Jump to content

ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികളിൽ വ്യത്യസ്ത ബെവലുകൾ
സിറിഞ്ച് ഇടതുവശത്ത് അറ്റാച്ച് കൂടെ ഹ്യ്പൊദെര്മിച് സൂചി കോഡുചെയ്ത നിറം ലുഎര്-ലോക്സഭയിൽ വലതുഭാഗത്ത് കണക്ടർ
ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി സവിശേഷതകൾ

ത്വക്കിനുള്ളിലേക്ക് കടത്താൻ കഴിയുന്ന ഒരറ്റത്ത് ഷാർപ്സ് എന്നുവിളിക്കുന്ന കൂർത്തമുനയോടുകൂടിയ വളരെനേർത്ത പൊള്ളയായ ഒരു സൂചിയാണ് ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി (hypodermic needle). (നിന്ന് ഗ്രീക്ക് ὑπο- (ഹൈപൊ- =) കീഴിലും δέρμα ഡെർമ = തൊലി). ഇത് സാധാരണയായി കൈകൊണ്ട് പ്രവർത്തിപ്പിക്കാവുന്ന ഉപ്പുവെള്ളമോ മരുന്നുകളോ ശരീരത്തിലേക്കു കടത്താനായി ഒരു സിറിഞ്ചിനൊപ്പമാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

ദ്രാവകങ്ങൾ വേഗത്തിൽ ശരീരത്തിനകത്തേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിന് ഒരു ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി ഉപയോഗിക്കുന്നു, ആമാശയത്തിലേക്ക് ചെന്നാൽ ആഗിരണംചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത ദ്രവങ്ങൾ (ഇൻസുലിൻ പോലെ) അല്ലെങ്കിൽ കരളിനെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്ന, അല്ലെങ്കിൽ ഛർദ്ദി മൂലം വാവഴിയായി അകത്തേക്കുനൽകാൻ കഴിയാത്ത ചില മരുന്നുകൾ എത്തിക്കുന്നതിനും ഇത് ഉപയോഗപ്രദമാണ്. പേശികളിൽക്കൂടിയും ഞരമ്പിൽക്കൂടിയും സിരകൾ വഴിയും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. അവസാന ഉപയോഗത്തിന് ശേഷം വർഷങ്ങൾ വരെ ദ്രാവകവും രക്തവും നിലനിർത്താനുള്ള കഴിവ് ഒരു ഹൈപ്പോഡെർമിക് സിറിഞ്ചിന് ഉള്ളതിനാൽ ഓരോ തവണയും ഒരു പുതിയ സിറിഞ്ച് ഉപയോഗിക്കാൻ വളരെയധികം ജാഗ്രത പാലിക്കണം.

അണുവിമുക്തമായ അവസ്ഥകൾ ആവശ്യമുള്ള ഗവേഷണ പരിതസ്ഥിതികളിൽ ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. അണുവിമുക്തമായ സബ്സ്ട്രേറ്റിന്റെ കുത്തിവയ്പ്പ് സമയത്ത് ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി മലിനീകരണം ഗണ്യമായി കുറയ്ക്കുന്നു. ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി രണ്ട് കാരണങ്ങളാൽ മലിനീകരണം കുറയ്ക്കുന്നു: ഒന്നാമതായി, അതിന്റെ ഉപരിതലം വളരെ മിനുസമാർന്നതാണ്, ഇത് വായുവിലൂടെയുള്ള രോഗകാരികളെ സൂചിയുടെ ഉപരിതലത്തിലെ ക്രമക്കേടുകൾക്കിടയിൽ കുടുങ്ങുന്നത് തടയുന്നു, ഇത് പിന്നീട് മാധ്യമങ്ങളിലേക്ക് (ഉദാ. അഗർ ) മലിനീകരണമായി മാറ്റപ്പെടും; രണ്ടാമതായി, സൂചിയുടെ ഉപരിതലം വളരെ മൂർച്ചയുള്ളതാണ്, ഇത് മെംബറേൻ പഞ്ചറാക്കിയ ശേഷം ശേഷിക്കുന്ന ദ്വാരത്തിന്റെ വ്യാസം ഗണ്യമായി കുറയ്ക്കുകയും തന്മൂലം ഈ ദ്വാരത്തേക്കാൾ വലുതായ സൂക്ഷ്മാണുക്കളെ തടയുകയും ചെയ്യുന്നു. [1] [2] [3] [4]

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

ആദ്യകാല ഉപയോഗവും പരീക്ഷണവും

[തിരുത്തുക]

പുരാതന ഗ്രീക്കുകാർക്കും റോമാക്കാർക്കും പാമ്പുകടിയേറ്റതും വിഷം കലർന്ന ആയുധങ്ങളും നിരീക്ഷിച്ചതിൽ നിന്ന് കുത്തിവയ്പ്പ് അറിയാമായിരുന്നു. [5] പഴയനിയമത്തിലും ഹോമറിന്റെ കൃതികളിലും "അനോയിന്റിങ്ങിനെപ്പറ്റിയും", "ഇനങ്‌ഷനെപ്പറ്റിയും" പരാമർശങ്ങളുണ്ട്, എന്നാൽ നിയമാനുസൃതമായ ഒരു മെഡിക്കൽ ഉപകരണമായി കുത്തിവയ്ക്കുന്നത് പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ യഥാർത്ഥത്തിൽ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. [6] ക്രിസ്റ്റഫർ റെൻ ക്രൂഡ് ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ ഉപയോഗിച്ച് സ്ഥിരീകരിച്ച ആദ്യത്തെ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി, 1656-ൽ നായ്ക്കളിൽ കുത്തിവയ്പ്പ് നടത്തി. ഈ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ നായ്ക്കൾക്ക് ഓപിയം പോലുള്ള മരുന്നുകൾ നൽകുന്നതിന് മൃഗങ്ങളുടെ മൂത്രസഞ്ചി (സിറിഞ്ചായി), ഗൂസ് ക്വില്ലുകൾ (സൂചി പോലെ) എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. പരമ്പരാഗതമായി വായവഴിയുള്ള മരുന്നുകൾ ഇൻട്രാവെൻസായി ഫലപ്രദമാകുമോ എന്ന് പഠിക്കുക എന്നതായിരുന്നു റെന്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും പ്രധാന താൽപര്യം. 1660 കളിൽ, കിയലിലെ ജെഡി മേജറും ബെർലിനിലെ ജെ എസ് എൽഷോൾട്ടും മനുഷ്യരിൽ ആദ്യമായി കുത്തിവയ്പ്പ് പരീക്ഷിച്ചു. [7] ഈ ആദ്യകാല പരീക്ഷണങ്ങൾ പൊതുവെ ഫലപ്രദമല്ലാത്തതും ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ മാരകവുമായിരുന്നു. പിന്നീട് രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടുകളോളം കുത്തിവയ്പിന് ആരും അനുകൂലമായിരുന്നില്ല.

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വികസനം

[തിരുത്തുക]
വുഡ്-ന്റെ ഡിസൈനിന് സമാനമായ സിറിഞ്ച് പൂർണ്ണമായും ഗ്ലാസിൽ നിർമ്മിച്ചതാണ്, പക്ഷേ ഇവയിൽ വോളിയം അടയാളങ്ങൾ പതിച്ചിട്ടുണ്ട്.

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് ഒപിയേറ്റ്സ്, സ്ട്രൈക്നൈൻ തുടങ്ങിയ ചെറിയ അളവിൽ ഫലപ്രദമായ മരുന്നുകളുടെ വികസനം കണ്ടു. ഇത് നേരിട്ടുള്ള, നിയന്ത്രിത വൈദ്യശാസ്ത്ര പ്രയോഗത്തിൽ ഒരു പുതിയ താത്പര്യം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. "ഹൈപ്പോഡെർമിക് മരുന്നുകളുടെ മുൻ‌ഗണനാ ചോദ്യത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ചില വിവാദങ്ങൾ." [8] 1844-ൽ ആദ്യത്തെ വിജയകരമായ കുത്തിവയ്പ്പാണ് ഫ്രാൻസിസ് റൈൻഡിന് [9] [10] അലക്സാണ്ടർ വുഡിന്റെ പ്രധാന സംഭാവന 1851-ൽ ഓൾ-ഗ്ലാസ് സിറിഞ്ചായിരുന്നു, ഇത് ഗ്ലാസിലൂടെ നിരീക്ഷിക്കുന്ന ദ്രാവകത്തിന്റെ അളവ് അടിസ്ഥാനമാക്കി അളവ് കണക്കാക്കാൻ ഉപയോക്താവിനെ അനുവദിച്ചു. [11] പ്രാഥമികമായി പ്രാദേശികവൽക്കരിച്ച, സബ്ക്യുട്ടേനിയസ് ഇഞ്ചക്ഷൻ (ലോക്കലൈസ്ഡ് അനസ്തേഷ്യ) പ്രയോഗിക്കുന്നതിന് വുഡ് ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികളും സിറിഞ്ചുകളും ഉപയോഗിച്ചു, അതിനാൽ കൃത്യമായ അളവിൽ താൽപ്പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. [7] എഡിൻ‌ബർഗിലെ വുഡിന്റെ പ്രവർത്തനത്തോടൊപ്പം , ലിയോണിലെ ചാൾസ് പ്രവാസും സ്വന്തം രൂപകൽപ്പനയുടെ സിറിഞ്ച് ഉപയോഗിച്ച് ആടുകളിൽ സബ്-ഡെർമൽ കുത്തിവയ്പ്പ് നടത്തി. 3 അളക്കുന്ന ഒരു സിറിഞ്ചാണ് പ്രവാസ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത് cm (1.18 ൽ) നീളവും 5 ഉം mm (0.2 in) വ്യാസമുള്ള; അത് മുഴുവൻ വെള്ളി കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചത്. [12] ലണ്ടൻ സർജനായ ചാൾസ് ഹണ്ടറിന് 1858-ൽ സബ്ക്യുട്ടേനിയസ് കുത്തിവയ്പ്പ് വിവരിക്കുന്നതിന് "ഹൈപ്പോഡെർമിക്" എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചതിന്റെ ബഹുമതി ഉണ്ട്. രണ്ട് ഗ്രീക്ക് പദങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ഈ പേര് ഉത്ഭവിച്ചത്: ഹൈപ്പോ, "അണ്ടർ", ഡെർമ, "സ്കിൻ". കൂടാതെ, കുത്തിവയ്പ്പിന്റെ വ്യവസ്ഥാപരമായ ഫലങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചതിന്റെ ബഹുമതിയും ഹണ്ടറിനുണ്ട്, വേദനയുള്ള സ്ഥലത്തേക്കുള്ള കുത്തിവയ്പ്പിന്റെ സാമീപ്യം കണക്കിലെടുക്കാതെ ഒരു രോഗിയുടെ വേദന ലഘൂകരിക്കപ്പെടുന്നു. [6] ആധുനിക ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചിയുടെ ഉത്ഭവം മാത്രമല്ല, ഒരിക്കൽ നൽകിയ മരുന്നിന്റെ ഫലത്തോടുള്ള വിയോജിപ്പും കാരണം ഹണ്ടറും വുഡും ഒരു നീണ്ട തർക്കത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. [13]

ആധുനിക മെച്ചപ്പെടുത്തലുകൾ

[തിരുത്തുക]

കുത്തിവയ്പ്പ് ഒരു മെഡിക്കൽ ടെക്നിക്കായി ജനപ്രിയമാക്കിയതും സ്വീകരിച്ചതും അതുപോലെ തന്നെ ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നതും അംഗീകരിച്ചതുമായ ഡോ. വുഡിന്റെ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് മുതലുള്ള ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചിയുടെ അടിസ്ഥാന സാങ്കേതികവിദ്യയിൽ വലിയ മാറ്റമൊന്നും വരുത്തിയിട്ടില്ല, എന്നാൽ വർഷങ്ങൾ പുരോഗമിക്കുകയും വൈദ്യശാസ്ത്രപരവും രാസപരവുമായ അറിവ് മെച്ചപ്പെടുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, സുരക്ഷയും ഫലപ്രാപ്തിയും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് ചെറിയ പരിഷ്കാരങ്ങൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്, സൂചികൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത് പ്രത്യേക ഉപയോഗങ്ങൾക്കായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 1920 കളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് പ്രമേഹരോഗികൾക്ക് ഇൻസുലിൻ നൽകുന്നതിന്, ഉപയോഗത്തിനുള്ള സൂചി സവിശേഷതയുടെ പ്രവണത ആരംഭിച്ചു. [14] രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന്റെ ആരംഭം യുദ്ധഭൂമിയിൽ മോർഫിൻ, പെൻസിലിൻ എന്നിവയുടെ നടത്തിപ്പിനായി ഭാഗികമായി ഉപെക്ഷിക്കാവുന്ന സിറിഞ്ചുകളുടെ ആദ്യകാല വികാസത്തിന് കാരണമായി. പൂർണ്ണമായും ഡിസ്പോസിബിൾ ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചിയുടെ വികസനം 1950 കളിൽ പല കാരണങ്ങളാൽ പ്രചോദിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. കൊറിയൻ യുദ്ധം രക്തക്ഷാമം സൃഷ്ടിക്കുകയും പ്രതികരണമായി ഉപെക്ഷിക്കാവുന്ന രക്തം ശേഖരിക്കുന്നതിനായി അണുവിമുക്തമായ സിറിഞ്ചുകൾ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ കാലയളവിൽ പോളിയോയ്ക്കെതിരായ വ്യാപകമായ രോഗപ്രതിരോധത്തിന് പൂർണ്ണമായും ഡിസ്പോസിബിൾ സിറിഞ്ച് സിസ്റ്റം വികസിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ടയിരുന്നു.

ഉപയോഗിച്ച സൂചികളിൽ നിന്ന് ക്രോസ്-മലിനീകരണത്തിന്റെ ഉയർച്ചയും അംഗീകാരവും 1950 കളിൽ കണ്ടു. 1956 ൽ ന്യൂസിലാന്റ് ഫാർമസിസ്റ്റ് കോളിൻ മർഡോക്ക് പൂർണ്ണമായും ഉപെക്ഷിക്കാവുന്ന ആദ്യത്തെ പ്ലാസ്റ്റിക് സിറിഞ്ച് വികസിപ്പിക്കാൻ ഇത് കാരണമായി. [15] സൂചി സവിശേഷതകളിൽ നിന്ന് പൊതുവായ സ്റ്റെറിലൈസേഷനിലേക്കും സുരക്ഷയിലേക്കും താൽപ്പര്യമുള്ള മാറ്റം ഈ കാലയളവ് അടയാളപ്പെടുത്തി. 1980 കളിൽ എച്ച് ഐ വി പകർച്ചവ്യാധി വർദ്ധിച്ചു. അതോടൊപ്പം ഉപയോഗിച്ച സൂചികളിൽ നിന്ന് ക്രോസ്-മലിനീകരണത്തിന്റെ സുരക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കയും പുതുക്കി. പ്രത്യേകിച്ചും മെഡിക്കൽ തൊഴിലാളികളുടെ സുരക്ഷ ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിനായി ഡിസ്പോസിബിൾ സൂചികളിൽ പുതിയ സുരക്ഷാ നിയന്ത്രണങ്ങൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പിൻവലിക്കാവുന്ന സൂചികൾ പോലുള്ള സൂചികളിൽ തന്നെ ഈ നിയന്ത്രണങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കി, മാത്രമല്ല ഉപയോഗിച്ച സൂചികൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിലും, പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്നത്തെ എല്ലാ മെഡിക്കൽ ഓഫീസുകളിലും കാണപ്പെടുന്ന ഹാർഡ്-ഉപരിതല ഡിസ്പോസൽ റിസപ്റ്റാക്കലുകളുടെ ഉപയോഗത്തിലും. [14]

2008 ആയപ്പോഴേക്കും എല്ലാ പ്ലാസ്റ്റിക് സൂചികളും ഉൽ‌പാദനത്തിലും പരിമിതമായ ഉപയോഗത്തിലുമായിരുന്നു. വെക്ട്ര (പ്ലാസ്റ്റിക്) ആരോമാറ്റിക് ലിക്വിഡ് ക്രിസ്റ്റൽ പോളിമർ 1.2 ൽ നിന്ന് ടാപ്പുചെയ്തതാണ് ഒരു പതിപ്പ് ഹബിൽ 0.72 മില്ലീമീറ്റർ നുറുങ്ങിൽ mm (22 ഗേജ് മെറ്റൽ സൂചിക്ക് തുല്യമാണ്), ഒരു ID / OD അനുപാതം 70%.

ഉൽപ്പാദനം

[തിരുത്തുക]

ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ സാധാരണയായി സ്റ്റെയിൻലെസ് സ്റ്റീൽ ട്യൂബിൽ നിന്നാണ് നിർമ്മിക്കുന്നത് [16] ട്യൂബ് ഡ്രോയിംഗ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയിലൂടെ ട്യൂബ് വരയ്ക്കുന്നത് ക്രമേണ ചെറിയ ഡൈകളിലൂടെ സൂചി ഉണ്ടാക്കുന്നു. സൂചി ചർമ്മത്തിൽ എളുപ്പത്തിൽ തുളച്ചുകയറാൻ അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് മൂർച്ചയുള്ള പോയിന്റുള്ള ടിപ്പ് സൃഷ്ടിക്കാൻ സൂചിയുടെ അവസാനം ബെവൽ ചെയ്യുന്നു. [17]

അളവുകൾ

[തിരുത്തുക]
ലൂയർ കണക്റ്ററുകളിൽ ആറ് ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ. ഈ സൂചികൾ സാധാരണയായി ഒരു സിറിഞ്ച് പോലുള്ള മറ്റ് മെഡിക്കൽ ഉപകരണങ്ങളുമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു; മുകളിൽ നിന്ന് താഴെ വരെ:
  • 26G × 12″ (0.45 × 12 mm) (brown)
  • 25G × 58″ (0.5 × 16 mm) (orange)
  • 22G × 1+14″ (0.7 × 30 mm) (black)
  • 21G × 1+12″ (0.8 × 40 mm) (green)
  • 20G × 1+12″ (0.9 × 40 mm) (yellow)
  • 19G × 1+12″ (1.1 × 40 mm) (cream)

ഒരു ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചിയുടെ വ്യാസം അളക്കുന്നതിനുള്ള പ്രധാന സംവിധാനം ബർമിംഗ്ഹാം ഗേജ് (സ്റ്റബ്സ് അയൺ വയർ ഗേജ് എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു); ഫ്രഞ്ച് ഗേജ് പ്രധാനമായും കത്തീറ്ററുകൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഏതൊരു ഗേജിനും വിവിധ സൂചി നീളങ്ങൾ ലഭ്യമാണ്. സാധാരണ മെഡിക്കൽ ഉപയോഗത്തിലുള്ള സൂചികൾ 7 ഗേജ് (ഏറ്റവും വലുത്) മുതൽ 33 വരെ (ഏറ്റവും ചെറുത്). പരിശോധന ആവശ്യങ്ങൾക്കായി രക്തം എടുക്കുന്നതിന് 21-ഗേജ് സൂചികൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, കൂടാതെ 16- അല്ലെങ്കിൽ 17-ഗേജ് സൂചികൾ രക്തദാനത്തിനായി സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, കാരണം ഈ വലിപ്പത്തിന്റെ ഫലമായി ഉണ്ടാകുന്ന താഴ്ന്ന മർദ്ദം ചുവന്ന രക്താണുക്കൾക്ക് ദോഷകരമല്ല (ഇത് കൂടുതൽ രക്തത്തെ അനുവദിക്കുന്നു ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളിൽ ശേഖരിക്കും). [18] പുനരുപയോഗിക്കാവുന്ന സൂചികൾ ചില ശാസ്ത്രീയ പ്രയോഗങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗപ്രദമാണെങ്കിലും, ഡിസ്പോസിബിൾ സൂചികൾ വൈദ്യത്തിൽ വളരെ സാധാരണമാണ്. ഡിസ്പോസിബിൾ സൂചികൾ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് അല്ലെങ്കിൽ അലുമിനിയം ഹബിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, അത് സിറിഞ്ച് ബാരലിലേക്ക് അറ്റാച്ചുചെയ്യുന്നു, അത് പ്രസ്സ് ഫിറ്റ് അല്ലെങ്കിൽ ട്വിസ്റ്റ്-ഓൺ ഫിറ്റിംഗ് വഴി. വ്യാപാരമുദ്രയായ ലൂയർ- ലോക്കിനെ പരാമർശിച്ചുകൊണ്ട് ഇവയെ ചിലപ്പോൾ "ലൂയർ ലോക്ക്" കണക്ഷനുകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഡിസ്പോസിബിൾ ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികളുടെ ഏറ്റവും നിർണായകമായ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളാണ് ഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽ ഉപകരണ നിർമ്മാതാക്കൾ നിർമ്മിക്കുന്ന ആൺ-പെൺ ല്യൂവർ ലോക്കും ഹബും.

നോൺ-സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത്

[തിരുത്തുക]
വിനോദ ഹെറോയിൻ ഉപയോക്താക്കൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ചില ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ

ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ സാധാരണയായി മെഡിക്കൽ പ്രൊഫഷണലുകൾ (ദന്തരോഗവിദഗ്ദ്ധർ, ഫ്ളെബോടോമിസ്റ്റുകൾ, ഫിസിഷ്യൻമാർ, ഫാർമസിസ്റ്റുകൾ, നഴ്‌സുമാർ, പാരാമെഡിക്കുകൾ) ഉപയോഗിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവ ചിലപ്പോൾ രോഗികൾ തന്നെ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ടൈപ്പ് വൺ പ്രമേഹരോഗികളിൽ ഇത് വളരെ സാധാരണമാണ്, അവർക്ക് ഒരു ദിവസം നിരവധി ഇൻസുലിൻ കുത്തിവയ്പ്പുകൾ ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം. [19] ആസ്ത്മയോ മറ്റ് കടുത്ത അലർജികളോ ഉള്ള രോഗികളിലും ഇത് സംഭവിക്കുന്നു. അത്തരം രോഗികൾക്ക് ഡിസെൻസിറ്റൈസേഷൻ കുത്തിവയ്പ്പുകൾ നടത്തേണ്ടിവരാം അല്ലെങ്കിൽ കഠിനമായ അലർജി ഉണ്ടായാൽ പ്രഥമശുശ്രൂഷയ്ക്കായി കുത്തിവയ്ക്കാവുന്ന മരുന്നുകൾ അവർ വഹിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പിന്നീടുള്ള സന്ദർഭങ്ങളിൽ, അത്തരം രോഗികൾ പലപ്പോഴും എപിനെഫ്രിൻ നിറച്ച സിറിഞ്ച് വഹിക്കുന്നു (ഉദാ എപിപെൻ ), [20] ഡിഫെൻഹൈഡ്രാമൈൻ (ഉദാ ബെനാഡ്രിൽ), അല്ലെങ്കിൽ ഡെക്സമെതസോൺ. ഈ മരുന്നുകളിലൊന്നിൽ വേഗത്തിൽ കുത്തിവയ്ക്കുന്നത് കടുത്ത അലർജിയെ ഇല്ലാതാക്കാം.

മൾട്ടിപ്പിൾ സ്ക്ലിറോസിസ് രോഗികൾക്ക് കുത്തിവയ്പ്പിലൂടെ സ്വയം ചികിത്സിക്കാം; വിവിധ ഇന്റർഫെറോൺ തയ്യാറെടുപ്പുകൾ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി എം‌എസ് ചികിത്സകൾ സബ്ക്യുട്ടേനിയസ് അല്ലെങ്കിൽ ഇൻട്രാമുസ്കുലർ കുത്തിവയ്പ്പിലൂടെ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്.[21] ചില രാജ്യങ്ങളിൽ, ഉദ്ധാരണക്കുറവുള്ള രോഗികൾക്ക് കുത്തിവച്ചുള്ള രൂപത്തിൽ ആൽപ്രോസ്റ്റാഡിൽ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടാം, ഇത് സ്വയം ലിംഗത്തിന്റെ അടിയിലേക്കോ വശങ്ങളിലേക്കോ നേരിട്ട് കുത്തിവയ്ക്കുന്നത് വളരെ സൂക്ഷമമായ ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചി ഉപയോഗിച്ചാണ്.

പരിശീലനം ലഭിക്കാത്ത ഉപയോക്താക്കൾ വിനോദ വിനോദത്തിനുള്ള മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗത്തിലും ഹൈപ്പോഡെർമിക് സൂചികൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു (ഉദാ. ഹെറോയിന്റെയും വെള്ളത്തിന്റെയും പരിഹാരങ്ങൾ കുത്തിവയ്ക്കുക). പങ്കിട്ട സൂചികളിലൂടെ രോഗങ്ങൾ പടരുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഗവൺമെന്റുകൾ നിലവിലെ അവബോധം നേടുന്നതിനുമുമ്പ്, പല രാജ്യങ്ങളിലും ഹൈപ്പോഡെർമിക് സിറിഞ്ചുകൾ കുറിപ്പടിയിലൂടെ മാത്രമേ ലഭ്യമാകുമായിരുന്നുള്ളൂ. അതിനാൽ, പങ്കിട്ട കുത്തിവയ്പ്പ് ഉപകരണങ്ങളിലൂടെ രക്തത്തിലൂടെ പകരുന്ന രോഗങ്ങളായ ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ്, എച്ച്ഐവി എന്നിവ പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നതിന്, പല രാജ്യങ്ങളിലും മിക്ക വലിയ നഗരങ്ങളിലും സൂചി കൈമാറ്റ പരിപാടികൾ ഉണ്ട്. ചില രാജ്യങ്ങളിൽ, അത്തരം പരിപാടികൾ പൂർണ്ണമായും ഭാഗികമായോ സർക്കാർ സബ്‌സിഡി നൽകുന്നു.

മൂർച്ചയില്ലാത്ത സൂചികൾ, മൂർച്ചയുള്ള ബെവൽ ഇല്ലാതെ നിർമ്മിക്കുന്നതും സാധാരണയായി അണുവിമുക്തമല്ലാത്തതും, ചെറിയ പാത്രങ്ങൾ നിറയ്ക്കുന്നതിനോ ചെറിയ അളവിൽ ലായകമോ പശയോ കൃത്യമായി പ്രയോഗിക്കുന്നതിനോ വ്യാവസായികമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ഇത് ലോക ജനസംഖ്യയുടെ ഏതാണ്ട് 3.5 - മുതൽ 10% വരെ കുത്തിവയ്പ്പെടുക്കുന്നതിനെ ഭയക്കുന്നവരായി ഉണ്ടായേക്കാം എന്നു കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. സൂചികളെ പേടിയുള്ളവരിൽ (trypanophobia) [22] അത് 5-17 പ്രായപരിധിയിലുള്ളവരിൽ വളരെ കൂടുതൽ സാധാരണമാണ്. വേദനയും അസ്വസ്ഥതയും കുറയ്ക്കുന്നതിന് കുത്തിവയ്പ്പ് നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തെ ഡിസെൻസിറ്റൈസ് ചെയ്യാൻ ടോപ്പിക്കൽ അനസ്തെറ്റിക്സ് ഉപയോഗിക്കാം. [23] കുട്ടികൾക്ക് സൂചികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സങ്കടമോ വേദനയോ കുറയ്ക്കുന്നതിന് വിവിധ സാങ്കേതിക വിദ്യകൾ ഫലപ്രദമാണ്. [24] ടെക്നിക്കുകളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു: ശ്രദ്ധ, ഹിപ്നോസിസ്, സംയോജിത കോഗ്നിറ്റീവ് ബിഹേവിയറൽ തെറാപ്പി, ശ്വസനരീതികൾ.

ഇതും കാണുക

[തിരുത്തുക]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. Elsheikh, HA; Ali, BH; Homeida, AM; Lutfi, AA; Hapke, HJ (May–Jun 1992). "The effects of fascioliasis on the activities of some drug-metabolizing enzymes in desert sheep liver". The British Veterinary Journal. 148 (3): 249–57. doi:10.1016/0007-1935(92)90048-6. PMID 1617399.
  2. Korenman, SG (September 1975). "Estrogen receptor assay in human breast cancer". Journal of the National Cancer Institute. 55 (3): 543–5. doi:10.1093/jnci/55.3.543. PMID 169381.
  3. Scott, Gene E.; Zummo, Natale (1 January 1988). "Sources of Resistance in Maize to Kernel Infection by Aspergillus flavus in the Field". Crop Science. 28 (3): 504. doi:10.2135/cropsci1988.0011183X002800030016x.
  4. Leuchtmann, Adrian; Clay, Keith (1988). "Experimental Infection of Host Grasses and Sedges with Atkinsonella hypoxylon and Balansia cyperi (Balansiae, Clavicipitaceae)". Mycologia. 80 (3): 291–297. doi:10.2307/3807624. JSTOR 3807624.
  5. "On the history of injection". Dan Medicinhist Arbog. 34: 104–1. 2006.
  6. 6.0 6.1 Kotwal, Atul. "Innovation, diffusion and safety of a medical technology: a review of the literature on injection practice". Social Science & Medicine Volume 60, Issue 5, March 2005, pp. 1133–1147
  7. 7.0 7.1 Ball C (Jun 2006). "The early development of intravenous apparatus". Anaesthesia and Intensive Care. 34 (Suppl 1): 22–6. doi:10.1177/0310057X0603401S02. PMID 16800224.
  8. Logan Clendening, Source Book of Medical History, p. 419 (1960)
  9. Walter Reginald Bett, The History and Conquest of Common Diseases p. 145 (1954)
  10. "The Irish doctor who invented the syringe". irishtimes.com. Retrieved 4 April 2018.
  11. Kotwal, Atul. "Innovation, diffusion and safety of a medical technology: a review of the literature on injection practices". Social Science & Medicine Volume 60, Issue 5, March 2005, pp. 1133–1147
  12. Syringe, Discoveriesinmedicine.com
  13. Brunton, D. (2000). "A Question of Priority: Alexander Wood, Charles Hunter and the Hypodermic Method". Proceedings of the Royal College of Physicians of Edinburgh. 30: 349–351.
  14. 14.0 14.1 Beckton Dickinson and Company, "Four Major Phases of Injection Device Development", Syringe and Needle History
  15. "Hypodermic syringe". www.sciencemuseum.org.uk. Archived from the original on 2012-07-03. Retrieved 4 April 2018.
  16. How do they get the hole through a hypodermic needle? Archived 2008-05-13 at the Wayback Machine. at The Straight Dope.
  17. "How syringe is made - material, production process, manufacture, making, history, used, processing, parts" (in ഇംഗ്ലീഷ്). How Products Are Made. Retrieved 2018-01-03.
  18. Blood Transfusions and Angio Size? Archived 2016-03-03 at the Wayback Machine.
  19. "Giving an Insulin Injection". Drugs.com. Retrieved 2010-08-19.
  20. "How to Stop Allergic Reactions". EpiPen. Retrieved 2010-08-19.
  21. "Multiple Sclerosis Treatments". mult-sclerosis.org. 2008-01-21. Retrieved 2013-01-13.
  22. "Fear of Needles Phobia – Trypanophobia". www.fearof.net (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2018-01-03.
  23. "The Needle Phobia Page". Futurescience.com. Retrieved 2010-08-19.
  24. Birnie, Kathryn A.; Noel, Melanie; Chambers, Christine T.; Uman, Lindsay S.; Parker, Jennifer A. (2018-10-04). "Psychological interventions for needle-related procedural pain and distress in children and adolescents". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 10: CD005179. doi:10.1002/14651858.CD005179.pub4. ISSN 1469-493X. PMC 6517234. PMID 30284240.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഹൈപ്പോഡെർമിക്_സൂചി&oldid=3800833" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്