈറ്റ്, അന്റോണിയോ ബെർഗ്മാൻ, ഡൊമിംഗോ ഒറ്റെറോ, ഇനെസ് അസെവെഡോ ബൈസ്റ്റർ എന്നിവർ പങ്കെടുത്തു. മാർട്ടിനെസ് അതിന്റെ തെളിവും ശാസ്ത്രീയ പ്രവർത്തനങ്ങളും നിഷേധിക്കാനാവാത്ത വിധം വിശദീകരിച്ചു. കൊളംബിയയിലേക്ക് കാബല്ലെറോ ഗംഗോറയാണ് പെയിന്റിംഗ് കൊണ്ടുവന്നതെന്നും അദ്ദേഹം വെളിപ്പെടുത്തി. കൂടാതെ, എൽ പ്രാഡോയിലെതിന് സമാനമാണെങ്കിലും ഇത് പല വശങ്ങളിലും വ്യത്യസ്തമാണെന്ന് എൻറിക് റെസ്ട്രെപോ തെളിയിച്ചു. ഈ വശങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം മാഡ്രിഡിലെ എൽ എസ്‌കോറിയൽ ചാപ്പലിലെ പെയിന്റിംഗ് വളരെക്കാലമായി 16-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ പകർത്തുന്നത് അസാധ്യമാക്കി എന്നതാണ്.
1939-ൽ മാർട്ടിനെസ് ന്യൂയോർക്കിലെ മെട്രോപൊളിറ്റൻ മ്യൂസിയത്തിലേക്കും കൊളംബിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലേക്കും പെയിന്റിംഗ് കൊണ്ടുവരികയും അവിടെ ഡാനിയൽ കാറ്റൺ, റിച്ച് എ. സ്വീറ്റ്, റുബർ എച്ച്. ക്ലാർക്ക്, ലിയോ എ. മർസോളോ, അഡോൾഫോ വെൻ‌ചുരി, അന്താരാഷ്ട്ര മേളയ്ക്കായി ന്യൂയോർക്കിലായിരുന്ന വിൽ‌ഹെം വാലന്റീനർ എന്നിവർ പഠനം നടത്തി. 1939 ജൂണിൽ ഈ പെയിന്റിംഗ് ഒരു യഥാർത്ഥ റാഫേൽ ചിത്രം ആണെന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ബൊഗോട്ടയിലെ മഡോണ എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ഈ ഭാഗം പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നതിനായി ചിക്കാഗോ ആർട്ട് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
എൽ ടിയാംപോയിലെ ഒരു ലേഖനത്തിൽ ജോക്വിൻ പിനെറോസ് കോർപാസ് കൊളംബിയയിൽ ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചു: “സ്ഥിരീകരിക്കുക: മഡോണ ഡി ബൊഗോട്ട പോർ റാഫേൽ സാൻസിയോ ഉർബിനോ.” പല യുഎസ് പത്രങ്ങളും മാസ്റ്റർ മാർട്ടിനെസിന്റെ കണ്ടെത്തലിനെ പ്രശംസിച്ചു.
ചിത്രകാരനെക്കുറിച്ച്[തിരുത്തുക]
നവോത്ഥാനകാല ഇറ്റലിയിലെ ചിത്രകാരനും ശില്പിയുമായിരുന്നു റാഫേൽ. പിതാവായ ജിയോവാനി സാന്റി ഡ്യൂക്കിന്റെ കൊട്ടാരം ചിത്രകാരനായിരുന്നു. പിതാവ് തന്നെയായിരുന്നു റാഫേലിന്റെ ആദ്യ ഗുരു. പതിനഞ്ചാം വയസ്സിൽ റാഫേൽ പ്രശസ്ത ചിത്രകാരനായിരുന്ന പിയെട്രോ പെറുഗിനോയുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി. 1502-ൽ പെറുഗിനോയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന പിന്റുറിക്ക്യോയുടെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് റാഫേൽ സിയേനയിലേക്ക് പോയി. 1504-ലെ കന്യകയുടെ വിവാഹം (Wedding of the Virgin) ആണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന രചനയായി കണക്കാക്കുന്നത്. റാഫേൽ തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ 12 വർഷങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടിയതും പ്രശസ്തമായ രചനകളിലധികവും നടത്തിയതും റോമിൽ വച്ചായിരുന്നു. രൂപത്തിന്റെ വ്യക്തത, രചനാരീതി, മനുഷ്യന്റെ ആഡംബരത്തിന്റെ നിയോപ്ലാറ്റോണിക് ആദർശത്തിന്റെ ദൃശ്യനേട്ടം എന്നിവയിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്നു.[1] റാഫേൽ ഒരു "നാടോടികളുടെ" ജീവിതം നയിച്ചു, വടക്കൻ ഇറ്റലിയിലെ വിവിധ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. 1504 മുതൽ ഫ്ലോറൻസിൽ കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിച്ചു.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- Periodico El Tiempo - 1938, 1939.
- Chicago Tribune - 1939
- Washington Post - 1939
- NY Times - 1939
- Wilhelm Valentiner Raphael Catalog
- Santiago Martinez Delgado El Humanista by Joaquin Pineros Corpas - 1974 - Bogota Colombia
- The Canberra Times Friday 20 October 1939
- ↑ On Neoplatonism, see Chapter 4, "The Real and the Imaginary", in Kleinbub, Christian K., Vision and the Visionary in Raphael, 2011, Penn State Press, ISBN 0271037040, 9780271037042