എക്സ്ട്രാ ടെറിറ്റോറിയൽ ഒബ്ലിഗേഷൻസ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Extraterritorial Obligations എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഒരു സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളുമായും ഒഴിവാക്കലുകളുമായും ബന്ധപ്പെട്ട ബാധ്യതകളാണ് എക്സ്ട്രാ ടെറിറ്റോറിയൽ ഒബ്ലിഗേഷൻസ് (ETOs) എന്നത് അത് അതിന്റെ പ്രദേശത്തിനകത്തോ അതിനപ്പുറമോ, ആ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രദേശത്തിന് പുറത്തുള്ള മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്നതിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു.[1][2]

ആശയം[തിരുത്തുക]

മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ സാർവത്രിക അവകാശങ്ങളാണ്. ഒരു സംസ്ഥാനം അതിന്റെ മനുഷ്യാവകാശ ബാധ്യതകൾ സ്വന്തം അതിർത്തിക്കുള്ളിൽ മാത്രം ബാധകമാണെന്ന് പരിമിതപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, ഇത് അന്താരാഷ്ട്ര രാഷ്ട്രീയ പ്രക്രിയകളിൽ മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷണത്തിൽ വിടവുകൾക്ക് ഇടയാക്കും. സാർവത്രിക മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷണ സംവിധാനത്തിലെ ഒരു നഷ്‌ടമായ കണ്ണിയാണ് എക്‌സ്‌ട്രാ ടെറിറ്റോറിയൽ ബാധ്യതകൾ (ETOs).[2]

ETO-കളുടെ വിശദാംശങ്ങൾ 2011-ൽ സാമ്പത്തിക, സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക അവകാശങ്ങൾ (മാസ്ട്രിക്റ്റ് പ്രിൻസിപ്പിൾസ്) മേഖലയിലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിദേശ ബാധ്യതകളെക്കുറിച്ചുള്ള മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്വങ്ങളിൽ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്.[2] ലോകത്തിന്റെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങളും മനുഷ്യാവകാശ വിദഗ്ധരും മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്വങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചു.[3]

മാസ്ട്രിച്റ്റ് തത്വങ്ങൾ സംസ്ഥാനങ്ങളെ അവരുടെ പ്രദേശത്തിനകത്തും പുറത്തും ഉള്ള വ്യക്തികളുടെ സാമ്പത്തിക, സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക അവകാശങ്ങളെ മാനിക്കാൻ ബാധ്യസ്ഥരാണ്. തത്ത്വങ്ങൾ അനുസരിച്ച്, സംസ്ഥാനങ്ങൾ അവരുടെ പ്രദേശത്തിന് പുറത്തുള്ള വ്യക്തികളുടെ സാമ്പത്തിക, സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക അവകാശങ്ങളുടെ ആസ്വാദനവും വിനിയോഗവും അസാധുവാക്കുകയോ ദുർബലപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യുന്ന പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കണം.[2]

സംസ്ഥാനങ്ങൾ ഏത് പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്നും വിട്ടുനിൽക്കണമെന്ന് മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്വങ്ങൾ നിർണ്ണയിക്കുന്നു. എ) മറ്റൊരു സംസ്ഥാനത്തിന്റെയോ അന്തർദേശീയ സംഘടനയുടെയോ അവരുടെ മനുഷ്യാവകാശ ബാധ്യതകൾ പാലിക്കാനുള്ള കഴിവിനെ ദുർബലപ്പെടുത്തുന്നത് ബി) മറ്റൊരു ഭരണകൂടത്തെയോ അന്താരാഷ്‌ട്ര സംഘടനയെയോ സഹായിക്കുകയോ, നിർദേശിക്കുകയോ, നിയന്ത്രിക്കുകയോ, നിർബന്ധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് [2]

നിയമപരമായ അടിസ്ഥാനം[തിരുത്തുക]

മനുഷ്യാവകാശ നിയമത്തിന്റെ പുതിയ ഘടകങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കാൻ മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്ത്വങ്ങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. നിലവിലുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിദേശ ബാധ്യതകൾ അവർ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.[[2] തത്ത്വങ്ങൾ നിയമപരമായി ബാധകമല്ല, അവ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിലെ അന്യദേശീയമായ മനുഷ്യാവകാശ ബാധ്യതകളുടെ നിലയെക്കുറിച്ചുള്ള വിദഗ്ധ അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പ്രകടനമാണ്.[1]

എന്നിരുന്നാലും, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ചാർട്ടറിന്റെ ലക്ഷ്യവും അന്താരാഷ്ട്ര മനുഷ്യാവകാശങ്ങളും പ്രാബല്യത്തിൽ വരുത്തുന്നതിനായി അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിൽ നിന്ന് മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്വങ്ങൾ വ്യക്തമായി വരച്ചതാണ്. ETO കളുടെ നിയമപരമായ സ്വഭാവം വിലയിരുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു ആരംഭ പോയിന്റായി, മാസ്ട്രിക്റ്റ് തത്വങ്ങളുടെ തത്വം 8b, ബാധ്യതയുടെ ഉറവിടമായി ഐക്യരാഷ്ട്ര ചാർട്ടറിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ നിർവചിച്ചിട്ടുള്ള മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെ സാർവത്രിക പ്രഖ്യാപനം, ഒരു വ്യക്തി ഉൾപ്പെടുന്ന രാജ്യത്തിന്റെയോ പ്രദേശത്തിന്റെയോ രാഷ്ട്രീയമോ അധികാരപരിധിയോ അന്തർദേശീയമോ പരിഗണിക്കാതെ ഓരോ വ്യക്തിക്കും ബാധകമാണ്.[4]

എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളും അവരുടെ പ്രദേശത്തിനകത്തും പുറത്തും ഉള്ള വ്യക്തികളുടെ സാമ്പത്തിക, സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക അവകാശങ്ങളെ മാനിക്കുന്നതിന് അന്താരാഷ്ട്ര സഹകരണത്തിലൂടെ വെവ്വേറെയും സംയുക്തമായും നടപടിയെടുക്കണമെന്ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ വാദിക്കുന്നു. അവരുടെ പ്രദേശത്തിന് പുറത്തുള്ള വ്യക്തികളുടെ അത്തരം അവകാശങ്ങളുടെ ആസ്വാദനത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്ന പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്ന് സംസ്ഥാനങ്ങളും വിട്ടുനിൽക്കണം. [2]

2007-ൽ, ജർമ്മനിയിലെ ഹൈഡൽബർഗിൽ എക്സ്ട്രാ ടെറിട്ടോറിയൽ ഒബ്ലിഗേഷൻസ് (ഇടിഒ) കൺസോർഷ്യം സ്ഥാപിതമായി. 140-ലധികം ഓർഗനൈസേഷനുകളുടെയും അക്കാദമിക് വിദഗ്ധരുടെയും ആഗോള ശൃംഖലയാണിത്.[3]

ആപ്ലിക്കേഷൻ ഉദാഹരണങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം[തിരുത്തുക]

സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയ അതിർത്തികളാൽ പരിമിതപ്പെടാത്ത രാഷ്ട്രീയ, സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക അല്ലെങ്കിൽ പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്നങ്ങൾ നേരിടുമ്പോൾ വ്യക്തികൾക്കും സമൂഹങ്ങൾക്കും ലഭ്യമായിരിക്കേണ്ട മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെ ഫലപ്രദമായ സംരക്ഷണത്തിന്റെ ആവശ്യകതയെ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നു.[5]

കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം ജനസംഖ്യയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നു. അവരുടെ സ്ഥാനചലനം ആഫ്രിക്കയിലെ കുട്ടികൾക്ക് കാര്യമായ പ്രതികൂല പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു. സംസ്ഥാനങ്ങളുടെയോ അന്താരാഷ്‌ട്ര സംഘടനകളുടെയോ അന്യാധീനമായ പെരുമാറ്റമോ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അവരുടെ ഒഴിവാക്കലുകളോ സൂക്ഷ്മപരിശോധന ഉയർത്തിയിട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള ഹൈക്കമ്മീഷണറുടെ ഓഫീസിന്റെ ഒരു റിപ്പോർട്ട് കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനവും കുട്ടികളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള കൺവെൻഷന്റെ കീഴിലുള്ള കുട്ടികളുടെ അവകാശങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്നതിനെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് അന്യസംസ്ഥാന അധികാരപരിധി പോലുള്ള നടപടികളുടെ പ്രാധാന്യം എടുത്തുകാണിക്കുന്നു.[6]

ഭൂമി പിടിച്ചെടുക്കൽ[തിരുത്തുക]

2007-08 ലോക ഭക്ഷ്യ വില പ്രതിസന്ധിയെ തുടർന്നുള്ള വൻതോതിലുള്ള ഭൂമി ഏറ്റെടുക്കലുകളെയാണ് 21-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഭൂമി പിടിച്ചെടുക്കൽ പ്രധാനമായും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഇത് ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷാ ആശങ്കകൾക്ക് കാരണമായി. [7]വലിയ തോതിലുള്ള ഭൂമി ഏറ്റെടുക്കലിലെ സുതാര്യത മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചയിൽ അന്തർദേശീയ ബിസിനസ്സ് സംരംഭങ്ങൾക്ക് മേലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിദേശ ബാധ്യതകൾ പരിഹരിക്കുന്നത് ഉൾപ്പെടുന്നു..[8]

ഡിജിറ്റലൈസേഷൻ[തിരുത്തുക]

ഡിജിറ്റൽ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനുള്ള ആഗോള ഭരണ സംവിധാനങ്ങളുടെ അഭാവം, ഉദാഹരണത്തിന് പൊതുസഞ്ചയത്തിൽ, അവയുടെ വാണിജ്യവൽക്കരണം എന്നിവ ഒരു പ്രശ്നമാണ്. പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത പ്രതികൂല പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ പരിമിതപ്പെടുത്താൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് ബാധ്യതയുണ്ട്. എന്നാൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ സിവിൽ, രാഷ്ട്രീയ അവകാശങ്ങളെ തകർക്കാൻ ഡിജിറ്റൽ ഉപകരണങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. നിലവിലെ നിയമ ചട്ടക്കൂടുകൾ പുനഃക്രമീകരിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ ഒരു ഡിജിറ്റൽ സിംഗിൾ മാർക്കറ്റ് സ്ഥാപിക്കുന്നതിനും പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനുമായി യൂറോപ്യൻ യൂണിയൻ ഒരു കൂട്ടം നിയന്ത്രണങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്ന പ്രക്രിയയിലാണ്. EU നിവാസികൾക്ക് അവരുടെ ഡാറ്റയിൽ കൂടുതൽ നിയന്ത്രണം നൽകുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയുള്ള ജനറൽ ഡാറ്റ പ്രൊട്ടക്ഷൻ റെഗുലേഷൻ ആണ് ഒരു ഉദാഹരണം.[9]

സൈനിക സംഘട്ടനങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

ഒരു സംസ്ഥാനം മറ്റൊരു രാജ്യത്തിന്റെ പരമാധികാരം ലംഘിക്കരുതെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മുൻകാലങ്ങളിൽ സംസ്ഥാനങ്ങൾ ഏതെങ്കിലും അന്യദേശീയമായ ബാധ്യതകളെ എതിർത്തിരിക്കാമെങ്കിലും, [10] അത്തരം ബാധ്യതകൾ, പ്രത്യേകിച്ച് വംശഹത്യയും മറ്റ് അതിക്രമങ്ങളും തടയുന്നതിന് കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ, അന്താരാഷ്ട്ര നിയമ കേസുകളിൽ കൂടുതലായി പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്.[11]

ബോസ്നിയ വേഴ്സസ് സെർബിയയുടെ (2007) അന്താരാഷ്ട്ര കേസിൽ, വംശഹത്യ നടത്തിയ മറ്റൊരു രാജ്യത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന അർദ്ധസൈനിക സേനയ്ക്ക് ഒരു സംസ്ഥാനം ഉയർന്ന തോതിലുള്ള സൈനിക സാമ്പത്തിക സഹായം നൽകി.[10] ബോസ്നിയ v. സെർബിയയെക്കുറിച്ചുള്ള 2007-ലെ വിധിന്യായത്തിൽ, 1948-ലെ വംശഹത്യ കൺവെൻഷനിലെ സംസ്ഥാന കക്ഷികൾക്ക് അവരുടെ അതിർത്തിക്കപ്പുറത്തുള്ള വംശഹത്യ തടയാൻ ബാധ്യസ്ഥരുണ്ടെന്ന് അന്താരാഷ്ട്ര നീതിന്യായ കോടതി കണ്ടെത്തി.[11]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. ↑ 1.0 1.1 "The Routledge Handbook on Extraterritorial Human Rights Obligations". Routledge. Retrieved 6 May 2022.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 "Maastricht Principles on Extraterritorial Obligations of States in the Area of Economic, Social and Cultural Rights". ETO Consortium. Archived from the original on 2022-05-06. Retrieved 6 May 2022.
  3. ↑ 3.0 3.1 "The ETO Consortium". ETO Consortium. Archived from the original on 2022-03-31. Retrieved 6 May 2022.
  4. ↑ "Universal Declaration of Human Rights". United Nations. Retrieved 6 May 2022.
  5. ↑ Türkelli, G.E., Gibney, M., Vandenhole, W., Krajewski, M. (2022). Conclusions - The future of extraterritorial human rights obligations. In: Türkelli, G.E., Gibney, M., Vandenhole, W., Krajewski, M. (Eds.)The Routledge Handbook on Extraterritorial Human Rights Obligations. Routledge, New York. DOI:10.4324/9781003090014.
  6. ↑ Jegede, A.O. (2022). Climate change displacement and socio-economic rights of the child under the African human rights system - The relevance of ETOs. In: Türkelli, G.E., Gibney, M., Vandenhole, W., Krajewski, M. (Eds.)The Routledge Handbook on Extraterritorial Human Rights Obligation. Routledge, New York. DOI:10.4324/9781003090014.
  7. ↑ Borras Jr., Saturnino M.; Ruth Hall; Ian Scoones; Ben White; Wendy Wolford (24 March 2011). "Towards a better understanding of global land grabbing: an editorial introduction". Journal of Peasant Studies. 38 (2): 209. doi:10.1080/03066150.2011.559005. S2CID 154522081.
  8. ↑ Walton, O. (2013), Laws and Regulations Concerning Reporting of Foreign Investment in Land, Birmingham, UK: Governance and Social Development Resource Centre, University of Birmingham.
  9. ↑ Dentico, N., El Said, M., Capuzzo, G. (2022). Digitalization: The new extraterritorial challenge to extraterritorial obligations. In: Türkelli, G.E., Gibney, M., Vandenhole, W., Krajewski, M. (Eds.)The Routledge Handbook on Extraterritorial Human Rights Obligation. Routledge, New York. DOI:10.4324/9781003090014.
  10. ↑ 10.0 10.1 Gibney, M. (2022). The historical development of extraterritorial obligations.In: Türkelli, G.E., Gibney, M., Vandenhole, W., Krajewski, M. (Eds.)The Routledge Handbook on Extraterritorial Human Rights Obligation. Routledge, New York. DOI:10.4324/9781003090014.
  11. ↑ 11.0 11.1 "Questioning the Coherence of an Extraterritorial Legal Obligation to Prevent Genocide and Crimes Against Humanity". OpinioJuris. Retrieved 6 May 2022.

പുറംകണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=എക്സ്ട്രാ_ടെറിറ്റോറിയൽ_ഒബ്ലിഗേഷൻസ്&oldid=3823734" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്