ജൊഹന്ന സിഗുറോർഡോട്ടിർ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Jóhanna Sigurðardóttir എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
ജൊഹന്ന സിഗുറോർഡോട്ടിർ
24 മത് ഐസ്‌ലൻഡ് പ്രധാനമന്ത്രി
ഓഫീസിൽ
1 February 2009 – 23 May 2013
രാഷ്ട്രപതിഒലഫർ റാഗ്നർ ഗ്രിംസൺ
മുൻഗാമിഗിയർ ഹാർഡ്
പിൻഗാമിസിഗ്മണ്ടൂർ ഡാവെ ഗൺ‌ലോഗ്സൺ
സാമൂഹികകാര്യ സാമൂഹിക സുരക്ഷ മന്ത്രി
ഓഫീസിൽ
24 May 2007 – 1 February 2009
പ്രധാനമന്ത്രിഗിയർ ഹാർഡ്
മുൻഗാമിMagnús Stefánsson (Social Affairs)
Siv Friðleifsdóttir (Health and Social Security)
പിൻഗാമിÁsta Ragnheiður Jóhannesdóttir
ഓഫീസിൽ
8 July 1987 – 24 June 1994
പ്രധാനമന്ത്രിÞorsteinn Pálsson
സ്റ്റെയ്ൻഗ്രിമുർ ഹെർമൻസൺ
ഡേവിഡ് ഓഡ്‌സൺ
മുൻഗാമിഅലക്സാണ്ടർ സ്റ്റെഫാൻസൺ
പിൻഗാമിഗുമുണ്ടൂർ ആർനി സ്റ്റെഫാൻസൺ
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ
ജനനം (1942-10-04) 4 ഒക്ടോബർ 1942  (81 വയസ്സ്)
റെയ്ജാവിക്, ഐസ്‌ലാന്റ്
രാഷ്ട്രീയ കക്ഷിസോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടി (Before 1994)
നാഷണൽ അവേക്കെനിങ് (1994–2000)
സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് അലയൻസ് (2000–present)
പങ്കാളികൾÞorvaldur Steinar Jóhannesson (1970–1987)
Jónína Leósdóttir (2010–present)
കുട്ടികൾ2 sons
1 stepson

ജൊഹന്ന സിഗുറോർഡോട്ടിർ[1] (Icelandic pronunciation: [jou̯ːhana ˈsɪːɣʏrðartou̯htɪr]; ജനനം 4 ഒക്ടോബർ 1942) ഒരു ഐസ്ലാൻഡുകാരിയായ രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞയും ഐസ്ലാൻഡിലെ മുൻ പ്രധാനമന്ത്രിയും ആണ്.ട്രേഡ് യൂണിയൻ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ സജീവമായ ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥയായി സേവനമനുഷ്ടിച്ച അവർ 1978 മുതൽ 2013 വരെ എംപി ആയി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. 1987 മുതൽ 1994 വരെയും 2007 മുതൽ 2009 വരെ ഐസ്ലാൻഡിലെ സോഷ്യൽ അഫയേഴ്സ് ആന്റ് സോഷ്യൽ സെക്യൂരിറ്റി മന്ത്രിയായും ഇവർ നിയമിതയായി.1978 മുതൽ റെയ്ക്ജാവിക് മണ്ഡലത്തിലെ അൽത്തിങ് (ഐസ്ലാൻഡ് പാർലമെന്റ്) അംഗമായിരുന്ന അവർ എട്ടാമത്തെ തവണ വീണ്ടും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. 2009 ഫെബ്രുവരി 1-ന് ഐസ്ലാൻഡിലെ ആദ്യ വനിതാ പ്രധാനമന്ത്രിയും ലോകത്തിലെ ആദ്യത്തെ ട്രാൻസ്ജെൻഡർ ലെസ്ബിയൻ നേതാവും ആയി മാറി.[2][3]ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തരായ 100 വനിതകളുടെ ഫോബ്സ് മാഗസിൻ പട്ടികയിൽ അവർ ഇടം നേടിയിരുന്നു[4].

വിദ്യാഭ്യാസവും ആദ്യകാല കരിയറും[തിരുത്തുക]

റെയ്ജാവിക്കിലാണ് ജഹന്ന ജനിച്ചത്. അവളുടെ പിതാവ് സിഗുറൂർ എഗിൽ ഇംഗിമുണ്ടർസൺ.[5]ചേംബർ ഓഫ് കൊമേഴ്‌സ് നടത്തുന്ന ഒരു വൊക്കേഷണൽ ഹൈസ്‌കൂളായ കൊമേഴ്‌സ്യൽ കോളേജ് ഓഫ് ഐസ്‌ലാൻഡിലാണ് അവർ പഠിച്ചത്. 1960 ൽ വാണിജ്യ ഡിപ്ലോമയിൽ ബിരുദം നേടിയ ശേഷം 1962 മുതൽ 1971 വരെ ഐസ്‌ലാൻഡിക് എയർലൈൻസിൽ (ഐസ്‌ലാൻഡെയറിന്റെ മുൻഗാമിയായ) ഫ്ലൈറ്റ് അറ്റൻഡന്റായും 1971 മുതൽ 1978 വരെ ഓഫീസ് മാനേജരായും ജോലി ചെയ്തു.[6]

ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്റെ ആരംഭം മുതൽ തന്നെ ട്രേഡ് യൂണിയൻ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ സജീവമായിരുന്നു. 1966 ലും 1969 ലും ഐസ്‌ലാൻഡിക് ക്യാബിൻ ക്രൂ അസോസിയേഷന്റെ ബോർഡിന്റെയും 1975 ലെ മുൻ സ്റ്റീവാർഡസ് അസോസിയേഷന്റെ ബോർഡ് ഓഫ് സ്വുള്ളർനറുടെയും അദ്ധ്യക്ഷയായിരുന്നു. 1976 മുതൽ 1983 വരെ വാണിജ്യ തൊഴിലാളി യൂണിയന്റെ ബോർഡ് അംഗമായിരുന്നു.[7]

രാഷ്ട്രീയ ജീവിതം[തിരുത്തുക]

റെയ്ജാവക്ക് നിയോജകമണ്ഡലത്തിനായുള്ള സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയുടെ പട്ടികയിൽ 1978-ൽ ജഹന്ന അൽത്തിങ്കിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[8]1979 ലും 1983–84 ലും അൽത്തിങ്കിന്റെ (ഐസ്‌ലാൻഡിന്റെ പാർലമെന്റ്) ഡെപ്യൂട്ടി സ്പീക്കറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1984-ൽ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയുടെ വൈസ് ചെയർമാനായി അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. 1987 മുതൽ 1994 വരെ നാല് വ്യത്യസ്ത കാബിനറ്റുകളിൽ സാമൂഹ്യകാര്യ മന്ത്രിയായിരുന്നു.[7]നേതൃത്വപരമായ മത്സരത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിനെത്തുടർന്ന് സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോയപ്പോൾ നാഷണൽ അവേക്കെനിങ് എന്ന പുതിയ പാർട്ടി രൂപീകരിച്ചു. നിലവിലെ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് അലയൻസ് രൂപീകരിക്കുന്നതിനായി ഇരു പാർട്ടികളും 2000-ൽ വീണ്ടും ഒന്നിച്ചു. അവളുടെ 1994 ലെ പ്രഖ്യാപനം Minn tími mun koma! ("എന്റെ സമയം വരും!"), സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വത്തിനായുള്ള മത്സരത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിനുശേഷം, ഐസ്‌ലാൻഡിക് ഭാഷയിലെ ഒരു പ്രതീക പദമായി മാറി.[9][10]

1994 മുതൽ 2003 വരെ നിരവധി പാർലമെൻറ് കമ്മിറ്റികളിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച ജൊഹന്ന അൽത്തിങ്കിലെ പ്രതിപക്ഷത്തിന്റെ സജീവ അംഗമായിരുന്നു. 2003 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനുശേഷം, റെയ്ജാവക്ക് സൗത്ത് നിയോജകമണ്ഡലത്തിൽ (പഴയ റെയ്ജാവക്ക് നിയോജകമണ്ഡലം പിളർന്നതിനുശേഷം) അവർ നിൽക്കുകയും വീണ്ടും അൽത്തിങ്കി ഡെപ്യൂട്ടി സ്പീക്കറായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. റെയ്ജാവക് നോർത്ത് നിയോജകമണ്ഡലത്തിൽ 2007-ൽ നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ, ഇൻഡിപെൻഡൻസ് പാർട്ടിയുമായി സഖ്യത്തിൽ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് അലയൻസ് സർക്കാരിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നു. ജൊഹന്നയെ സാമൂഹിക കാര്യ, സാമൂഹിക സുരക്ഷാ മന്ത്രിയായി തിരഞ്ഞെടുത്തു.[8]

പ്രധാന മന്ത്രി[തിരുത്തുക]

ഐസ്‌ലാൻഡിക് സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി, പ്രതിഷേധം, തിരഞ്ഞെടുപ്പ്[തിരുത്തുക]

2009 ജനുവരി 26 ന് പ്രധാനമന്ത്രി ഗീർ ഹാർഡ് ഐസ് ലാൻഡ് പ്രസിഡന്റ് ഒലഫർ റാഗ്നർ ഗ്രിംസണിന് സഖ്യസർക്കാർ രാജി നൽകി.[11][12] സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി സർക്കാർ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനെതിരെ പതിനാല് ആഴ്ചത്തെ പ്രതിഷേധത്തെ തുടർന്നാണ് ഈ നീക്കം. ജനുവരി 20 മുതൽ പ്രതിഷേധം ശക്തമായി.

അൽതിംഗിൽ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന അഞ്ച് പാർട്ടികളുടെ നേതാക്കളുമായി ചർച്ച നടത്തിയ ശേഷം രാഷ്ട്രപതി സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് അലയൻസിനോടും ലെഫ്റ്റ്-ഗ്രീൻ പ്രസ്ഥാനത്തോടും പുതിയ സർക്കാർ രൂപീകരിക്കാനും വസന്തകാലത്ത് തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് തയ്യാറാകാനും ആവശ്യപ്പെട്ടു.[13]പുതിയ സർക്കാരിനായി പ്രധാനമന്ത്രിയായി ജോഹന്നയെ നിർദ്ദേശിച്ചു. പൊതുജനങ്ങൾക്കിടയിൽ അവരുടെ പ്രശസ്തിയും ലെഫ്റ്റ്-ഗ്രീൻ പ്രസ്ഥാനവുമായുള്ള അവരുടെ നല്ല ബന്ധവുമാണ് ഇതിന് രണ്ട് കാരണങ്ങൾ. 2008 ഡിസംബറിൽ കാപസെന്റ് ഗാലപ്പ് നടത്തിയ ഒരു അഭിപ്രായ വോട്ടെടുപ്പിൽ മന്ത്രി എന്ന നിലയിലുള്ള അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് 73% അംഗീകാരം ലഭിച്ചു. മന്ത്രിസഭയിലെ മറ്റേതൊരു അംഗത്തേക്കാളും 2008-ൽ അംഗീകാര റേറ്റിംഗുകൾ മെച്ചപ്പെടുത്തിയ ഒരേയൊരു മന്ത്രി കൂടിയായിരുന്നു അവർ.[14]

പുതിയ സർക്കാരിന് പുരോഗമന പാർട്ടിയുടെ പിന്തുണ ആവശ്യമായിരുന്നു. ജനുവരി 31 വൈകുന്നേരം വരെ ചർച്ചകൾ തുടർന്നു, ഫെബ്രുവരി 1 ന് പുതിയ മന്ത്രിസഭയെ നിയമിച്ചു. സഖ്യസർക്കാരിലെ മറ്റൊരു പാർട്ടിയായ ലെഫ്റ്റ്-ഗ്രീൻ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ നേതാവായ ജൊഹന്നയും സ്റ്റിംഗ്രാമൂർ ജെ. സിഗ്ഫസ്സണും സ്വന്തം പാർട്ടികൾക്ക് പുറത്ത് ഗണ്യമായ പിന്തുണ നേടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് സ്വതന്ത്ര പോളിംഗ് വ്യക്തമാക്കുന്നു.[15]

2009 ഏപ്രിൽ 25 ന് ഐസ് ലാൻഡിൽ ഒരു പാർലമെന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടന്നു[16] ഇപ്പോൾ കിച്ചൻവെയർ വിപ്ലവം [17] എന്നറിയപ്പെടുന്ന പ്രതിഷേധത്തെ തുടർന്ന് ഇത് ഐസ്‌ലാൻഡിക് സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിക്ക് കാരണമായി.[18][2][19][20]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. This name is usually spelled in English-language press as Johanna Sigurdardottir.
  2. 2.0 2.1 Moody, Jonas (30 January 2009). "Iceland Picks the World's First Openly Gay PM". Time. Archived from the original on 2010-05-19. Retrieved 31 January 2009.
  3. "First gay PM for Iceland cabinet". BBC News. 1 February 2009. Retrieved 1 February 2009.
  4. "The 100 Most Powerful Women". Forbes. 19 August 2009. Retrieved 23 March 2019.
  5. Torild, Skard (30 July 2014). Women of Power: Half a Century of Female Presidents and Prime Ministers Worldwide. Policy Press. p. 424. ISBN 978-1-4473-1578-0.
  6. "Short biographies of members of parliament: Jóhanna Sigurðardóttir". Alþingi (in ഐസ്‌ലാൻഡിക്). 11 February 2016. Retrieved 23 March 2019.
  7. 7.0 7.1 "Prime Minister of Iceland Jóhanna Sigurðardóttir". Prime Minister's Office. Archived from the original on 1 May 2013. Retrieved 22 October 2018.
  8. 8.0 8.1 "Members of Parliament: Jóhanna Sigurðardóttir". Secretariat of Althingi. Retrieved 28 January 2009.
  9. Popham, Peter (29 January 2009). "World gets its first gay leader". The Independent. London, UK. Archived from the original on 11 October 2011. Retrieved 23 March 2019.
  10. Gunnarsson, Valur (30 January 2009). "Profile: Johanna Sigurdardottir". The Guardian. London, UK. Archived from the original on 5 September 2013. Retrieved 23 March 2019.
  11. "Prime Minister Formally Tenders Government's Resignation". Prime Minister's Office. 26 January 2009. Archived from the original on 15 May 2011. Retrieved 23 March 2019.
  12. "Iceland's coalition government resigns". Ministry of Foreign Affairs. 26 January 2009. Archived from the original on 6 October 2011. Retrieved 23 March 2019.
  13. "New Icelandic government under negotiation". IceNews. 27 January 2009. Archived from the original on 2012-10-27. Retrieved 23 March 2019.
  14. "Sigurdardóttir Ready to Become Iceland's PM". Iceland Review. 27 January 2009. Archived from the original on 14 January 2010. Retrieved 23 March 2019.
  15. "New Icelandic government still popular". Ice News. 17 February 2009. Archived from the original on 2012-02-14. Retrieved 20 February 2009.
  16. "Kosningar 9. maí og Geir hættir" [Elections May 9 and Geir quits]. RÚV (in ഐസ്‌ലാൻഡിക്). 23 January 2009. Archived from the original on 9 August 2011. Retrieved 23 March 2019.
  17. Phillips, Leigh (27 April 2009). "Iceland Turns Left and Edges Toward EU". Bloomberg Businessweek. Archived from the original on 23 July 2013. Retrieved 20 October 2011.
  18. "Iceland announces early election". BBC News. 23 January 2009. Retrieved 23 March 2019.
  19. "First gay PM for Iceland cabinet". BBC News. 1 February 2009. Retrieved 1 February 2009.
  20. "Johanna Sigurdardottir". Encyclopedia Britannica. Retrieved 31 January 2019.

സാഹിത്യം[തിരുത്തുക]

  • Torild Skard (2014) 'Jóhanna Sigurdardóttir' 'Women of power - half a century of female presidents and prime ministers worldwide' Bristol: Policy Press ISBN 978-1-44731-578-0

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ[തിരുത്തുക]

പദവികൾ
മുൻഗാമി Minister of Social Affairs
1987–1994
പിൻഗാമി
മുൻഗാമിas Minister of Social Affairs Minister of Social Affairs and Social Security
2007–2009
പിൻഗാമി
മുൻഗാമിas Minister of Health and Social Security
മുൻഗാമി Prime Minister of Iceland
2009–2013
പിൻഗാമി
പാർട്ടിയുടെ ഗണതന്ത്ര കാര്യാലയങ്ങൾ
മുൻഗാമി Leader of the Social Democratic Alliance
2009–2013
പിൻഗാമി
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജൊഹന്ന_സിഗുറോർഡോട്ടിർ&oldid=3653944" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്