ഹരിതസമ്പദ്ഘടന

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

പരമാവധി പരിസ്ഥിതി ആഘാതങ്ങൾ കുറച്ചുകൊണ്ട് ഗുണപരമായ സാമൂഹ്യസ്ഥിതിയും നിലനിൽപ്പും ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിന് സഹായിക്കുന്ന സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയാണ് ഹരിതസമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ. പാരിസ്ഥിതിക സമ്പദ്‌വ്യസ്ഥയും സുസ്ഥിരവികസനവും അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി രൂപപ്പെട്ട സമ്പദ്ഘടനയാണിത്. 2012 ജൂണിലെ പരിസ്ഥിതി ദിനവിഷയം "ഹരിതസമ്പദ്ഘടന- ഇതിൽ നിങ്ങളും ഉൾപ്പെടുമോ" എന്നതാണ്. യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് എൻവയോൺമെന്റ് പ്രോഗ്രാം(UNEP), യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് കോൺഫറൻസ് ഓൺ എൻവയോൺമെന്റ് ആന്റ് ട്രേഡ്(UNCTAD) എന്നിവ ഹരിതസമ്പദ്ഘടനയെ സാമൂഹ്യപങ്കാളിത്തമുള്ള, കാർബൺ അളവ് കുറയ്ക്കുന്ന, വിഭവകാര്യക്ഷമതയുള്ള സമ്പദ്സ്വഭാവമായി വിവക്ഷിക്കുന്നു. [1]

ഹരിതസമ്പദ്ഘടനാവാദം[തിരുത്തുക]

ജൈവവൈവിധ്യം, ജൈവാനുകരണം, ഹരിതസമ്പദ്ഘടന എന്നിവ ഉദ്ഘോഷിക്കുന്ന വ്യക്തികളെ ഗ്രീൻ എക്കണോമിസ്റ്റുകൾ ആയി പരിഗണിക്കുന്നു.[2] ക്ലാസിക്കൽ എക്കണോമിക്സും മാർക്സിസ്റ്റ് എക്കണോമിക്സും ഇതര ഗ്രീൻ പാർട്ടികളും അവരവരുടേതായ കാഴ്ചപ്പാടിൽ ഹരിതസമ്പദ്ഘടനയെ വ്യവഛേദിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഘടന[തിരുത്തുക]

കാൾ ബർക്കാർട്ടിന്റെ ക്രമീകരണം[തിരുത്തുക]

കാൾ ബർക്കാർട്ട് ഹരിതസമ്പദ്ഘടനയെ ആറ് പ്രധാനവിഭാഗങ്ങളായി തരംതിരിച്ചിരിക്കുന്നു.

  • പുനഃസ്ഥാപിക്കാവുന്ന ഊർജ്ജം: സൗരോർജ്ജം, തിരമാല, ബയോഗ്യാസ്, ജിയോതെർമൽ, ഫ്യുവൽ സെൽ എന്നിവ ഇതിലുൾപ്പെടുന്നു.
  • ഹരിതനിർമ്മിതികൾ: ഊർജ്ജ- ജല കാര്യക്ഷമതയ്ക്കായുള്ള കെട്ടിടസാമഗ്രികൾ, ഹരിതഉൽപ്പന്നങ്ങൾ, മൂല്യനിർണ്ണയം മുതലായവ ഇതിലുൾപ്പെടുന്നു.
  • ഗതാഗതസൗകര്യങ്ങൾ: പാരമ്പര്യേതര ഇന്ധനങ്ങൾ, ഇലക്ട്രിക് വാഹനങ്ങൾ, വാഹനങ്ങളുടെ പൊതുപങ്കുവയ്ക്കൽ എന്നിവ ഇതിലുൾപ്പെടുന്നു.
  • ജലമാനേജ്മെന്റ്: മഴവെള്ളസംഭരണം, ജലശുദ്ധീകരണം, ജലസംഭരണയോഗ്യമായ ഭൂവിനിയോഗം എന്നിവ.
  • മാലിന്യനിർമ്മാർജ്ജനം: പുനരുപയോഗം, സുസ്ഥിരപായ്ക്കിംഗ് എന്നിവ.
  • ഭൂവിനിയോഗം: ജൈവകൃഷി, വാസസ്ഥാനങ്ങളുടെ സംരക്ഷണം, നഗരവനവൽക്കരണം, വനവൽക്കരണം, മണ്ണിന്റെ സ്ഥിതിപരിപാലനം എന്നിവ.

കെവിൻ ഡനാഹറുടെ ക്രമീകരണം[തിരുത്തുക]

EnvironmentEquitableSustainableBearable (Social ecology)Viable (Environmental economics)EconomicSocial
The three pillars of sustainability.

ഗ്ലോബൽ സിറ്റിസൺ സെന്ററിന്റെ തലവനായ കെവിൻ ഡനാഹർ ഹരിതസമ്പദ്ഘടനയെ മറ്റൊരു തരത്തിൽ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. ട്രിപ്പിൾ ബോട്ടം ലൈൻ (അടിവരത്രിത്വം) എന്ന ഈ വ്യാഖ്യാനം സമൂഹം, പരിസ്ഥിതി, സമ്പദ്ഘടന എന്നിവയെ സുസ്ഥിരതയുടെ മൂന്ന് താങ്ങ് തൂണുകളായി പരിഗണിക്കുന്നു.

  1. പരിസ്ഥിതിപരമായ സുസ്ഥിരത: ഏറ്റവും പരിമിതമായ വിഭവങ്ങളുള്ള ഒരു അടഞ്ഞ വ്യവസ്ഥയാണ് ഭൂമിയിലുള്ളത്. അതിനാൽത്തന്നെ ഭൂവിഭവങ്ങൾക്കുമേൽ സുസ്ഥിരവാദപരമായ സാമ്പത്തികവിനിയോഗ നിയന്ത്രണങ്ങൾ പാലിക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്ന ആശയത്തെ ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുന്നു.
  2. സാമൂഹ്യനീതി: സാംസ്കാരികപരമായ ഔന്നത്യത്തിലൂടെ എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും നല്ല ജീവിതവ്യവസ്ഥ പ്രദാനം ചെയ്യണം എന്ന കാഴ്ചപ്പാട്.
  3. പ്രാദേശികാധിഷ്ഠിതം: പ്രാദേശികവിഭവങ്ങളുടെയും ആവാസങ്ങളുടേയും സമാഹാരമാണ് ആഗോളഹരിതസമ്പദ്ഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനം എന്ന കാഴ്ചപ്പാട്.[3]

വിമർശനങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

വനം മുതൽ ജലം വരെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ കോർപ്പറേറ്റുകളെ സഹായിക്കുന്ന തരത്തിൽ ഹരിതസമ്പദ്ഘടനയെ ഉപയോഗിക്കാനാവുമെന്ന് വിമർശനങ്ങൾ ഉയരുന്നുണ്ട്. 500 വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറത്തേയ്ക്ക് എല്ലാ വിഭവങ്ങളേയും കോർപ്പറേറ്റുകൾക്ക് ചൂഷണം ചെയ്യത്തക്കതരത്തിൽ ഇത് മാറുമെന്ന് Etcgroup എന്ന ഗവേഷണസ്ഥാപനം പ്രവചിക്കുന്നു.[4]

ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]

  1. മാതൃഭൂമി ദിനപത്രവാർത്ത[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  2. . മേൽക്കൂരകൃഷി
  3. . വൈദ്യുത മോട്ടോർസൈക്കിൾ
  4. . വൈദ്യുത വാഹനം

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. http://unctad.org/en/docs/unep_unctad_un-ohrlls_en.pdf
  2. http://en.wikipedia.org/wiki/Green_economy
  3. http://en.wikipedia.org/wiki/Green_economy
  4. "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2012-05-01. Retrieved 2012-05-31.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഹരിതസമ്പദ്ഘടന&oldid=3648717" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്