സംവാദം:ഭജ ഗോവിന്ദം

ഈ താൾ വിക്കിയിലിടേണ്ടതാണോ? ആണെങ്കിൽ ഈ ശ്ലോകം എന്താണ്, ആരുടെ രചന എന്നൊക്കെയുള്ള വിവരങ്ങൾ കൂടി ദയവായി കൊടുക്കുമല്ലോ..--Vssun 05:38, 26 ഡിസംബർ 2006 (UTC)

ഇവിടെ കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്‌ ദ്വാദശമഞ്ജരികാ സ്തോത്രമാണ്‌. ചതുർദശ മഞ്ജരികാ സ്തോത്രത്തിലെ ഒരു ശ്ളോകം പോലും ഇതിലില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ തലക്കെട്ട്‌ ഈ വക ഭേദത്തോടെ കൊടുക്കുന്നത്‌ നന്നായിരിക്കും

ശരിയാണ്‌. എങ്ങനെ മാറ്റണം എന്നറിയാത്തതു കൊണ്ട്‌ തിരുത്താഞ്ഞതാണ്‌

f എന്നത് ∫ എന്നാക്കണ്ടേ? --ചള്ളിയാൻ 17:50, 4 ജൂലൈ 2007 (UTC)

കോപ്പി പേസ്റ്റ്...

30 ഉം വേണോ? ?? --ചള്ളിയാൻ 16:41, 19 ജൂലൈ 2007 (UTC)

പല ശ്ലോകങ്ങളും തെറ്റായല്ലേ കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്? ഉദാഹരണത്തിന് "നിർമ്മോഹത്വേ നിശ്ചലതത്ത്വം/നിശ്ചലതത്ത്വേ ജീവന്മുക്തി" എന്നാണോ? "നിർമ്മോഹത്വേ നിശ്ചലചിത്തം/നിശ്ചലചിത്തേ ജീവന്മുക്തി" എന്നല്ലേ?Georgekutty 02:48, 11 ഡിസംബർ 2009 (UTC)

ഒന്നിനോടും ആഗ്രഹമില്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ (പരമജ്ഞാനം എന്ന) മാറ്റമില്ലാത്ത തത്ത്വം (നിശ്ചലതത്ത്വം) ഉണ്ടാക്കുന്നുവെന്നും, ആ അറിവ് മുക്തിക്ക് കാരണമാകുന്നു എന്നുമല്ലേ. ഞാനങ്ങിനെയാണ് കേട്ടിട്ടുള്ളത്. മനസ്സിന്റെ നിശ്ചലതത്ത്വം ആദ്യമായി കേൾക്കുകയാണ്. --പ്രവീൺ:സംവാദം 14:26, 11 ഡിസംബർ 2009 (UTC)

നിശ്ചലതത്ത്വം തന്നെയാണ് ശരിയെന്ന് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായി. ശ്ലോകങ്ങളിൽ ചിലതൊക്കെ ഓർമ്മയുണ്ടായിരുന്നു. വായനയിൽ നിന്നല്ല,കേൾവിയിൽ നിന്നുള്ള ഓർമ്മയായിരുന്നു. ഓർമ്മയിലെ ടെക്സ്റ്റ് പിശകുള്ളതായിരുന്നു. അതിനെ വിശ്വസിച്ച് കുറിപ്പെഴുതിയത് പൊറുക്കുക.Georgekutty 16:05, 11 ഡിസംബർ 2009 (UTC)

ലേഖനത്തിൽ എഴുതിയിട്ടുള്ള മനസ്സിന്റെ നിശ്ചലതത്ത്വം എവിടെയെങ്കിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടോ??--പ്രവീൺ:സംവാദം 16:44, 11 ഡിസംബർ 2009 (UTC)

ഭജഗോവിന്ദത്തിൽ തെറ്റുകൾ ഉണ്ട്.

ഭജഗോവിന്ദത്തിലെ തെറ്റുകളെക്കുറിച്ച് രണ്ടു മാസം നീണ്ടുനിന്ന റിസർച്ചിൻ്റെ ഫലമായി ലഭിച്ച വിവരത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഞാൻ തിരുത്തലുകൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

മൂലരൂപം താഴെ ചേർക്കുന്നു.

मोहमुद्गरं

भज गोविन्दं भज गोविन्दं

गोविन्दं भज मूढमतिन्दं |

सम्प्राप्ते सन्निहिते मरणे

नहि नहि रक्षति डुक्रिङ्करणे ||

मूढ जहीहि धनागमतृष्णां

कुरु सद्बुद्धिम् मनसि वितृष्णाम् |

यल्लभसे निज कर्मोपात्तं

वित्तं तेन विनोदय चित्तम् ‖

नारी स्तनभर नाभीदेशं

दृष्ट्वा मा गा मोहावेशम् |

एतन्मांस वसादि विकारं

मनसि विचिन्तय वारं वारम् ‖

नलिनी दलगत जलमति तरलं

तद्वज्जीवित मतिशय चपलम् |

विद्धि व्याध्यभिमान ग्रस्तं

लोकं शोकहतं च समस्तम् ‖

यावद्-वित्तोपार्जन सक्तः

तावन्-निजपरिवारो रक्तः |

पश्चाज्जीवति जर्जर देहे

वार्तां कोऽपि न पृच्छति गेहे ‖

यावत्-पवनो निवसति देहे

तावत्-पृच्छति कुशलं गेहे |

गतवति वायौ देहापाये

भार्या बिभ्यति तस्मिन् काये ‖

बाल स्तावत् क्रीडासक्तः

तरुण स्तावत् तरुणीसक्तः |

वृद्ध स्तावत्-चिन्तामग्नः

परमे ब्रह्मणि कोऽपि न लग्नः

का ते कान्ता कस्ते पुत्रः

संसारोऽयमतीव विचित्रः |

कस्य त्वं वा कुत आयातः

तत्वं चिन्तय तदिह भ्रातः ‖

सत्सङ्गत्वे निस्सङ्गत्वं

निस्सङ्गत्वे निर्मोहत्वम् |

निर्मोहत्वे निश्चलतत्त्वं

निश्चलतत्त्वे जीवन्मुक्त्वं ||

वयसि गते कः कामविकारः

शुष्के नीरे कः कासारः |

क्षीणे वित्ते कः परिवारः

ज्ञाते तत्त्वे कः संसारः ||

मा कुरु धनजन यौवन गर्वं

हरति निमेषात्-कालः सर्वम् |

मायामयमिदम्-अखिलं भूत्वा

ब्रह्मपदं त्वं प्रविश विदित्वा ‖

दिन यामिन्यौ सायं प्रातः

शिशिर वसन्तौ पुनरायातः |

कालः क्रीडति गच्छत्यायुः

तदपि न मुञ्चत्याशावायुः ‖

का ते भ्रान्ता धन गत चिन्ता

वातुल किं तव नास्ति नियन्ता |

त्रिजयति सज्जन सङ्गतिरेका

भवति भवार्णव तरणे नौका ‖

जटिलो मुण्डी लुञ्जित केशः

काषायान्बर वञ्चित वेशः |

पश्यन्नपि च न पश्यति मूढः

उदर निमित्तं बहुकृत गूढः ‖

अङ्गं गलितं पलितं मुण्डं

दशन विहीनं जातं तुण्डम् |

वृद्धो याति गृहीत्वा दण्डं

तदपि न मुञ्चत्याशा पिण्डम् ‖

अग्रे वह्निः पृष्ठे भानुः

रात्रौ चुबुक समर्पित जानुः |

करतल भिक्षस्-तरुतल वासः

तदपि न मुञ्चत्याशा प्रासः ‖

कुरुते गङ्गा सागर गमनं

व्रत परिपालनम्-अथवा दानम् |

ज्ञान विहीनः सर्वमतेन

भजति न मुक्तिं जन्म शतेन ‖

सुरमन्दिर तरु मूल निवासः

शय्या भूतलम्-अजिनं वासः |

सर्व परिग्रह भोगत्यागः

कस्य सुखं न करोति विरागः ‖

योगरतो वा भोगरतो वा

सङ्गरतो वा संगरहित्व |

यस्य ब्रह्मणि रमते चित्वा

नन्दति नन्दति नन्दत्येव ‖

भगवद्गीता किञ्चिदधीता

गङ्गा जललव कणिका पीता |

सकृदपि येन मुरारि समर्चा

क्रियते तस्य यमेन न चर्चा ‖

पुनरपि मरणं पुनरपि जननं

पुनरपि जननी जठरे शयनम् |

इह संसारे बहु दुस्तारे

कुहनापाये पाहि मुरारे ‖

रथ्या चर्पट विरचित कन्थः

पुण्यापुण्य विवर्जित पन्थः |

योगी योग नियोजित चित्वा

रमते बालोन्मत्तवदेव ‖

कस्त्वं कोऽहं कुत आयातः

का मे जननी को मे तातः |

इति परिभावय निज संसारं

सर्वं त्यक्त्वा स्वप्न विचारम् ‖

त्वयि मयि चान्यत्रैको विष्णुः

व्यर्थं कुप्यसि मय्यसहिष्णुः |

भव समचित्तः सर्वत्र त्वं

वाञ्छस्यचिराद्-यदि विष्णुत्वम् ‖

शत्रौ मित्रे पुत्रे बन्धौ

मा कुरु यत्नं विग्रह सन्धौ |

सर्वस्मिन्नपि पश्यात्मानं

सर्वत्रोत्-सृज भेदाज्ञानम् ‖

कामं क्रोधं लोभं मोहं

त्यक्त्वाऽऽत्मानं पश्यति सोऽहम् |

आत्मज्ञ्नान विहीना मूढाः

ते पच्यन्ते नरक निगूढाः ‖

गेयं गीता नाम सहस्रं

ध्येयं श्रीपति रूपम्-अजस्रम् |

नेयं सज्जन सङ्गे चित्तं

देयं दीनजनाय च वित्तम् ‖

सुखतः क्रियते रामाभोगः

पश्चाद्धन्त शरीरे रोगः |

यद्यपि लोके मरणं शरणं

तदपि न मुञ्चति पापाचरणम् ‖

अर्थमनर्थं भावय नित्यं

नास्ति ततः सुख लेशः सत्यम् |

पुत्रादपि धनभाजां भीतिः

सर्वत्रैषा विहिता रीतिः ‖

प्राणायामं प्रत्याहारं

नित्यानित्य विवेक विचारम् |

जाप्यसमेत समाधि विधानं

कुर्व वधानं महद्-अवधानम् ‖

गुरु चरणाम्बुज निर्भरभक्तः

संसाराद्-अचिराद्-भव मुक्तः |

सेन्दिय मानस नियमादेवं

द्रक्ष्यसि निज हृदयस्थं देवम् ‖

द्वात्रिंशञ्जनिकाभिरु शेषः

कथितो वैयाकरणतिशेषः

उपदेशोद् भूद् विद्या निपुणैः

बोधित आसीच्छोदित करणै

इति मोहमुद्गरः संपूर्णः

श्रीशङ्कराचार्य Sandeep verengil (സംവാദം) 13:51, 3 ഏപ്രിൽ 2023 (UTC)