സിറിയയുടെ ചരിത്രം
സിറിയൻ ചരിത്രം എന്ന പദം കൊണ്ട്ഇന്ന് സിറിയൻ അറബ് റിപബ്ലിക് പ്രദേശത്തിന്റെ തട്ടകത്തിൽ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങളിൽ ഒതുങ്ങുന്നു. സിറിയ പ്രദേശത്ത് . ഇപ്പോഴത്തെ സിറിയൻ അറബ് റിപ്പബ്ലിക് ക്രി.മു. 10-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ നവ-അസീറിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിന് കീഴിൽ ആദ്യമായി ഏകീകരിക്കപ്പെട്ട പ്രദേശമാണ്. ഇതിന്റെ തലസ്ഥാനം അസൂർ നഗരമായിരുന്നു, അതിൽ നിന്നാണ് "സിറിയ" എന്ന പേര് ലഭിക്കുന്നത്. ഈ പ്രദേശം പിന്നീട് വിവിധ ഭരണാധികാരികൾ പിടിച്ചടക്കി, വിവിധ ജനങ്ങൾ താമസമാക്കി. 1945 ഒക്ടോബർ 24 ന് സിറിയൻ ഒരു സ്വതന്ത്ര രാജ്യമായി ഉയർന്നുവന്നതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, സിറിയൻ സർക്കാർ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ചാർട്ടറിൽ ഒപ്പുവെച്ചതിനെത്തുടർന്ന്, ലീഗ് ഓഫ് നേഷൻസിന്റെ സിറിയയിലെ ജനതക്ക്ഭരണപരമായ ഉപദേശവും സഹായവും നൽകുന്നഫ്രാൻസിന്റെ ഉത്തരവ് ഫലപ്രദമായി അവസാനിപ്പിച്ചു. ഇത് “ 1946 ഏപ്രിലിൽ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നു എങ്കിലും ., 1958 ഫെബ്രുവരി 21 ന് സിറിയ ഈജിപ്തുമായി ലയിച്ച് ഇരുരാജ്യങ്ങളും ലയനം അംഗീകരിച്ചതിന് ശേഷം യുണൈറ്റഡ് അറബ് റിപ്പബ്ലിക് സൃഷ്ടിച്ചു, എന്നാൽ 1961 ൽ അതിൽ നിന്ന് പിരിഞ്ഞു, അതുവഴി 1963 മുതൽഅതിന്റെ പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം വീണ്ടെടുത്തു. 1970 മുതൽസിറിയൻ അറബ് റിപ്പബ്ലിക്കിനെ ഭരിക്കുന്നത് അസദ് കുടുംബം നടത്തുന്ന ബാത്ത് പാർട്ടി ആണ് . സിറിയൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം മൂലം സിറിയ എതിരാളികൾക്കിടയിൽ വിള്ളലുണ്ട്.
സിറിയയിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന അവശിഷ്ടങ്ങൾ പാലിയോലിത്തിക് കാലഘട്ടം (ക്രി.മു. 800,000). 1993 ഓഗസ്റ്റ് 23 ന് ജപ്പാൻ-സിറിയ സംയുക്ത സംഘം 400 ഓളം ഡെഡെറിയെ ഗുഹയിൽ ഫോസിലൈസ് ചെയ്ത പാലിയോലിത്തിക് മനുഷ്യാവശിഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടെത്തി. ഡമാസ്കസിന് വടക്ക് കി.മീ. ഈ കൂറ്റൻ ഗുഹയിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയ അസ്ഥികൾ മധ്യ പാലിയോലിത്തിക് കാലഘട്ടത്തിൽ (ഏകദേശം 200,000 മുതൽ 40,000 വർഷം മുമ്പ് വരെ) ജീവിച്ചിരുന്ന നിയാണ്ടർത്താൽ കുട്ടിയുടെ അസ്ഥികളാണ്. നിരവധി നിയാണ്ടർ‌താൽ അസ്ഥികൾ ഇതിനകം കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പ്രായോഗികമായി ഇതാദ്യമായാണ് കുട്ടിയുടെ അസ്ഥികൂടം അതിന്റെ ശ്മശാനാവസ്ഥയിൽ കണ്ടെത്തിയത്. [1]
സിറിയയിലെ നാഗരികത ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ ഒന്നാണെന്ന് പുരാവസ്തു ഗവേഷകർ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. സിറിയ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ ചന്ദ്രക്കലയുടെ ഭാഗമാണ്, ഏകദേശം പൊ.യു.മു. 10,000 മുതൽ ഇത് നവീന ശിലായുഗ സംസ്കാരത്തിന്റെ ( പി.പി.എൻ.എ ) കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു, ഇവിടെ കാർഷികവും കന്നുകാലികളുടെ പ്രജനനവും ആദ്യമായി ലോകത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. നിയോലിത്തിക്ക് കാലഘട്ടത്തെ ( പിപി‌എൻ‌ബി ) പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് മുരേബെറ്റ് സംസ്കാരത്തിന്റെ ചതുരാകൃതിയിലുള്ള വീടുകളാണ്. നിയോലിത്തിക്ക് കാലഘട്ടത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ആളുകൾ കല്ല്, ജിപ്സ്, കരിഞ്ഞ കുമ്മായം എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച പാത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ആദ്യകാല വ്യാപാര ബന്ധത്തിന്റെ തെളിവാണ് അനറ്റോലിയയിൽ നിന്നുള്ള ഒബ്സിഡിയൻ ഉപകരണങ്ങളുടെ കണ്ടെത്തലുകൾ. നിയോലിത്തിക്ക്, വെങ്കലയുഗത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഹാമൂക്കർ, എമർ നഗരങ്ങൾ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചു.
പുരാതന നിയർ ഈസ്റ്റ്[തിരുത്തുക]
വടക്കൻ സിറിയയിലെ ഇഡ്‌ലിബിനടുത്തുള്ള എബ്ലയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ 1975 ൽ കണ്ടെത്തി ഖനനം നടത്തി. ക്രി.മു. 3000-ൽ സ്ഥാപിതമായ ഒരു കിഴക്കൻ സെമിറ്റിക് സംസാരിക്കുന്ന നഗര-സംസ്ഥാനമായിരുന്നു എബ്ല. ക്രി.മു. 2500 മുതൽ 2400 വരെ അതിന്റെ ഉന്നതിയിൽ, വടക്ക് അനറ്റോലിയയിലേക്കും കിഴക്ക് മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിലേക്കും തെക്ക് ഡമാസ്കസിലേക്കും എത്തുന്ന ഒരു സാമ്രാജ്യത്തെ അത് നിയന്ത്രിച്ചിരിക്കാം. മെസൊപ്പൊട്ടേമിയൻ സംസ്ഥാനങ്ങളായ സുമേർ, അക്കാഡ്, അസീറിയ, അതുപോലെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്തുള്ളവരുമായി എബ്ല വ്യാപാരം നടത്തി. [2] ഖനനങ്ങൾഫറവോന്മാരുടെ, സമ്മാനം കണ്ടേത്തിയതോടെ ഈജിപ്തുമായി എബ്ലയുടെ ബന്ധം കോൺടാക്റ്റ് സ്ഥിരീകരിക്കുക ഉണ്ടായി. എബ്ലയുടെ ഭാഷ മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിലെ ഈസ്റ്റ് സെമിറ്റിക് അക്കാഡിയൻ ഭാഷയുമായി വളരെ അടുത്ത ബന്ധമുള്ളതാണെന്നും [3] അറിയപ്പെടുന്ന ഏറ്റവും പഴയ ലിഖിത ഭാഷകളിലൊന്നാണെന്നും പണ്ഡിതന്മാർ വിശ്വസിക്കുന്നു.
മൂന്നാമതായി ബി.സി.മുതൽ തുടർച്ചയായി സിറിയയുടെ മേൽ അധിനിവേശത്തിനും മേൽക്കോയ്മക്കുമായി സുമേറിയൻ, എബ്ലൈതെസ്, അക്കദിഅംസ്, അസീറിയക്കാരുടെ, ഈജിപ്തുകാർ, ഹിത്യർ, ഹുര്രിഅംസ്, മിതംനി, അമോർയ്യർ ബാബിലോണിയർ .തുടങ്ങിയവർ യുദ്ധം ചെയ്തു [2]
ക്രി.മു. 2330 ഓടെ അക്കാഡിലെ സർഗോൺ മെസൊപ്പൊട്ടേമിയൻ അക്കാഡിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ (ക്രി.മു. 2335-2154) എബ്ലയെ കീഴടക്കിയിരിക്കാം. നഗരം വീണ്ടും ഉയർന്നുവന്നു,
ക്രി.മു. 22, 18 നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കിടയിൽ നിയോ-സുമേറിയൻ സാമ്രാജ്യം, പഴയ അസീറിയൻ സാമ്രാജ്യം, ബാബിലോണിയൻ സാമ്രാജ്യം എന്നിവയാണ് സിറിയയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നത്.
ക്രി.മു. 15, 13 നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കിടയിൽ ഹിത്യർ, ഈജിപ്തുകാർ, അസീറിയക്കാർ, മിതാനി എന്നിവരുടെ എതിരാളികളായ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ ഈ പ്രദേശത്തെ നേരിട്ടു, മിഡിൽ അസീറിയൻ സാമ്രാജ്യം (ക്രി.മു. 1365-1050) ഒടുവിൽ സിറിയയെ നിയന്ത്രിച്ചു.
മിഡിൽ അസീറിയൻ സാമ്രാജ്യം ബി.സി. വൈകി 11 നൂറ്റാണ്ടിൽ ക്ഷയിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോൾ, കനാന്യർ ആൻഡ് ഫൊഎനിചിഅംസ് വന്നു തീരത്ത് പിടിച്ചടക്കി അരാമ്യഭടന്മാരും സുതെഅംസ്അരും അമോർയ്യരുടെ ആക്രമണങ്ങളെ കൂട്ടുചേർന്നു. . ഈ കാലയളവിൽ സിറിയയുടെ ഭൂരിഭാഗവും എബർ നാരി, അരാമിയ എന്നറിയപ്പെട്ടു.
ക്ലാസിക്കൽ പ്രാചീനത[തിരുത്തുക]
പേർഷ്യൻ സിറിയ[തിരുത്തുക]
ക്രി.മു. 539-ൽ അക്കേമെനിഡ് പേർഷ്യക്കാരുടെ രാജാവായ മഹാനായ സൈറസ് സിറിയയെ തന്റെ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കി. കിഴക്കൻ മെഡിറ്ററേനിയൻ തീരത്ത് സിറിയയുടെ സ്ഥാനം, നാവികസേന, സമൃദ്ധമായ വനങ്ങൾ എന്നിവ കാരണം പേർഷ്യക്കാർ ഈ പ്രദേശം ഭരിക്കുമ്പോൾ നിയന്ത്രണം ലഘൂകരിക്കുന്നതിൽ വലിയ താല്പര്യം കാണിച്ചു. , ഈജിപ്തിൻറെ 700 പ്രതിഭകളെ അപേക്ഷിച്ച് 350 പ്രതിഭകൾ മാത്രം. കൂടാതെ, സിറിയക്കാർക്ക് അവരുടെ സ്വന്തം നഗരങ്ങൾ ഭരിക്കാൻ അനുവാദമുണ്ടായിരുന്നു, അതിൽ അവർ സ്വന്തം മതങ്ങൾ പാലിക്കുകയും സ്വന്തം ബിസിനസുകൾ സ്ഥാപിക്കുകയും മെഡിറ്ററേനിയൻ തീരത്ത് കോളനികൾ നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തു. സിറിയയിലെ സാട്രാപ്പുകൾ ഡമാസ്കസ്, സിഡോൺ അല്ലെങ്കിൽ ട്രിപ്പോളി എന്നിവിടങ്ങളിൽ താമസിച്ചിരുന്നു .
അർട്ടാക്സെർക്സ് മൂന്നാമന്റെ ഭരണകാലത്ത് സിദോൺ, ഈജിപ്തുകാർ, മറ്റ് പതിനൊന്ന് ഫൊനീഷ്യൻ നഗരങ്ങൾ പേർഷ്യൻ ഭരണാധികാരികൾക്കെതിരെ കലാപം തുടങ്ങി. സിഡോൺ അതിന്റെ പൗരന്മാർക്കൊപ്പം കത്തിച്ചതിൽ വിപ്ലവങ്ങൾ ശക്തമായി അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടു. [4]
ഹെല്ലനിസ്റ്റിക് സിറിയ[തിരുത്തുക]
മാസിഡോണിയൻ ഗ്രീക്ക് രാജാവ്, അലക്സാണ്ടർക്ക് ശേഷം ബി.സി. 333-332 ൽപേർഷ്യൻ ആധിപത്യം അവസാനിച്ചു സിറിയയെ സെല്യൂസിഡ് സാമ്രാജ്യത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി ജനറൽ സെല്യൂക്കസ്, സെലൂസിഡ് രാജാക്കന്മാർക്കൊപ്പം സിറിയ രാജാവ് എന്ന പദവി ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങി. ഈ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനം (പൊ.യു.മു. 312-ൽ സ്ഥാപിതമായത്) സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് അന്ന് ചരിത്ര സിറിയയുടെ ഭാഗമായിരുന്ന അന്ത്യോക്യയിലായിരുന്നു, എന്നാൽ ഇന്ന് തുർക്കി അതിർത്തിക്കുള്ളിലും.
സിറിയൻ യുദ്ധങ്ങൾ എന്ന ആറ് യുദ്ധങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര, സെലൂസിഡ് സാമ്രാജ്യവും ടോളമൈക്ക് രാജ്യമായ ഈജിപ്തും തമ്മിൽ നടന്നു, കൃ മു 3, 2 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ഈജിപ്തിലേക്കുള്ള ഏതാനും വഴികളിൽ ഒന്നായ ഈ പ്രദേശത്തെ കൊയ്‌ലെ-സിറിയ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു, . ഈ സംഘട്ടനങ്ങൾ ഇരു പാർട്ടികളുടെയും ഭൗതികവും മനുഷ്യശക്തിയും വറ്റിച്ചു, ഒടുവിൽ റോമും പാർത്തിയയും അവരുടെ നാശത്തിനും ആക്രമണത്തിനും കാരണമായി. പാർത്തിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിലെ രാജാവായ മിത്രിഡേറ്റ്സ് രണ്ടാമൻ തന്റെ നിയന്ത്രണം പടിഞ്ഞാറോട്ട് നീട്ടി, 113 -ൽ ഡ്യൂറ-യൂറോപോസ് പിടിച്ചെടുത്തു പൊ.യു.മു.
പൊ.യു.മു. 100 ആയപ്പോഴേക്കും ഒരുകാലത്തെ സെലൂസിഡ് സാമ്രാജ്യം അന്ത്യോക്യയെയും ചില സിറിയൻ നഗരങ്ങളെയും അപേക്ഷിച്ച് അൽപ്പം കൂടുതലായിരുന്നു. ക്രി.മു. 83-ൽ, സെലൂസിഡ്സ് ഭരിക്കുന്ന സിറിയയുടെ സിംഹാസനത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള രക്തരൂക്ഷിതമായ പോരാട്ടത്തിനുശേഷം, സിറിയക്കാർ മഹാനായ ടൈഗ്രാനുകളെ അർമേനിയയിലെ രാജാവായി തങ്ങളുടെ രാജ്യത്തിന്റെ സംരക്ഷകനായി തിരഞ്ഞെടുത്ത് സിറിയയുടെ കിരീടം അർപ്പിച്ചു. [5]
റോമൻ സിറിയ[തിരുത്തുക]
ക്രി.മു. 64-ൽ റോമൻ ജനറലായ പോംപി മഹാനായ അന്ത്യോക്യയെ പിടിച്ചെടുത്തു, സിറിയയെ റോമൻ പ്രവിശ്യയാക്കി അർമേനിയൻ ഭരണം അവസാനിപ്പിച്ചു, [2] അന്ത്യോക്യ നഗരം തലസ്ഥാനമാക്കി.
റോമിനും അലക്സാണ്ട്രിയയ്ക്കും ശേഷം റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ നഗരമാണ് അന്ത്യോക്യ, അതിന്റെ ജനസംഖ്യയിൽ 500,000 ജനസംഖ്യയുണ്ടെന്നും ഏകദേശം നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം ഈ പ്രദേശത്തെ വാണിജ്യ സാംസ്കാരിക കേന്ദ്രമായി മാറുകയും ചെയ്തു. The largely അരാമിക്-സംസാരിക്കുന്ന ജനസംഖ്യ 19-ആം നൂറ്റാണ്ട് വരെ വീണ്ടും കവിയുന്നില്ല. സിറിയയിലെ വലിയതും സമ്പന്നവുമായ ജനസംഖ്യ റോമൻ പ്രവിശ്യകളിലൊന്നാക്കി മാറ്റി, പ്രത്യേകിച്ചും എ.ഡി., 3 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ. [6] എ.ഡി രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ കാലഘട്ടത്തിൽ, പാൽമിറ നഗരങ്ങളും അയൽരാജ്യമായ എമെസയും (ഇന്നത്തെ ഹോംസ്) സമ്പത്തും പ്രാധാന്യവും നേടി, ഇക്കാലത്ത് ഇവർ പാർത്തിയൻ സാമ്രാജ്യത്തെയും റോമൻ കൊള്ളക്കാരെയുംചെറുക്കുന്നതിലും മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചു. . [7]
സെവെരന് രാജവംശംത്തിനു കീഴിൽ, സിറിയൻ കുലീനന്മാർ റോം നഗരമടക്കം ഭരിച്ചുകൊണ്ട്ചൊ ചക്രവർത്തിപദത്തിലെത്തി. ജൂലിയ ദൊമ്ന അവരിൽ പ്രശസ്തയാണ്. എലഗബലുസിലെ എമെസന് രാജവംശത്തിലെ പുരോഹിതനായ-രാജാക്കന്മാരുടെ പാരമ്പര്യത്തിലുള്ള അവർ സെപ്തിമിഉസ് സെവെരുസിനെ 187 ൽ വിവാഹം ചെയ്തു. ഡൊംനയുടെ രണ്ട് ആൺമക്കളെ സിംഹാസനത്തിലേയ്ക്ക് കയറ്റിയതിനുശേഷം, അവരുടെ മരണശേഷം, സെവെരൻ രാജവംശം റോമൻ കോടതിയിലെ ഒരു പ്രമുഖനും പ്രിട്ടോറിയൻ പ്രഭുവും ആയ മാക്രിനസ് പിടിച്ചെടുത്തു. ഡൊംനയുടെ സഹോദരി ജൂലിയ മേസ തന്റെ സമ്പത്തും അവളുടെ രണ്ട് പെൺമക്കളും പേരക്കുട്ടികളും എടുത്ത് എമെസയിലേക്ക് മടങ്ങി. [8] അവളുടെ പേരക്കുട്ടി എലഗബാലസ് എമെസയിൽ തിരിച്ചെത്തി . എമെസയ്ക്കടുത്ത് നിലയുറപ്പിച്ചിരുന്ന ലെജിയോ മൂന്നാമൻ ഗാലിക്കയിൽ നിന്നുള്ള സൈനികർ ഇടയ്ക്കിടെ നഗരം സന്ദർശിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു, എലഗബാലസിനോട് പ്രതിജ്ഞ ചൊല്ലാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു, അവളുടെ വലിയ സ്വത്ത് ഉപയോഗിച്ച മേസ [9], താൻ കാരക്കല്ലയുടെ തെണ്ടിയാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. എലഗബലുസ് പിന്നീട് യുദ്ധം ചെയ്ത് മര്ചിനുസ് നേരെ, അന്ത്യോക്യ പട്ടണത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം പിടിച്ചെടുത്തു എന്തായാലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണം 4 വർഷങ്ങൾ മാത്രമേ നീണ്ടുനിന്നുള്ളൂ, അതിൽ ലൈംഗിക അപവാദങ്ങൾ, ഉത്കേന്ദ്രത, അപചയം, തീക്ഷ്ണത എന്നിവ നിറഞ്ഞു. ചക്രവർത്തിക്കുള്ള ജനകീയ പിന്തുണ മങ്ങുകയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ജൂലിയ മേസ, അദ്ദേഹത്തിന് പകരം തന്റെ ഇളയ ചെറുമകനായ സെവേറസ് അലക്സാണ്ടറെ നിയമിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. എലഗബലസിനെ തന്റെ അവകാശി എന്ന് പേരിടാനും സീസർ പദവി നൽകാനും ബോധ്യപ്പെടുത്തി, പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തെ അസാധുവാക്കിയ പ്രിട്ടോറിയൻ ഗാർഡ് അലക്സാണ്ടറിനെ ആഹ്ലാദിപ്പിച്ചു, അദ്ദേഹത്തെ ചക്രവർത്തിയായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും എലഗബാലസിനെയും അമ്മയെയും കൊന്നുകളഞ്ഞു. സെവേറസ് അലക്സാണ്ടറുടെ ഭരണം കൂടുതൽ നീണ്ടുനിന്നു, എലഗബാലസിന്റെ വിനാശകരമായ ഭരണത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ആഭ്യന്തര നേട്ടങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു, ഒപ്പം തന്റെ ജനങ്ങളുടെ പ്രശസ്തിയും ആദരവും അദ്ദേഹം നേടി, എലഗബലസിന് ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ലാത്ത ഒന്ന്. 13 വർഷക്കാലം അദ്ദേഹം ഭരിച്ചു, ഒടുവിൽ ഒരിക്കൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രശസ്തി നഷ്ടപ്പെടുകയും ലെജിയോ XXII പ്രിമിജെനിയ കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
3rd നൂറ്റാണ്ടിലെ റോമൻ-സസനിഅന് യുദ്ധം,സമയത്ത് റോമ, ശൈശവ ദശയിലാണ്. സംസ്ഥാന രാജാവ് പാല്മീര പേർഷ്യൻ ഹർഷന്റെ റോമൻ ഈസ്റ്റ് സുരക്ഷിതമാക്കാൻ ഒപ്പം നഷ്ടപ്പെട്ട റോമൻ പ്രദേശങ്ങൾ വീണ്ടെടുക്കുന്നതിനായി, ഒഡെനാഥസ് വടക്കോട്ട് പാൽമിറൈൻ സൈന്യത്തെ നയിക്കുകയും അർമേനിയ, വടക്കൻ സിറിയ, ഏഷ്യാമൈനറിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങൾ പേർഷ്യക്കാരിൽ നിന്ന് തിരിച്ചുപിടിക്കുകയും പേർഷ്യൻ തലസ്ഥാനമായ സ്റ്റെസിഫോണിലെത്തുകയും ചെയ്തു, അങ്ങനെ പേർഷ്യക്കാരെ ദുർബലപ്പെടുത്തുകയും റോമൻ കിഴക്ക് സുരക്ഷിതമാക്കുകയും ചെയ്തു. സ്വന്തം മരുമകൻ മയോണിയസ് അദ്ദേഹത്തെ കൊലപ്പെടുത്തി.
, പാൽമിറീൻ സാമ്രാജ്യം അൽപ്പായുസ്സായിരുന്നു ; റോമൻ ജനറലായ ure റേലിയൻ അധികാരത്തിൽ വന്നുകഴിഞ്ഞാൽ, അദ്ദേഹം കിഴക്കോട്ട് പോയി, സെനോബിയ രാജ്ഞിയെ രണ്ടുതവണ യുദ്ധത്തിൽ പരാജയപ്പെടുത്തി, അതിനെ കീഴടക്കാൻ പാൽമിറയിലേക്ക് കയറി, പൊ.യു. 273-ൽ അതിനെ പുറത്താക്കി, ഇത് ഫലപ്രദമായി പാൽമിറൈൻ നാഗരികതയെ അവസാനിപ്പിച്ചു.
ബൈസന്റൈൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കാലത്ത് ,സിറിയ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രദേശങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് തുടർന്നു 609 നും 628 നും ഇടയിൽ സസനിഅംസിന്റെ കൈവശമായതിനാൽ തന്ത്രപ്രധാന പ്രാധാന്യം ആയിരുന്നു, , പിന്നീട് ചക്രവർത്തി വീണ്ടെടുത്തു ഖജാനയുടെ . യർമൗ ക്ക് യുദ്ധത്തിനും അന്ത്യോക്യയുടെ പതനത്തിനും ശേഷം ഈ പ്രദേശത്തെ ബൈസന്റൈൻ ഭരണം മുസ്‌ലിംകൾക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു. [10]
മധ്യകാലഘട്ടം[തിരുത്തുക]
ആഭ്യന്തരയുദ്ധം (2011 - ഇന്നുവരെ)[തിരുത്തുക]
.svg)
സിറിയൻ സൈന്യവും പല വൈവിധ്യമാർന്ന ശാഖകൾ ചേർന്ന വിമത ഗ്രൂപ്പുകളും തമ്മിലുള്ള ആഭ്യന്തര സംഘട്ടനമാണ് സിറിയൻ പ്രക്ഷോഭം (പിന്നീട് സിറിയൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം എന്നറിയപ്പെടുന്നത്). അറബ് വസന്തത്തിന്റെ പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് 2011 മാർച്ചിൽ ദമാസ്കസിലും തെക്കൻ നഗരമായ ഡെറയിലും പരിഷ്കരണ അനുകൂല പ്രതിഷേധം ഉണ്ടായി. രാഷ്ട്രീയ സ്വാതന്ത്ര്യവും രാഷ്ട്രീയ തടവുകാരെ മോചിപ്പിക്കണമെന്നും പ്രതിഷേധക്കാർ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇതിനെത്തുടർന്ന് സർക്കാർ അടിച്ചമർത്തലിനെത്തുടർന്ന് സിറിയൻ സൈന്യത്തെ അശാന്തി ശമിപ്പിക്കാൻ നിയോഗിച്ചു.
സുരക്ഷാ സേന ഡെറയിൽ നിരവധി പേരെ വെടിവച്ച് കൊന്നു, തുടർന്നുള്ള മാസങ്ങളിൽ രാജ്യവ്യാപകമായി വ്യാപിച്ച അക്രമാസക്തമായ അശാന്തിക്ക് കാരണമായി. സിവിലിയന്മാർക്ക് നേരെ വെടിയുതിർക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച സൈനികരെ ഉടൻ വധിച്ചതായി സ്ഥിരീകരിക്കാത്ത റിപ്പോർട്ടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. വധശിക്ഷയുടെയും വീഴ്ചയുടെയും റിപ്പോർട്ടുകൾ സിറിയൻ സർക്കാർ നിഷേധിക്കുകയും തീവ്രവാദ സായുധ സംഘങ്ങളെ കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു. പ്രസിഡന്റ് അസദ് ചില അനുരഞ്ജന നടപടികൾ പ്രഖ്യാപിച്ചു: ഡസൻ കണക്കിന് രാഷ്ട്രീയ തടവുകാരെ വിട്ടയച്ചു, അദ്ദേഹം സർക്കാരിനെ പിരിച്ചുവിട്ടു, ഏപ്രിലിൽ 48 വർഷം പഴക്കമുള്ള അടിയന്തരാവസ്ഥ ഉയർത്തി. പ്രതിഷേധക്കാരെ ഇസ്രയേൽ ഏജന്റുമാർ ഇളക്കിവിട്ടതായി സർക്കാർ ആരോപിച്ചു, മെയ് മാസത്തിൽ സർക്കാർ ടാങ്കുകൾ ഡെറാ, ബന്യാസ്, ഹോംസ്, ഡമാസ്കസ് നഗരപ്രാന്തങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രവേശിച്ചു. വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ പട്ടണമായ ജിസ്‌ർ അൽ-ഷുഗോറിൽ സുരക്ഷാ സേനയിലെ 120 അംഗങ്ങളെ "സായുധ സംഘങ്ങൾ" കൊന്നതായി ജൂണിൽ സർക്കാർ അവകാശപ്പെട്ടു. സൈന്യം പട്ടണം ഉപരോധിച്ചു, നിവാസികൾ കൂടുതലും തുർക്കിയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തു. അതേസമയം, പരിഷ്കരണത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു ദേശീയ സംഭാഷണം ആരംഭിക്കുമെന്ന് പ്രസിഡന്റ് അസദ് പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു. വടക്കൻ പ്രവിശ്യയായ ഹമായിലെ ഗവർണറെ പുറത്താക്കുകയും ക്രമം പുന restore സ്ഥാപിക്കാൻ കൂടുതൽ സൈനികരെ അയക്കുകയും ചെയ്തു.
വിവിധ ആഭ്യന്തര, ബാഹ്യ പ്രതിപക്ഷ ഗ്രൂപ്പുകളെ ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുവരാനുള്ള ലക്ഷ്യത്തോടെ 2011 ജൂലൈയിൽ ചില അസദ് വിരുദ്ധ ഗ്രൂപ്പുകൾ ഇസ്താംബൂളിൽ യോഗം ചേർന്നു. സിറിയൻ ദേശീയ കൗൺസിൽ രൂപീകരിക്കാൻ അവർ സമ്മതിച്ചു. വിമത പോരാളികളെ തുർക്കി-സിറിയൻ അതിർത്തിയിലെ സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കി ഫ്രീ സിറിയൻ ആർമി (എഫ്എസ്എ) രൂപീകരിക്കുന്നതായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 2011 സെപ്റ്റംബർ മുതൽ കലാപം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനായി അവർ പോരാട്ട യൂണിറ്റുകൾ രൂപീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. തുടക്കം മുതൽ, എഫ്എസ്എ അയഞ്ഞതും വലിയതോതിൽ സ്വതന്ത്രവുമായ യൂണിറ്റുകളുടെ വ്യത്യസ്ത ശേഖരമായിരുന്നു.
2011 ഡിസംബറിൽ അറബ് നിരീക്ഷകരെ രാജ്യത്തേക്ക് അനുവദിക്കുന്ന ഒരു അറബ് ലീഗ് സംരംഭത്തിന് സിറിയ സമ്മതിച്ചു. ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകൾ അവരെ അഭിവാദ്യം ചെയ്യാനായി ഹോംസിൽ തടിച്ചുകൂടി, എന്നാൽ വഷളായ അക്രമങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ലീഗ് 2012 ജനുവരിയിൽ ദൗത്യം നിർത്തിവച്ചു. 2011 ഡിസംബറിൽ ഡമാസ്‌കസിലെ സുരക്ഷാ കെട്ടിടങ്ങൾക്ക് പുറത്ത് നടന്ന ഇരട്ട ചാവേർ ആക്രമണത്തിൽ 44 പേർ കൊല്ലപ്പെട്ടു. സിറിയൻ തലസ്ഥാനത്ത് നടന്ന ബോംബാക്രമണങ്ങളിലും ചാവേർ ആക്രമണങ്ങളിലും ഇത് ആദ്യത്തേതാണ്. സർക്കാർ തന്നെ ആക്രമണം നടത്തിയെന്ന് പ്രതിപക്ഷം ആരോപിക്കുന്നു. വിമതർ അൽ-ക്വയ്ദ ശൈലിയിലുള്ള തീവ്രവാദ ആക്രമണത്തെ കണ്ണടച്ചതായി പാശ്ചാത്യ മാധ്യമങ്ങൾ ആരോപിക്കുന്നു.
2012 നവംബറിൽ ഖത്തർ ആതിഥേയത്വം വഹിച്ച യോഗത്തിൽ സിറിയൻ വിപ്ലവ, പ്രതിപക്ഷ സേനകൾക്കായുള്ള ദേശീയ സഖ്യം പൊതുവേ 'സിറിയൻ ദേശീയ കൂട്ടുകെട്ട്' എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു. അലപ്പോയിലെ ഇസ്ലാമിക മിലിഷിയകൾ, അൽ നുസ്ര, അൽ തവീദ് ഗ്രൂപ്പുകൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ളവർ സഖ്യത്തിൽ ചേരാൻ വിസമ്മതിച്ചു,
2012 ഡിസംബർ 20 ന് യുഎൻ സ്വതന്ത്ര അന്വേഷണ കമ്മീഷൻ, സിറിയയിലെ ഏറ്റവും പുതിയ വിമത ഗ്രൂപ്പുകൾ വിമത കൽപ്പനയിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്നും ചിലത് അൽ-ക്വയ്ദയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്നും പറഞ്ഞു. കലാപകാരികളിൽ പലരും വിദേശ പോരാളികളാണ്; "മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെയും വടക്കേ ആഫ്രിക്കയിലെയും രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള സുന്നികൾ" തീവ്രവാദ ഗ്രൂപ്പുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. [12]
2013 ഓഗസ്റ്റ് 21 ന് സിറിയയിൽ ഡമാസ്കസിന് സമീപം സരിൻ വാതക ആക്രമണം നടന്നു. ഫ്രഞ്ച്, അമേരിക്കൻ സർക്കാറിന്റെ രഹസ്യാന്വേഷണ വിഭാഗം അനുസരിച്ച് സിറിയൻ സർക്കാർ ബഷർ അൽ അസദാണ് ആക്രമണം നടത്തിയതെന്ന് ആരോപണമുണ്ട്. [13] എന്നിരുന്നാലും, സിറിയൻ സർക്കാരിന്റെ അന്താരാഷ്ട്ര അനുയായികളിലൊരാളായ റഷ്യ ആക്രമണത്തിന്റെ ഉത്ഭവത്തെക്കുറിച്ച് ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ആക്രമണം അസദ് സർക്കാരിനെതിരായ അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദ്ദം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും അമേരിക്കൻ സായുധ സേനയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സിറിയയിൽ അന്താരാഷ്ട്ര സൈനിക ഇടപെടൽ ഭീഷണി ഉയർത്തുന്നതിനും കാരണമായി.
2016 ഡിസംബർ 22 ന് അലപ്പോ നഗരം സിറിയൻ അറബ് സൈന്യം പൂർണ്ണമായും പിടിച്ചെടുത്തു .
ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]
- Abila
- Adib Shishakli
- Bilad al-Sham
- Franco-Syrian Treaty of Independence (1936)
- Hashim al-Atassi
- History of the Levant
- History of Asia
- History of Damascus
- History of the Middle East
- List of Presidents of Syria
- List of Prime Ministers of Syria
- Munir al-Ajlani
- Ottoman Syria
- Rulers of Damascus
- Politics of Syria
- Shukri al-Quwatli
- Syria
- Syrian Social Nationalist Party
- Taj al-Din al-Hasani
- Timeline of Syrian history
- Timeline of Damascus
- Usamah ibn Munqidh
- Kitab al-I'tibar Autobiography of Usamah
പരാമർശങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ "The Dederiyeh Neanderthal". www.kochi-tech.ac.jp.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Syria: A country Study – Ancient Syria". Library of Congress. 2007. Retrieved 5 September 2007.
- ↑ "The Aramaic Language and Its Classification" (PDF). Journal of Assyrian Academic Studies. 14 (1). Archived from the original (PDF) on 2008-09-09. Retrieved 2020-11-30.
- ↑ Bounni, Adnan. "Achaemenid: Persian Syria 538-331 BCE. Two Centuries of Persian Rule". Iran Chamber Society. Retrieved 6 September 2017.
- ↑ Manaseryan, Ruben (1985). "Տիգրան Բ [Tigran II]". Armenian Soviet Encyclopedia (in അർമേനിയൻ). Vol. 11. Yerevan: Armenian Encyclopedia Publishing. pp. 697–698.
- ↑ Cavendish Corporation, Marshall (2006). World and Its Peoples. Marshall Cavendish. p. 183. ISBN 0-7614-7571-0.
- ↑ Young, Gary K. (2003). "Emesa in Roman Syria". Prudentia: 43. ISBN 9781877332098.
- ↑ Gibbon, Edward (1776). The History of the Decline and Fall of the Roman Empire. p. 182.
- ↑ "Roman Emperors - DIR severan Julias". www.roman-emperors.org.
- ↑ Kazhdan, Alexander (Ed.) (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. p. 1999. ISBN 978-0-19-504652-6.
- ↑ Moubayed, Sami (6 August 2012). "Capture The Flag". Foreign Policy. Retrieved 29 August 2012.
- ↑ http://www.ohchr.org/Documents/Countries/SY/ColSyriaDecember2012.pdf
- ↑ "French Intelligence: Syria Used and Will Use Sarin Gas". Israel National News.
ഗ്രന്ഥസൂചിക[തിരുത്തുക]
This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Syria". എൻസൈക്ലോപീഡിയ ബ്രിട്ടാനിക്ക. Vol. 26 (11th ed.). കേംബ്രിഡ്ജ് സർവകലാശാല പ്രസ്സ്. pp. 305–309. {{cite encyclopedia}}: Invalid|ref=harv(help) (പേജ് കാണുക. 308–309.)- Fedden, Robin (1955). Syria: an historical appreciation. London: Readers Union — Robert Hale.
- Hinnebusch, Raymond (2002). Syria: Revolution from Above. Routledge. ISBN 0-415-28568-2.Hinnebusch, Raymond (2002). Syria: Revolution from Above. Routledge. ISBN 0-415-28568-2. Hinnebusch, Raymond (2002). Syria: Revolution from Above. Routledge. ISBN 0-415-28568-2.
